< Johannes 11 >

1 Og det var en syk mann, Lasarus fra Betania, den by som Maria og hennes søster Marta bodde i.
Pasal khat amin Lazarus kitipa chu Bethany a cheng ahin, dammo na nei, chule asopiteni Mary leh Martha toh cheng khom ahi.
2 Det var Maria som salvet Herren med salve og tørket hans føtter med sitt hår; det var hennes bror Lasarus som var syk.
Hiche numeinu Mary hi ahi, Pakai kengbul'a thao nu'a asama theh ngima chu;
3 Søstrene sendte da bud til ham og lot si: Herre! se, han som du elsker, er syk.
Chule amanin a-ucha lhon in Pakai Yeshua heng'a thu athot lhon'in hitin asei lhon e, “Pakai nangailut nasopi naloipa hi adammo lhehtai,” atilhon in ahi.
4 Da Jesus hørte det, sa han: Denne sykdom er ikke til døden, men til Guds ære, forat Guds Sønn skal bli æret ved den.
Hichu Pakai Yeshuan ajah chun hitin aseiyin, “Lazarus dammo nahi thina a kichai ding ahipoi, Pathen loupina dinga kibol'a ahibouve ati, hiche jeh a chu Pathen Chapa loupi na hungsoh doh dinga kitah lang joh ahi,” ati.
5 Men Jesus elsket Marta og hennes søster og Lasarus.
Pakai Yeshuan, Mary, Martha leh asopipa Lazarus alungset lheh jeng vang chun;
6 Da han nu hørte at han var syk, blev han ennu to dager på det sted hvor han var;
Hikom'a aum na mun'a chun Pakai Yeshua chu nini tobang aumbe nalaiyin ahi.
7 da først sa han til disiplene: La oss dra til Judea igjen!
Hichun aphat ahung lhin phat chun Pakai Yeshuan aseijui ho koma aseijin, “Eiho Judea gam langa kinungle kit tauhite ati.”
8 Disiplene sa til ham: Rabbi! nu nettop søkte jødene å stene dig, og du går atter dit?
Ahin aseijuiten lung opkai na aneiyun, “Rabbi, ni ijat ham khat masanga chu Judea gam'a mihon songa selih ding nagot'u chula em,” atiuve.
9 Jesus svarte: Er det ikke tolv timer i en dag? Den som vandrer om dagen, støter sig ikke, fordi han ser denne verdens lys;
Yeshuan adonbut'in, “Nikhat sunga hi nidan som le ni niseh a um ahi, chule sun a hi mi jousen lam ajotthei cheh ding ahi. Chuleh amahon kho amuthei nau chu ahileh vannoi vah anei jeh'u ahi.
10 men den som vandrer om natten, han støter sig, fordi lyset ikke er i ham.
Ahin, jantengleh tijat natah jong aumin, kipal lhuh na thei jong aumin ahi, ajeh chu vah aumji tapon ahi,” ati.
11 Dette talte han; og derefter sier han til dem: Lasarus, vår venn, er sovnet inn; men jeg går for å vekke ham.
Hichun aman aseiyin, “Iloipau Lazarus a-imu lhatai” ati, “Amavang keima kache ding kaga thodoh ding ahi,” ati.
12 Disiplene sa da til ham: Herre! er han sovnet inn, da blir han frisk igjen.
Hichun seijuiten adonbut uvin, “Pakai, Lazarus chu a'imut leh damvah ding tina ahitai,” atiuve.
13 Jesus hadde talt om hans død; men de tenkte at han talte om almindelig søvn.
Ahin seijui ho geldan'a chu kicholdo dinga a'imut aseiyin angaitouvin, ahin Pakaiyin asei chu Lazarus thi ahitai atina ahi.
14 Da sa Jesus rent ut til dem: Lasarus er død,
Hichun Pakaiyin aseichet pehin, “Lazarus chu athitai.”
15 og for eders skyld er jeg glad over at jeg ikke var der, forat I skal tro; men la oss gå til ham!
“Chuleh keima kakipah lheh e, ajeh chu nang hon natahsan theina dingu ahi, hijongle tun hungun ahenga cheu hite,” ati.
16 Tomas, det er tvilling, sa da til sine meddisipler: La oss gå med, forat vi kan dø sammen med ham!
Hichun Thomas minlhem ni neipa chun aloi aseijui ho lah'a aseitan, “Eiho jong cheu hitin, chu a Pakai toh gathi khom'u hite,” ati.
17 Da nu Jesus kom, fant han at han allerede hadde ligget fire dager i graven.
Yeshua Bethany kho'a ahung lhun chun Lazarus chu lhan khuh'a avui nau ni li ahitai ti aseipeh uve.
18 Men Betania lå nær ved Jerusalem, omkring femten stadier derfra,
Bethany chu Jerusalem kom ahin, mile themkhat bouva gamla ahi;
19 og mange av jødene var kommet til Marta og Maria for å trøste dem i sorgen over deres bror.
Chuleh Judah le midang tamtah achekhom'un, Mary leh Martha amani lungmon sah dinga hung'ah anaum'un ahi.
20 Da nu Marta fikk høre at Jesus kom, gikk hun ham i møte; men Maria satt hjemme i huset.
Hiti chun Martha in Pakai ahungtai tithu ajah phat'in amanu chu achen Pakai chu aga kimupin Mary vangchu inmun'ah aum dentai.
21 Marta sa da til Jesus: Herre! hadde du vært her, da var min bror ikke død;
Hichun Martha in Yeshua koma aseitai, “Pakai nangma hilai mun'a hi ana um hile chun kasopi pa hi thilou ding ahi” ati.
22 men også nu vet jeg at alt det du beder Gud om, vil Gud gi dig.
Ahin tunjong Pathen in nathum chan napeh ding kahe nai ati.
23 Jesus sier til henne: Din bror skal opstå.
Yeshuan amanu jah'a, “Nasopi pa thou kit ding ahi,” ati.
24 Marta sier til ham: Jeg vet at han skal opstå i opstandelsen på den ytterste dag.
Marthan adonbut'in, “Henge kanom'e, Ni nunung nia thokit nia atho doh kit ding chu kahe nai,” ati.
25 Jesus sa til henne: Jeg er opstandelsen og livet; den som tror på mig, om han enn dør, skal han dog leve,
Hichun Yeshuan amanu jah'a hitin aseiye, “Keima hi thokitna le hinna chu kahi; chule koi hijongleh keima eitahsan chan chu thita jongleh thoudoh kit ding ahi.
26 og hver den som lever og tror på mig, skal aldri i evighet dø. Tror du dette? (aiōn g165)
Chuleh koi hijong leh ahinga keima eitahsan a chu itih hijongle thilou ding ahi. Martha hiche hi na tahsan em?” ati. (aiōn g165)
27 Hun sier til ham: Ja, Herre! jeg tror at du er Messias, Guds Sønn, han som skal komme til verden.
Marthan adonbut'in, “Henge, Pakai Pathen katahsan'e, nangma hi Pathen Chapa Messiah vannoiya hung dinga chu nahi,” ati.
28 Og da hun hadde sagt dette, gikk hun bort og kalte i stillhet på sin søster Maria og sa: Mesteren er her og kaller på dig.
Hiche chu asei jouvin achemang in asopinu Mary guhthimin akouvin, “Houhil chu hikoma aumin, nakouve,” ati.
29 Da hun hørte det, stod hun hastig op og gikk til ham;
Chuin Mary in hichu ajah jah in gangtah in akipat doh in ahenga achetai.
30 men Jesus var ennu ikke kommet inn i byen, han var på det sted hvor Marta hadde møtt ham.
Pakai Yeshua chu khopam'a Martha toh akimu to nalhon a chu umnalai ahin;
31 Da nu de jøder som var hos henne i huset og trøstet henne, så at Maria stod hastig op og gikk ut, fulgte de med henne; de tenkte at hun gikk bort til graven for å gråte der.
Hichun mipi ho Mary lha mon dinga umhon ama akipat doh'a kino thethu'a adalhah chu amu'u chun Lazarus lhan khuh langa gakap dingin agel'un, hichun amahon Mary nung chu ajuiyun ahi.
32 Da nu Maria kom dit hvor Jesus var, og så ham, falt hun ned for hans føtter og sa til ham: Herre! hadde du vært her, da var min bror ikke død.
Hiti chun Mary chu Yeshua umna alhun phat'in ama chu amun akengphang bul'ah abohkhup jengin ajah'a, “Pakai nangma hikoma um hile chun kasopipa thi lou dinga,” ati.
33 Da nu Jesus så henne gråte, og så de jøder gråte som var kommet med henne, blev han oprørt i sin ånd og rystet og sa:
Hichun Yeshuan amanu aka amun ahin lhonpi mipi ho jong chu akau amun alung sunga lunghem tah le pohnat na neitah in a um uvin ahi.
34 Hvor har I lagt ham? De sa til ham: Herre, kom og se!
Hichun Yeshuan ama ho chu adongin, “Hoiya nakoiyu hitam,” ati, mipi hon adonbut'un, “Pakai hungven,” atiuvin ahi.
35 Jesus gråt.
Hichun Yeshua akaptai.
36 Jødene sa da: Se hvor han elsket ham!
Hikom mun vel'a dingho chun aseiyun, “Veuvin iti angailut hitam,” atiuve.
37 Men nogen av dem sa: kunde ikke han som har åpnet den blindes øine, også ha gjort at denne ikke var død?
Ahin koitobang loichun hitin aseiyun, “Hiche pa hin mitcho ho kho amu sah hilou ham, chule Lazarus jong chu athida sah thei chula em,” atiuvin ahi.
38 Jesus blev da atter oprørt i sin sjel, og kom til graven; det var en hule, og det lå en sten over den.
Hichun Yeshua chun lhan khuh ahin phah chun lunghem tah in aum in; chuleh alhan chu kohom khat ahin, akot chu song khat'a kising ahi.
39 Jesus sier: Ta stenen bort! Marta, den dødes søster, sier til ham: Herre! han stinker allerede, for han har ligget fire dager.
Yeshuan amaho jah'a aseiyin, “Song chu tangdoh'un,” ati. Chule athipa sopinu Martha chun ajah'a, “Pakai tun a uitai, ijeh inem itile ni li ahitai,” ati.
40 Jesus sier til henne: Sa jeg dig ikke at dersom du tror, skal du se Guds herlighet?
Hijeh chun Yeshuan adonbut'in, “Natahsan'u leh Pathen loupi na namu dingu ahi kati hilou ham?” ati.
41 De tok da stenen bort. Men Jesus løftet sine øine mot himmelen og sa: Fader! jeg takker dig fordi du har hørt mig.
Hichun amahon songpi chu atangdoh tauvin, hichun Yeshuan Vanlam aven “Pa nangman kataona na-ngai jeh in namin kathangvah e;
42 Jeg visste jo at du alltid hører mig, men for folkets skyld som står omkring, sa jeg det, forat de skal tro at du har utsendt mig.
Chuleh nangman kataona na-ngai jinge, ti keiman kahenai, ajeh chu kakimvel a mipi ding ho hin nangma sol kahi hi ahin tahsan thei na dinguva kati ahibouve,” ati.
43 Og da han hadde sagt dette, ropte han med høi røst: Lasarus, kom ut!
Hichun Yeshuan hasap tah in asam in, “Vo Lazarus, hung thou doh'in,” ati.
44 Da kom den døde ut, bundet med liksvøp på føtter og hender, og om hans ansikt var bundet en svededuk. Jesus sier til dem: Løs ham og la ham gå!
Hichun Lazarus chu akhut akeng lhanpon a kitom pumin amai ultheh pon a kitom pumin lhan khuh a konin ahungdoh tan ahi. Hichun Yeshuan ajah uva, “Lhamun lang lamjot sah'un,” ati.
45 Mange av jødene, som var kommet til Maria og hadde sett det han gjorde, trodde da på ham;
Hichun mipi tamtah Mary toh umjouse chun athilbol chu amu'uvin hichun Yeshua chu atahsan tauve.
46 men nogen av dem gikk avsted til fariseerne og sa dem hvad Jesus hadde gjort.
Ahin mipi lah'a mi kimkhat acheuvin Pharisee ho jah a Yeshua thilbol chengse chu agasei tauve.
47 Yppersteprestene og fariseerne kalte da rådet sammen til møte og sa: Hvad skal vi gjøre? for dette menneske gjør mange tegn.
Hijeh chun thempu pipui hole Pharisee ho houvaipo loi akikhom'un, “Eihon ipi ibol'u ham? Hichepa khun la melchihna tamtah abol jing jengin ahi.
48 Lar vi ham holde ved således, da vil alle tro på ham, og romerne vil komme og ta både vårt sted og vårt folk.
Eihon ama hi tua banga iche jomsah jingu le mi jousen ama ahin tahsan cheh cheh dingu, hiche teng chule Rome solkal in eiho inam'u ahin i-Houin'u ahin eisuhchimpeh dingu ahitai” atiuve.
49 Men en av dem, Kaifas, som var yppersteprest det år, sa til dem:
Hiche laiphat tah'a thempu a ana pang chu Caiaphas ahin aman hitin aseiye, “Nang hon nathu seiyu hi ipi kiseina ham nahe pouve ati.
50 I forstår ingenting, heller ikke tenker I på at det er til gagn for eder at ett menneske dør for folket og ikke hele folket går til grunne.
Chujongle vannoi pumpi aboncha aman thah louna dinga miho dinga mikhat athi nangho dinga phajo ahi, tijong nagel pouve,” ati.
51 Dette sa han ikke av sig selv, men da han var yppersteprest det år, spådde han at Jesus skulde dø for folket,
Chuleh hiche ho hi Caiaphas in ama chama asei doh ahipon, thempu pipui hina'a gaova aphondoh'a, Pakai Yeshua hin vannoi nam jouse khel'a ahinkho apeh doh ding thu asei masah ahibouve.
52 og ikke for folket alene, men for også å samle til ett de Guds barn som er spredt omkring.
Chuleh Israel chate kisuh khom ding seh hilouvin, namtin jouse le Pathen chate jouse akikhop khoma pumkhat ahidoh na dinga jong ahi.
53 Fra den dag av la de råd op om å slå ham ihjel.
Hiti ahijeh chun, hichea pat chun Judaten Yeshua thana ding lung angaitouvin akihousom tauve.
54 Jesus gikk derfor ikke lenger åpenlyst omkring blandt jødene, men drog derfra til landet nær ved ørkenen, til en by som heter Efraim, og han blev der med sine disipler.
Hijeh chun Yeshua Judah ho lah'a lhangphongin avahle tapoi; chua kon chun Jerusalem adalhan, gamthip lama Ephraim khoa aseijui hotoh chua chun aum jing tauve.
55 Men jødenes påske var nær, og mange drog før påsken fra landet op til Jerusalem for å rense sig.
Chuleh Judahte kalchuh kut ahung naitan, hichun kut masanga kisutheng dingin gamsunga Judahte jousen, Jerusalem ahin jon cheh tauvin ahi.
56 De lette da efter Jesus, og talte sig imellem mens de stod i templet: Hvad tror I? kommer han slett ikke til høitiden?
Amahon Yeshua ahol'un, Houin vel'a adin uchun, khat le khat akihouvun, “Ipi na ngaito uvem? Yeshua chu kut'a hi hunglou ding ham?” akitiuve.
57 Men yppersteprestene og fariseerne hadde påbudt at om nogen fikk vite hvor han var, skulde han melde det, så de kunde gripe ham.
Hichun thempu pipui hole Pharisee hon, lhangphongtah in aphongun, koi hijongle Yeshua umna hea chun amat theina dinguva avetsah dinguvin mipi ho thu apeuvin ahi.

< Johannes 11 >