Jobs 20

1 Da tok Sofar fra Na'ama til orde og sa:

Wtedy Sofar z Naama odpowiedział:

2 Derfor legger mine tanker mig svaret i munnen, og derfor stormer det i mig;

Dlatego moje myśli skłaniają mnie do odpowiedzi i z tego powodu [mówię] pośpiesznie.

3 hånende tilrettevisning må jeg høre, og min ånd gir mig svar ut fra min innsikt.

Słuchałem obraźliwego upomnienia i duch mojego zrozumienia podsuwa mi odpowiedź:

4 Vet du da ikke at slik har det vært fra evighet, fra den tid mennesker blev satt på jorden,

Czy nie wiesz, że od wieków, odkąd człowieka postawiono na ziemi;

5 at de ugudeliges jubel er kort, og den gudløses glede bare varer et øieblikk?

Radość niegodziwych [jest] krótka, a wesołość obłudnika [trwa] okamgnienie?

6 Stiger enn hans stolthet til himmelen, og når enn hans hode til skyen,

Choćby jego wyniosłość sięgała aż do niebios, a jego głowa – do obłoków;

7 så går han dog likesom sitt skarn til grunne for evig; de som så ham, spør: Hvor er han?

[To jednak] zginie on na wieki jak jego własny gnój, [a] ci, którzy go widzieli, powiedzą: Gdzie [on] się podział?

8 Som en drøm flyr han bort, og ingen finner ham mere; han jages bort som et nattesyn.

Uleci jak sen i nie znajdą go; ucieknie jak nocne widzenie.

9 Det øie som så ham, ser ham ikke mere, og hans sted skuer ham ikke lenger.

Oko, które go widziało, nie zobaczy go więcej, i już nie ujrzy go jego miejsce.

10 Hans barn må søke småfolks yndest, og hans hender må gi hans gods tilbake.

Jego synowie będą się korzyć przed ubogim, jego ręce zwrócą swe bogactwo.

11 Hans ben var fulle av ungdomskraft, men nu ligger den med ham i støvet.

Jego kości są pełne [grzechów] jego młodości, razem z nim spoczną w prochu.

12 Smaker enn det onde søtt i hans munn, skjuler han det under sin tunge,

A choć zło jest słodkie w jego ustach i zataja je pod swoim językiem;

13 sparer han på det og slipper det ikke, men holder det tilbake under sin gane,

Chociaż rozkoszuje się nim i nie opuszcza go, zatrzymując je na swoim podniebieniu;

14 så blir dog hans mat omskapt i hans innvoller og blir til ormegift i hans liv.

[To jednak] jego pokarm we wnętrznościach przemienia się, [staje się] żółcią żmii w jego wnętrzu.

15 Han slukte gods, og han må spy det ut igjen; Gud driver det ut av hans buk.

Połknął bogactwa i zwróci je; Bóg je wyrzuci z jego brzucha.

16 Ormegift må han innsuge; huggormens tunge dreper ham.

Będzie ssał jad żmii, zabije go język węża.

17 Han skal ikke få se bekker, elver av honning og elver av melk.

Nie zobaczy rzek, potoków, strumieni miodu ani masła.

18 Han må gi tilbake det han har tjent, og får ikke nyte det; meget gods har han vunnet, men han får liten glede av det.

Zwróci swój zysk i nie połknie go; i choć znowu zdobędzie wielki majątek, nie ucieszy się [z niego].

19 For han knuste småfolk og lot dem ligge der; han rante hus til sig, men får ikke bygge dem om;

Bo uciskał [i] opuszczał ubogich, przemocą zabrał dom, którego nie zbudował.

20 han kjente aldri ro i sitt indre; han skal ikke slippe unda med sine skatter.

Dlatego nie zazna pokoju w swoim wnętrzu, nie zatrzyma tego, czego pragnął.

21 Det var intet som undgikk hans grådighet; derfor varer ikke hans lykke.

Z jego pokarmów nic nie zostanie, nie rozmnożą się jego dobra.

22 Midt i hans rikdom blir det trangt for ham; hver nødlidende vender sin hånd mot ham.

Mimo obfitości jego dostatku dosięgnie go bieda. Wszelka ręka nikczemnych uderzy na niego.

23 For å fylle hans buk sender Gud sin brennende vrede mot ham og lar sin mat regne på ham.

Gdy będzie miał czym napełnić swój brzuch, [Bóg] ześle na niego zapalczywość swego gniewu, wyleje na niego [i] na jego pokarmy.

24 Flykter han for våben av jern, så gjennemborer en bue av kobber ham.

[Gdy] będzie uciekał przed żelazną bronią, przebije go łuk spiżowy.

25 Når han så drar pilen ut av sin rygg, og den lynende odd kommer frem av hans galle, da faller dødsredsler over ham.

Wyjęta będzie [strzała] z grzbietu, a grot przeszyje jego wątrobę; ogarnie go strach.

26 Alt mørke er opspart for hans vel gjemte skatter; en ild som intet menneske puster til, fortærer ham; den eter det som er igjen i hans telt.

Wszelka ciemność zaczai się w jego kryjówkach. Pożre go ogień niewzniecony, a ten, kto pozostał w jego przybytku, będzie udręczony.

27 Himmelen åpenbarer hans misgjerning, og jorden reiser sig mot ham.

Niebo odkryje jego nieprawość, a ziemia powstanie przeciwko niemu.

28 Det han har samlet i sitt hus, føres bort, det skylles bort på Guds vredes dag.

Dobytek jego domu przepadnie, [jego dobra] rozpłyną się w dniu [Bożego] gniewu.

29 Dette er den lodd som et ugudelig menneske får av Gud, den arv som er tilkjent ham av den Allmektige.

Taki [jest] dział Boga dla niegodziwego i dziedzictwo przeznaczone mu przez Boga.