Lukas 19
1 Og han kom inn i Jeriko og drog igjennem byen.
Тунчи Исусо заджиля дэ форо Ерихоно и проджялас пав лэ.
2 Og se, der var en mann som hette Sakkeus; han var overtolder og en rik mann.
Тай акэ, екх барвало мануш, стидэмаренгоро пхурэдэр, савэ акхарэнас Закхеи,
3 Og han søkte å få se hvem som var Jesus, og han kunde ikke komme til for folket, for han var liten av vekst.
закамля тэ дыкхэ Исусо, Ко Вов исин. Нэ Закхеи сля цыкноро вучимаґа, и лэсти нащи сля тэ дыкхэ Исусо, колэсти со котэ стидэняпэ фартэ бут манушэн.
4 Da sprang han i forveien og steg op i et morbærtre for å få se ham; for hans vei gikk der forbi.
Колэсти вов прастэня англэ, заґульда пэ тутово кашт, соб тэ дыкхэ Исусо, кала Вов проджяла мамуй.
5 Og da Jesus kom til stedet, så han op og sa til ham: Sakkeus! skynd dig og stig ned! for idag skal jeg bli i ditt hus.
Кала Исусо авиля пэ кодэва тхан, Вов вздыкхля упрэ и пхэнда: — Закхеи! Змукпэ тэлэ! Авдивэ Манди трэбуни тэ авэ тутэ цэрэ!
6 Og han skyndte sig og steg ned, og tok imot ham med glede.
Закхеи сиго змукляпэ и баря лошаґа прылиля Исусо.
7 Og da de så det, knurret de alle og sa: Han gikk inn for å ta herberge hos en syndig mann!
Манушэнди, савэ сле котэ, фартэ на чялиля кода, и вонэ пхэнэнас: — Кастэ Вов заджиля дэ цэр! Манушэстэ, саво джювэл дэ бэзима!
8 Men Sakkeus stod frem og sa til Herren: Se, Herre! Halvdelen av mitt gods gir jeg de fattige, og har jeg presset penger ut av nogen, gir jeg det firdobbelt igjen.
Закхеи ж вщиля англа Рае тай пхэнда: — Рае! Епаш мурэ хулаимастар мэ отдава чёрорэнди, и кастэ лилём будэр, сар трэбуни, мэ рисарава штарвар будэр.
9 Og Jesus sa om ham: Idag er frelse blitt dette hus til del, eftersom og han er en Abrahams sønn;
Исусо пхэнда лэсти: — Авдивэ фирисаримо авиля дэ кадэва цэр, колэсти со и Закхеи исин Авраамохкоро чяво!
10 for Menneskesønnen er kommet for å søke og frelse det som var fortapt.
Чяво Манушыкано авиля тэ аракхэ и тэ фирисарэ кодэлэн, савэ хасиле.
11 Mens de hørte på dette, la han også en lignelse til, fordi han var nær ved Jerusalem, og de tenkte at Guds rike straks skulde komme til syne.
Кодэлэнди, ко када шунда, Исусо пхэнда инте екх дума. Колэсти со Исусо сля паша Ерусалимо, и мануша гинисардэ, со сиго оттерэлапэ Дэвлэхкоро Тхагаримо.
12 Han sa da: En mann av høi byrd drog til et land langt borte for å få kongemakt og så komme tilbake igjen.
Исусо пхэнда: — Екх мануш барвалэ родостар лагля дэ дуратуни пхув, соб тэ аче лэсти тхагареґа, а тунчи камля тэ рисявэ павпалэ.
13 Han kalte da ti av sine tjenere for sig, og gav dem ti pund og sa: Kjøpslå med dem til jeg kommer igjen.
Вов акхарда дэшэн бутярнэн, дэня лэнди пав шэл драхмы и пхэнда: «Затерэн пэ кадэлэн ловэн манди ворха ды кодыя вряма, сар мэ рисявава павпалэ».
14 Men hans landsmenn hatet ham, og skikket sendemenn avsted efter ham og lot si: Vi vil ikke at denne mann skal være konge over oss.
Нэ мануша лэхкиря пхуятар на камле кадэлэ рае и бичалдэ пативалэн манушэн пала лэ дэ дром, соб вонэ тэ пхэнэн: «Амэ на камах, соб кадэва мануш тэ авэл амарэ тхагареґа».
15 Og det skjedde da han hadde fått kongemakten og kom tilbake, da bød han at de tjenere han hadde gitt pengene, skulde kalles for ham, forat han kunde få vite hvad hver av dem hadde vunnet.
Нэ вов ачиля тхагареґа и рисиля павпалэ. Тунчи акхарда пэстэ бутярнэн, савэнди дэня ловэ, соб тэ уджянэ, скици вонэ затердэ лэсти ворха.
16 Da kom den første frem og sa: Herre! ditt pund har kastet av sig ti pund.
Авиля англуно бутярно и пхэнда: «Хулае! Пэ тирэ шэл драхмы мэ затердом екх пхангли!»
17 Og han sa til ham: Vel, du gode tjener! fordi du har vært tro i det små, skal du råde over ti byer.
Хулай пхэнда лэсти: «Мишто. Ту — лачё бутярно! Пала кода, со ту слян чячюно дэ кадэва набаро рындо, дава дэш форуря тала тиро васт».
18 Og den annen kom og sa: Herre! ditt pund har gitt fem pund.
Авиля авэр бутярно и пхэнда: «Хулае! Тирэ шэл драхмы затердэ панч шэла драхмы!»
19 Også til denne sa han: Vær du herre over fem byer!
Хулай пхэнда кадэлэ бутярнэсти: «И ту ав пхурэдэрэґа пэ панчен форонэн».
20 Og en annen kom og sa: Herre! se her er ditt pund, som jeg har hatt liggende i et tørklæ;
Авиля трито бутярно и пхэнда: «Хулае! Акэ тути тирэ шэл драхмы! Мэ запханглём лэн дэ кхоснэ и гаравдом.
21 for jeg fryktet for dig, fordi du er en streng mann; du tar op det du ikke la ned, og høster det du ikke sådde.
Мэ даравас тутар, колэсти со ту мануш, саво бут мангэл: ту лэх кода, со на тховэґас, и чинэх кода, со на чувэґас дэ пхув».
22 Han sier til ham: Efter din egen munn dømmer jeg dig, du dårlige tjener! Du visste at jeg er en streng mann, som tar op det jeg ikke la ned, og høster det jeg ikke sådde;
Хулай пхэнда лэсти: «Бибахтало бутярно, тирэ лавэнца сундисарава тут! Ту джянглян, со мэ — мануш, саво бут мангэл, и со мэ лав котэ, тев на тховавас, и чинав кода, со на чувавас дэ пхув?
23 hvorfor satte du da ikke mine penger ut hos pengevekslerne? Så hadde jeg, når jeg kom, fått dem tilbake med renter.
Сости ту на дэнян мурэ ловэ дэ рындо? И кала мэ рисилём, тунчи залилём бы лэн и ворха упрэ».
24 Og han sa til dem som stod ved hans side: Ta pundet fra ham og gi det til ham som har de ti pund!
И пхэнда пашунэ манушэнди: «Залэнтэ лэстар шэл драхмы и дэнтэ кодэлэсти, кастэ исин екх пхангли!»
25 - De sa til ham: Herre! han har jo ti pund! -
Мануша пхэндэ хулаести: «Хулае! Лэстэ и кади исин екх пхангли!»
26 Jeg sier eder at hver den som har, ham skal gis; men den som ikke har, fra ham skal endog tas det han har.
Нэ хулай дэдуманя лэнди: «Пхэнав тумэнди, кастэ исин, кодэлэсти дэлапэ инте. А кастэ нэнай, залэлапэ и кода, со лэстэ исин.
27 Men disse mine fiender som ikke vilde at jeg skulde være konge over dem, før dem hit og hugg dem ned for mine øine!
Мурэн врыжымашэн, савэ на камле, соб мэ тэ авав лэнгэрэ тхагареґа, анэн кордэ и мулярэн англа ман».
28 Og da han hadde sagt dette, drog han videre foran dem på sin vandring op til Jerusalem.
Исусо розпхэнда када и джиля пав дром дэ Ерусалимо.
29 Og det skjedde da han kom nær til Betfage og Betania, til det berg som kalles Oljeberget, da sendte han to av sine disipler avsted og sa:
Кала Вов поджиля гавэндэ Виффагия тай Вифания, савэ аченас паша Оливково плай, Вов бичалда англэ дон Пэхкэрэн сиклярнэн
30 Gå bort til den by som ligger rett for oss! Når I kommer inn i den, skal I finne en fole bundet, som intet menneske har sittet på; løs den og før den hit!
и пхэнда: — Джян дэ гав, саво англа тумэн. Кала заджяна, дыкхэна, со ачел прыпхангло тэрно мугари, пэ савэ инте нико на бэшэлас. Отпхандэн лэ и лиджян Мандэ.
31 Og dersom nogen spør eder: Hvorfor løser I den? da skal I si så: Herren har bruk for den.
Кала ко пхучела тумэндар: «Пэ со тумэ отпхандэн мугаре?» — пхэнэн кади: «Вов трэбуни Раести».
32 Så gikk de utsendte avsted, og de fant det så som han hadde sagt dem.
Бичалдэ сиклярнэ джиле тай аракхле мугаре, сар пхэнда Исусо.
33 Og da de løste folen, sa dens eiermenn til dem: Hvorfor løser I folen?
Кала вонэ отпхандэнас мугаре, хулая пхучле лэндар: — Пэ со тумэ отпхандэн мугаре?
34 De sa: Herren har bruk for den.
Сиклярнэ пхэндэ: — Вов трэбуни Раести.
35 Og de førte den til Jesus, og de la sine klær på folen og lot Jesus sette sig på den.
Тунчи андэ мугаре Исусостэ, чутэ пэ лэстэ пэхкири упралуни їда тай тховдэ Исусо упрал.
36 Da han nu drog frem, bredte de sine klær under ham på veien.
Кала Исусо ладэлас, мануша чувэнас пэ дром пэхкири упралуни їда.
37 Men da han allerede var nær ved nedgangen fra Oljeberget, begynte hele disippel-flokken glad å love Gud med høi røst for alle de kraftige gjerninger de hadde sett, og sa:
Кала Исусо подлагля тханэстэ, тев дром змукэлпэ Оливковонэ плаестар, фартэ бут сиклярнэн подваздэне пэхкоро ґласо и лошаґа ачиле тэ ашарэ Дэвлэ пала барэ рындуря, савэ вонэ дыкхле.
38 Velsignet være kongen som kommer i Herrens navn! Fred i himmelen, og ære i det høieste!
И пхэнэнас: — Бахтало исин Тхагари, Саво авэл важ Раехкоро Лав! Пачя пэ упралима и слава Дэвлэсти пэ вуче упралима!
39 Og nogen av fariseerne blandt mengden sa til ham: Mester! irettesett dine disipler!
Койсавэ фарисея аченас котэ и пхэндэ Исусости: — Сиклимари! Улэ Тирэ сиклярнэн!
40 Men han svarte og sa til dem: Jeg sier eder: Om disse tier, skal stenene rope.
Нэ Исусо дэдуманя лэнди: — Пхэнав тумэнди: кала вонэ заачена мулком, тунчи бара затиписявэна.
41 Og da han kom nær og så byen, gråt han over den og sa:
Кала вонэ поджиле пашэдэр Ерусалимостэ, Исусо вздыкхля пэ форо и заровиня.
42 Visste også du, om enn først på denne din dag, hvad som tjener til din fred! Men nu er det skjult for dine øine.
Тай пхэнда: — О, тэ полэх бы ту авдивэ, со анэла тути пачя! Нэ кана гаравдо када тирэ якхэндар.
43 For de dager skal komme over dig da dine fiender skal kaste en voll op om dig og kringsette dig og trenge dig fra alle sider,
Авэна дивэ, кала тирэ врыжымашуря выджяна маримаґа пэ тут, ваздэна пэ тут пхуянэ плая, поджяна тутэ тай стасавэна тут всавэрэ ригэндар.
44 og slå dig til jorden og dine barn i dig, og ikke levne sten på sten i dig, fordi du ikke kjente din besøkelses tid.
Розпхагэна тут, тирэ чяворэн мулярэна, бар пэ барэ тути на ачявэна, пала кода со ту на уджянглян вряма, кала Дэвэл авиля тутэ.
45 Og han gikk inn i templet og begynte å drive ut dem som drev handel der,
Тунчи Исусо заджиля дэ храмо и ачиля тэ вытрадэ тимисарен.
46 og han sa til dem: Det er skrevet: Mitt hus skal være et bedehus. Men I har gjort det til en røverhule.
И пхэнэлас: — Кади исин чиндо: «Муро цэр — када цэр мангимахкоро», а тумэ тердэ лэстар прахарицико цэр.
47 Og han lærte daglig i templet. Men yppersteprestene og de skriftlærde og de første blandt folket søkte å få ryddet ham av veien.
Диво дивэстар Исусо сиклярэлас манушэн дэ храмо. Нэ англунэ рашая, сиклимаря пав Упхэнима тай манушэнгэрэ пхурэдэра родэнас, сар тэ мулярэ Исусо.
48 Og de fant ikke ut hvad de skulde gjøre; for hele folket hang ved ham og hørte på ham.
И на джянгле, сар када тэ стерэ, колэсти со всавэрэ мануша шундэ Исусохкэрэ лава и на камле тэ промукэ ни екх лэндар.
