< Esaias 30 >

1 Ve de gjenstridige barn, sier Herren, de som utfører råd som ikke er fra mig, og inngår avtale uten min Ånd, så de legger synd til synd,
“Ipi lung genthei nan na ngao ham, thu'a nunglou kachate ho,” tin Pakai in aseije. “Keija toh akikalin thilgon nanei un ahi. Ka lhagao in adeilou hotoh kigop khomna nanei jun, hichun na chonset nao na sesang toupeh taovin ahi.
2 de som drar ned til Egypten, uten at de har rådspurt mig, for å finne vern hos Farao og søke ly i Egyptens skygge!
Ajehchu keima donglou vin, nache suh un Egypt panpina naga thum uve. Pharaoh huhbitna chu natahsan un ahi. Ama lima chun nakisel gu uvin ahi.
3 Men Faraos vern skal bli eder til skam, og det ly I søker i Egyptens skygge, til skjensel.
Ahin Pharaoh natahsan jeh uva suh molphou'a naumdiu, amachunga nakingap jeh uva jachatna a naum diu ahi.
4 For deres fyrster er kommet til Soan, og deres sendebud kommer like til Hanes;
Ahin thaneina Zoan chan gei a keh beh in um jeng jongleh a noidou ho Hanes gei hung lhung ta jong leu,
5 alle blir de til skamme ved et folk som ikke gagner dem, som ikke er til hjelp og ikke til gagn, men bare til skam og skjensel.
ama tahsan jouse chun jumna amudiu ahi. Aman nakithopiu malah a na suhmol phoudiu ahi.”
6 Utsagn om dyrene som drar mot syd. Gjennem nøds og trengsels land, hvor løve og løvinne, huggorm og flyvende serafslange har sitt hjem, fører de sitt gods på aseners rygg og sine skatter på kamelers pukler til et folk som ikke gagner dem.
Negev a gancha ho chung changa thuhil kahenga hitin ahung lhunge; Kholjin hon tijat umtah in nelgam ahin jot nun, Egypt gei adin olin akitolui- ahaonao jouse sangan ho chunga ahin pouvin, agou luhou sangongsao chunga ahin pouve-Egypt ten aventup nadiuva abonna pehding atiu ahi. Gamthip gam ahin jot un, keipi bahkai achal le anu umna mun, gulse ho leh gunei gul ho umna mun ho ahin jotpao vin ahi. Hiche jouse hi ahin, Egypt in imacha nahin pehle lou ding ahi.
7 Aldri nogen gang vil Egypten hjelpe; derfor kaller jeg det: storskryteren som sitter stille.
Egypt kihahselna ho chu panna bei ahibouve! Hijeh chun, Rahab tin kakouve-setna neilou Dragon.
8 Gå nu inn, skriv det på en tavle i deres påsyn og tegn det op i en bok, så det kan være for kommende dager, for alltid, til evig tid!
Tun chenlang hiche thucheng hohi sun lhan. Lekhabu a sun lut in. Phat kichai kah adinga hettoh sah a pang diu ahitai.
9 For det er et gjenstridig folk, løgnaktige barn, barn som ikke vil høre Herrens lov,
Hichu, hiche mite hi milouchal midouhat ho ahiuvin, Pakai thuhil lunglutna ngaiding nomlou ahiu ve.
10 som sier til seerne: I skal ikke se, og til profetene: I skal ikke skue for oss det som rett er; tal smigrende ord til oss, sku synkvervinger,
Mitvah neiho jah'a hitin asei uve, “Themgao ho jah a, Thudih neiseipeh hih uvin. Ngainom um chacha neisei peh uvin. Jouthu leh semthu ho neisei peh un.
11 vik av fra veien, bøi av fra stien, få Israels Hellige bort fra vårt åsyn!
Lung jin nahi sumil soh in. Nalampi jim akonin kichondoh in Israel Mitheng Pa chungthu neiseh peh u, ngadoh tan.”
12 Derfor sier Israels Hellige så: Fordi I har forkastet dette ord og satt eders lit til vold og krokveier og støttet eder på slikt -
Hiche hi Israel Mitheng Pan adonbutna ahi: “Kathu seipeh ho namusit jeh leh nabolgim ho, jou le nal natahsan joh jeh in,
13 derfor skal denne misgjerning bli eder som et falleferdig stykke som skyver sig mere og mere frem på en høi mur, inntil muren med ett, i et øieblikk, styrter sammen og knuses;
phulou helouva vangsetna nachunga hung chu ding ahi-bangho pohdoh a, khikeh a lhuh tobang ding ahi. Apet pet in hung chim lhan tin, bong hel hulin hung lha tan te.
14 den knuses likesom en knuser et pottemakerkar, som en slår i stykker uten skånsel, så det blandt stykkene ikke finnes et skår til å hente ild med fra gruen eller øse vann med av brønnen.
Bel keh banga naki suchip ding ahi-achip dan dan chu halneo khat a jong mei am kiloh theilou, tuikul a kon'a jong tui themkhat chabeh jong kithal thei lou ahi.
15 For så sa Herren, Israels Gud, Israels Hellige: Dersom I vender om og holder eder rolige, skal I frelses; i stillhet og i tillit skal eders styrke være. Men I vilde ikke.
Thaneipen Pakai, Israel Mitheng Pan, hitin aseije: “Ka henga hung kinung le hobou, keija kicholdo hobou huhdoh a na umdiu ahi. Lungneng sel leh tahsan nachu na thahat nao ahi. Ahin khatcha nachan lou diu ahi.
16 I sa: Nei, på hester vil vi flyve - derfor skal I flykte - og på rappføtte dyr vil vi ride - derfor skal eders forfølgere være rappe.
Nangman naseiyin, ' Ahipoi Egypt akon panpina kamu diu ahin, galsat nadinga sakol hattah ho eipeh diu ahi,' nati ahin, gangtah leh hattah namu diu chu ahileh nagal mi teuvin hattah leh gangtah a nahin del diu chu ahi bouve!
17 Et tusen skal flykte for en trusel fra en mann; når bare fem mann truer, skal I flykte inntil eders levning er lik en flaggstang på toppen av et fjell og et banner på en haug.
Alah uva khatnin ahindel ding chu nangho sangkhat hiding ahi. Alah uva nga in nabonu va najamsah soh diu ahi. Thinglhang chunga ponlah khom khat bou kidalha banga na kidalha ding nahin, molvum'a ponlap kikhai pheleng leng toh nabah ding ahi. Hijeh a chu Pakai in ama kom'a nahung ding anga teiding, hitia chu aman nangailut dan leh nakhoto dan chu nahetsah nom ahi. Ajehchu Pakai hi tahsan umtah Pathen ahi. Apan pina ngahjing ho chu a nunnom ahiuve.
18 Og derfor bier Herren med å være eder nådig, og derfor holder han sig langt borte i det høie med sin barmhjertighet mot eder; for Herren er en dommens Gud; salige er alle de som bier på ham.
19 For du folk som bor på Sion, i Jerusalem, du skal ikke bli ved å gråte; han vil være dig nådig når du roper; når han hører det, svarer han dig.
Aw Jerusalem'a cheng, Zion mite, nangho naka kit loudiu ahitai. Ahenga panpina nathum uleh Ama chu mi lungset them ahi. Na kanau awgin chu Aman adonbut teitei ding ahi.
20 Herren skal gi eder nødens brød og trengselens vann, og da skal dine lærere ikke mere skjule sig, men dine øine skal se dine lærere,
Pakai in an adin vangsetna, chuleh don din thoh natna nahin pe jong lechun, nahil din nakom'a umjing nalai di ahi. Na hil'a chu namit tah'a namu ding ahi.
21 og når du viker av til høire eller til venstre, skal dine ører høre et ord lyde bak dig: Dette er veien, gå på den!
Na nakol tah a najah ding ahi. Na nunglang tah a kon thu hung kisei ding,”Hiche lampi hi ahi nachena got chu,” Jetlang hihen, veilang hijong le.
22 Og du skal akte for urene sølvplatene på dine utskårne billeder og gullplatene på ditt støpte billede; du skal kaste det bort som skitne kluter; ut med dig! skal du si til det.
Chuteng na dangka a kisem milim kihou, chule nagou lutah sana'a kisem lim hochu, na suhmang ding ahi. Ponse nen paimang banga na paimang ding, “Phasel to!” tia nasei khum ding ahi.
23 Da skal han gi regn for sæden du sår i jorden, og brød av jordens grøde, og det skal være kraftig og saftig; din buskap skal på den dag belte på en vid eng.
Chuteng Pakai in gojuh a phatthei naboh ding ahi, thil tuphat ahiteng. Kidang tah'a agaho naki khop khom ding, chuleh na ganchate nehding hamhing ninglhing setna umding ahi.
24 Og oksene og asenene som arbeider jorden, skal ete saltet blandingsfôr, som kastes med skuffe og kasteskovl.
Loukhoi bongchal ho leh sangan hon anpha anehdiu, avai vang huijin alhoh mang ding ahi.
25 Og på hvert høit fjell og på hver høi bakke skal det være bekker, strømmer av vann, på den store slaktings dag, når tårnene faller.
Hiche nikho teng leh na galmi hou akitha a, insang ho ahung lhuh teng, vadung tui ho mol le lhang jouse hung longlha ding ahi.
26 Og månens lys skal bli som solens lys, og solens lys skal bli syvfold klarere, som lyset for syv dager, på den dag Herren læger sitt folks skade og forbinder såret av det slag det fikk.
Lha chu nisa vah bangin vah intin, chuleh nisa vah chu jat sagi'a vah cheh ding ahi- nisagi sunga vah chu nikhat'a vah tobang ahi! Hitichu hiding ahi Pakai in amite sudam dinga akipatna, akisuh khah nao maha hou damna ahin peh teng.
27 Se, Herrens navn kommer fra det fjerne, brennende er hans vrede, og tung er røken som stiger op; hans leber svulmer av harme, og hans tunge er som fortærende ild,
Ven! Pakai chu mun gamlatah akonin ahunge, lungsa pum leh meikhu nasatah in atomkhum in ahi. Amuh hoa lunghan na adimmin; athuho, meiyin asuhmang toh abange.
28 og hans vredespust er som en overskyllende å som når til halsen; han vil sælde hedningefolkene i ødeleggelsens såld og legge et bissel i folkenes munn til å lede dem vill.
Ahaina hu sat chu tuisoh'a galmi ho ngong chan aphah bangin akisunglha abange. Chitin namtin kiletsah ho chu suhmang dinga asepchil ding ahi. Nahkhao akhi peh'a, mangthai dinga ahoidoh ding ahi.
29 Eders sang skal lyde som i den natt høitiden blir innvidd, og det skal være hjertens glede, som når de går med fløitespill op til Herrens berg, til Israels klippe.
Ahin Pathen miten golnop phatah kibolna'a la kisa ho banga kipa la asah diu ahi. Theile mutpan mun thenga Pathen houva cheho honkhat Jerusalem, Pakai lhangchung-Israel te Songpi'a apui banga, kipana' adimset dingu ahi.
30 Og Herren skal la høre sin veldige røst og vise sin nedfarende arm i brennende harme og fortærende ildslue, storm og regnskyll og hagl.
Chuleh Pakai in aloupina aw ajahsah ding ahi. Abanthahat thaneina avetsah ding ahi. Meikong in aval lhum bangin hung kum lhan tin, van gin holeh gelchang lentah tah hung lhabanga hung kum lhading ahi.
31 For Herrens røst skal Assur forferdes, han som slår med kjeppen.
Pakai thupeh dungjui a Assyrian te ahal hal 'a kehdiu ahi. A leng tenggol'a ajeplhuh gamdiu ahi.
32 Og hver gang den stav som Herren efter sitt råd lar falle på ham, farer ned, skal det skje under klang av trommer og citarer, og gang på gang skal han løfte sin arm og stride mot ham.
Hitia Pakai in amol'a ajep uva, gotna apeh teng uleh, amiten selangdah atum uva, khong akhet uva golnop abol diu ahi. Abanthahat ahin doptouva, Assyria te ahin dou ding ahi.
33 For et brandsted er laget i stand for lenge siden; også for kongen er det laget i stand, dypt og vidt; dets bål har ild og ved i mengde; lik en svovelstrøm tender Herrens ånde det i brand.
Topheth-meikou na mun-Assyria lengpa dinga phatsotna gontohsa kikoi ahitai; akigo nading thingho sangtah in akiselom tai. Pakai haina hu chun, meikong hung kikhodoh banga ahin halkou ding ahi.

< Esaias 30 >