1 Krønikebok 11

1 Så kom hele Israel sammen hos David i Hebron og sa: Vi er jo av samme kjød og blod som du.

Då kom heile Israel i hop hjå David i Hebron og sagde: «Du veit me og du er same folket.

2 Allerede for lenge siden, ennu mens Saul var konge, var det du som førte Israel ut og inn, og Herren din Gud sa til dig: Du skal vokte mitt folk Israel, og du skal være fyrste over mitt folk Israel.

Alt longe sidan, då Saul endå var konge, var du den som førde Israel. Og til deg hev Herren din Gud, sagt: «Du skal vera ein hyrding for Israel, folket mitt, ja, du skal vera ein hovding yver mitt folk Israel.»»

3 Og alle Israels eldste kom til kongen i Hebron, og David gjorde en pakt med dem i Hebron for Herrens åsyn; og de salvet David til konge over Israel efter Herrens ord ved Samuel.

Då so alle styresmennerne i Israel kom til kongen i Hebron, gjorde David eit samband med deim der i Hebron for Herrens åsyn, og sidan salva dei David til konge yver Israel, etter Herrens ord gjenom Samuel.

4 Så drog David og hele Israel til Jerusalem, det er Jebus; der bodde jebusittene, landets oprinnelige innbyggere.

Og David for med heile Israel til Jerusalem, det er Jebus; der var jebusitarne, som endå var att i landet.

5 Og innbyggerne i Jebus sa til David: Du kommer aldri inn her. Men David inntok Sions borg - det er Davids stad.

Og Jebus-buarne sagde til David: «Du kjem ikkje inn her.» Men David tok like vel Sionsborgi, det er Davidsbyen.

6 Og David sa: Den som først slår jebusittene, skal bli høvding og fører. Og Joab, Serujas sønn, steg først op og blev høvding.

Og David sagde: «Den som fyrst drep ein jebusit, kven det so er, han skal verta hovding og herførar.» Og Joab, son åt Seruja, kom fyrst upp, og vart då hovding.

7 David tok sin bolig i borgen; derfor kaltes den Davids stad.

Sidan sette David seg til i borgi; difor kalla dei henne Davidsbyen.

8 Og han bygget byen rundt omkring, fra Millo og rundt omkring, og Joab bygget resten av byen op igjen.

Og han bygde byen rundt umkring, frå Millo og heilt ikring, og Joab bygde upp att det andre av byen.

9 David blev større og større, og Herren, hærskarenes Gud, var med ham.

Og Davids velde auka Davids velde stødt og stendigt, og Herren, allhers drott, var med honom.

10 Dette er de ypperste blandt Davids helter, som sammen med hele Israel kraftig støtet ham i hans kongedømme for å gjøre ham til konge efter Herrens ord om Israel.

Og dette er dei gjævaste kjemporne hans David, som gav honom kraftig hjelp, i lag med heile Israel, til å verta konge, til å gjeva honom kongedømet hans, etter Herrens ord um Israel.

11 Dette er Davids helter, så mange de var: Jasobam, Hakmonis sønn, høvedsmann for drabantene; han svang sitt spyd over tre hundre falne på en gang.

Dette er talet på kjemporne hans David: Jasobam, son til hakmoniføraren for kjemporne; han svinga spjotet sitt yver tri hundrad, som vart drepne i ein gong.

12 Efter ham kom Eleasar, sønn av ahohitten Dodo; han var en av de tre helter.

Og etter han kom Eleazar, son åt Dodo, ahohiten; han var ein av dei tri kjemporne.

13 Han var med David i Pas-Dammim da filistrene hadde samlet sig der til strid. Der var et jorde som var fullt av bygg, og da folket flyktet for filistrene,

Han var med David i Pas-Dammim, då filistarane hadde kome saman til strid, og der var ein åkerlapp fullgrodd med bygg; og folket rømde for filistarane.

14 stilte de sig midt på jordet og berget det og slo filistrene; og Herren gav dem en stor seier.

Då stødte dei seg upp midt på åkerleppen og varde honom og hogg ned filistarane, og Herren gav deim soleis ein stor siger.

15 Engang drog tre av de tretti høvdinger ned efter berget til David, som var i hulen ved Adullam. Filistrenes hær lå da i leir i Refa'im dalen.

Ein gong for tri av dei tretti hovdingarne nedetter berget til David ved Adullams-helleren, medan ein flokk med filistar hadde lægra seg i Refa’imsdalen.

16 David var dengang selv i borgen, og filistrenes forpost var i Betlehem.

Men David var den gongen i borgi, og ein av filistarvaktpost var då i Betlehem.

17 Så kom det en brå lyst over David, og han sa: Hvem lar mig få vann å drikke av den brønn som er ved porten i Betlehem?

Då fekk David brått ein sterk hug og sagde: «Å um einkvan vilde gjeva meg vatn å drikka utor brunnen som er attmed porten i Betlehem!»

18 Da brøt de tre sig igjennem filistrenes leir og øste vann op av brønnen ved Betlehems port og tok det med sig og kom til David med det; men David vilde ikke drikke det - han øste det ut for Herren.

Då slo dei tri seg gjenom filistarlægret og auste vatn utor brunnen ved porten i Betlehem, og tok og bar det åt David. Men David vilde ikkje drikka det, men helte det ut for Herren.

19 Og han sa: Min Gud, la det være langt fra mig å gjøre dette! Skulde jeg drikke disse menns blod, som har satt sitt liv i fare? For med fare for sitt liv har de båret det hit. Og han vilde ikke drikke det. Dette gjorde de tre helter.

For han sagde: «Gud late det aldri koma i mine tankar at eg skulde gjera slikt! Skulde eg drikka blodet av desse mennerne som hev våga livet? For med livs vågnad hev dei bore det hit.» Han vilde ikkje drikka det. Dette hadde dei tri kjemporne gjort.

20 Så var det Absai, bror til Joab; han var fører for de tre. Han svang sitt spyd over tre hundre falne; og han hadde et navn blandt de tre.

Absai, bror hans Joab, var føraren for dei tri; han svinga spjotet sitt yver tri hundrad, som vart drepne. Og han var namngjeten millom dei tri.

21 Fremfor de tre var han dobbelt æret og blev deres høvding; men til de tre nådde han ikke op.

Han var ein gong til so mykje vyrd som nokon annan i dette tritalet, og han var hovdingen deira; men endå nådde han ikkje upp til dei tri fyrste.

22 Så var det Benaja, sønn av Jojada, som var sønn av en djerv seierrik stridsmann fra Kabse'el; han slo Moabs to løvehelter. En dag det hadde snedd, steg han ned i en brønn og slo en løve ihjel.

Benaja, son hans Jojada, som var son åt ein djerv og dådrik mann frå Kabse’el, han drap dei tvo Arielarne i Moab, og det var han som steig ned i brunnen ein snøversdag og slo i hel ei løva der.

23 Likeledes slo han ihjel en egypter, en mann som var fem alen lang; egypteren hadde et spyd som en veverstang i hånden; men han gikk ned mot ham med sin stav og rev spydet ut av hånden på egypteren og drepte ham med hans eget spyd.

Han felte og den risestore egyptaren som var fem alner høg. Endå egyptaren hadde eit spjot i handi som liktest stor-riven i ein vev, so gjekk han imot honom, og hadde ikkje anna til verja enn staven sin. Og han rykte spjotet ut or handi på egyptaren og drap honom med hans eige spjot.

24 Dette gjorde Benaja, Jojadas sønn; han hadde et navn blandt de tre helter.

Dette hadde Benaja Jojadason gjort. Og han var namngjeten millom dei tri kjemporne.

25 Fremfor de tretti var han æret, men til de tre nådde han ikke op. David gav ham plass blandt sine fortrolige rådgivere.

Ja, han var meir vyrd enn nokon av dei tretti; men upp til dei tri fyrste nådde han ikkje. Og David sette honom til hovding yver livvakti si.

26 De djerveste i hæren var: Asael, bror til Joab; Elhanan, Dodos sønn, fra Betlehem;

Dei djerve herkjemporne var desse: Asael, bror åt Joab, Elhanan, son åt Dodo, frå Betlehem.

27 haroritten Sammot; pelonitten Heles;

Sammot, haroriten. Heles, peloniten,

28 teko'itten Ira, sønn av Ikkes; anatotitten Abieser;

Ira, son åt Ikkes, frå Tekoa, Abiezer frå Anatot,

29 husatitten Sibbekai; ahohitten Ilai;

husatiten Sibbekai, ahohiten Ilai,

30 netofatitten Maharai; netofatitten Heled, sønn av Ba'ana;

Maharai frå Netofa, Heled, son åt Ba’ana, frå Netofa,

31 Itai, Ribais sønn, fra Gibea i Benjamins stamme; piratonitten Benaja;

Itai, son åt Ribai, frå Gibea i Benjaminsfylket, Benaja frå Piraton,

32 Hurai fra Ga'as-dalene; arbatitten Abiel;

Hurai frå Ga’asdalarne, Abiel frå Arba,

33 baharumitten Asmavet; sa'albonitten Eljahba;

Azmavet frå Baharum, Eljahba, sa’alboniten,

34 gisonitten Bene-Hasem; hararitten Jonatan, sønn av Sage;

Bene-Hasem, gizoniten, Jonatan, son åt Sage, harariten,

35 hararitten Akiam, sønn av Sakar; Elifal, sønn av Ur;

Ahiam, son åt Sakar, harariten, Elifal, son åt Ur,

36 mekeratitten Hefer; pelonitten Akia;

Hefer, mekeratiten, Ahia, peloniten,

37 karmelitten Hesro; Na'arai, sønn av Esbai;

Hesro frå Karmel, Na’arai, son åt Ezbai,

38 Joel, bror til Natan; Mibhar, sønn av Hagri;

Joel, bror åt Natan, Mibhar, son åt Hagri,

39 ammonitten Selek; berotitten Nahrai, Joabs, Serujas sønns våbensvenn;

Selek, ammoniten, Nahrai frå Berot, våpnsvein åt Joab Serujason,

40 jitritten Ira; jitritten Gareb;

Ira frå Jeter, Gareb frå Jeter,

41 hetitten Uria; Sabad, sønn av Ahlai;

Uria, hetiten, Zabad, son åt Ahlai,

42 rubenitten Adina, sønn av Sisa, overhode for rubenittene, og foruten ham tretti;

Adina, son åt Siza, rubeniten, ein hovding millom rubenitarne, og umfram honom tretti andre,

43 Hanan, sønn av Ma'aka, og mitnitten Josafat;

Hanan, son åt Ma’aka, og Josafat, mitniten,

44 asteratitten Ussia; Sama og Je'uel, sønner av aroeritten Hotam;

Uzzia frå Astera, Sama og Je’uel, søner åt Hotam, aroeriten,

45 Jediael, sønn av Simri, og hans bror Joha, tisitten;

Jediael, son åt Simri, og Joha, bror hans, tisiten,

46 Eliel Hammahavim og Jeribai og Josavja, sønner av Elna'am, og moabitten Jitma;

Eliel Hammahavim og Jeribai og Josavja, søner åt Elna’am, og Jitma, moabiten,

47 Eliel og Obed og Ja'asiel Hammesobaja.

Eliel, Obed og Ja’asiel Hammesobaja.