Jobs 22

1 Da tok Elifas fra Teman til orde og sa:

Ket simmungbat ni Elipas a Temanita ket kinunana,

2 Kan vel en mann være til gagn for Gud? Nei, bare sig selv gagner den forstandige.

“Adda kadi serserbi ti tao iti Dios? Adda kadi serserbi ti nasarib a tao kenkuana?

3 Er det til nogen nytte for den Allmektige at du er rettferdig, eller til nogen vinning at du vandrer ulastelig?

Pakaragsakan kadi ti Mannakabalin-amin no nalintegka? Adda kadi ti magun-odna no aramidem dagiti wagasmo nga awan pakababalawanna?

4 Er det for din gudsfrykts skyld han refser dig eller går i rette med dig?

Gapu kadi iti panagraemmo kenkuana a tubtubngarennaka ken uk-ukomennaka?

5 Er ikke din ondskap stor og dine misgjerninger uten ende?

Saan kadi a nakaro ti kinadangkesmo? Awan kadi ti pagpatinggaan dagiti kinadakesmo?

6 Du tok jo pant av dine brødre uten grunn og drog klærne av de nakne.

Ta pinilitmo nga innala ti pammatalged manipud iti kabsatmo nga awan gapgapuna; linabusam ti maysa a lamo-lamo a tao kadagiti pagan-anayna.

7 Du gav ikke den trette vann å drikke, og den sultne nektet du brød.

Saanka a nangted iti danum nga inumen dagiti nabannog a tattao; inyimutmo ti tinapay kadagiti mabisin a tattao.

8 Men den som gikk frem med vold, han fikk landet i eie, og den som var høit aktet, bodde i det.

uray no sika, a nabileg a tao, tinagikuam ti daga, uray no sika, mararaem a tao, nagnaedka iti daytoy.

9 Enker har du latt fare tomhendt, og farløses armer blev knust.

Pinapanawmo dagiti balo nga awanan; natukkol dagiti takkiag dagiti ulila.

10 Derfor er det snarer rundt omkring dig, og en hastig redsel forferder dig.

Ngarud, adda dagiti silo iti amin nga aglawlawmo, ken rirriribukennaka ti kellaat a panagbuteng.

11 Eller ser du ikke mørket og den vannflom som dekker dig?

Adda ti kinasipnget, tapno saanka a makakita; liplipusennaka ti aglaplapusanan a danum.

12 Er ikke Gud høi som himmelen? Og se de øverste stjerner, hvor høit de står!

Saan kadi nga adda ti Dios kadagiti kinangato ti langit? Kitaem ti kinangato dagiti bituen, anian a nagngatoda!

13 Og du sier: Hvad vet Gud? Kan han vel dømme gjennem mørket?

Ibagbagam, 'Ania ti ammo ti Dios? Makaukom kadi isuna iti nakaro a kinasipnget?

14 Skyene er et dekke for ham, så han ikke ser noget, og på himmelens hvelving vandrer han.

Dagiti napuskol nga ulep ket maysa a manglinglinged kenkuana, isu a saannatayo a makitkita; magmagna isuna iti dakkel a silid ti langit.'

15 Vil du følge den sti som syndens menn vandret på i de gamle dager,

Agtultuloyka kadi iti daan a dalan a nagnaan dagiti nadangkes a tattao -

16 de som blev bortrykket før tiden, og under hvis føtter grunnen fløt bort som en strøm,

dagiti narabsut sakbay pay ti tiempoda, dagiti naiyanud dagiti pundasionda a kas iti maysa a karayan,

17 de menn som sa til Gud: Vik fra oss, og som spurte hvad den Allmektige vel skulde kunne gjøre for dem,

dagiti nangibaga iti Dios, 'Adaywannakami'; dagiti nangibaga, 'Ania ti maaramidan ti Mannakabalin-amin kadakami?'

18 enda han hadde fylt deres hus med det som var godt? - Men de ugudeliges tanker er lang fra mine tanker. -

Nupay kasta, pinunnona dagiti babbalayda kadagiti naimbag a banbanag; adayo kaniak dagiti panggep dagiti nadangkes a tattao.

19 De rettferdige så det og gledet sig, og de uskyldige spottet dem:

Makita dagiti nalinteg a tattao ti gasatda ket maragsakanda; katkatawaan ida dagiti awan basolna a tattao a mangum-umsi.

20 Sannelig, våre fiender er tilintetgjort, og ild har fortært deres overflod.

Kunada, '“Awan dua-dua a maputed dagiti tumakder a maibusor kadatayo; inuram ti apuy dagiti sanikuada.'

21 Forlik dig nu med ham, så vil du få fred! Og så skal lykke times dig.

Ita, makianamongka iti Dios ken makikapiaka kenkuana; iti kasta a wagas, umayto kenka ti kinaimbag.

22 Ta imot lærdom av hans munn og legg dig hans ord på hjerte!

Agpakpakaasiak kenka, awatem ti pagannurotan manipud iti ngiwatna; salimetmetam dagiti sasaona dita pusom.

23 Vender du om til den Allmektige, da skal din lykke bli bygget op igjen; men du må få urett bort fra dine telt.

No agsublika iti Mannakabalin-amin, mapapigsaka, no iyadayom ti kinakillo kadagiti toldam.

24 Kast ditt gull i støvet og ditt Ofir-gull blandt bekkenes stener!

Ikabilmo dagiti gamengmo iti tapok, ti balitok ti Ophir kadagiti batbato dagiti waig,

25 Så skal den Allmektige være ditt gull, være som dynger av sølv for dig,

ket ti Mannakabalin-amin ti agbalinto a gamengmo, ti napateg a pirak kenka.

26 for da skal du glede dig i den Allmektige og løfte ditt åsyn til Gud.

Ta kalpasanna agragsakanto iti Mannakabalin-amin; itangadmonto ti rupam iti Dios.

27 Du skal bede til ham, og han skal høre dig, og du skal opfylle dine løfter,

Agkararagkanto kenkuana, ket denggennakanto; aramidemto dagiti sapatam kenkuana.

28 og setter du dig noget fore, da skal det lykkes for dig, og over dine veier skal det skinne lys;

Mangikeddengkanto met iti aniaman a banag, ket mapasingkedanto kenka; agraniagto ti silaw kadagiti dalanmo.

29 når de fører nedover, skal du si: Opover! Han skal frelse den som slår sitt øie ned;

Ipababa ti Dios ti napalangguad a tao, ken isalakanna dagiti nakadumog.

30 han skal redde endog den som ikke er uskyldig; ved dine henders renhet skal han bli reddet.

Ispalenna ti tao nga awan basolna; maispalkanto babaen iti kinadalus dagiti imam.”