2 Samuel 7

1 Som nu kongen bodde i sitt hus, og Herren hadde latt ham få ro for alle hans fiender rundt omkring,

Leng David a leng ipia aum chun Pakaiyin akimvel a agalmite jouse akonin kicholdona apetan ahi,

2 sa han til profeten Natan: Se, jeg bor i et hus av sedertre, mens Guds ark bor mellem telttepper.

Chuin lengpan Themgao Nathan kommah hitin aseiyin, “ven,” keima cedar in hoitah sungah kachengin, ahin Pathen thingkong chu ponbuh sungah aum jing nalai e! ati.

3 Natan sa til kongen: Gjør du bare alt det du har i sinne! For Herren er med dig.

Chuin Nathan in lengpa chu adonbut nin, “chitan nangman nalunga umcheng chu gaboldoh tan, ajeh chu Pakaiyin nangma naumpin ahi,” ati.

4 Men samme natt kom Herrens ord til Natan, og det lød således:

Ahin chuchi jan ma chun Pakaiyin Nathan hengah asei in,

5 Gå og si til min tjener David: Så sier Herren: Skulde du bygge mig et hus til å bo i?

“Chinlang kasohpa David khu gaseipih tan, “hichehi ahi Pakaiyin aphondoh chu: nangma hi nahim keima chenna ding in sading chu?

6 Jeg har jo ikke bodd i hus like fra den dag jeg førte Israels barn op fra Egypten, og til denne dag, men jeg vandret om i et telt, i et tabernakel.

Keima in’a kacheng khapoi, Israel mite Egypt gamma kahinpuidoh nikhou va pet tuni changei in. amavang ponbuh le houbuh a keima kaum jingin hitichun munkhat akon munkhat ah kakichon jing in ahi.

7 Hvor jeg så vandret om med alle Israels barn, har jeg vel nogensinne talt således til nogen av Israels stammer som jeg satte til å vokte mitt folk Israel: Hvorfor har I ikke bygget mig et hus av sedertre?

keima Israel mite toh hoilai mun a kachinao hijong le, khatvei jeng jong Israel phung lamkai chule kami Israel te chinghoi ho ja ah, epidinga keima chenna ding Cedar in hoitah neisahpih lou uham? tin kana phun khapoi.

8 Derfor skal du si således til min tjener David: Så sier Herren, hærskarenes Gud: Jeg tok dig fra havnegangen, hvor du gikk bak fårene, forat du skulde være fyrste over mitt folk Israel.

“Tun chinlang gaseitan kasoh David hengah, “Pakai van janel in hitin aseiye: keiman nangmahi hamhing lah a kelngoi nachin na akon kami Israel te lamkai dinga kalhen nahi,” tin.

9 Og jeg var med dig overalt hvor du gikk, og utryddet alle dine fiender for dig, og jeg har latt dig vinne et stort navn, så stort som de størstes navn på jorden.

Nangma hoilai mun nachina hijong leh keiman kahin lhonpi jingin, chule nagalmite jouse namit mutah in kasumang tai. Chule tuahi keiman leiset chunga miminthang khat banga namin kakithan sah ding ahi!

10 Og jeg har gjort i stand et bosted for mitt folk Israel, og jeg har plantet det der, så det bor i sitt hjem og ikke uroes mere, og urettferdige mennesker ikke plager det lenger som før,

Chule keiman kami Israel te achenna diu munkhat kapeh ding, hiche mun achu buina umlouva dettah a kaphudet diu ahi. Achisa a banga migilou nam miten asuhbui thei tah lou diu ahi.

11 like fra den dag jeg satte dommere over mitt folk Israel, og jeg har latt dig få ro for alle dine fiender. Og nu forkynner Herren dig at Herren vil bygge dig et hus.

Kami Israel te chunga vaihom dia thutan vaihom ho kalhen nikhoa pet ana chuti ahi. Chule keiman nagal miteu jouse akon choldona kapeh diu, chukal vallin jong Pakaiyin asei in aman nangma inkhat nasah pih ding – leng insung katun doh pih ding ahi! tin.

12 Når dine dagers tall er fullt, og du hviler hos dine fedre, da vil jeg efter dig opreise din sønn som skal utgå av ditt liv, og jeg vil grunnfeste hans kongedømme.

Ajeh chu nangma nahung thia chule napu napa tetoh nahung kivui jou teng, keiman nangma chilhah, nataigui a peng mong mong khat kahin tundoh ding, chule keiman aleng gam chu katha hatsah ding ahi.

13 Han skal bygge et hus for mitt navn, og jeg vil trygge hans kongetrone til evig tid.

Ama chun keima minna in khat asah ding chule keiman alenggam chu atonsot a kasuhdet peh ding ahi.

14 Jeg vil være hans far, og han skal være min sønn. Når han gjør det som ondt er, vil jeg tukte ham med menneskers ris og med menneskebarns plager;

Keima ama pa kahi ding chule ama kachapa hiding ahi. Ijem tia achonset khah tah leh, mipa khat in acha abolna banga keiman amachu kamoljolla kasuhdih a kasuhgim ding ahi.

15 men min miskunnhet skal ikke vike fra ham, således som jeg lot den vike fra Saul, han som jeg lot vike for dig.

Ahin kamihepina Saul chunga kalah manga, nanga kon katol mang banga amachunga vang kalah mang louhel ding ahi.

16 Fast skal ditt hus og ditt kongedømme stå til evig tid for ditt åsyn; din trone skal være grunnfestet til evig tid.

Chule na insung le na lenggam chu eimatih channa kamasanga umjing jeng ding, chule nalal tou nachu eimatih channa bitkeicha umjing ding ahi, tin gaseipih tan ati.

17 Alle disse ord og hele dette syn bar Natan frem for David.

Hijeh chun Nathan Themgaopa chu David hengah akinung len Pakaiyin gaova aseipih cheng chu agaseipih tan ahi.

18 Da gikk kong David inn og blev der inne for Herrens åsyn, og han sa: Hvem er jeg, Herre, Herre, og hvad er mitt hus, at du har ført mig hertil?

Chuin leng David chu Pakai angsungah alut in chule atou in atao tan ahi, “O thaneipen Pakai, kei koi kahi a, ka insunghi epi hija hichangeija neihin puilhung ham?

19 Og enda var dette for lite i dine øine, Herre, Herre, og du talte også om din tjeners hus langt frem i tiden. Og dette er loven for menneskene, Herre, Herre!

Chule tunjong thaneipan Pakaiyin, imajouse chung vum in nasohpa lenggam hi atonsot a peh ding natie! Hiti monga hi mijouse toh nana kitep mong hinam? O thaneipan Pakai.

20 Hvad skal så David mere si til dig? Du kjenner jo din tjener, Herre, Herre!

“Keiman nahenga epi kaseibe ding ham? Thaneipen Pakai, Nangman nasohpahi etabang kahi nahesoh nai.

21 For ditt ords skyld og efter ditt hjerte har du gjort alt dette store og forkynt det for din tjener.

Ajeh chu nangman nakitep nabang le nangma lungdei bangin thiljousehi loupi tah in nabollin chule nasohpa neihet sah soh tai.

22 Derfor er du stor, Herre Gud! Det er ingen som du, og det er ingen Gud foruten dig, efter alt det vi har hørt med våre ører.

“Eti loupi nahitam, O thaneipen Pakai! Nangma bang koima aumpoi. Chule keimahon nang tabang Pathen dang kanaja kha hih hel uve.

23 Og hvor er det på jorden et eneste folk som ditt folk - som Israel - et folk som Gud kom og fridde ut, så det skulde være hans eget folk, for å gjøre sig et navn og for å gjøre dette store for eder og forferdelige gjerninger for ditt land, for ditt folks skyld som du fridde ut fra Egypten, fra hedningefolk og deres guder?

Leiset chungahi namdang nami Israel te tabang umkha em? Namdang hohi epi hiuham O Pathen, nangman asoh chan naova kon namite dia nahuhdoh mong em? Nangman namite Egypt akon nahuhdoh chun nangma min nasuloupin ahi. chule nangman bolmo kidang loupi tah nabollin namdangte leh apathen hou chu namite masang akon nadelmang soh helle.

24 Og du dannet dig ditt folk Israel, så det skulde være ditt folk til evig tid, og du, Herre, er blitt deres Gud.

Chule nangman Israel mite chu eimatih channa namite din nasemin, chule nangma, O Pakai a Pathen u nahi tai.

25 Så opfyll nu, Herre Gud, for evig tid det ord du har talt over din tjener og hans hus, og gjør som du har sagt!

“Chule tun, O Pakai le ka Pathen, keima nasohpa kahi; nangma nakitep na bang chun keima leh ka insung chungah bol tan. Chule atonsot a umjing din nakitep na chu phutdet tan.

26 Da skal ditt navn bli stort til evig tid, så folk skal si: Herren, hærskarenes Gud, er Gud over Israel. Og din tjener Davids hus skal være grunnfestet for ditt åsyn.

Chule namin eimatih channin jaum hen khuti leh mijousen seijun tin, Pakai vanmi janel Pathen chu Israel te Pathen ahi! chule nasohpa David insung chu namasangah eimatih channin umjing hen.

27 For du, Herre, hærskarenes Gud, Israels Gud, har åpenbaret for din tjener at du vil bygge mig et hus. Derfor har din tjener fått frimodighet til å bede denne bønn til dig.

O Pakai vanmi janel, Israel te Pathen, keiman hiche taona neina ding hin hansan na kanei e ajeh chu nangman hicheho jouse hi nasohpa hengah naphong doh in, hitin naseiye, ‘keiman nangma ding leng in kasah doh pih ding nahi nati!’

28 Og nu, Herre, Herre, du er Gud, og dine ord skal bli sannhet, og du har lovt din tjener denne lykke.

Ajeh chu nangma Pathen, Thaneipen Pakai nahi. Nathusei ho adih soh kei in, chule hitabong thilpha jouse hi nasohpa din nakitem e.

29 Så la det nu behage dig å velsigne din tjeners hus, så det må bli stående for ditt åsyn til evig tid! For du, Herre, Herre, har talt, og for din velsignelses skyld skal din tjeners hus bli velsignet i all evighet.

Chule tun, nasohpa insung phattheiboh ding hi nangma lunglhai na hihen, khuty leh atonsot a nangma angsunga kaum jing thei diu ahi. ajeh chu nangma thaneipen Pakai in nasei in, nasohpa phatthei boh ding nati chu, atonsot atonsot a phatthei na ahi.