Jobs 32

1 De tre menn svarte ikke Job mere, fordi han var rettferdig i sine egne øine.

A [gdy] ci trzej mężczyźni przestali odpowiadać Hiobowi, ponieważ był sprawiedliwy we własnych oczach;

2 Da optendtes Elihus vrede - han stammet fra Bus og var sønn av Barak'el, av Rams ætt. Mot Job optendtes hans vrede, fordi han holdt sig selv for å være rettferdig for Gud,

Wtedy zapłonął gniewem Elihu, syn Barakeela, Buzyta, z rodu Ram; rozgniewał się na Hioba, gdyż usprawiedliwiał siebie bardziej niż Boga.

3 og mot hans tre venner optendtes hans vrede, fordi de ikke fant noget svar og allikevel dømte Job skyldig.

Rozpalił się także jego gniew na jego trzech przyjaciół, bo nie znaleźli żadnej odpowiedzi, a jednak potępiali Hioba.

4 Elihu hadde ventet med å tale til Job, fordi de andre var eldre av år enn han.

Elihu czekał, aż Hiob skończy odpowiedź, gdyż oni byli od niego starsi.

5 Da nu Elihu så at det ikke var noget svar i de tre menns munn, da optendtes hans vrede.

Gdy Elihu zauważył, że w ustach trzech mężczyzn nie ma żadnej odpowiedzi, zapłonął gniewem.

6 Så tok da Elihu, sønn av Barak'el, busitten, til orde og sa: Jeg er ung av år, og I er gråhårede; derfor holdt jeg mig tilbake og torde ikke uttale for eder hvad jeg vet.

I Elihu, syn Barakeela, Buzyta, odpowiedział: Ja jestem młody, a wy jesteście starzy, dlatego bałem się i nie śmiałem wyjawić wam swego zdania.

7 Jeg tenkte: La alderen tale og de mange år forkynne visdom!

Myślałem: Niech przemówią dni, a mnogość lat [niech] uczy mądrości.

8 Dog, det er menneskets ånd og den Allmektiges åndepust som gjør forstandig.

Ale to duch jest w człowieku i tchnienie Wszechmogącego daje rozum.

9 De gamle er ikke alltid vise, ikke alltid forstår oldinger hvad rett er.

Wielcy nie [zawsze są] mądrzy, a starcy nie [zawsze] rozumieją sąd.

10 Derfor sier jeg: Hør nu på mig! Også jeg vil uttale hvad jeg vet.

Dlatego mówię: Posłuchajcie mnie, ja też wypowiem swoje zdanie.

11 Jeg ventet på eders ord, jeg lyttet efter forstandig tale fra eder, mens I grundet på hvad I skulde si.

Oto czekałem na wasze słowa, przysłuchiwałem się waszym dowodom, gdy przygotowywaliście mowę.

12 Jeg gav akt på eder; men det var ingen av eder som gjendrev Job, ingen som svarte på hans ord.

I przypatrywałem się wam, a oto żaden z was nie przekonał Hioba i nikt nie odpowiedział na jego słowa;

13 Si ikke: Vi har funnet visdom hos ham; bare Gud kan få bukt med ham, ikke noget menneske!

I nie możecie powiedzieć: Znaleźliśmy mądrość. [Sam] Bóg go strąca, nie człowiek.

14 Han har jo ikke rettet sin tale mot mig, og med eders ord vil jeg ikke svare ham.

Nie do mnie skierował swoje słowa, a ja nie odpowiem mu waszymi słowami.

15 De er forferdet og svarer ikke mere; ordene er blitt borte for dem.

Zaniepokoili się i już nie odpowiadali; przestali mówić.

16 Skal jeg vente, fordi de ikke taler, fordi de står der og ikke svarer mere?

Czekałem, lecz nie mówili, ale stanęli i już nic nie powiedzieli.

17 Også jeg vil nu svare for min del; også jeg vil uttale hvad jeg vet.

Odpowiem ze swojej strony, wypowiem też swoje zdanie.

18 For jeg er full av ord; ånden i mitt indre driver mig.

Jestem bowiem pełny słów, mój duch przymusza mnie.

19 Mitt indre er som innestengt vin; som nyfylte skinnsekker vil det revne.

Oto moje wnętrze jest jak wino, które nie ma ujścia; jak nowe bukłaki [zagrożone] pęknięciem.

20 Jeg vil tale, så jeg kan få luft; jeg vil åpne mine leber og svare.

Będę więc mówić, aby ulżyć sobie; otworzę swoje wargi i odpowiem.

21 Jeg vil ikke ta parti for nogen, og jeg vil ikke smigre for noget menneske;

Nie będę miał względu na nikogo i nikomu nie będę schlebiał.

22 for jeg forstår ikke å smigre; ellers kunde min skaper lett rykke mig bort.

Nie umiem bowiem schlebiać, gdyż mój Stwórca wnet by mnie porwał.