Jobs 27

1 Og Job blev ved å fremføre sin visdomstale og sa:

ヨブはまた言葉をついで言った、

2 Så sant Gud lever, som har tatt min rett fra mig, den Allmektige, som har voldt mig bitter sorg

「神は生きておられる。彼はわたしの義を奪い去られた。全能者はわたしの魂を悩まされた。

3 - for ennu er hele mitt livspust i mig og den Allmektiges ånde i min nese -:

わたしの息がわたしのうちにあり、神の息がわたしの鼻にある間、

4 Mine leber taler ikke urett, og min tunge taler ikke svik.

わたしのくちびるは不義を言わない、わたしの舌は偽りを語らない。

5 Det være langt fra mig å gi eder rett! Inntil jeg opgir ånden, lar jeg ikke min brødefrihet tas fra mig.

わたしは断じて、あなたがたを正しいとは認めない。わたしは死ぬまで、潔白を主張してやめない。

6 Jeg holder fast på min rettferdighet og slipper den ikke; mitt hjerte laster mig ikke for nogen av mine dager.

わたしは堅くわが義を保って捨てない。わたしは今まで一日も心に責められた事がない。

7 La min fiende stå der som en ugudelig, og min motstander som en urettferdig!

どうか、わたしの敵は悪人のようになり、わたしに逆らう者は不義なる者のようになるように。

8 For hvad håp har den gudløse, når Gud avskjærer hans liv, når han tar hans sjel fra ham?

神が彼を断ち、その魂を抜きとられるとき、神を信じない者になんの望みがあろう。

9 Hører vel Gud hans skrik når trengsel kommer over ham?

災が彼に臨むとき、神はその叫びを聞かれるであろうか。

10 Eller kan han glede sig i den Allmektige, kan han påkalle Gud til enhver tid?

彼は全能者を喜ぶであろうか、常に神を呼ぶであろうか。

11 Jeg vil lære eder om Guds hånd; jeg vil ikke dølge hvad den Allmektige har i sinne.

わたしは神のみ手についてあなたがたに教え、全能者と共にあるものを隠すことをしない。

12 I har jo alle selv sett det; hvorfor fører I da så tom en tale?

見よ、あなたがたは皆みずからこれを見た、それなのに、どうしてむなしい者となったのか。

13 Dette er det ugudelige menneskes lodd hos Gud og den arv som voldsmennene får av den Allmektige:

これは悪人の神から受ける分、圧制者の全能者から受ける嗣業である。

14 Får han mange barn, så er de hjemfalt til sverdet; hans ætlinger får ikke brød å mette sig med.

その子らがふえればつるぎに渡され、その子孫は食物に飽きることがない。

15 De av dem som slipper unda, legges i graven ved pest, og enkene holder ikke sørgefest over dem.

その生き残った者は疫病で死んで埋められ、そのやもめらは泣き悲しむことをしない。

16 Når han dynger op sølv som støv og samler sig klær som lere,

たとい彼は銀をちりのように積み、衣服を土のように備えても、

17 så blir det de rettferdige som klær sig med det han har samlet, og sølvet skal de skyldfrie dele.

その備えるものは正しい人がこれを着、その銀は罪なき者が分かち取るであろう。

18 Som møllet har han bygget sitt hus og som den hytte en markvokter lager sig.

彼の建てる家は、くもの巣のようであり、番人の造る小屋のようである。

19 Rik legger han sig, og intet er tatt bort; han slår sine øine op, og det er der ikke.

彼は富める身で寝ても、再び富むことがなく、目を開けばその富はない。

20 Som en vannflom innhenter redsler ham, om natten fører en storm ham bort.

恐ろしい事が大水のように彼を襲い、夜はつむじ風が彼を奪い去る。

21 Østenvinden løfter ham op, så han farer avsted, og den blåser ham bort fra hans sted.

東風が彼を揚げると、彼は去り、彼をその所から吹き払う。

22 Gud skyter sine piler mot ham og sparer ham ikke; for hans hånd flyr han i hast.

それは彼を投げつけて、あわれむことなく、彼はその力からのがれようと、もがく。

23 Folk klapper i hendene og håner ham og piper ham bort fra hans sted.

それは彼に向かって手を鳴らし、あざけり笑って、その所から出て行かせる。