Jobs 23

1 Da tok Job til orde og sa:

Awo Yobu n’addamu nti,

2 Ennu idag gjelder min klage for å være gjenstridighet; min hånd hviler dog tungt på mitt sukk.

“N’okutuusa leero okwemulugunya kwange kubalagala, omukono gwe gunzitoowerera wadde mbadde mu kusinda.

3 Bare jeg visste å finne ham og kunde komme frem til hans trone!

Singa nnali mmanyi aw’okumusanga nandisobodde okulaga gy’abeera!

4 Jeg skulde legge min sak frem for hans åsyn og fylle min munn med beviser.

Nanditutte empoza yange gy’ali, akamwa kange nga nkajjuzizza ensonga zange.

5 Jeg skulde få vite de ord han vilde svare mig, og merke mig hvad han vilde si til mig.

Nanditegedde kye yandinzizeemu, ne neetegereza kye yandiŋŋambye.

6 Skulde han da med full kraft stride mot mig? Mon ikke just han skulde akte på mine ord?

Yandimpakanyizza n’amaanyi mangi? Nedda, teyandinteeseko musango.

7 Da skulde en rettskaffen mann gå i rette med ham, og jeg skulde slippe fra min dommer for all tid.

Eyo omuntu omutuukirivu asobola okutwalayo ensonga ye, era nandisumuluddwa omulamuzi wange emirembe n’emirembe.

8 Men går jeg mot øst, så er han ikke der; går jeg mot vest, så blir jeg ikke var ham;

“Bwe ŋŋenda ebuvanjuba, nga taliiyo; ne bwe ŋŋenda ebugwanjuba, simusangayo.

9 er han virksom i nord, så ser jeg ham ikke; går han mot syd, så øiner jeg ham ikke.

Bw’aba akola mu bukiikakkono simulaba, bw’adda mu bukiikaddyo, simulabako.

10 For han kjenner den vei jeg holder mig til; prøvde han mig, så skulde jeg gå frem av prøven som gullet.

Naye amanyi amakubo mwe mpita, bw’anaamala okungezesa, nzija kuvaamu nga zaabu.

11 Min fot holdt sig i hans spor; jeg fulgte hans vei og bøide ikke av.

Ebigere byange bimugoberedde; ntambulidde mu makubo ge nga sikyamakyama.

12 Fra hans lebers bud vek jeg ikke; fremfor min egen lov aktet jeg på hans munns ord.

Saava ku biragiro by’akamwa ke. Nayagala ebigambo by’akamwa ke okusinga emmere yange gyendya bulijjo.

13 Men han er den eneste, og hvem hindrer ham? Hvad hans sjel lyster, det gjør han.

“Naye yeemalirira, ani ayinza okumuwakanya? Akola kyonna ekimusanyusa.

14 For han fullbyrder det han har fastsatt for mig, og av sådant er det meget hos ham.

Weewaawo ajja kutuukiriza by’asazzeewo okunjolekeza, era bingi byategese by’akyaleeta.

15 Derfor reddes jeg for ham; tenker jeg på det, så bever jeg for ham.

Kyenva mba n’entiisa nga ndi mu maaso ge; bwe ndowooza ku bino byonna, ne mmutya.

16 Og Gud har knekket mitt mot, og den Allmektige har forferdet mig,

Katonda anafuyizza nnyo omutima gwange, Ayinzabyonna antiisizza nnyo.

17 fordi jeg ikke blev rykket bort før mørket kom, og fordi han ikke skjulte ulykkens natt for mig.

Naye ekizikiza tekinsirisizza, ekizikiza ekikutte ennyo ekibisse amaaso gange.”