Esekiel 12
1 Og Herrens ord kom til mig, og det lød så:
Wach Jehova Nyasaye nobirona kama:
2 Menneskesønn! Du bor midt iblandt den gjenstridige ætt, som har øine å se med, men ikke ser, og ører å høre med, men ikke hører; for en gjenstridig ætt er de.
“Wuod dhano, idak e dier joma jongʼanyo. Gin gi wenge mondo ginen-go to ok ginen, kendo gin gi itgi mondo giwinjgo, to ok giwinj wach, nikech gin joma jongʼanyo.
3 Og du menneskesønn, rust dig ut til å gå i landflyktighet og dra ut om dagen midt for deres øine! Dra fra det sted hvor du bor, til et annet sted midt for deres øine! Kanskje de da vil komme til å se; for en gjenstridig ætt er de.
“Kuom mano, wuod dhano, kaw gigi midhigo e twech, mana godiechiengʼ ka gineni, wuogi ia kama intie idhi kamachielo. Dipo ka mano omiyo giwinjo tiend wach, kata obedo ni gin anywola ma jongʼanyo kamano.
4 De ting du kan få med dig, skal du bære ut om dagen midt for deres øine, som om du skulde gå i landflyktighet. og selv skal du ta ut om aftenen midt for deres øine, likesom de som går i landflyktighet.
Godiechiengʼ ka piny ler, kendo ka gineni, kaw gigi miseiko mar dhi e twech. To kochopo odhiambo e kinde ma chiengʼ podho, to we mondo gineni mana ka ngʼama itero twech.
5 Bryt dig et hull i veggen midt for deres øine og bær dine ting ut gjennem den!
Ka gineni kamano, pow kor ot kendo gol misiki midhigo e twech gi kama ipowono.
6 Midt for deres øine skal du ta det på skulderen; i mørket skal du bære det ut; ditt ansikt skal du tildekke, så du ikke ser landet; for jeg har satt dig til et varselstegn for Israels hus.
Ketgi e goki mana ka gineni kendo itingʼ-gi ia kodgi ka piny yuso. Um lela wangʼi, mondo kik ine piny giwangʼi, nikech aseketi ranyisi ne dhood Israel.”
7 Og jeg gjorde således som det var sagt mig: Mine ting bar jeg ut om dagen. som om jeg skulde gå i landflyktighet, og om aftenen brøt jeg mig med hånden et hull i veggen; i mørket bar jeg mine ting ut; på skulderen tok jeg dem midt for deres øine.
Omiyo ne atimo kaka ne ochika. Ne agolo misika mane aseiko ne wuodh dhi e twech godiechiengʼ. Eka godhiambo ka chiengʼ dhi podho ne akunyo kor ot gi lwetena. Ne akawo giga awuokgo ka piny oyuso, ka atingʼogi e gokena koni gi koni ka gineno.
8 Og Herrens ord kom til mig morgenen efter, og det lød så:
To kinyne gokinyi wach Jehova Nyasaye nobirona kama:
9 Menneskesønn! Har ikke Israels hus, den gjenstridige ætt, sagt til dig: Hvad gjør du?
Wuod dhano, donge dhood jo-Israel ma jongʼanyogo nopenji niya, En angʼo mitimoni?
10 Si til dem: Så sier Herren, Israels Gud: Denne flytning gjelder fyrsten i Jerusalem og alt Israels hus som er der inne.
“Nyisgi ni ma e gima Jehova Nyasaye Manyalo Gik Moko Duto wacho kama: ‘Oteni oor ne wuod ruoth man Jerusalem kod oganda mar dhood Israel duto man kanyo.’
11 Si: Jeg er et varselstegn for eder; likesom jeg har gjort, så skal det gjøres med dem; i landflyktighet, i fangenskap skal de gå.
Wachnegi ni, ‘An ranyisi ni un!’ “Mana kaka asetimono e kaka ibiro timo nigi. Gibiro dhi e twech kaka joma omaki.
12 Og fyrsten som er iblandt dem, skal ta sine ting på skulderen i mørket og dra ut; de skal bryte et hull i muren og føre ham ut gjennem den; sitt ansikt skal han tildekke, forat han ikke skal se landet med sine øine.
“Wuod ruoth manie diergi biro tingʼo misikene e goke ka piny imore mi oa, kendo ibiro powone kor ot mondo okalie. Obiro umo wangʼe mondo kik one piny kuma odhiye.
13 Og jeg vil utspenne mitt garn over ham, og han skal fanges i mitt nett, og jeg vil føre ham til Babel i kaldeernes land; men det skal han ikke se, og der skal han dø.
Abiro rieyone tonda mondo amakego mi kawe komoko e obadhona. Abiro tere nyaka Babulon, piny jo-Kaldea, to kata kamano ok none pinyno gi wangʼe, kendo kuno ema nothoe.
14 Alle som er omkring ham, hans hjelpere, og alle hans krigsskarer vil jeg sprede for alle vinder, og jeg vil forfølge dem med draget sverd.
Abiro keyo jodonge, joma ngʼadone rieko, kod joma rite ne yembe, kendo ji nodwar mondo oneg-gi to ok noyudgi.
15 Og de skal kjenne at jeg er Herren, når jeg spreder dem blandt folkene og strør dem ut i landene.
“Gibiro ngʼeyo ni An e Jehova Nyasaye, e kinde ma anabolgi e dier ogendini kendo akegi e dier pinje.
16 Bare nogen få av dem vil jeg la bli igjen efter sverdet og hungeren og pesten, forat de skal fortelle om alle deres vederstyggeligheter iblandt de folk som de kommer til, og de skal kjenne at jeg er Herren.
To abiro reso jomoko manok kuomgi e dho ligangla gi kech, kod masiche, mondo e pinje ma gidhiyego ginyis jogo timbegi duto mamono. Eka giningʼe ni An e Jehova Nyasaye.”
17 Og Herrens ord kom til mig, og det lød så:
Wach Jehova Nyasaye nobirona ni:
18 Menneskesønn! Ditt brød skal du ete skjelvende, og ditt vann skal du drikke bevende og med frykt.
“Wuod dhano, sa ma ichiemo kata imodho pigi to tetni ka gima kibaji ogoyi.
19 Og du skal si til landets folk: Så sier Herren, Israels Gud, om Jerusalems innbyggere i Israels land: Sitt brød skal de ete med frykt, og sitt vann skal de drikke med forferdelse, fordi deres land skal bli øde og miste sin fylde for de voldsgjerningers skyld som alle dets innbyggere har gjort.
Nyis jo-Juda ni ma e gima Jehova Nyasaye Manyalo Gik Moko Duto wacho kuom joma odak Jerusalem kod piny Israel: Gibiro chamo chiembgi gi kibaji kendo gibiro modho pigegi ka chunygi parore, nikech ibiro lony pinygi mi we nono li nikech timbe mahundu mag ji duto modak kanyo.
20 Og de byer som det nu bor folk i, skal legges øde, og landet bli en ørken, og I skal kjenne at jeg er Herren.
Mier matindo duto ma ji odakie biro dongʼ nono li kendo piny biro dongʼ gunda. Eka unungʼe ni An e Jehova Nyasaye.”
21 Og Herrens ord kom til mig, og det lød så:
Wach Jehova Nyasaye nobirona kama:
22 Menneskesønn! Hvad er dette for et ord I fører i munnen i Israels land, når I sier: Tiden blir lang, og hvert syn blir til intet?
“Wuod dhano, ma en ngero manade ma ugoyo e piny Israel ni, ‘Ndalo dhi adhiya, to pok wasenene fweny moro amora kotimore?’
23 Derfor skal du si til dem: Så sier Herren, Israels Gud: Jeg vil gjøre ende på dette ord som de fører i munnen, så de ikke mere skal bruke det i Israel; men si til dem: Nu er tiden nær da ordene i hvert syn skal bli opfylt!
Nyisgi ni ma e gima Jehova Nyasaye Manyalo Gik Moko Duto wacho: Abiro tieko ngeroni, kendo ji ok nochak ogoe kendo e piny Israel. Wachnegi ni, ‘Ndalo okayo machiegni ma fweny duto biro timoree.’
24 For det skal ikke mere være noget tomt syn eller nogen dårende spådom i Israels hus;
Nimar fweny mag miriambo kod weche mikoro miwuondogo ji ok nochak obedi e dier jo-Israel.
25 for jeg, Herren, taler det ord jeg taler, og det skal skje, det skal ikke lenger utsettes; for i eders dager, du gjenstridige ætt, taler jeg et ord og setter det i verk, sier Herren, Israels Gud.
To an Jehova Nyasaye anawach gima adwaro kendo gino notimre ma ok orem. Nimar e ndalou, un dhood mohero ngʼanyo, abiro timo gimoro amora ma asewacho, Jehova Nyasaye Manyalo Gik Moko Duto owacho.”
26 Og Herrens ord kom til mig, og det lød så:
Wach Jehova Nyasaye nobirona kama:
27 Menneskesønn! Se, Israels hus sier: Det syn han skuer, opfylles først efter mange dager, og det er om fjerne tider han spår.
Wuod dhano, dhood Israel wacho ni, Fweny moneno gin mag higni mathoth ma pod biro nyime, kendo okoro weche mag higni manyime.
28 Derfor skal du si til dem: Så sier Herren, Israels Gud: Intet av alt jeg har sagt, skal utsettes lenger; det ord jeg taler, det skal skje, sier Herren, Israels Gud.
“Kuom mano wachnegi ni ma e gima Jehova Nyasaye Manyalo Gik Moko Duto wacho: Onge weche masewacho makoro biro deko, Gimoro amora ma awacho biro chopo kare, Jehova Nyasaye Manyalo Gik Moko Duto osewacho.”
