Jobs 37

1 Ja, over dette forferdes mitt hjerte og hopper i mitt bryst.

Pudno, agkibkibbayo ti pusok iti daytoy; ken aggargaraw iti ayanna.

2 Hør, hør braket av hans røst og det drønn som går ut av hans munn!

O, denggem ti daranudor ti timekna, ti aweng a rumrumuar manipud iti ngiwatna.

3 Under hele himmelen lar han det fare, og han sender sitt lys til jordens ytterste ender.

Ibabaonna daytoy iti sirok ti entero a tangatang, ken ibabaonna dagiti kimatna kadagiti beddeng ti daga.

4 Efterpå brøler røsten, han tordner med sin veldige røst; han holder ikke lynene tilbake når hans røst lar sig høre.

Adda timek nga agdaranudor kalpasan daytoy; paggurruodenna babaen iti timek ti kinatan-okna; saanna a laplappedan dagiti kimat no mangngeg ti timekna.

5 Gud tordner underfullt med sin røst; han gjør storverk, og vi forstår dem ikke.

Paggurruoden ti Dios iti nakakaskasdaaw a wagas babaen iti timekna; agar-aramid isuna kadagiti naindaklan a banbanag a saantayo a maawatan.

6 Han sier til sneen: Fall til jorden! - og likeså til skyllregnet, sitt sterke skyllregn.

Ta ibagbagana kadagiti niebe, 'Agtinnagka iti rabaw ti daga'; kasta met kadagiti arbis, 'Agbalinka a napigsa a tudo.'

7 Hvert menneskes hånd forsegler han, forat alle mennesker som han har skapt, må komme til å kjenne ham.

Pagsarsardengenna ti ima ti tunggal tao manipud iti panagtrabaho, tapno makita dagiti amin a tattao nga inaramidna dagiti aramidna.

8 Da går de ville dyr inn i sine huler, og de holder sig i sine hi.

Ket aglemmeng dagiti narungsot nga ayup ken agtalinaedda kadagiti rukibda.

9 Fra Sydens innerste kammer kommer storm, og med nordenvinden kommer kulde.

Aggapgapu ti bagyo iti siledna iti abagatan ken aggapgapu ti lamiis manipud iti agwarwaras nga angin iti amianan.

10 Av Guds ånde kommer is, og brede vann bindes.

Babaen iti anges ti Dios, tumaud ti yelo; ken tumanken a kasla landok ti nalawa a danum.

11 Med væte fyller han skyen, og han spreder sine lynskyer,

Pudno, padagsenenna ti napuskol nga ulep babaen iti linnaaw; iwar-warasna ti kimatna kadagiti ulep.

12 og de svinger hit og dit, efter som han leder dem, forat de skal utføre alt det han byder dem, over den vide jord;

Pagrikus-rikusenna dagiti ulep babaen iti panangiturongna, tapno maaramidda ti aniaman nga ibilbilinna kadakuada iti ngatoen ti entero a lubong.

13 enten til tukt, når det er til gagn for hans jord, eller til velsignelse lar han dem komme.

Ar-aramidenna amin dagitoy; no dadduma mapaspasamak daytoy para iti pannakailinteg, no dadduma para kadagiti dagana, ken no dadduma ket kas panangtungpal iti napudno a tulagna.

14 Vend ditt øre til dette, Job! Stå stille og gi akt på Guds under!

Denggem daytoy, Job; agsardengka ken panunotem dagiti nakakaskasdaaw nga aramid ti Dios.

15 Forstår du hvorledes Gud styrer dem og lar sine skyers lyn blinke frem?

Ammom kadi no kasano ti panangbilin ti Dios kadagiti ulep ken panagpakimatna kadagitoy?

16 Forstår du hvorledes skyene svever om i luften, forstår du den Allvitendes under,

Maawatam kadi ti panagtapaw dagiti ulep, dagiti nakakaskasdaaw nga aramid ti Dios, nga addaan iti naan-anay a pannakaammo?

17 du hvis klær blir varme når jorden ligger og dormer i sønnenvind?

Maawatam kadi no kasano a bumara dagiti kawesmo no agtalna ti daga gapu iti angin manipud iti abagatan?

18 Kan du med ham spenne ut himmelen, så fast som et speil av støpt metall?

Maiwarasmo kadi ti tangatang a kas iti kabaelanna—ti tangatang, a kas kabileg ti sarming a landok?

19 Lær oss hvad vi skal si til ham! Vi kan ikke fremføre noget for bare mørke.

Isuronakami iti rumbeng nga ibagami kenkuana, ta saanmi a mapagsasaruno dagiti ibagami gapu iti kinasipnget dagiti panunotmi.

20 Skal det fortelles ham at jeg vil tale med ham? Har nogen sagt at han ønsker sin egen undergang?

Rumbeng kadi a mabagaan isuna a kayatko ti makitungtung kenkuana? Tarigagayan kadi ti maysa a tao ti matilmon?

21 Og nu, menneskene ser ikke lyset, enda det skinner klart på himmelen, og en vind er faret frem og har renset den.

Ita, saan a maperreng dagiti tattao ti init no agranraniag daytoy iti tangatang kalpasan a makalabas ti angin ken winaknitan dagiti ulep.

22 Fra Norden kommer gull; om Gud er der en forferdende herlighet.

Aggapu iti amianan ti nabalitukan a kinarangrang—iti Dios ti nakakaskasdaaw a dayag.

23 Den Allmektige finner vi ikke, han som er så stor i makt; men retten og den strenge rettferdighet krenker han ikke.

Maipanggep iti Mannakabalin-amin, saantayo a mabirukan isuna; naindaklan ti pannakabalin ken ti kinalintegna. Saanna nga idaddadanes dagiti tattao.

24 Derfor frykter menneskene ham; men han enser ikke nogen selvklok mann.

Ngarud, kabuteng dagiti tattao isuna. Saanna nga ipangpangag dagiti mangipagpagarup a nasiribda.”