< Klagesangene 5 >

1 Kom i hu, Herre, det som har hendt oss, sku og se hvor vi blir hånet!
Señor, por favor, recuerda lo que nos ha pasado. ¡Míranos y date cuenta de cómo hemos sido humillados!
2 Vår arv er gått over til fremmede, våre hus til utlendinger.
La tierra que poseíamos ha sido entregada a extraños, nuestras casas han sido entregadas a extranjeros.
3 Vi er blitt farløse, har ingen far; våre mødre er som enker.
Hemos perdido a nuestros padres y nuestras madres son viudas ahora.
4 Vi må kjøpe det vann vi drikker, vår ved må vi betale.
El agua que bebemos la tenemos que pagar, la leña nos sale cara.
5 Våre forfølgere er på nakken av oss; vi er trette, vi får ingen hvile.
Como animales, nos llevan con arneses al cuello; Estamos agotados, pero no encontramos descanso.
6 Til Egypten har vi overgitt oss, og til Assyria, for å bli mettet med brød.
Nos aliamos con Egipto y Asiria para poder tener mucha comida.
7 Våre fedre har syndet, de er ikke mere; vi bærer deres misgjerninger.
Nuestros antepasados pecaron y se han ido, pero nosotros estamos siendo castigados por sus pecados.
8 Træler hersker over oss; ingen river oss ut av deres hånd.
Siervos de nuestro conquistador nos dominan; nadie puede salvarnos de su poder.
9 Med fare for vårt liv henter vi vårt brød, truet av ørkenens sverd.
Cuando buscamos comida, tomamos nuestras vidas en nuestras manos, a causa de los asaltantes armados en el desierto.
10 Vår hud brenner som en ovn av hungerens luer.
Nuestra piel está caliente como un horno a causa de la fiebre provocada por el hambre.
11 Kvinner har de krenket i Sion, jomfruer i Judas byer.
Violaron a las mujeres en Sión, a las vírgenes en las ciudades de Judá.
12 Fyrster har de hengt, de gamles åsyn har de ikke hedret.
A los príncipes los han colgado de las manos; no respetan a los ancianos.
13 Unge menn bar kvernen, og gutter segnet under vedbøren.
Los jóvenes son obligados a trabajar en los molinos de mano; los muchachos se tambalean bajo los fardos de leña.
14 De gamle sitter ikke mere i porten, de unge menn ikke mere ved sin strengelek.
Los ancianos han abandonado sus lugares en la puerta de la ciudad; los jóvenes han dejado de tocar su música.
15 Med vårt hjertes glede er det forbi, vår dans er omskiftet til sorg.
Ya no hay alegría para nosotros; nuestro baile se ha convertido en luto.
16 Kronen er falt av vårt hode; ve oss, vi har syndet.
La corona ha caído de nuestra cabeza. ¡Qué desastre nos ha sobrevenido por haber pecado!
17 Derfor er vårt hjerte sykt, derfor er våre øine blitt dimme,
Por todo esto, estamos enfermos del corazón; por todo esto, podemos apenas mirar;
18 for Sions bergs skyld, som er øde; rever løper om på det.
A causa del Monte Sion, que ha sido abandonado, y donde sólo los zorros deambulan.
19 Du, Herre, troner til evig tid, din trone blir fra slekt til slekt.
¡Pero tú, Señor, vives para siempre! ¡Tú gobiernas por todas las generaciones!
20 Hvorfor skulde du glemme oss evig, forlate oss for så lang en tid?
¿Por qué nos has olvidado durante tanto tiempo? ¿Por qué nos has abandonado durante tantos años?
21 Herre, før oss atter til dig, så vi kan komme tilbake! Forny våre dager, så de blir som i fordums tid!
Tráenos de regreso a ti, Señor, para que podamos volver a estar contigo. Por favor, restaura nuestras vidas a como era antes.
22 For skulde du rent ha forkastet oss? Skulde du være så storlig vred på oss?
¿O es que nos has rechazado por completo? ¿Estás realmente enfadado con nosotros?

< Klagesangene 5 >