Jobs 37

1 Ja, over dette forferdes mitt hjerte og hopper i mitt bryst.

Tunay nga, kumakabog dito ang aking dibdib; naalis ito sa kaniyang kinalalagyan.

2 Hør, hør braket av hans røst og det drønn som går ut av hans munn!

Pakinggan ang ingay ng kaniyang tinig, ang tunog na lumalabas mula sa kaniyang bibig.

3 Under hele himmelen lar han det fare, og han sender sitt lys til jordens ytterste ender.

Pinadadala niya ito sa buong himpapawid, pinadadala niya ang kaniyang kidlat sa lahat ng dako ng mundo.

4 Efterpå brøler røsten, han tordner med sin veldige røst; han holder ikke lynene tilbake når hans røst lar sig høre.

Isang tinig ang dumadagundong pagkatapos nito; kumulog ang kaniyang maluwalhating tinig; hindi niya pinipigilan ang mga kidlat kapag narinig ang kaniyang tinig.

5 Gud tordner underfullt med sin røst; han gjør storverk, og vi forstår dem ikke.

Kahanga-hangang kumukulog ang tinig ng Diyos; gumagawa siya ng mga kadakilaan na hindi natin maunawaan.

6 Han sier til sneen: Fall til jorden! - og likeså til skyllregnet, sitt sterke skyllregn.

Sabi niya sa niyebe, “Mahulog ka sa lupa'; gaya sa ambon, 'Maging isang malakas na pagbuhos ng ulan.'

7 Hvert menneskes hånd forsegler han, forat alle mennesker som han har skapt, må komme til å kjenne ham.

Pinatigil niya ang bawat kamay ng mga tao sa pagtatrabaho, para makita sa lahat ng tao na kaniyang nilalang ang kaniyang mga ginawa.

8 Da går de ville dyr inn i sine huler, og de holder sig i sine hi.

Pagkatapos, pumunta ang mga hayop sa kanilang taguan at nanatili sa kanilang mga lungga.

9 Fra Sydens innerste kammer kommer storm, og med nordenvinden kommer kulde.

Sa timog nagmula ang bagyo at sa hilaga nagmula ang malamig na hangin.

10 Av Guds ånde kommer is, og brede vann bindes.

Sa pamamagitan ng hininga ng Diyos ibinigay ang yelo; nanigas ang tubig gaya ng bakal.

11 Med væte fyller han skyen, og han spreder sine lynskyer,

Tunay nga, pinupuno niya ang makapal na ulap ng tubig; kinakalat niya ang kidlat mula sa mga ulap.

12 og de svinger hit og dit, efter som han leder dem, forat de skal utføre alt det han byder dem, over den vide jord;

Pinaikot niya ang mga ulap sa pamamagitan ng kaniyang gabay, para magawa nila ang kahit anong inuutos niya mula sa ibabaw ng buong daigdig.

13 enten til tukt, når det er til gagn for hans jord, eller til velsignelse lar han dem komme.

Ginawa niya ang lahat ng ito na mangyari; minsan nangyayari ito para sa pagtatama, minsan para sa lupain, at minsan bilang mga pagkilos sa katapatan sa tipan.

14 Vend ditt øre til dette, Job! Stå stille og gi akt på Guds under!

Makinig ka dito Job; huminto ka at isipin mo ang kamangha-manghang mga ginawa ng Diyos.

15 Forstår du hvorledes Gud styrer dem og lar sine skyers lyn blinke frem?

Alam mo ba kung papaano pinilit ng Diyos ang kaniyang kagustuhan sa mga ulap at pinakislap ang mga kidlat?

16 Forstår du hvorledes skyene svever om i luften, forstår du den Allvitendes under,

Naiintindihan mo ba ang paglutang ng mga ulap, ang kamangha-manghang mga ginawa ng Diyos, na siyang nakaaalam ng lahat?

17 du hvis klær blir varme når jorden ligger og dormer i sønnenvind?

Naiintindihan mo ba kung papaano ang iyong mga damit ay natuyo nang walang mainit na hangin na mula sa timog?

18 Kan du med ham spenne ut himmelen, så fast som et speil av støpt metall?

Kaya mo bang palawakin ang himpapawid gaya ng ginawa niya - ang himpapawid, na kasing tibay ng salaming bakal?

19 Lær oss hvad vi skal si til ham! Vi kan ikke fremføre noget for bare mørke.

Turuan mo kami kung ano ang sasabihin namin sa kaniya, dahil hindi namin matanto ang aming mga katuwiran dahil sa kadiliman ng aming mga pag-iisip.

20 Skal det fortelles ham at jeg vil tale med ham? Har nogen sagt at han ønsker sin egen undergang?

Dapat ko bang sabihin sa kaniya na nais kung makausap siya? Sinong tao ang nais malulon?

21 Og nu, menneskene ser ikke lyset, enda det skinner klart på himmelen, og en vind er faret frem og har renset den.

Ngayon, hindi makatingin ang mga tao sa araw kapag nagliliwanag ito sa himpapawid pagkatapos umihip ng hangin at nagliwanag ang mga ulap nito.

22 Fra Norden kommer gull; om Gud er der en forferdende herlighet.

Mula sa hilaga ang ginintuang kaluwalhatian - dahil sa kagila-gilalas na kaningningan ng Diyos.

23 Den Allmektige finner vi ikke, han som er så stor i makt; men retten og den strenge rettferdighet krenker han ikke.

Tungkol sa Makapangyarihan, hindi namin siya makita; dakila ang kaniyang kapangyarihan at katuwiran. Hindi siya nang-aapi ng mga tao.

24 Derfor frykter menneskene ham; men han enser ikke nogen selvklok mann.

Kaya, kinatatakutan siya ng mga tao. Hindi niya pinapansin ang mga nag-iisip na matalino sila.”