Mark 7
1 Ek din, Jerusalem pora aha Pharisee aru kunba likha manu khan Tai logote joma hoise.
Wtedy zgromadzili się wokół niego faryzeusze i pewni uczeni w Piśmie, którzy przybyli z Jerozolimy.
2 Aru taikhan Jisu laga chela khan kunba ke hath nadhulai kene bhaat khai thaka dikhise.
A gdy zobaczyli, że niektórzy z jego uczniów jedzą chleb nieczystymi, to znaczy nieumytymi rękami, ganili to.
3 -Kelemane Pharisee aru Yehudi khan purana niyom ke mani thakisele, taikhan hath nadhui kene eku bhi nakhai.
Faryzeusze bowiem i wszyscy Żydzi, trzymając się tradycji starszych, nie jedzą, jeśli dokładnie nie umyją rąk.
4 Jitia taikhan bajar jaga pora ahe, hath nadhui kene eku bhi nakhai, aru tineka bisi kotha ase: jun to taikhan mani thake, gilas, thali, tamba laga borton, dhua aru sapha kora.-
I [po powrocie] z rynku nie jedzą, jeśli się nie umyją. Jest jeszcze wiele innych zwyczajów, które przyjęli po to, by je zachowywać, [jak] obmywanie kubków, dzbanów, naczyń miedzianych i stołów.
5 Titia Pharisee aru niyom likha manu khan Jisu ke hudise, “Kile Apuni laga chela khan poila laga niyom namani kene choli thake, aru hath nadholai kene roti khai thake?”
Zapytali go więc faryzeusze i uczeni w Piśmie: Dlaczego twoi uczniowie nie postępują według tradycji starszych, lecz jedzą chleb nieumytymi rękami?
6 Jisu taikhan ke jowab dise, “Isaiah he tumi kopoti khan laga kotha bhabobani thik koise. Tai eneka likhise, ‘Eitu khan mukh pora to Moike sonman kore, Kintu taikhan mon to Moi pora dur thake.
Wtedy on im odpowiedział: Dobrze Izajasz prorokował o was, obłudnikach, jak jest napisane: Ten lud czci mnie wargami, ale ich serce daleko jest ode mnie.
7 Aru taikhan misa-misi te Moike aradhana kori thake, Kelemane manu para bona niyom loi sikhai thake.’
Lecz na próżno mnie czczą, ucząc nauk, które są nakazami ludzkimi.
8 Kelemane tumikhan Isor diya niyom chari kene manu bona niyom he mani thake.”
[Wy] bowiem, opuściwszy przykazania Boże, trzymacie się tradycji ludzkiej, obmywania dzbanków i kubków. I wiele innych tym podobnych rzeczy czynicie.
9 Tai taikhan ke koise, “Tumikhan manu he bona niyom mani kene, Isor diya bhal niyom khan chari dise.
Mówił im też: Całkowicie znosicie przykazanie Boże, aby zachować swoją tradycję.
10 Kelemane Moses koisele, ‘Tumi laga baba aru ama ke Sonman koribi,’ aru, ‘Jun tai nijor baba, ama ke biya kobo, tai ji hoile bhi moribo.’
Mojżesz bowiem powiedział: Czcij swego ojca i swoją matkę, oraz: Kto złorzeczy ojcu albo matce, niech poniesie śmierć.
11 Kintu tumikhan koi, ‘Jodi ekjon tai nijor baba, ama ke koi, “Moi pora tumi ki modot pabole ase, etu sob Isor pora Corban dise’” - motlob, ‘Isor ke di dise’.
Ale wy mówicie: Jeśli człowiek powie ojcu albo matce: To, co powinieneś otrzymać ode mnie jako pomoc, to Korban, to znaczy dar [przeznaczony na ofiarę] – [będzie bez winy].
12 Aru tumikhan etu manu ke tai baba aru ama ke eku bhi modot kori bole nadiye.
I nie pozwalacie mu nic więcej uczynić dla swego ojca albo matki;
13 Aru tumikhan Isor laga kotha biya kori thake tumikhan niyom pora. Aru bisi mili thaka nisena kaam kori thake.
Wniwecz obracając słowo Boże przez waszą tradycję, którą przekazaliście. I wiele innych tym podobnych rzeczy czynicie.
14 Aru titia Jisu pora manu khan ke Tai usorte mati anikena koise, “Ami laga kotha huni bhi, aru bujhi lobi.
A zwoławszy wszystkich ludzi, mówił do nich: Słuchajcie mnie wszyscy i zrozumiejcie.
15 Eneka jinis to nai, bahar pora manu bhithor te jai kene letera kori diya, kintu ji jinis bhitor pora ulai etu he taike letera kori diye.
Nie ma nic z zewnątrz, co wchodząc w człowieka, mogłoby go skalać, ale to, co z niego wychodzi, to kala człowieka.
16 Jodi kunba huni bole kan ase, taike hunibo dibi.
Jeśli ktoś ma uszy do słuchania, niech słucha.
17 Jitia Tai bhir majot pora ulaikene ghor bhitor te ahise, taikhan Taike etu dristanto laga motlob hudise.
A gdy [oddalił się] od ludzi i wszedł do domu, jego uczniowie pytali go [o tę] przypowieść.
18 Aru Tai taikhan ke koise, “Kile tumikhan bhi eneka nabuja ase? Bahar pora manu laga bhitor te ki jai etu pora manu ke letera nakore.
Wtedy powiedział im: Czy i wy jesteście tak bezrozumni? Czyż nie rozumiecie, że wszystko, co z zewnątrz wchodzi w człowieka, nie może go skalać?
19 Kelemane etu tai mon para nohoi, kintu mukh pora pet te jai kene aru latrine te ulai jai, kele koile sob kha luwa to sapha ase.”
Nie wchodzi bowiem do jego serca, ale do żołądka i zostaje wydalone do ustępu, oczyszczając wszystkie pokarmy.
20 Aru Jisu eneka koi thakise, “Ki mon pora ulai, etu he manu ke letera kore.
I powiedział: Co wychodzi z człowieka, to kala człowieka.
21 Kelemane manu laga mon pora biya bhabona, bebichari, chor kora aru morai diya,
Z wnętrza bowiem, z serca ludzkiego pochodzą złe myśli, cudzołóstwa, nierząd, zabójstwa;
22 lalos, biya kaam kora, thogai diya, biya niyom thaka, suku jola, hinsa kora, dimag napuncha kaam kora, aru phutani kora.
Kradzieże, chciwość, niegodziwość, podstęp, wyuzdanie, oko złe, bluźnierstwo, pycha, głupota.
23 Etu sob biya bostu mon pora ahi manu ke letera kori diye.”
Całe to zło pochodzi z wnętrza i kala człowieka.
24 Ta te pora Tai uthi kene Tyre aru Sidon laga desh phale jaise. Aru ekta ghor te jaise, aru kunke bhi janibo nadibo bhabisele, kintu Tai Iukabole para nai.
Odszedł stamtąd i udał się w okolice Tyru i Sydonu. A wszedłszy do [pewnego] domu, nie chciał, aby ktoś [o tym] wiedział. Nie mógł się jednak ukryć.
25 Kintu ta te ekjon mahila jun laga chutu swali ke dusto atma pora dhurikena thakise, etu mahila Jisu laga kotha hunise, aru ahi Tai laga theng te giri jaise.
Usłyszała bowiem o nim kobieta, której córeczka miała ducha nieczystego, i przyszła, i upadła mu do nóg.
26 Aru etu mahila Yunani aru Syrophoenicia jaga laga asele, aru tai swali pora bhoot ulai dibi koi kene Jisu ke binti korise.
A kobieta ta była Greczynką, rodem z Syrofenicji, i prosiła go, aby wypędził demona z jej córki.
27 Kintu Jisu taike koise, “Poila, bacha ke khabole dibi. Kelemane bacha laga roti loi kene kutta khan ke diya thik nohoi.”
Ale Jezus jej powiedział: Niech najpierw nasycą się dzieci, bo niedobrze jest brać chleb dzieci i rzucać szczeniętom.
28 Aru tai jowab dikene koise “Hoi, Probhu, kintu kutta bhi bacha khan laga roti tukra mez nichete giri thaka khabole pai.”
A ona odpowiedziała mu: Tak, Panie, lecz i szczenięta jadają pod stołem z okruszyn dzieci.
29 Titia Tai taike koise, “Etu kotha karone tumi, jabi, bhoot tumi laga swali pora ulai jaise.”
I powiedział do niej: Ze względu na te słowa idź, demon wyszedł z twojej córki.
30 Aru tai jitia ghor te ahise, tai swali bisna te ghumai thaka aru bhoot ulai jai kene thaka pai loise.
A gdy wróciła do swego domu, spostrzegła, że demon wyszedł, a córka leżała na łóżku.
31 Titia Tai aru bhi Sidon laga desh pora ulai Decapolis laga desh te hoi Galilee nodi phale ahi jaise.
Kiedy znowu opuścił okolice Tyru i Sydonu, przyszedł nad Morze Galilejskie przez środek krainy Dekapolu.
32 Titia kunba ekjon kaan benga aru kotha bhal pora kobo napara jon thakise, Tai laga hath tai uporte rakhi dibi koi kene binti korise.
I przyprowadzili do niego głuchego, który miał trudności z mówieniem, i prosili go, aby położył na niego rękę.
33 Aru Tai taike bisi thaka manu pora alag loijai kene tai laga kan te anguli ghusai dise, aru thuk dikene tai jiba te chui dise.
Pan, wziąwszy go z tłumu na bok, włożył palce w jego uszy i splunąwszy, dotknął jego języka;
34 Titia Tai sorgo phale saise aru jor pora awaj dikene koise, “Ephphatha!” -Motlob ase “Khuli jabi!”
A spojrzawszy w niebo, westchnął i powiedział do niego: Effatha, to znaczy: Otwórz się.
35 Titia joldi tai kan khuli jaise, aru tai jiba bandi thaka bhi khuli jaise, aru tai sapha pora kotha kori bole parise.
Zaraz też otworzyły się jego uszy i rozwiązały się więzy jego języka, i mówił poprawnie.
36 Titia Tai taikhan ke etu kunke bhi nokobi koi mana kori dise kintu jiman taikhan ke mana kore, iman taikhan bisi kobole hoi jaise.
Wtedy im nakazał, aby [tego] nikomu nie mówili. Ale im bardziej im nakazywał, tym bardziej to rozgłaszali.
37 Aru taikhan bisi asurit hoi ekjon majot te koi thakise, “Tai jiman bhi korise sob thik korise. Tai kan nahuna ke bhi huni bole dise, aru kobo napara ke bhi kotha kobole takot dise.”
I niezmiernie się zdumiewali, mówiąc: Dobrze wszystko uczynił. Sprawia, że głusi słyszą i niemi mówią.
