< Esaias 16 >

1 Send landsherren de lam han skal ha, fra Sela gjennem ørkenen til Sions datters berg!
«Əmdi [ƣǝllǝ-paraⱪ] ⱪozisini Sela [rayondin] elip, Qɵl-bayawandin ɵtüp zeminlarning ⱨɵkümraniƣa, Yǝni Zion ⱪizining teƣiƣa ǝwǝtkin!»
2 Som flagrende fugler, lik unger som er jaget bort fra redet, skal Moabs døtre være ved Arnons ferjesteder.
Uwisidin quwulup patiparaⱪ bolup kǝtkǝn ⱪuxlardǝk, Moab ⱪizliri Arnon dǝryasining keqikliridǝ [alaⱪzadǝ] yüridu.
3 Gi råd, finn utvei for oss! La din skygge midt på dagen være som natten! Skjul de fordrevne, forråd ikke dem som flykter!
«Parasǝt bilǝn ⱨɵküm ⱪilinglar!»
4 La mine fordrevne barn få herberge hos dig! Vær et skjul for Moab mot ødeleggeren! For det er forbi med voldsmannen, ødeleggelsen får ende, undertrykkerne blir borte av landet.
«[I Zion ⱪizi], sayingizni qüxürüp qüxtiki yoruⱪluⱪni tün ⱪarangƣusidǝk ⱪiling, Xu ƣeriblarni yoxurup ⱪoyƣaysiz; Ⱪoƣlanƣanlarni axkarilap ⱪoymiƣaysiz! Mening Moabdiki musapirlirimni ɵzingiz bilǝn billǝ turƣuzƣaysiz, Ular üqün wǝyran ⱪilƣuqining aldida baxpanaⱨ bolƣaysiz!».
5 Så skal tronen bli grunnfestet ved miskunnhet, og en konge skal sitte trygt på den i Davids telt, en fyrste som søker rett og fremmer rettferdighet.
«[Ɵtünüxünglar toƣra], qünki ǝzgüqi yoⱪilidu, Ⱨalakǝt yoⱪ bolidu, Əzgüqilǝrning ⱨǝmmisi zemindin yoⱪilidu. Ɵzgǝrmǝs meⱨir-xǝpⱪǝt bilǝn bir tǝht tiklinidu; «Dawutning qediri» iqidiki xu tǝht üstidǝ birsi olturidu. U bolsa, ⱨǝⱪiⱪǝtǝn adalǝt yürgüzidiƣan, xundaⱪla adalǝtni izdǝydiƣan, Ⱨǝⱪⱪaniyliⱪni ilgiri süridiƣan bolidu.
6 Vi har hørt om Moabs veldige overmot, om dets stolthet, dets overmot og dets storaktighet, dets tomme skryt.
— Biz Moabning ⱨakawurluⱪi toƣrisida angliduⱪ (u intayin ⱨakawur!), Yǝni uning ⱨakawurluⱪi, tǝkǝbburluⱪi, noqiliⱪ ⱪilidiƣanliⱪi toƣrisida angliduⱪ; Biraⱪ uning qong gǝpliri bikar bolidu!
7 Derfor skal Moab klage over Moab, alle skal klage; over Kir-Haresets druekaker skal I sukke i dyp sorg.
Xunga Moab Moab üqün zar yiƣlaydu; Ularning ⱨǝmmisi zar-zar yiƣlaydu; Ⱪayƣu-ⱨǝsrǝtkǝ qɵmüp Kir-Ⱨarǝsǝtning «kixmix poxkalliri» üqün zar-zar yiƣlanglar!
8 For Hesbons marker er visnet, og Sibmas vintre, hvis edle ranker slo folkenes herskere til jorden; de nådde like til Jaser og forvillet sig ut i ørkenen; dets kvister bredte sig ut og gikk over havet.
Ⱨǝxbon rayonidiki etizlar, Sibmaⱨdiki üzüm tallirimu yiglǝp ketidu; Əllǝrning ǝmirliri uning sǝrhil ɵsümlüklirini buzup qǝylǝydu; Ular ǝslidǝ Yaazǝrgiqǝ yetip, qɵl-dalalarni kǝzgǝnidi; Pelǝkliri sozulup, «[Ɵlük] Dengiz»ning nerisiƣa yǝtti.
9 Derfor gråter jeg med Jaser over Sibmas vintre; jeg vanner dig med mine tårer, Hesbon, og dig El'ale! For over din frukthøst og over din kornhøst faller frydeskrik.
Xunga Mǝn Yaazǝrning zar-yiƣisi bilǝn billǝ Sibmaⱨning üzüm teli üqün yiƣlaymǝn; I Ⱨǝxbon, Elealaⱨ, Ɵz kɵz yaxlirim bilǝn silǝrni suƣirimǝn! Qünki yazliⱪ mewiliringgǝ, ⱨosulung üstigǝ tǝntǝnǝ bir sada yangritilidu.
10 Og glede og fryd tas bort fra frukthavene, og i vingårdene lyder ingen frydesang, intet jubelrop; ingen treder vin i persekarene; frydeskriket gjør jeg ende på.
Huxalliⱪ mewilik baƣlardin mǝⱨrum ⱪilinip, Xadliⱪmu yoⱪ ⱪilinidu; Üzümzarliⱪlarda nǝ nahxa awazliri anglanmaydu, Nǝ tǝntǝnǝ ⱪilinmaydu; Dǝssigüqilǝr üzüm kɵlqǝklirini qǝylimǝydu. Qünki Mǝn üzüm kɵlqǝkliridiki huxal warⱪiraxlarni tohtattim.
11 Derfor bruser mitt indre for Moab som en citar, og mitt hjerte for Kir-Heres.
Xunga iq-baƣrilirim Moab üqün qalƣan qiltardǝk aƣrip mungluⱪ yangraydu, Iqim Kir-Ⱨǝrǝsdikilǝr üqünmu xundaⱪ;
12 Og når Moab har møtt frem på offerhaugen og trettet sig ut der, og det går til sin helligdom for å bede, da utretter det intet.
Xundaⱪ boliduki, Moab ɵzini upritip dua ⱪilƣili ɵzining «yuⱪiri orni»ƣa qiⱪip kǝlgǝndǝ, Yaki dua ⱪilƣili «muⱪǝddǝs ɵyi»gǝ kirgǝndǝ, U muwǝppǝⱪiyǝtkǝ erixǝlmǝydu.
13 Dette er det ord som Herren fordum talte mot Moab.
Mana muxu sɵzlǝrni Pǝrwǝrdigar Moab toƣruluⱪ burun eytⱪan.
14 Men nu taler Herren og sier: Innen tre år, således som en dagarbeider regner årene, skal Moabs herlighet være aktet ringe tross hele dets store folkemengde, og det som blir levnet, skal være lite og ringe og ikke meget verdt.
Biraⱪ ⱨazir Pǝrwǝrdigar xundaⱪ dǝydu: — «Üq yil iqidǝ mǝdikar ⱨesabliƣandǝk, Moabning kɵpligǝn ⱪoxun-aⱨalisi bolƣini bilǝn, Uning pǝhirlǝngǝn xɵⱨriti yǝksan bolidu; Ularning ⱪalduⱪliri bolsa intayin az wǝ ⱨalsiz bolidu».

< Esaias 16 >