Lukas 14

1 Og det skjedde da han kom inn i en av de øverste fariseeres hus på en sabbat for å holde måltid, og de lurte på ham,

Él entró en [la] casa de uno de los principales fariseos a comer pan un sábado. Ellos lo observaban detenidamente.

2 se, da var der en vattersottig mann like for ham.

Entonces un hombre que era hidrópico estaba delante de Él.

3 Og Jesus tok til orde og talte til de lovkyndige og fariseerne og sa: Er det tillatt å helbrede på sabbaten, eller ikke?

Y Jesús preguntó a los doctores de la Ley y a los fariseos: ¿Es lícito sanar en sábado o no?

4 Men de tidde. Og han tok på ham og helbredet ham, og lot ham gå.

Pero ellos callaron. Lo tomó, lo sanó y lo despidió.

5 Og han tok atter til orde og sa til dem: Hvem av eder har en sønn eller en okse som faller i en brønn, og drar dem ikke straks op igjen på sabbatsdagen?

Les dijo: ¿A quién de ustedes se le cae un hijo o un buey en un pozo y no se apresura a sacarlo en sábado?

6 Men de var ikke i stand til å svare ham på dette.

Y no pudieron responderle.

7 Og han sa en lignelse til gjestene, da han la merke til hvorledes de valgte sig ut de øverste seter:

Al ver que ellos escogían los puestos de honor, les narró una parábola:

8 Når du blir buden av nogen til bryllups, da sett dig ikke øverst ved bordet, forat ikke en gjævere enn du skal være buden,

Cuando seas invitado a una fiesta de bodas, no te reclines en el puesto de honor, no sea que otro más honorable que tú sea invitado por él,

9 og den som innbød dig og ham, skal komme og si til dig: Gi denne mann rum! og du så med skam skal komme til å sitte nederst.

y al llegar el que te invitó [a ti] y a él, te diga: Da lugar a éste, y entonces ocuparás avergonzado el último lugar.

10 Men når du er buden, da gå og sett dig nederst, forat han som innbød dig, kan si til dig når han kommer: Venn, kom hit, sett dig høiere op! Da får du ære i alle deres øine som sitter til bords med dig;

Pero cuando seas invitado, reclínate en el último lugar, para que cuando llegue el que te invitó, te diga: Amigo, pasa más adelante. Entonces serás honrado delante de todos los que se reclinan contigo.

11 for hver den sig selv ophøier, skal fornedres, og den sig selv fornedrer, skal ophøies.

Porque todo el que se enaltece será humillado, y el que se humilla será enaltecido.

12 Han sa også til den som hadde innbudt ham: Når du gjør gjestebud middag eller aften, da innbyd ikke dine venner eller dine brødre eller dine frender eller rike granner, forat ikke de skal be dig igjen, så du får gjengjeld!

Decía también al que lo invitó: Cuando ofrezcas una comida o una cena, no invites a tus amigos, hermanos, parientes, ni vecinos ricos, no sea que también ellos a su vez te inviten y tengas recompensa.

13 Men når du gjør gjestebud, da be fattige, vanføre, halte, blinde!

Pero cuando hagas un banquete, invita a pobres, mancos, cojos, ciegos,

14 så er du salig; for de har ikke noget å gi dig igjen, men du skal få det igjen i de rettferdiges opstandelse.

y serás inmensamente feliz, pues no tienen cómo retribuirte, pero te será recompensado en la resurrección de los justos.

15 Da en av dem som satt med til bords, hørte dette, sa han til ham: Salig er den som får sitte til bords i Guds rike.

Al oírlo, uno de los reclinados le dijo: Inmensamente feliz cualquiera que coma pan en el reino de Dios.

16 Da sa han til ham: Det var en mann som gjorde en stor nattverd og innbød mange;

Él le contestó: Un hombre preparaba una gran cena e invitó a muchos.

17 og han sendte sin tjener ut ved den tid nattverden skulde holdes, for å si til de innbudne: Kom! for nu er det ferdig.

A la hora de la cena envió a su esclavo a decir a los invitados: ¡Vengan, porque ya está preparada!

18 Men de begynte alle som én å undskylde sig. Den første sa til ham: Jeg har kjøpt en aker og må nødvendig gå ut og se på den; jeg ber dig, ha mig undskyldt!

Pero todos igualmente comenzaron a excusarse. El primero le dijo: Compré un campo y necesito ir a verlo. Te ruego que me disculpes.

19 Og en annen sa: Jeg har kjøpt fem par okser og går ut for å prøve dem; jeg ber dig, ha mig undskyldt!

Otro dijo: Compré cinco yuntas de bueyes y voy a probarlas. Te ruego que me disculpes.

20 Og atter en annen sa: Jeg har tatt mig en hustru, og derfor kan jeg ikke komme.

Y otro dijo: Me casé, y por esto no puedo ir.

21 Og tjeneren kom og fortalte sin herre dette. Da blev husbonden harm og sa til tjeneren: Gå i hast ut på byens gater og streder, og før herinn de fattige og vanføre og blinde og halte!

Cuando el esclavo regresó, informó esto a su señor. Entonces el amo de casa se enojó y dijo a su esclavo: ¡Sal pronto por las calles y callejones de la ciudad y trae acá a los pobres, mancos, ciegos y cojos!

22 Og tjeneren sa: Herre! det er gjort som du bød, og der er ennu rum.

Luego el esclavo dijo: Señor, hice lo que ordenaste y aún hay lugar.

23 Da sa herren til tjeneren: Gå ut på veiene og ved gjerdene og nød dem til å komme inn, forat mitt hus kan bli fullt!

Y el señor ordenó al esclavo: Vé por los caminos y senderos. Impúlsalos a entrar para que se llene mi casa.

24 For jeg sier eder at ingen av de menn som var innbudt, skal smake min nattverd.

Porque les digo que ninguno de aquellos que fueron invitados probará mi cena.

25 Og meget folk vandret sammen med ham. Og han vendte sig og sa til dem:

Iba con Él una gran multitud, y al dar la vuelta, les dijo:

26 Om nogen kommer til mig og ikke hater sin far og mor og hustru og barn og brødre og søstre, ja endog sitt eget liv, han kan ikke være min disippel.

Si alguno viene a Mí, y no aborrece a padre y madre, esposa e hijos, hermanos y hermanas, y aun su propia vida, no puede ser mi discípulo.

27 Og den som ikke bærer sitt kors og følger efter mig, han kan ikke være min disippel.

Cualquiera que no levanta su cruz y me sigue, no puede ser mi discípulo.

28 For hvem av eder som vil bygge et tårn, setter sig ikke først ned og regner efter hvad det vil koste, om han har nok til å fullføre det med,

Porque ¿quién de ustedes que quiere edificar una torre, no se sienta primero y calcula el costo, si tiene para terminarla?

29 forat ikke, når han har lagt grunnen og ikke er i stand til å fullføre det, alle de som ser det, skal begynne å spotte ham og si:

No sea que, después de poner el cimiento, y no poder terminarla, todos los que observan comiencen a burlarse:

30 Denne mann begynte å bygge, og var ikke i stand til å fullføre det?

Este hombre comenzó a edificar, pero no pudo terminar.

31 Eller hvilken konge som drar ut for å møte en annen konge i strid, setter sig ikke først ned og rådslår om han med ti tusen er i stand til å møte den som kommer imot ham med tyve tusen?

¿O cuál rey que marcha a enfrentar en batalla a otro rey, no se sienta primero a planificar si es capaz de enfrentar con 10.000 al que viene contra él con 20.000?

32 Men kan han ikke det, da skikker han sendemenn til ham, mens han ennu er langt borte, og tinger om fred.

Y si no puede, cuando aún está lejos de él, le envía una delegación y solicita condiciones de paz.

33 Således kan da ingen av eder være min disippel uten at han opgir alt det han eier.

Así pues, cualquiera de ustedes que no se despoje de todas sus posesiones no puede ser mi discípulo.

34 Salt er en god ting, men når også saltet mister sin kraft, hvad skal det da saltes med?

Buena es la sal, pero si la sal se desvanece, ¿con qué será sazonada?

35 Det duer hverken i jord eller i gjødsel; det blir kastet ut. Den som har ører å høre med, han høre!

Ni para una tierra, ni para una pila de abono es útil. La botan. El que tiene oídos para oír, escuche.