< Johannes 5 >

1 Derefter var det en av jødenes høitider, og Jesus drog op til Jerusalem.
Hiche jou chun, Judah ho kut nikho thengho jeh'in Yeshua chu Jerusalem'a akile kit in ahi.
2 Men det er ved Fåreporten i Jerusalem en dam som på hebraisk heter Betesda og har fem bueganger;
Khopi sunglam'a kelngoi kotphung koma chun, Bethsaida kiti twikul khat aum in akimvel'a chu leibuh nga kisa ahi.
3 i dem lå en mengde syke: blinde, halte, visne.
Hiche mun'a chu ana damlou mitcho, elbai, langthi, chatmo tampi lum ahiuve, ajehchu twi kicholing ngah jing'a um ahiuve.
4 For en engel steg til visse tider ned i dammen og oprørte vannet. Den som da først steg ned efterat vannet var blitt oprørt, han blev helbredet, hvad sykdom han så led av.
Ajeh chu phatkhat kom kom leh Pakai Vantil hungkum lha jia, twi chu acholing ji ahi; chuleh twi kicholoh nung'a twilah'a kumlha masapen pen chu itobang natna hijong leh damhel ji ahi.
5 Nu var der en mann som hadde vært syk i åtte og tretti år;
Hilai mun'a umho lah'a mikhat chu kum somthum leh kum get jen nakong chatmo'a lum ahitai.
6 da Jesus så ham ligge der, og visste at han allerede hadde vært syk i lang tid, sa han til ham: Vil du bli frisk?
Yeshuan amapa chu amun, kum sottah damlou va um ahi ahen, amapa jah'a, “Nadam nom em?” ati.
7 Den syke svarte ham: Herre! jeg har ingen til å kaste mig ned i dammen når vannet blir oprørt; og i det samme jeg kommer, stiger en annen ned før mig.
Nakong chatmo pa chun, “Pu kadam joulou hila, twi akicholing teng twikul'a eikoi lhavah ding mi kaneipon, keima kacheji le kalhun masangin midang amasa jitai,” ati.
8 Jesus sier til ham: Stå op, ta din seng og gå!
Chuin Yeshuan ajah'a, “Kipat doh in nalupna pheh kichoiyin lam jottan,” ati.
9 Og straks blev mannen frisk og han tok sin seng og gikk. Men det var sabbat den dag.
Apettah chun mipa chu adamtan ahi, hichun aman alupna pheh chu akijel doh in lam ajottai, hiche thil kidang aso ni chu Cholngahni ahi.
10 Jødene sa da til ham som var blitt helbredet: Det er sabbat, og det er dig ikke tillatt å bære sengen.
Hijeh chun Judah vaipo hon hichu ajadauvin, akisu dampa jah'a “Cholngah nikho'a natoh phal ahipoi, nangman nalupna pheh nakichoiya lam najot chu dan ngai ahipoi,” atiuve.
11 Han svarte dem: Han som gjorde mig frisk, han sa til mig: Ta din seng og gå!
Ahivangin amapan adonbut'in ajah'a, “Eisudampa amatah in kajah'a nalupna kichoiyin lam jottan eiti chula em,” ati.
12 De spurte ham: Hvem er det menneske som sa til dig: Ta den og gå?
Chuin amahon, “Koi ham najah'a chutia sei chu?” atiuve.
13 Men han som var blitt helbredet, visste ikke hvem det var; for Jesus hadde trukket sig tilbake, da det var meget folk på stedet.
Ahinla mipa chun, asudampa chu koi ahi ahepoi, ajeh chu Yeshua mipi lah'a achelut mangtan ahi.
14 Siden traff Jesus ham i templet og sa til ham: Se, du er blitt frisk; synd ikke mere, forat ikke noget verre skal vederfares dig!
Ahivangin chom khat jouvin, Yeshuan amapa chu Houin'ah amun ajah'a, “Tua hi akisudam nahitai, chonse kit tahih in, ajole akhohjo cheh nachunga chuget inte,” ati.
15 Mannen gikk bort, og fortalte jødene at det var Jesus som hadde gjort ham frisk.
Chuin mipa chun Judah vaipo ho jah'a ama sudam chu Yeshua ahi ti agaseitan ahi.
16 Og derfor forfulgte jødene Jesus, fordi han gjorde dette på en sabbat.
Hijeh chun Judah vaipo hon Yeshua amatah in Cholngah nikho apalkeh jeh in, achunga bolsetna apantauvin ahi.
17 Men Jesus svarte dem: Min Fader arbeider inntil nu; også jeg arbeider.
Ahivangin Yeshuan adonbut'in, “Kapan aphat jousen na atongin, keiman jong katong jinge,” ati.
18 Derfor stod da jødene ham enn mere efter livet, fordi han ikke bare brøt sabbaten, men også kalte Gud sin Fader og gjorde sig selv Gud lik.
Hiche jeh tah chun, Judah vaipo hon Yeshua thana ding aha hol cheh tauvin ahi, ajehchu aman Cholngah nikho apalkeh keo hilouvin, Pathen chu apa ahisah a chuleh Pathen toh kibanga aumjeh chu ahi.
19 Jesus svarte da og sa til dem: Sannelig, sannelig sier jeg eder: Sønnen kan ikke gjøre noget av sig selv, men bare det han ser Faderen gjør; for det han gjør, det gjør Sønnen likeså;
Hijeh chun Yeshuan ahilchen in, ajah'uva, “Thutah chu nangho kaseipeh nahiuve, Chapa chun ama cham cham in ima abolpoi; Pan abol amu ho chacha bou chu aman abolji ahi, hijeh chun Pan abol jouse chu Chapan jong abol ahi.
20 for Faderen elsker Sønnen, og viser ham alt det han selv gjør; og han skal vise ham større gjerninger enn disse, forat I skal undre eder.
Ajehchu Pan chapa chu angailun, anatoh athilbol jouse avetsah in ahi. Chule tahbeh in Pa chun hiche mipa kisuhdam na sanga chungnungjo avetsah ding ahi, hichu nanghon kidang nasah cheh dingu ahi.
21 For likesom Faderen opvekker de døde og gjør levende, således gjør også Sønnen levende hvem han vil.
Ajeh chu Pan mithi ho akaithouva ahinsah ji bang chun Chapan jong ahinsah nom ho chu hinna apeh ji ahi.
22 For Faderen dømmer heller ikke nogen, men har gitt Sønnen hele dommen,
Chuleh Pan koima thu atanpoi, aman thutanna leh thuneina jouse abon'a Chapa apeh ahitai.
23 forat alle skal ære Sønnen, likesom de ærer Faderen. Den som ikke ærer Sønnen, ærer ikke Faderen, som har sendt ham.
Hiti ahijeh chun, mijousen Pa ajabol banga Chapa chu ajabol cheh ding ahi; ajeh chu Chapa jabol lou chun ahinsol'a Pachu ajabollou ahi.
24 Sannelig, sannelig sier jeg eder: Den som hører mitt ord og tror ham som har sendt mig, han har evig liv og kommer ikke til dom, men er gått over fra døden til livet. (aiōnios g166)
Keiman atahbeh chu nangho kaseipeh nahiuve, kathusei ngaiya chuleh eisolpa Pathen tahsan'a chun tonsot hinna anei ahitai; amaho chu a itih'a chonset themmo channa geita louva thina akon'a hinna galkai ahitauve. (aiōnios g166)
25 Sannelig, sannelig sier jeg eder: Den time kommer, og er nu, da de døde skal høre Guds Sønns røst, og de som hører, skal leve.
Chuleh keiman nangho tahbeh'a kaseipeh nahiuve, phat chu ahung lhunge, tuhi ahi, mithi hon ka aw (Pathen Chapa aw) ajah ding'u, chuleh aja chengse hing ding ahiuve.
26 For likesom Faderen har liv i sig selv, således har han også gitt Sønnen å ha liv i sig selv,
Ajeh chu Pa chun ama'a hinna anei ahin, chuleh aman hiche hinna pe thanei na chu Chapa apeh ahitai.
27 og han har gitt ham makt til å holde dom, fordi han er en menneskesønn.
Chuleh aman mi jouse chung'a thutanna leh thuneina chu chapa apeh ahitai, ajeh chu ama Mihem Chapa ahi.
28 Undre eder ikke over dette! For den time kommer da alle de som er i gravene, skal høre hans røst,
Hijeh chun nangho lung dong hih'un, phat chu ahung lhunge, lhankhuh'a mithi ho jousen Pathen chapa Aw ajah ding'u;
29 og de skal gå ut, de som har gjort godt, til livets opstandelse, de som har gjort ondt, til dommens opstandelse.
Chuleh amaho thoukit ding, chuleh thilpha bol ho chu tonsot hinna a thoukit ding, chule thilpha lou bolho chu thupi tanna'a themmo chang'a thoukit ding ahiuve.
30 Jeg kan ikke gjøre noget av mig selv; som jeg hører, så dømmer jeg, og min dom er rettferdig; for jeg søker ikke min vilje, men hans vilje som har sendt mig.
Chuleh keiman kacham in ima kabol theipoi, Pathen in eisei peh banga thutanna kanei ahijeh'in, kathutan chu dihtah ahi, ajeh chu keima lunggot lam hilouva eisolpa ama lunggot lam'a kabol ahi.
31 Vidner jeg om mig selv, da er mitt vidnesbyrd ikke sant;
Chule kachungthu chu keima man kahet tohsah leh kathu hettohsah chu adih'a pomthei hilou ding ahi.
32 det er en annen som vidner om mig, og jeg vet at det vidnesbyrd han vidner om mig, er sant.
Ahivangin keima chungthu chu midang khat'in jong ahettohsah'a ahileh tahbeh'a kaseipeh nahiuve, amapan ahettohsah keima chungthu jouse chu adih ahi.
33 I har sendt bud til Johannes, og han har vidnet for sannheten;
Chuleh nanghon John Baptist henga thu kholtoh dingin mi nasol'un, chuleh aman kachung chang thu dihtah chu ahettoh sahtai.
34 jeg tar ikke imot vidnesbyrd av et menneske, men jeg sier dette forat I skal bli frelst.
Keiman mihem a kon hettohsah kangaipoi, ahivangin nangho huhhing'a naum na ding'uva hiche hi kasei ahi.
35 Han var det brennende og skinnende lys, men I vilde bare en tid fryde eder i hans lys.
John chu meivah koujing leh vahjing tobang ahin, chuleh ama thusei chu nanghon chomkhat dinga bou nalunglut piu ahi.
36 Men jeg har det vidnesbyrd som er større enn det Johannes har vidnet; for de gjerninger som Faderen har gitt mig å fullbyrde, selve disse gjerninger som jeg gjør, de vidner om mig at Faderen har utsendt mig.
Ahivangin, keiman John sanga chung nungjo hettohsah kaneiye-hiche kathuhil leh melchihna kidang kabol hi ahi. Chuleh Pan eisol lona photchenna dinga, hiche hohi kabol dinga eipeh ahi.
37 Og Faderen, som har sendt mig, han har vidnet om mig; hverken har I nogensinne hørt hans røst eller sett hans skikkelse,
Chuleh eihin sol'a Pa amatah chun kachungthu ahettohsah ahitai, nanghon a imatih in ama aw najakha pouve, chuleh kimaito pin jong namukha pouve.
38 og hans ord har I ikke blivende i eder; for den han har sendt, ham tror I ikke.
Chuleh nalung sung'uva ama thusei achengpoi; ajehchu aman nangho dinga ahinsol keima hi natahsan pouve.
39 I ransaker skriftene, fordi I tenker at i dem har I evig liv, og det er de som vidner om mig; (aiōnios g166)
Nanghon Pathen Lekhabu thu nahol'un, ajeh chu hiche ho chun tonsot hinna napeh dan'un nagel uve, ahivangin Pathen Lekhabu'a thuchun, keima thudol ahettohsah ahibouve. (aiōnios g166)
40 og I vil ikke komme til mig for å få liv.
Ahivangin nanghon hiche hinna chu chantheina dingin keima henga nahung nompouve.
41 Jeg tar ikke ære av mennesker;
Chule nangho phatsah peh chu keima dingin a ngaikhoh poi.
42 men jeg kjenner eder og vet at I ikke har kjærligheten til Gud i eder.
Ijeh inem itileh, Pathen ngailutna chu nasung'uvah achengpoi ti kahei.
43 Jeg er kommet i min Faders navn, og I tar ikke imot mig; kommer en annen i sitt eget navn, ham tar I imot.
Ajeh chu keima kapa min'a naheng'uva kahung ahin, nanghon neisang pouve. Ahinlah midangho chu amaho min'a naheng'uva ahungleh kipahtah in nasang'uve.
44 Hvorledes kan I tro, I som tar ære av hverandre, og den ære som er av den eneste Gud, den søker I ikke?
Chule nanghon natahsan theilou chu datmo aumpoi, ajeh chu nanghon khat leh khat kijabolto natha noppiuvin, Pathen khatseh ama ahung kon chu, jabol ding nakhoh sah pouve.
45 I må ikke tenke at jeg vil anklage eder hos Faderen; det er en som anklager eder, Moses, han som I har satt eders håp til.
Hijeng jongleh Pa ang'a themmon achansah ding'u chu keima kahipoi; nanghon nakinep piu Mose chun themmo na chan sah dingu ahi.
46 For hadde I trodd Moses, da hadde I trodd mig; for det er om mig han har skrevet;
Chuleh nanghon Mose chu natahsan tahtah'u ahileh keima neitahsan dingu ahi, ajeh chu aman keima thudol asut ahibouve.
47 men tror I ikke hans skrifter, hvorledes kan I da tro mine ord?
Ahivangin nanghon Mose chu natahsan lou jeh'un kathu sei hohi nanghon iti natahsan dingu ham?” ati.

< Johannes 5 >