Salomos Ordsprog 11
1 Falsk vekt er en vederstyggelighet for Herren, men fullvektige lodder er ham til velbehag.
Aldadıcı tərəzi Rəbdə ikrah yaradar, Rəbb düz çəki daşından razı qalar.
2 Med overmot følger skam, men de ydmyke har visdom.
Lovğalıq gələndə şərəfsizlik gətirər, Hikmət itaətkarın yanına gələr.
3 De opriktiges rettsinn leder dem, men de troløses forvendte sinn ødelegger dem.
Əməlisalehi kamillik yolu aparar, Xəyanətkar əyriliyindən məhv olar.
4 Gods hjelper ikke på vredens dag, men rettferdighet frir fra døden.
Heç kimi var-dövləti qəzəb günündən xilas etməz, Amma salehlik insanı ölümdən qurtarar.
5 Den ustraffeliges rettferdighet gjør hans vei jevn, men den ugudelige faller ved sin ugudelighet.
Kamil insanın yolunu salehliyi düz edər, Şər adamı pisliyi yıxar.
6 De opriktiges rettferdighet frelser, men de troløse fanges i sin egen ondskap.
Əməlisalehi salehliyi qurtarar, Xaini acgözlüyü tələyə salar.
7 Når et ugudelig menneske dør, blir hans håp til intet, og med det som de onde stunder efter, er det forbi.
Şər insan ölər, ümidi də boşa çıxar, Pislərin arzusu itib-batar.
8 Den rettferdige utfries av trengsel, og den ugudelige kommer i hans sted.
Saleh dardan qurtular, Onun yerinə pis insan dara düşər.
9 Med munnen ødelegger den gudløse sin næste, men ved sin kunnskap utfries de rettferdige.
Allahsızın dili qonşusunu məhv edər, Bilik salehi xilas edər.
10 Når det går de rettferdige godt, jubler byen, og når de ugudelige omkommer, lyder fryderop.
Salehlər xeyrə çatanda bütün şəhər şad olar, Şər adamlar öləndə sevinc harayı qalxar.
11 Ved de opriktiges velsignelse blir en by ophøiet, men de ugudeliges munn bryter den ned.
Əməlisalehlərin alqışı şəhəri şərəfə çatdırar, Lakin şərin qarğışı oranı viran qoyar.
12 Den som taler foraktelig om sin næste, er uten forstand; men en forstandig mann tier.
Qanmaz qonşusuna xor baxar, Dərrakəli insan dinc dayanar.
13 Den som går omkring som baktaler, åpenbarer hemmeligheter; men den som er trofast i ånden, skjuler saken.
Sözgəzdirən sirləri açıb yayar, Etibarlı adam sözü gizli saxlar.
14 Hvor det intet styre er, faller folket; men hvor det er mange rådgivere, der er frelse.
Düz məsləhət verilməyən yerdə xalq yıxılar, Doğru nəsihət verən çoxdursa, xalq qurtuluşa çatar.
15 Ille går det den som går i borgen for en fremmed; men den som skyr å gi håndslag, er sikker.
Özgəyə zamin duran özünü bəlaya salar, Belə zaminlikdən zəhləsi gedən dinc yaşar.
16 En yndig kvinne vinner ære, og voldsmenn vinner rikdom.
Mehriban qadın şərəfdən, Zalım insan isə sərvətdən yapışar.
17 En godgjørende mann gjør vel mot sig selv, men en hårdhjertet mann ødelegger sig.
İnsanın sadiqliyi ona xeyir gətirər, Qəddar adam özünə əzab verər.
18 Den ugudelige vinner en lønn som svikter, men den som sår rettferdighet, får en lønn som varer.
Şər adam saxta mükafat qazanar, Salehlik toxumu əkən, həqiqətən, onun əvəzini alar.
19 Den som står fast i rettferdighet, ham blir det til liv; men den som jager efter ondt, volder sin egen død.
Sidq ürəkdən saleh olan həyata qovuşar, Şərin ardınca düşən ölümə çatar.
20 En vederstyggelighet for Herren er de hvis hjerte er forvendt; men til velbehag for ham er de hvis vei er ustraffelig.
Əyri ürəkli olmaq Rəbdə ikrah yaradar, O, yolu kamil olanlardan razı qalar.
21 Visselig, den onde blir ikke ustraffet, men de rettferdiges ætt slipper unda.
Doğrudan da, pis cəzasız qalmaz, Salehlərin nəsli xilas olar.
22 Som en gullring i et svinetryne er en fager kvinne som er uten forstand.
Bir gözəl qadının xoş rəftarı olmazsa, Burnuna qızıl halqa taxılmış donuza bənzər.
23 De rettferdiges attrå er bare det som godt er; de ugudelige har vrede i vente.
Salehlər yalnız yaxşılıq arzular, Şər adama qəzəb nəsib olar.
24 Den ene strør ut og får ennu mere; den andre holder tilbake mere enn rett er, og det blir dog bare fattigdom.
Əliaçıq adamın bərəkəti artar, Başqasının qazancını yeyən ehtiyaca düşər.
25 Den som velsigner, skal trives, og den som lesker andre, han blir selv lesket.
Comərd bolluğa yetişər, Su verənə su verilər.
26 Den som holder korn tilbake, ham banner folket; men velsignelse kommer over dens hode som selger korn.
Taxılı anbarda gizlədənə camaat lənət oxuyar, Onu satanın başına bərəkət yağar.
27 Den som søker hvad godt er, søker det som er til behag; men den som higer efter ondt, over ham kommer det onde.
Səylə yaxşılığın ardınca gedən lütf axtarar, Şər ardınca düşən isə başını bəlaya salar.
28 Den som setter sin lit til sin rikdom, han skal falle; men de rettferdige skal grønnes som løvet.
Sərvətinə güvənənlər yıxılar, Salehlər isə yaşıl yarpaq kimi təzələnər.
29 Den som setter sitt hus i ulag, skal arve vind, og dåren blir en tjener for den vise.
Külfətini əzaba salanın nəsibi yel tək sovrular, Qəlbində hikmət olana səfeh qul olar.
30 Den rettferdiges frukt er et livsens tre, og den vise fanger sjeler.
Salehin barı həyat ağacıdır, Hikmətli insan canları qurtarar.
31 Se, den rettferdige får sin lønn på jorden, hvor meget mere da den ugudelige og synderen!
Əgər bu dünyada salehlərə belə, cəza verilirsə, Pislərə, günahkarlara gör nə qədər cəza verilər!
