Jobs 23

1 Da tok Job til orde og sa:

A LAILA olelo mai la o loba, i mai la,

2 Ennu idag gjelder min klage for å være gjenstridighet; min hånd hviler dog tungt på mitt sukk.

I keia la hoi ua awaawa kuu ulono ana; Ua oi ke kaumaha o ka lima maluna o'u mamua o kuu kanikau ana.

3 Bare jeg visste å finne ham og kunde komme frem til hans trone!

Ina paha e ike au i kahi e loaa'i ia'u ia, E hele aku auanei au a kona wahi!

4 Jeg skulde legge min sak frem for hans åsyn og fylle min munn med beviser.

E hooponopono aku au imua ona i ko'u, A e hoopiha i ko'u waha i ka olelo hoakaka,

5 Jeg skulde få vite de ord han vilde svare mig, og merke mig hvad han vilde si til mig.

E ike au i na olelo ana e pane mai ai ia'u, A e manao i ka mea ana e olelo mai ai ia'u.

6 Skulde han da med full kraft stride mot mig? Mon ikke just han skulde akte på mine ord?

E paio anei ia me au me kona mana nui? Aole, aka, e manao mai no ia ia'u.

7 Da skulde en rettskaffen mann gå i rette med ham, og jeg skulde slippe fra min dommer for all tid.

Malaila e paio ka mea pono me ia; A e hoopakele loa ia au mai kuu lunakanawai aku,

8 Men går jeg mot øst, så er han ikke der; går jeg mot vest, så blir jeg ikke var ham;

Aia hoi, hele aku au ma ka hikina, aole ia malaila; A ma ke komohana, aole au e ike ia ia:

9 er han virksom i nord, så ser jeg ham ikke; går han mot syd, så øiner jeg ham ikke.

Ma ke kukuluakau, kahi ana i hana ai, aole au e nana ia ia; Ua hunaia oia ma ke kukuluhema, aka, aole au e ike ia ia:

10 For han kjenner den vei jeg holder mig til; prøvde han mig, så skulde jeg gå frem av prøven som gullet.

No ka mea, ua ike no ia i ka aoao iloko o'u; Ke hoao nei ia ia'u, a e puka aku auanei au, me he gula la.

11 Min fot holdt sig i hans spor; jeg fulgte hans vei og bøide ikke av.

Ua hoopaa ko'u wawae i kona hele ana, Ua malama au i kona aoao, aole au i haalele.

12 Fra hans lebers bud vek jeg ikke; fremfor min egen lov aktet jeg på hans munns ord.

Mai ke kauoha o kona mau lehelehe aku, aole au i hele; Ua malama au i na olelo a kona waha mamua o kuu haawina ai.

13 Men han er den eneste, og hvem hindrer ham? Hvad hans sjel lyster, det gjør han.

Aka, oia ka mea hookahi, a owai ke hoohuli ia ia? A o ka mea a kona naau e makemake ai, oia kana e hana'i

14 For han fullbyrder det han har fastsatt for mig, og av sådant er det meget hos ham.

No ka mea, ua hana mai ia i ka mea i hoopaaia no'u: A nui na mea ia ia e like me ia.

15 Derfor reddes jeg for ham; tenker jeg på det, så bever jeg for ham.

Nolaila, ua haalulu au imua o kona alo; Noonoo iho la au, a makau ia ia.

16 Og Gud har knekket mitt mot, og den Allmektige har forferdet mig,

Ke hoomakau mai nei ke Akua i kuu naau, A ke hooweliweli mai nei ka Mea mana ia'u;

17 fordi jeg ikke blev rykket bort før mørket kom, og fordi han ikke skjulte ulykkens natt for mig.

No ka mea, aole i okiia aku au imua o ka pouli, Aole hoi i huna mai ia i ka pouli mai kuu maka aku.