Jobs 41

1 Kan du dra Leviatan op med en krok og trykke dens tunge ned med et snøre?

Mahuhuli mo ba ang buwaya ng isang bingwit? O mailalabas mo ba ang kaniyang dila ng isang panali?

2 Kan du sette en sivline i dens nese og gjennembore dens kjeve med en krok?

Makapaglalagay ka ba ng tali sa kaniyang ilong? O makabubutas sa kaniyang panga ng isang taga ng bingwit?

3 Vil den rette mange ydmyke bønner til dig eller tale blide ord til dig?

Mamamanhik ba siya ng marami sa iyo? O magsasalita ba siya ng mga malumanay na salita sa iyo?

4 Vil den gjøre en pakt med dig, så du kan få den til din træl for all tid?

Makikipagtipan ba siya sa iyo, upang ariin mo siyang alipin magpakailan man?

5 Kan du leke med den som med en fugl og binde den fast for dine små piker?

Makikipaglaro ka ba sa kaniya na gaya sa isang ibon? O iyong tatalian ba siya para sa iyong mga dalaga?

6 Kan et lag av fiskere kjøpslå om den, stykke den ut mellem kjøbmennene?

Makakalakal ba siya ng mga pulutong ng mangingisda? Mababahagi ba siya nila sa mga mangangalakal?

7 Kan du fylle dens hud med spyd og dens hode med harpuner?

Mahihiwa mo ba ang kaniyang balat ng sundang na bakal, o ang kaniyang ulo ng panaksak ng isda?

8 Prøv å legge hånd på den! Den strid skal du komme til å minnes og ikke gjøre det igjen!

Ipatong mo ang iyong kamay sa kaniya; alalahanin mo ang pagbabaka at huwag mo nang gawin.

9 Nei, den som våger slikt, hans håp blir sveket; allerede ved synet av den styrter han til jorden.

Narito, ang pagasa riyan ay walang kabuluhan: hindi ba malulugmok ang sinoman makita lamang yaon?

10 Ingen er så djerv at han tør tirre den; hvem tør da sette sig op imot mig?

Walang malakas na makapangahas kumilos niyaon: sino ngang makatatayo sa harap ko?

11 Hvem gav mig noget først, så jeg skulde gi ham vederlag? Alt under himmelen hører mig til.

Sinong naunang nagbigay sa akin upang aking bayaran siya? Anomang nasa silong ng buong langit ay akin.

12 Jeg vil ikke tie om dens lemmer, om dens store styrke og dens fagre bygning.

Hindi ako tatahimik tungkol sa kaniyang mga sangkap ng katawan, ni sa kaniya mang dakilang kapangyarihan, ni sa kaniya mang mainam na hugis.

13 Hvem har dradd dens klædning av? Hvem tør komme innenfor dens dobbelte rad av tenner?

Sinong makapaglilitaw na karayagan ng kaniyang mga damit? Sinong makalalapit sa kaniyang magkasaping pangil?

14 Hvem har åpnet dens kjevers dør? Rundt om dens tenner er redsel.

Sinong makapagbubukas ng mga pinto ng kaniyang mukha? Sa palibot ng kaniyang ngipin ay kakilabutan.

15 Stolte er skjoldenes rader; hvert av dem er tillukket som med et fast segl.

Ang kaniyang mga matibay na palikpik ay kaniyang kapalaluan, nangagkakadikit na maigi na gaya sa isang tatak na mahigpit.

16 De ligger tett innpå hverandre, og ingen luft trenger inn imellem dem.

Nagkakadikit sa isa't isa, na ang hangin ay hindi makaraan sa pagitan sa mga yaon.

17 Det ene skjold henger fast ved det andre; de griper inn i hverandre og skilles ikke at.

Sila'y nagkakasugpongan sa isa't isa; Nagkakalakip na magkasama, na hindi maihihiwalay.

18 Når den nyser, stråler det frem lys, og dens øine er som morgenrødens øielokk.

Ang kanilang mga bahin ay kumikislap ng apoy, at ang kanilang mga mata ay gaya ng mga bukang liwayway kung umaga.

19 Bluss farer ut av dens gap, gnister spruter frem.

Mula sa kaniyang bibig ay lumalabas ang nagliliyab na sulo, at mga alipatong apoy ay nagsisilabas.

20 Fra dens nesebor kommer røk som av en gryte som koker over siv.

Mula sa kaniyang mga butas ng ilong ay lumalabas ang usok, na gaya ng isang kumukulong talyasi at nagniningas na mga talahib.

21 Dens ånde tender kull i brand, og luer går ut av dens gap.

Ang kaniyang hinga ay nagpapaningas ng mga baga, at isang alab ay lumalabas sa kaniyang bibig.

22 På dens hals har styrken sin bolig, og angsten springer foran den.

Sa kaniyang leeg ay tumitira ang kalakasan, at ang kakilabutan ay sumasayaw sa harap niya.

23 Dens doglapper sitter fast; de er som støpt på den og rører sig ikke.

Ang mga kaliskis ng kaniyang laman ay nangagkakadikitan; nangagtutumibay sa kaniya; hindi magagalaw.

24 Dens hjerte er fast som sten, fast som den underste kvernsten.

Ang kaniyang puso ay matatag na gaya ng isang bato; Oo, matatag na gaya ng batong pangibaba ng gilingan.

25 Når den hever sig, gruer helter; av redsel mister de sans og samling.

Pagka siya'y tumitindig ay natatakot ang makapangyarihan: dahil sa pagkagulat ay nangalilito sila.

26 Rammes den med sverd, så biter det ikke på den, heller ikke lanse, pil eller kastespyd.

Kung siya'y tagain ninoman ng tabak ay hindi tumatalab; ni ng sibat man, ng pana, ni ng matalas na tulis man.

27 Den akter jern som strå, kobber som ormstukket tre.

Kaniyang ipinalalagay ang bakal na parang dayami, at ang tanso na parang lapok na kahoy.

28 Buens sønn jager den ikke på flukt; slyngens stener blir som halm for den.

Hindi niya mapatakas ng palaso: ang mga batong panghilagpos ay nagiging sa kaniya'y parang pinagputulan ng trigo.

29 Stridsklubber aktes som halm, og den ler av det susende spyd.

Ang mga panakbat ay nangapapalagay na parang pinagputulan ng trigo: kaniyang tinatawanan ang galaw ng sibat.

30 På dens buk sitter skarpe skår, den gjør spor i dyndet som efter en treskeslede.

Ang kaniyang mga sangkap sa ibaba ay gaya ng mga matulis na bibinga: lumalaganap na tila saksak sa banlik.

31 Den får dypet til å koke som en gryte; den får havet til å skumme som en salvekokers kjele.

Kaniyang pinagpapakuluan ang kalaliman na parang palyok: kaniyang ginagawa ang dagat na parang pamahid.

32 Efter den lyser dens sti; dypet synes å ha sølvhår.

Kaniyang pinasisilang ang landas sa likuran niya; aakalain ng sinoman na mauban ang kalaliman.

33 Det er intet på jorden som er herre over den; den er skapt til ikke å reddes.

Sa ibabaw ng lupa ay walang gaya niya, na likhang walang takot.

34 Alt som er høit, ser den i øiet; den er en konge over alle stolte dyr.

Kaniyang minamasdan ang bawa't mataas na bagay: siya'y hari sa lahat ng mga anak na palalo.