Jobs 21
1 Da tok Job til orde og sa:
ヨブこたへて曰く
2 Hør aktsomt på mitt ord og la dette være den trøst I yder mig!
請ふ汝等わが言を謹んで聽き 之をもて汝らの慰藉に代よ
3 Tål mig, så jeg kan få tale, og når jeg har talt, kan du spotte.
先われに容して言しめよ 我が言る後なんぢ嘲るも可し
4 Mon min klage gjelder et menneske? Eller hvorfor skulde min ånd ikke bli utålmodig?
わが怨言は世の人の上につきて起れる者ならんや 我なんぞ氣をいらだつ可らざらんや
5 Vend eder til mig og bli forferdet og legg hånd på munn!
なんぢら我を視て驚き 手を口にあてよ
6 Kommer jeg det i hu, så forferdes jeg, og mitt kjød gripes av skjelving.
われ思ひまはせば畏しくなりて身體しきりに戰慄く
7 Hvorfor blir de ugudelige i live, blir gamle og tiltar endog i velmakt?
惡き人何とて生ながらへ 老かつ勢力強くなるや
8 De ser sine barn trives omkring sig, og sine efterkommere har de for sine øine.
その子等はその周圍にありてその前に堅く立ち その子孫もその目の前に堅く立べし
9 Deres hus er sikre mot redsler, og Guds ris kommer ikke over dem.
またその家は平安にして畏懼なく 神の杖その上に臨まじ
10 Hans okse parrer sig og spiller ikke, hans ku kalver og kaster ikke i utide.
その牡牛は種を與へて過らず その牝牛は子を産てそこなふ事なし
11 De slipper sine barn ut som småfeet, og deres smågutter hopper omkring.
彼等はその少き者等を外に出すこと群のごとし その子等は舞をどる
12 De synger til tromme og citar, og de gleder sig ved fløitens lyd.
彼等は鼓と琴とをもて歌ひ 笛の音に由て樂み
その日を幸福に暮し まばたくまに陰府にくだる (Sheol h7585)
14 Og dog sa de til Gud: Vik fra oss! Vi har ikke lyst til å kjenne dine veier.
然はあれども彼等は神に言らく我らを離れ賜へ 我らは汝の道をしることを好まず
15 Hvad er den Allmektige, at vi skulde tjene ham, og hvad gagn skulde vi ha av å vende oss til ham med bønn?
全能者は何者なれば我らこれに事ふべき 我儕これに祈るとも何の益を得んやと
16 Ja, men deres lykke står ikke i deres egen hånd. - De ugudeliges tanker er langt fra mine tanker.
視よ彼らの福祿は彼らの力に由にあらざるなり 惡人の希圖は我に與する所にあらず
17 Hvor ofte utslukkes vel de ugudeliges lampe, og hvor ofte hender det at ulykke kommer over dem? Hvor ofte tildeler han dem vel smerter i sin vrede?
惡人のその燈火を滅るる事幾度ありしか その滅亡のこれに臨む事 神の怒りて之に艱苦を蒙らせたまふ事幾度有しか
18 Hvor ofte blir de vel som strå for vinden, som agner stormen fører bort?
かれら風の前に藁の如く 暴風に吹さらるる籾殼の如くなること幾度有しか
19 Men Gud gjemmer hans straff til hans barn. - Ja, men han burde straffe ham selv, så han fikk kjenne det.
神かれの愆を積たくはへてその子孫に報いたまふか 之を彼自己の身に報い知しむるに如ず
20 Med egne øine burde han få se sin undergang, og av den Allmektiges vrede burde han få drikke selv.
かれをして自らその滅亡を目に視させ かつ全能者の震怒を飮しめよ
21 For hvad bryr han sig om sitt hus efter sin død, når hans måneders tall er ute?
その月の數すでに盡るに於ては何ぞその後の家に關はる所あらん
22 Vil nogen lære Gud visdom, han som dømmer de høieste?
神は天にある者等をさへ審判きたまふなれば誰か能これに知識を教へんや
23 Den ene dør midt i sin velmakt, helt trygg og rolig;
或人は繁榮を極め全く平穩にかつ安康にして死に
24 hans kar var fulle av melk, og margen i hans ben var saftfull.
その器に乳充ち その骨の髓は潤ほへり
25 Den andre dør med sorg i hjertet og har aldri nytt nogen lykke.
また或人は心を苦しめて死し 終に福祉をあぢはふる事なし
26 Begge ligger de i støvet, og makk dekker dem.
是等は倶に齊しく塵に臥して蛆におほはる
27 Se, jeg kjenner eders tanker og de onde råd hvormed I gjør urett mot mig;
我まことに汝らの思念を知り 汝らが我を攻撃んとするの計略を知る
28 for I sier: Hvor er tyrannens hus, og hvor er det telt de ugudelige bor i?
なんぢらは言ふ王侯の家は何に在る 惡人の住所は何にあると
29 Har I aldri spurt dem som har faret vidt omkring? Og I vil vel ikke forkaste deres vidnesbyrd,
汝らは路往く人々に詢ざりしや 彼等の證據を曉らざるや
30 at den onde spares på ulykkens dag, på vredens dag føres han unda.
すなはち滅亡の日に惡人遺され 烈しき怒の日に惡人たづさへ出さる
31 Hvem foreholder ham hans ferd like i hans ansikt? og når han gjør noget, hvem gjengjelder ham det?
誰か能かれに打向ひて彼の行爲を指示さんや 誰か能彼の爲たる所を彼に報ゆることを爲ん
32 Til graven bæres han med ære, og over gravhaugen holder de vakt.
彼は舁れて墓に到り 塚の上にて守護ることを爲す
33 Søt er hans hvile i dalens muld, og alle mennesker vandrer i hans spor, og det er ikke tall på dem som har gått foran ham.
谷の土塊も彼には快し 一切の人その後に從ふ 其前に行る者も數へがたし
34 Hvor kan I da trøste mig med så tom en trøst? Av eders svar blir det bare troløshet tilbake.
既に是の如くなるに汝等なんぞ徒に我を慰さめんとするや 汝らの答ふる所はただ虚僞のみ
