Lukas 21
1 Og da han så op, fikk han se de rike legge sine gaver i tempelkisten.
αναβλεψας δε ειδεν τους βαλλοντας εις το γαζοφυλακιον τα δωρα αυτων πλουσιους
2 Og han så en fattig enke legge to skjerver i den.
ειδεν δε τινα χηραν πενιχραν βαλλουσαν εκει λεπτα δυο
3 Da sa han: Sannelig sier jeg eder: Denne fattige enke har lagt mere enn alle.
και ειπεν αληθως λεγω υμιν οτι η χηρα αυτη η πτωχη πλειον παντων εβαλεν
4 For alle disse la sine gaver av sin overflod; men hun la av sin fattigdom alt det hun hadde å leve av.
παντες γαρ ουτοι εκ του περισσευοντος αυτοις εβαλον εις τα δωρα αυτη δε εκ του υστερηματος αυτης παντα τον βιον ον ειχεν εβαλεν
5 Og da nogen sa om templet at det var prydet med fagre stener og tempelgaver, sa han:
και τινων λεγοντων περι του ιερου οτι λιθοις καλοις και αναθημασιν κεκοσμηται ειπεν
6 Dette som I ser - de dager skal komme da det ikke skal levnes sten på sten som ikke skal brytes ned.
ταυτα α θεωρειτε ελευσονται ημεραι εν αις ουκ αφεθησεται λιθος επι λιθω {VAR1: ωδε } ος ου καταλυθησεται
7 Da spurte de ham og sa: Mester! når skal da dette skje? og hvad skal tegnet være når dette skal skje?
επηρωτησαν δε αυτον λεγοντες διδασκαλε ποτε ουν ταυτα εσται και τι το σημειον οταν μελλη ταυτα γινεσθαι
8 Og han sa: Se til at I ikke føres vill! for mange skal komme i mitt navn og si: Det er mig, og: Tiden er nær. Gå ikke efter dem!
ο δε ειπεν βλεπετε μη πλανηθητε πολλοι γαρ ελευσονται επι τω ονοματι μου λεγοντες εγω ειμι και ο καιρος ηγγικεν μη πορευθητε οπισω αυτων
9 Og når I får høre om krig og oprør, da la eder ikke skremme! for dette må først skje, men enden kommer ikke med det samme.
οταν δε ακουσητε πολεμους και ακαταστασιας μη πτοηθητε δει γαρ ταυτα γενεσθαι πρωτον αλλ ουκ ευθεως το τελος
10 Da sa han til dem: Folk skal reise sig mot folk og rike mot rike,
τοτε ελεγεν αυτοις εγερθησεται εθνος επ εθνος και βασιλεια επι βασιλειαν
11 og store jordskjelv skal det være og hunger og sott både her og der, og det skal skje forferdelige ting og store tegn fra himmelen.
σεισμοι τε μεγαλοι και κατα τοπους {VAR1: λοιμοι και λιμοι } {VAR2: λιμοι και λοιμοι } εσονται φοβητρα τε και απ ουρανου σημεια μεγαλα εσται
12 Men før alt dette skjer, skal de legge hånd på eder og forfølge eder og overgi eder til synagoger og fengsler, og I skal føres frem for konger og landshøvdinger for mitt navns skyld;
προ δε τουτων παντων επιβαλουσιν εφ υμας τας χειρας αυτων και διωξουσιν παραδιδοντες εις τας συναγωγας και φυλακας απαγομενους επι βασιλεις και ηγεμονας ενεκεν του ονοματος μου
13 det skal falle ut til godt vidnesbyrd for eder.
αποβησεται υμιν εις μαρτυριον
14 Legg eder derfor på hjerte at I ikke forut skal grunde på hvorledes I skal forsvare eder!
θετε ουν εν ταις καρδιαις υμων μη προμελεταν απολογηθηναι
15 for jeg skal gi eder munn og visdom som alle eders motstandere ikke kan motstå eller motsi.
εγω γαρ δωσω υμιν στομα και σοφιαν η ου δυνησονται αντιστηναι η αντειπειν απαντες οι αντικειμενοι υμιν
16 Men I skal forrådes endog av foreldre og brødre og frender og venner, og de skal volde nogen av eder døden,
παραδοθησεσθε δε και υπο γονεων και αδελφων και συγγενων και φιλων και θανατωσουσιν εξ υμων
17 og I skal hates av alle for mitt navns skyld.
και εσεσθε μισουμενοι υπο παντων δια το ονομα μου
18 Og ikke et hår på eders hode skal gå tapt.
και θριξ εκ της κεφαλης υμων ου μη αποληται
19 Vær tålmodige, så skal I vinne eders sjeler!
εν τη υπομονη υμων {VAR1: κτησεσθε } {VAR2: κτησασθε } τας ψυχας υμων
20 Men når I ser Jerusalem bli kringsatt av krigshærer, da skal I vite at dets ødeleggelse er nær.
οταν δε ιδητε κυκλουμενην υπο στρατοπεδων ιερουσαλημ τοτε γνωτε οτι ηγγικεν η ερημωσις αυτης
21 Da må de som er i Judea, fly til fjells, og de som er inne i byen, må gå ut, og de som er ute på landet, ikke gå inn i den;
τοτε οι εν τη ιουδαια φευγετωσαν εις τα ορη και οι εν μεσω αυτης εκχωρειτωσαν και οι εν ταις χωραις μη εισερχεσθωσαν εις αυτην
22 for dette er gjengjeldelsens dager, forat alt det som skrevet er, skal bli opfylt.
οτι ημεραι εκδικησεως αυται εισιν του πλησθηναι παντα τα γεγραμμενα
23 Men ve de fruktsommelige, og dem som gir die, i de dager! for stor nød skal være på jorden, og vrede over dette folk,
ουαι ταις εν γαστρι εχουσαις και ταις θηλαζουσαις εν εκειναις ταις ημεραις εσται γαρ αναγκη μεγαλη επι της γης και οργη τω λαω τουτω
24 og de skal falle for sverds egg og føres fangne til alle folkeslag, og Jerusalem skal ligge nedtrådt av hedninger, inntil hedningenes tid er til ende.
και πεσουνται στοματι μαχαιρης και αιχμαλωτισθησονται εις τα εθνη παντα και ιερουσαλημ εσται πατουμενη υπο εθνων αχρις ου πληρωθωσιν {VAR1: [και εσονται] } καιροι εθνων
25 Og det skal skje tegn i sol og måne og stjerner, og på jorden skal folkene engstes i fortvilelse når hav og brenninger bruser,
και εσονται σημεια εν ηλιω και σεληνη και αστροις και επι της γης συνοχη εθνων εν απορια ηχους θαλασσης και σαλου
26 mens mennesker faller i avmakt av redsel og gru for det som kommer over jorderike; for himmelens krefter skal rokkes.
αποψυχοντων ανθρωπων απο φοβου και προσδοκιας των επερχομενων τη οικουμενη αι γαρ δυναμεις των ουρανων σαλευθησονται
27 Og da skal de se Menneskesønnen komme i skyen med kraft og megen herlighet.
και τοτε οψονται τον υιον του ανθρωπου ερχομενον εν νεφελη μετα δυναμεως και δοξης πολλης
28 Men når dette begynner å skje, da rett eder op og løft eders hoder! for eders forløsning stunder til.
αρχομενων δε τουτων γινεσθαι ανακυψατε και επαρατε τας κεφαλας υμων διοτι εγγιζει η απολυτρωσις υμων
29 Og han sa en lignelse til dem: Se på fikentreet og alle trær:
και ειπεν παραβολην αυτοις ιδετε την συκην και παντα τα δενδρα
30 Så snart de springer ut og I ser det, da vet I av eder selv at nu er sommeren nær.
οταν προβαλωσιν ηδη βλεποντες αφ εαυτων γινωσκετε οτι ηδη εγγυς το θερος εστιν
31 Således skal også I, når I ser dette skje, vite at Guds rike er nær.
ουτως και υμεις οταν ιδητε ταυτα γινομενα γινωσκετε οτι εγγυς εστιν η βασιλεια του θεου
32 Sannelig sier jeg eder: Denne slekt skal ingenlunde forgå før det skjer alt sammen.
αμην λεγω υμιν οτι ου μη παρελθη η γενεα αυτη εως {VAR1: [αν] } {VAR2: αν } παντα γενηται
33 Himmel og jord skal forgå, men mine ord skal ingenlunde forgå.
ο ουρανος και η γη παρελευσονται οι δε λογοι μου ου μη παρελευσονται
34 Men vokt eder at ikke eders hjerte nogen tid tynges av rus og svir og timelige bekymringer, så hin dag kommer uventet over eder som en snare!
προσεχετε δε εαυτοις μηποτε βαρηθωσιν {VAR1: αι καρδιαι υμων } {VAR2: υμων αι καρδιαι } εν κραιπαλη και μεθη και μεριμναις βιωτικαις και επιστη εφ υμας αιφνιδιος η ημερα εκεινη
35 for den skal komme over alle dem som bor over den hele jord.
ως παγις επεισελευσεται γαρ επι παντας τους καθημενους επι προσωπον πασης της γης
36 Men våk hver tid og stund, og bed, så I kan være i stand til å undfly alt dette som skal komme, og til å bli stående for Menneskesønnen!
αγρυπνειτε δε εν παντι καιρω δεομενοι ινα κατισχυσητε εκφυγειν ταυτα παντα τα μελλοντα γινεσθαι και σταθηναι εμπροσθεν του υιου του ανθρωπου
37 Om dagene lærte han i templet, men om nettene gikk han ut av byen og overnattet på det berg som kalles Oljeberget.
ην δε τας ημερας εν τω ιερω διδασκων τας δε νυκτας εξερχομενος ηυλιζετο εις το ορος το καλουμενον ελαιων
38 Og alt folket kom tidlig om morgenen til ham i templet for å høre ham.
και πας ο λαος ωρθριζεν προς αυτον εν τω ιερω ακουειν αυτου
