မဿဲ 27
1 ၁ နံနက်အချိန်ရောက်လျှင်၊ ယဇ်ပုရောဟိတ်အကြီးတို့နှင့် လူတို့တွင် အကြီးအကဲဖြစ်သောသူအပေါင်း တို့သည် ယေရှုကို သတ်အံ့သောငှါ တိုင်ပင်၍၊
ସଃକାଳ୍ ଅୟ୍ଲାକ୍ ବଃଡ୍ ଜାଜକ୍ ମଃନ୍ ଆର୍ ପାରାଚିନ୍ମଃନ୍ ଜିସୁକେ ମଃର୍ନେ ମାରୁକ୍ ତାର୍ ବିରଦେ ଗୁସ୍ଟୁ କଃଲାୟ୍ ।
ସେମଃନ୍ ଜିସୁକେ ସିକ୍ଳି ସଃଙ୍ଗ୍ ବାନ୍ଦି ରମିୟ ସାସନ୍କଃର୍ତା ପିଲାତ ନାଉଁଆର୍ ଗର୍ନର୍ ଆତେ ସଃହ୍ରି ଦିଲାୟ୍ ।
3 ၃ ထိုအခါ ကိုယ်တော်ကိုအပ်နှံသော ယုဒရှကာရုတ်သည် ကိုယ်တော်၌ သေပြစ်ကို စီရင်ကြသည်ကို သိမြင်လျှင်၊ နောင်တရ၍ ငွေသုံးဆယ်ကို ယဇ်ပုရောဟိတ်အကြီး၊ လူအကြီးအကဲတို့၌ ပြန်ပေး၍၊
ସଃଡେବଃଳ୍ ଜିସୁକେ ସଃତ୍ରୁର୍ ଆତେ ସଃହ୍ରି ଦିଲା ଜିଉଦା, ଜିସୁ ମଃର୍ନ୍ ଦଃଣ୍ଡ୍ ହାୟ୍ ଆଚେ, ଇରି ଦଃକିକଃରି ସେ ନିଜାର୍ ବୁଲ୍ କାମ୍କେ ଏତାୟ୍ ଦୁକ୍କଃରି ମଃନ୍ବାଦ୍ଲାୟ୍ ବଃଡ୍ ଜାଜକ୍ ଆର୍ ପାରାଚିନ୍ମଃନାର୍ ଲଃଗେ ସେ ତିରିସ୍ ଗଟ୍ ରୁହା ଟଃକା ବାଉଳାୟ୍ ଦଃୟ୍ କୟ୍ଲା,
4 ၄ အကျွန်ုပ်ပြစ်မှားပါပြီ။ အပြစ်မရှိသောသူ၏ အသွေးကိုအပ်မိပါပြီဟု ဆို၏။ ထိုသူတို့ကလည်း ငါတို့ နှင့် အဘယ်သို့ ဆိုင်သနည်း။ ကိုယ်အမှုကို ကိုယ်ကြည့်လော့ဟု ဆိုကြသော်၊
“ମୁଁୟ୍ ଗଟେକ୍ ନିର୍ଦସି ଲକ୍କେ ମଃର୍ନ୍ ଦଃଣ୍ଡ୍ ହାଉଁକ୍ ସଃହ୍ରି ଦଃୟ୍ ହାହ୍ କଃରିଆଚି ।” ମଃତର୍ ସେମଃନ୍ କୟ୍ଲାୟ୍, “ସେ କଃତାୟ୍ ଅଃମାର୍ କାୟ୍ରି ଆଚେ? ସେ କଃତା ତୁୟ୍ ବୁଜ୍ ।”
ସେତାକ୍ ଜିଉଦା ରୁହା ଟଃକା ସଃବୁ ମନ୍ଦିର୍ ବିତ୍ରେ ହଃବ୍ଳାୟ୍କଃରି ହଃଳାୟ୍ଲା, ତାର୍ହଃଚେ ସେ ଜାୟ୍ ନିଜେ ଉଚ୍କି ଅୟ୍ ମଃଲା ।
ମଃତର୍ ବଃଡ୍ ଜାଜକ୍ ମଃନ୍ ସେ ରୁହା ଟଃକା ନଃୟ୍କଃରି କୟ୍ଲାୟ୍, “ଇ ଟଃକା ମନ୍ଦିରାର୍ ଟଃକା ସଃଙ୍ଗ୍ ଗଟେ ଟାଣେ ମିସାୟ୍ ବଃଣ୍ଡାର୍ ବିତ୍ରେ ସଃଙ୍ଗାଉତା ବିଦି ନୟ୍, ବଃଲେକ୍ ଇରି ଗଟ୍ ଲକାର୍ ବଃନିର୍ ମଲ୍ ।”
7 ၇ တိုင်ပင်ပြီးမှ၊ အိုးထိန်းသမား၏ မြေအကွက်ကို တပါးအမျိုးသားတို့၏သင်္ချိုင်းဖြစ်စေဘို့ရာ ထိုငွေနှင့် ဝယ်ကြ၏။
ସେମଃନ୍ ଇ ଟଃକାକ୍ କାୟ୍ କଃରୁଆଁ ବଃଲି କଃତା ଅୟ୍କଃରି ବିନ୍ଦେସାର୍ ଲକ୍ମଃନାର୍ ମଃସୁଣ୍ ଗିନେ ଗଟ୍ କୁମ୍ବାର୍ ଲକାର୍ ବୁୟ୍ଁ ସେ ଟଃକା ଦଃୟ୍ ଗେନ୍ଲାୟ୍ ।
ସେତାର୍ଗିନେ ଆଜି ହଃତେକ୍ ସେ ହଃଦାକେ “ବଃନି ହଃଦା” ବଃଲି କଃଉତି ।
9 ၉ ပရောဖက်ယေရမိဟောသည်ကား၊ ဣသရေလလူတို့သည် အဘိုးပြက်သောသူ၏ ကိုယ်ဘိုးငွေသုံး ဆယ်ကို သူတို့သည် ယူ၍ ထာဝရဘုရားသည် ငါ့ကို မှာထားတော်မူသည်အတိုင်း၊
ଇରଃକମ୍ ଜିରିମିୟ ବାବ୍ବାଦି କୟ୍ରିଲା ବାବ୍ବାଣି ହୁରା ଅୟ୍ଲି, “ଜାୟ୍ରି ତିରିସ୍ ଟଃକାୟ୍ ବିକୁକ୍ ଇସ୍ରାଏଲ୍ ଲକ୍ମଃନ୍ ତିର୍ କଃରି ରିଲାୟ୍, ସେ ତିରିସ୍ ଟଃକା ସେମଃନ୍ ନଃୟ୍,
ସେ କୁମ୍ବାର୍ ଲକାର୍ ହଃଦା ଗେନ୍ଲାୟ୍ । ଇରି କଃରୁକେ ମକ୍ ଇସ୍ୱର୍ ଆଦେସ୍ ଦଃୟ୍ରିଲା ।”
11 ၁၁ ယေရှုသည် မြို့ဝန်မင်းရှေ့သို့ရောက်တော်မူသည်ရှိသော် မြို့ဝန်မင်းက၊ သင်သည် ယုဒရှင်ဘုရင် မှန်သလောဟု မေးလျှင်၊ ယေရှုက၊ မင်းကြီးမေးသည်အတိုင်း မှန်သည်ဟု မိန့်တော်မူ၏။
ଜିସୁକେ ରମିୟ ଗର୍ନରାର୍ ପିଲାତର୍ ଚଃମେ ଟିଆ କଃଲାୟ୍, ଆର୍ ଗର୍ନରାର୍ ପିଲାତ ଜିସୁକେ ହଃଚାର୍ଲା, “ତୁୟ୍ କାୟ୍ ଜିଉଦିମଃନାର୍ ରଃଜା?” ଜିସୁ କୟ୍ଲା, “ହେଁ, ତୁୟ୍ କଃଉଁଲିସ୍ ।”
ମଃତର୍ ବଃଡ୍ ଜାଜକ୍ ଆର୍ ପାରାଚିନ୍ମଃନ୍ ଜିସୁର୍ ବିରଦେ ଦଃସ୍ ଦଃକାୟ୍ କୟ୍ଲାକ୍, ଜିସୁ କାୟ୍ରି ହେଁ ନଃକୟ୍ଲା ।
ସେତାକ୍ ପିଲାତ ଜିସୁକେ କୟ୍ଲା, “ଇମଃନ୍ ତର୍ ବିରଦେ କଃତେକ୍ ସାକି ଦେଉଁଲାୟ୍, ସେ ସଃବୁ ତୁୟ୍ କାୟ୍ ନଃସୁଣୁଲିସ୍?”
ମଃତର୍ ଜିସୁ କଃତା ହଃଦେକ୍ ହେଁ କାୟ୍ରି ନଃକୟ୍ଲା, ତଃବେ ପିଲାତ ବଃଡେ କାବା ଅୟ୍ଲା ।
15 ၁၅ ထိုပွဲ၌ မြို့ဝန်မင်းသည် အကျဉ်းထားသောသူတို့တွင်၊ လူများတို့ အလိုရှိသောသူတယောက်ယောက် ကို လွှတ်မြဲထုံးစံရှိ၏။
ସଃବୁ ବଃର୍ସ୍ ନିସ୍ତାର୍ ହଃର୍ବ୍ ବଃଳ୍ ଲକ୍ମଃନାର୍ ଇଚାୟ୍ ଗଟେକ୍ କଃୟ୍ଦିକେ ସେମଃନାର୍ ଗିନେ ଚାଡି ଦେତାର୍ ରମିୟ ସଃର୍କାରାର୍ ଗର୍ନରାର୍ ରିତି ରିଲି ।
ସଃଡେବଃଳ୍ ସେମଃନାର୍ ବାରବା ନାଉଁଆର୍ ଗଟେକ୍ ବଃଡ୍ କୟ୍ଦି ରିଲା ।
17 ၁၇ လူများ စည်းဝေးကြသည်ရှိသော်၊ ပိလတ်မင်းက၊ သင်တို့သည် အဘယ်သူကို လွှတ်စေချင်သနည်း။ ဗာရဗ္ဗကိုလွှတ်စေချင်သလော။ ခရစ်ဟုခေါ်ဝေါ်သော ယေရှုကို လွှတ်စေချင်သလောဟု လူများတို့အား မေး လေ၏။
ତଃବେ ସେମଃନ୍ ଗଟ୍ତଃୟ୍ ରୁଣ୍ଡ୍ଲାବଃଳ୍ ପିଲାତ ସେମଃନ୍କେ ହଃଚାର୍ଲା, “ମୁଁୟ୍ ତୁମାର୍ ଗିନେ କାକେ ଚାଡି ଦଃୟ୍ନ୍ଦ୍ ବଃଲି ତୁମିମଃନ୍ ଇଚା କଃରୁଲାସ୍? ବାରବାକେ କି ଜାକେ କ୍ରିସ୍ଟ ବଃଲି କଃଉତି, ସେ ଜିସୁକେ?”
18 ၁၈ အဘယ်ကြောင့် ဤသို့ မေးသနည်းဟုမူကား၊ ထိုသူတို့သည် မနာလိုသောစိတ်နှင့် ယေရှုကို အပ်နှံ ကြောင်းကို ပိလတ်မင်းသိ၏။
କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ଜିଉଦି ନେତାମଃନ୍ ଜେ ଡାରା ଅୟ୍କଃରି ଜିସୁକେ ସଃହ୍ରି ଦଃୟ୍ରିଲାୟ୍, ସେରି ପିଲାତ ଜାଣି ରିଲା ।
19 ၁၉ ထိုမှတပါး တရားပလ္လင်ပေါ်မှာ ထိုင်စဉ်တွင်၊ မိမိခင်ပွန်းသည် လုလင်တယောက်ကို စေလွှတ်၍၊ ထို ဖြောင့်မတ်သောသူကို အဘယ်သို့မျှ မပြုပါနှင့်။ ယနေ့ပင် ကျွန်မသည် ထိုသူကြောင့် အိပ်မက်၌ ပြင်းစွာခံရ ပါပြီဟု မှာလိုက်၏။
ଆର୍ ପିଲାତ ବିଚାର୍ କଃର୍ତା ଟାଣେ ବଃସିରିଲାବଃଳ୍ ତାର୍ ଡକୁର୍ସି ତାର୍ ଚଃମେ କବୁର୍ ହଃଟାୟ୍ଲି, “ସେ ଦଃର୍ମି ଲକାର୍ କଃତାୟ୍ ତୁୟ୍ ମୁଳ୍କେ ଆତ୍ ଦେସ୍ନାୟ୍, କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ତାର୍ ଗିନେ ମୁଁୟ୍ ଆଜି ଚଃହ୍ନେ ବଃଡେ କଃସ୍ଟ୍ ହାୟ୍ ଆଚି ।”
20 ၂၀ လူအစုအဝေးတို့သည် ဗာရဗ္ဗကိုတောင်း၍ ယေရှုကိုသတ်စေခြင်းငှါ ယဇ်ပုရောဟိတ်အကြီးတို့နှင့် လူ အကြီးအကဲတို့သည် လူများကို တိုက်တွန်းသွေးဆောင်ကြ၏။
ମଃତର୍ ବଃଡ୍ ଜାଜକ୍ ଆର୍ ପାରାଚିନ୍ମଃନ୍ ବାରବାକେ ଚାଡୁକ୍ ଆର୍ ଜିସୁକେ ଅଃତ୍ୟା କଃରୁକେ ଲକ୍ମଃନ୍କେ କଃଉଁକେ ବୁଜାୟ୍ଲାୟ୍ ।
21 ၂၁ ထို့ကြောင့် မြို့ဝန်မင်းသည်၊ ဤသူနှစ်ယောက်တို့တွင် သင်တို့သည်အဘယ်သူကို လွှတ်စေချင်သနည်း ဟု လူများကို တဖန်မေးသောအခါ၊ ဗာရဗ္ဗကို လွှတ်စေချင်ပါသည်ဟု လျှောက်ကြ၏။
ମଃତର୍ ପିଲାତ ଆରେକ୍ ଲକ୍ମଃନ୍କେ ହଃଚାର୍ଲା, “ଅଃମି ଇ ଦୁୟ୍ ଲକାର୍ ବିତ୍ରେ ତୁମାର୍ ଗିନେ କାକେ ଚାଡି ଦେଉଁନ୍ଦ୍ ବଃଲି ତୁମିମଃନାର୍ ମଃନ୍?” ସେମଃନ୍ କୟ୍ଲାୟ୍, “ବାରବାକେ ।”
22 ၂၂ ပိလတ်မင်းကလည်း၊ သို့ဖြစ်လျှင် ခရစ်ဟု ခေါ်ဝေါ်သော ယေရှုကို အဘယ်သို့ ပြုရမည်နည်းဟု မေးပြန်သော်၊ ထိုသူအပေါင်းတို့က၊ သူသည် လက်ဝါးကပ်တိုင်မှာ ရိုက်ထားခြင်းကို ခံပါလေစေဟု ဆိုကြ၏။
ପିଲାତ ସେମଃନ୍କେ ହଃଚାର୍ଲା, “ତଃବେ ଜାକେ କ୍ରିସ୍ଟ ବଃଲି କଃଉତି, ସେ ଜିସୁକେ ମୁଁୟ୍ କାୟ୍ କଃରିନ୍ଦ୍?” ସେମଃନ୍ ସଃବୁଲକ୍ କୟ୍ଲାୟ୍, “ତାକ୍ କ୍ରୁସ୍ ଉହ୍ରେ ଚଃଗାଉଆ ।”
23 ၂၃ မြို့ဝန်မင်းကလည်း အဘယ်ကြောင့်နည်း။ အဘယ်အပြစ်ကို ပြုဘိသနည်းဟုမေးလျှင်၊ ထိုသူသည် လက်ဝါးကပ်တိုင်မှာ ရိုက်ထားခြင်းကို ခံပါလေစေဟု လူများတို့သည် သာ၍ဟစ်ကြ၏။
ସେତାକ୍ ସେ ହଃଚାର୍ଲା, “କାୟ୍ତାକ୍, ସେ କାୟ୍ ଦଃସ୍ କଃରିଆଚେ?” ମଃତର୍ ସେମଃନ୍ ବଃଡେ ଉଲ୍ଗାଟ୍ ଅୟ୍ କୟ୍ଲାୟ୍, “ତାକ୍ କ୍ରୁସ୍ ଉହ୍ରେ ଚଃଗାଉଆ ।”
24 ၂၄ ပိလတ်မင်းသည် မိမိမနိုင်၊ လူများသာ၍ရုန်းရင်းခတ်မျှ ပြုကြသည်ကိုမြင်လျှင်၊ ရေကိုယူ၍ လူများ ရှေ့တွင် မိမိလက်ကိုဆေးလျက်၊ ဤဖြောင့်မတ်သော သူ၏အသွေးနှင့်ငါသည် ကင်းရှင်း၏။ ဤအမှုကို သင်တို့ ကြည့်ကြလော့ဟု ဆို၏။
ଇତାକ୍ ପିଲାତ ଜଃଡେବଃଳ୍ ଦଃକ୍ଲା ଜେ, ସେ କାୟ୍ କଃରୁକେ ନଃହାରୁଲା, ବଃଲେକ୍ ଆରେକ୍ ଗଃଣ୍ଡ୍ଗଳ୍ ଅଃଉଁଲି । ସଃଡେବଃଳ୍ ସେ ହାଣି ନଃୟ୍ ଲକ୍ମଃନାର୍ ମୁଏଁ ଆତ୍ ଦୟ୍କଃରି କୟ୍ଲା, “ଇ ଲକାର୍ ଅଃତ୍ୟାୟ୍ ମୁଁୟ୍ ନିର୍ଦସ୍! ତୁମିମଃନ୍ ସେରି ବୁଜା ।”
ଇତାକ୍ ସଃବୁଲକ୍ କୟ୍ଲାୟ୍, “ଜିସୁର୍ ଅଃତ୍ୟାର୍ ଦଃସ୍ ଅଃମାର୍ ଆର୍ ଅଃମାର୍ ହିଲାମଃନାର୍ ଉହ୍ରେ ହଃଳ ।”
26 ၂၆ ပိလတ်မင်းသည်လည်း ဗာရဗ္ဗကို လူများတို့အား လွှတ်လေ၏။ ယေရှုကိုကား ရိုက်ပြီးလျှင် လက်ဝါး ကပ်တိုင်မှာ သတ်စေခြင်းငှါ အပ်လိုက်လေ၏။
ସେତାକ୍ ପିଲାତ ସେମଃନାର୍ ଗିନେ ବାରବାକେ ଚାଡି ଦିଲା, ମଃତର୍ ଜିସୁକେ ସାଟ୍ଣି ସଃଙ୍ଗ୍ ମାରାୟ୍ କ୍ରୁସ୍ ଉହ୍ରେ ଚଃଗାଉଁକ୍ ସଃଇନ୍ମଃନାର୍ ଆତେ ସଃହ୍ରି ଦିଲା ।
27 ၂၇ ထိုအခါ မြို့ဝန်မင်း၏ စစ်သူရဲတို့သည် ယေရှုကို အိမ်တော်ဦးသို့ဆောင်သွား၍ စစ်သူရဲတတပ်လုံးကို အထံတော်၌ စုရုံးစေပြီးမှ၊
ତାର୍ହଃଚେ ପିଲାତର୍ ସଃଇନ୍ମଃନ୍ ଜିସୁକେ ପିଲାତର୍ କୁଆଳ୍ ବିତ୍ରେ ନଃୟ୍ ସଃବୁ ସଃଇନ୍ ଦଃଳ୍କେ ଜିସୁର୍ ଚଃମେ ରୁଣ୍ଡାୟ୍ଲାୟ୍ ।
ଆରେକ୍ ସଃଇନ୍ମଃନ୍ ଜିସୁର୍ ବଃସ୍ତର୍ କାଡି ତାକ୍ ଜାମ୍କଳି ହର୍ ଡିସ୍ତା ବଃସ୍ତର୍ ହିନ୍ଦାୟ୍ଲାୟ୍ ।
29 ၂၉ ဆူးပင်နှင့်ရက်သောဦးရစ်ကို ခေါင်းတော်၌တင်ကြ၏။ ကျူတလုံးကိုလည်း လက်ျာလက်တော်နှင့် ကိုင် စေပြီးလျှင် ရှေ့တော်မှာဒူးထောက်လျက် ယုဒရှင်ဘုရင်၊ ကိုယ်တော်သည် မင်္ဂလာရှိစေသတည်းဟူ၍ ကိုယ်တော်ကို ပြက်ယယ်ပြုကြ၏။
ଆର୍ ସେମଃନ୍ ଗଟ୍ କାଟାର୍ ମୁକୁଟ୍ ହାଜିକଃରି ଜିସୁର୍ ମୁଣ୍ଡେ ହିନ୍ଦାୟ୍ଲାୟ୍, ଆର୍ ତାର୍ କାତା ଆତେ ଗଟ୍ ସୁର୍ଲିଡାଙ୍ଗ୍ ଦଃରାୟ୍କଃରି ତାର୍ ମୁଏଁ ମାଣ୍ଡିକୁଟା ଟେସ୍ଲାୟ୍, ଆର୍ ଗେଙ୍ଗ୍ରାୟ୍କଃରି କୟ୍ଲାୟ୍, “ଏ ଜିଉଦିମଃନାର୍ ରଃଜା, ଜୁଆର୍ ।”
ଆର୍ ସେମଃନ୍ ଜିସୁର୍ ଉହ୍ରେ ଲାଳ୍ ତୁକ୍ଲାୟ୍ ଆର୍ ସେମଃନ୍ ଜୁୟ୍ ଡାଙ୍ଗ୍ ତାକ୍ ଦଃରାୟ୍ ରିଲାୟ୍, ସେ ଡାଙ୍ଗ୍ ସଃଙ୍ଗ୍ ତାର୍ ମୁଣ୍ଡେ ମାରୁକ୍ ଦଃର୍ଲାୟ୍ ।
31 ၃၁ ထိုသို့ ကိုယ်တော်ကို ပြက်ယယ်ပြုသည်နောက်၊ မင်းဝတ်လုံကို ချွတ်၍ အဝတ်တော်ကို ဝတ်ပြန်စေပြီး လျှင် လက်ဝါးကပ်တိုင်မှာ ရိုက်ထားခြင်းငှါ ထုတ်သွားကြ၏။
ଆରେକ୍ ସେମଃନ୍ ଜିସୁକେ ଗେଙ୍ଗ୍ରାୟ୍ଲା ହଃଚେ, ସେ ରଃଜାର୍ ବଃସ୍ତର୍ କାଡି ତାର୍ ନିଜାର୍ ବଃସ୍ତର୍ ହିନ୍ଦାୟ୍ଲାୟ୍ ଆର୍ ଜିସୁକେ କ୍ରୁସ୍ ଉହ୍ରେ ଚଃଗାଉଁକ୍ ନିଲାୟ୍ ।
32 ၃၂ သွားကြစဉ်တွင် ရှိမုန်အမည်ရှိသော ကုရေနေ ပြည်သားတယောက်ကိုတွေ့လျှင်၊ အနိုင်ပြု၍ လက်ဝါး ကပ်တိုင်တော်ကို ထမ်းစေကြ၏။
ସେମଃନ୍ ଜିରୁସାଲମ୍ ଗଃଳେହୁଣି ବାରାୟ୍ ଜାତାବଃଳ୍ କୁରିଣିୟ ଗଃଳାର୍ ସିମନ୍ ନାଉଁଆର୍ ଗଟ୍ ଲକ୍କେ ଦଃକ୍ଲାୟ୍, ଆର୍ ସଃଇନ୍ମଃନ୍ ଜିସୁର୍ କ୍ରୁସ୍ ବଃଉଁକେ ତାକ୍ ବଃଳ୍ମତ୍ କଃଲାୟ୍ ।
ଆର୍ ସେମଃନ୍ ଗଲ୍ଗତା ନାଉଁଆର୍ ଗଟେକ୍ ଜଃଗାୟ୍, ବଃଲେକ୍, ଜାକେ “ମୁଣ୍ଡ୍ କିହ୍ରି ହର୍ ଜଃଗା” ବଃଲି କଃଉତି, ସେତି ହଚି,
34 ၃၄ ဆေးခါးနှင့် ရောသောပုံးရည်ကို ကိုယ်တော်အား သောက်စိမ့်သောငှါပေးလျှင်၊ မြည်းစမ်းတော်မူ၍ မသောက်ချင်ဘဲ နေလေ၏။
ସେତି ସେମଃନ୍ ଜିସୁକେ ହିତା ମିସିରିଲା ଅଙ୍ଗୁର୍ ରଃସ୍ କାଉଁକେ ଦିଲାୟ୍, ମଃତର୍ ଜିସୁ ସେରି ଚାକିକଃରି କାଉଁକେ ମଃନ୍ ନଃକେଲା ।
ତାର୍ହଃଚେ ସେମଃନ୍ ଜିସୁକେ କ୍ରୁସ୍ ଉହ୍ରେ ଜଃଗାୟ୍ ତାର୍ ବଃସ୍ତର୍କେ କେଳିବାଚି ଅଃହ୍ଣା ଅଃହ୍ଣାର୍ ବିତ୍ରେ ବାଟା କଃରି ନିଲାୟ୍ ।
ଆରେକ୍ ସେତି ରଃୟ୍ ତାକ୍ ଜାଗ୍ତି ରିଲାୟ୍ ।
37 ၃၇ အပြစ်ဘော်ပြသော ကမ္ဗည်းလိပ်စာချက်ဟူမူကား၊ ဤသူသည် ယုဒရှင်ဘုရင် ယေရှုပေတည်းဟု ရေး ၍ ခေါင်းတော်ပေါ်မှာ တပ်သတည်း။
ଆର୍ ସେମଃନ୍ ତାର୍ ମୁଣ୍ଡ୍ ଉହ୍ରାର୍ କ୍ରୁସ୍ କାଟେ ଇ ଦଃସାର୍ କଃତା ଲେକି ଲାଗାୟ୍ଲାୟ୍, “ଏ ଜିଉଦିମଃନାର୍ ରଃଜା, ଜିସୁ ।”
38 ၃၈ ထိုအခါ ကိုယ်တော်နှင့်တကွ ထားပြနှစ်ယောက်တို့ကို လက်ျာတော်ဘက်၌ တယောက်၊ လက်ဝဲတော် ဘက်၌ တယောက်၊ လက်ဝါးကပ်တိုင်မှာ ရိုက်ထားကြ၏။
ସଃଡେବଃଳ୍ ଜୁଳେକ୍ କଃଙ୍ଗାର୍ମଃନ୍କେ ହେଁ ଜିସୁର୍ କାତା ବାଟ ଗଟ୍ ଲକ୍କେ ଆର୍ ଡେବ୍ରି ବାଟ ଗଟ୍ ଲକ୍କେ ତାର୍ ସଃଙ୍ଗ୍ କ୍ରୁସ୍ ଉହ୍ରେ ଚଃଗାୟ୍ଲାୟ୍ ।
39 ၃၉ လမ်းမှာ သွားလာသောသူတို့ကလည်း၊ ဗိမာန်တော်ကို ဖြိုဖျက်၍ သုံးရက်အတွင်းတွင် တည်ဆောက် ပြန်သောသူ၊ ကိုယ်ကိုကိုယ်ကယ်တင်လော့။
ଆର୍ ସେ ବାଟ ଜାତିରିଲା ଲକ୍ମଃନ୍ ଅଃହ୍ଣା ଅଃହ୍ଣାର୍ ମୁଣ୍ଡ୍ ଜଲାୟ୍ ଜିସୁର୍ ଲିନ୍ଦା କଃରି କଃଉଁକେ ଦଃର୍ଲାୟ୍,
40 ၄၀ ဘုရားသခင်၏သားတော်မှန်လျှင် လက်ဝါးကပ်တိုင်မှဆင်းလော့ဟု မိမိတို့ခေါင်းကိုညှိတ်၍ ကဲ့ရဲ့သော စကားနှင့် ပြောဆိုကြ၏။
“ରେ ମନ୍ଦିର୍ ବାଙ୍ଗୁ ଆର୍ ତିନିଦିନ୍ ବିତ୍ରେ ସେତାକ୍ ତିଆର୍ କଃରୁ, ତୁୟ୍ ଜଦି ସଃତ୍ ଇସ୍ୱରାର୍ ହୟ୍ସି, ତଃବେ ନିଜ୍କେ ବଚାଉ ଆର୍ କ୍ରୁସ୍ କାଟେହୁଣି ଉତ୍ରି ଆଉ ।”
ବଃଡ୍ ଜାଜକ୍ ମଃନ୍ ହେଁ ଦଃର୍ମ୍ଗୁରୁ ଆର୍ ପାରାଚିନ୍ମଃନାର୍ ସଃଙ୍ଗ୍ ମିସିକଃରି ସେବାନ୍ୟା କୟ୍କଃରି ଜିସୁକେ ଲିନ୍ଦା କଃରୁକେ ଦଃର୍ଲାୟ୍,
42 ၄၂ ကိုယ်ကို မကယ်တင်နိုင်ပါတကား။ ဣသရေလရှင်ဘုရင်မှန်လျှင် လက်ဝါးကပ်တိုင်မှ ယခုဆင်းပါလေ စေ။ ဆင်းလျှင် ငါတို့ယုံကြည်မည်။
“ସେ ବିନ୍ ସଃବୁ ଲକ୍ମଃନ୍କେ ରଃକ୍ୟାକଃଲା, ମଃତର୍ ଅଃବେ ଅଃହ୍ଣାକ୍ ବଚାଉଁକେ ନଃହାରୁଲା, ସେ ତ ଇସ୍ରାଏଲାର୍ ରଃଜା ସେ ଇ ଦାହ୍ରେ କ୍ରୁସ୍ ଉହ୍ରେ ହୁଣି ଉତ୍ରି ଆସ, ତଃବେ ଅଃମିମଃନ୍ ତାର୍ ତଃୟ୍ ବିସ୍ୱାସ୍ କଃରୁଆଁ ।
43 ၄၃ သူသည် ဘုရားသခင်ကိုကိုးစားပြီ။ ငါသည် ဘုရားသခင်၏သားဖြစ်၏ဟုဆိုပြီ။ သို့ဖြစ်၍ ဘုရား သခင်သည် သူ၌ အလိုတော်ရှိလျှင် ယခုပင် ကယ်တင်တော်မူပါလေစေဟု ပြက်ယယ်ပြု၍ ပြောဆိုကြ၏။
ସେ ନିଜ୍କେ ଇସ୍ୱର୍ ହୟ୍ସି ବଃଲି ଇସ୍ୱର୍ ଉହ୍ରେ ଆସ୍ର କଃରିଆଚେ, ତଃବେ ଦଃକୁଆଁ ଇସ୍ୱର୍ ତାକ୍ ଅଃବେ ରଃକ୍ୟା କଃରୁକେ ମଃନ୍ କଃରୁଲା କି ନାୟ୍ ।”
ଆରେକ୍ ଜୁୟ୍ କଃଙ୍ଗାର୍ମଃନ୍କେ ଜିସୁର୍ ସଃଙ୍ଗ୍ କ୍ରୁସେ ଚଃଗା ଜାୟ୍ ରିଲି, ସେମଃନ୍ ହେଁ ଜିସୁକେ ସେବାନ୍ୟା ଗେଙ୍ଗ୍ରାଉଁକ୍ ଦଃର୍ଲାୟ୍ ।
ହଃଚେ ବାର ଗଃଟାହୁଣି ତିନି ଗଃଟା ହଃତେକ୍ ଦେସ୍ଜାକ ଅଃନ୍ଦାର୍ ଅୟ୍ଲି ।
46 ၄၆ သုံးချက်တီးအချိန်၌ ယေရှုက၊ ဧလိ၊ ဧလိ၊ လာမာရှာဗခသာနိဟု ကြီးသောအသံနှင့် ကြွေးကြော် တော်မူ၏။ အနက်ကား၊ အကျွန်ုပ်ဘုရား၊ အကျွန်ုပ်ဘုရား၊ အဘယ်ကြောင့်အကျွန်ုပ်ကို စွန့်ပစ်တော်မူသနည်း ဟု ဆိုလိုသတည်း။
ଆର୍ ହାକାହାକି ତିନି ଗଃଟାବଃଳ୍ ଜିସୁ ବଃଡ୍ ଟଣ୍ଡ୍ କଃରି କୟ୍ଲା, “ଏଲି, ଏଲି, ଲାମା ସାବକ୍ତାନି?” ବଃଲେକ୍, “ଏ ମର୍ ଇସ୍ୱର୍, ଏ ମର୍ ଇସ୍ୱର୍, ତୁୟ୍ ମକ୍ କାୟ୍ତାକ୍ ଚାଡ୍ଲିସ୍?”
ଇରି ସୁଣି ସେତି ଟିଆ ଅୟ୍ରିଲା କଃତେକ୍ ଲକ୍ମଃନ୍ କୟ୍ଲାୟ୍, “ଇ ଲକ୍ ଏଲିୟକେ କୁଦୁଲା!”
48 ၄၈ လူတယောက်သည် ချက်ခြင်းပြေး၍ ရေမှိုတထွေးကို ပုံးရည်နှင့် ပြည့်စေပြီးလျှင်၊ ကျူလုံးဖျား၌ တပ်၍ ကိုယ်တော်အား သောက်စိမ့်သောငှါ ပေးလေ၏။
ସେଦାହ୍ରେ ସେମଃନାର୍ ବିତ୍ରାର୍ ଗଟ୍ ଲକ୍ ଦଃବ୍ଳି ଜାୟ୍କଃରି, ଗଟେକ୍ ସ୍ପଞ୍ଜ୍ ଆଣି ତାକ୍ ହିତା ଅଙ୍ଗୁର୍ ରଃସେ ବୁଡାୟ୍କଃରି, ସେତାକ୍ ଡାଙ୍ଗ୍ ଟିହେ ବାନ୍ଦିକଃରି ଜିସୁକେ କାଉଁକେ ଦିଲା ।
49 ၄၉ ကြွင်းသောသူတို့က၊ ရှိစေတော့။ ဧလိယသည် သူ့ကိုကယ်တင်ခြင်းငှါလာမည်မလာမည်ကို ကြည့်ကြ ကုန်အံ့ဟု ဆိုကြ၏။
ମଃତର୍ ବିନ୍ ଲକ୍ମଃନ୍ କୟ୍ଲାୟ୍, “ରିଆ, ଏଲିୟ ତାକ୍ ବଚାଉଁକେ ଆସୁଲା କି ନାୟ୍ ଦଃକୁଆଁ ।”
ମଃତର୍ ଜିସୁ ଆରେକ୍ ଗଟ୍ତର୍ ଆଉଲି ଅୟ୍ ଆତ୍ମା ଚାଡ୍ଲା ।
51 ၅၁ ထိုအခါ ဗိမာန်တော်၏ ကုလားကာသည် အထက်စွန်းမှအောက်စွန်းတိုင်အောင် စုတ်ကွဲလေ၏။ မြေကြီးလှုပ်လေ၏။ ကျောက်များတို့သည် ကွဲပြားကြ၏။
ଆରେକ୍ ଦଃକା ମନ୍ଦିର୍କେ ଦୁୟ୍ ବାଗ୍ କଃର୍ତା ମଃଜାୟ୍ ଅଳାୟ୍ରିଲା ପର୍ଦା ଉହ୍ରେ ହୁଣି ତଃଳ୍ ହଃତେକ୍ ଚିରି ଅୟ୍ ଦୁୟ୍ ହଳା ଅୟ୍ଲି, ଆର୍ ବୁୟ୍ଁ ଲଃଦ୍ବଃଦ୍ଲି ଆର୍ ଡଙ୍ଗ୍ରାର୍ ଟେଳାମଃନ୍ ହୁଟ୍ଲି ।
52 ၅၂ သင်္ချိုင်းတွင်းတို့သည် ပွင့်လစ်သဖြင့် ကျိန်းစက်လျက်ရှိသော သန့်ရှင်းသူတို့၏ အလောင်းများစွာတို့ သည် ထကြ၍၊
ଆରେକ୍ ମଃସୁଣ୍ କାଲ୍ମଃନ୍ ମେଲା ଅୟ୍ଲି, ଆର୍ ଗାଦେକ୍ ମଃଲା ଇସ୍ୱରାର୍ ପବିତ୍ର ଲକ୍ମଃନ୍ ଉଟ୍ଲାୟ୍ ।
53 ၅၃ ကိုယ်တော်ထမြောက်တော်မူသည်နောက်၊ ထိုသူတို့သည် သင်္ချိုင်းတွင်းမှထွက်၍ သန့်ရှင်းသောမြို့ ထဲသို့ ဝင်ပြီးလျှင်၊ လူများစွာတို့အား ထင်ရှားကြ၏။
ଆରେକ୍ ସେମଃନ୍ ମଃରି ଉଟି ମଃସୁଣ୍ କାଲେ ହୁଣି ବାରାୟ୍ଲାୟ୍, ଆର୍ ଜିସୁ ମଃରି ଉଟ୍ଲା ହଃଚେ, ସେମଃନ୍ ପବିତ୍ର ଜିରୁସାଲମ୍ ଗଃଳେ ଗଃଲାୟ୍ ଆର୍ ଗାଦେକ୍ ଲକ୍ମଃନ୍କେ ଦଃକାୟ୍ ଅୟଃଲାୟ୍ ।
54 ၅၄ ယေရှုကိုစောင့်သော တပ်မှူးမှစ၍ စစ်သူရဲများတို့သည် မြေကြီးလှုပ်ခြင်းစသည်တို့ကိုမြင်လျှင် အလွန် ထိတ်လန့်၍၊ စင်စစ် ဤသူသည် ဘုရားသခင်၏သားတော်မှန်ပေ၏ဟု ဆိုကြ၏။
ହାଁଚ୍ କଳି ସଃଇନ୍ମଃନାର୍ ମୁଳିକା ଆର୍ ତାର୍ ସଃଙ୍ଗ୍ ଜୁୟ୍ ଲକ୍ମଃନ୍ ଜିସୁକେ ଜାଗି ରିଲାୟ୍, ସେମଃନ୍ ଦଃର୍ତି ଲଃଦ୍ବଃଦ୍ଲାର୍ ଗଃଟ୍ଣା ଦଃକି ବଃଡେ ଡିରିକଃରି କୟ୍ଲାୟ୍, “ସଃତ୍କଃରି, ଏ ଇସ୍ୱରାର୍ ହୟ୍ସି ରିଲା ।”
55 ၅၅ ဂါလိလဲပြည်က ယေရှုနောက်တော်၌ အလုပ်အကျွေးလိုက်လာသော မိန်းမအများတို့သည်လည်း ထိုအရပ်၌ အဝေးကကြည့်ရှု၍ နေကြ၏။
ଆରେକ୍ କଃତେକ୍ ମାୟ୍ଜିମଃନ୍ ସେ ଜଃଗାୟ୍ ରଃୟ୍ ଦୁରିକ୍ହୁଣି ଇ ସଃବୁ ଦଃକ୍ତି ରିଲାୟ୍; ସେମଃନ୍ ଜିସୁକେ ସେବା କଃରି କଃରି ଗାଲିଲି ତଃୟ୍ହୁଣି ଜିସୁର୍ ସଃଙ୍ଗ୍ ଆସି ରିଲାୟ୍ ।
56 ၅၆ ထိုမိန်းမတို့တွင် မာဂဒလမာရိ၊ ယာကုပ်နှင့် ယောသေတို့၏ အမိဖြစ်သောမာရိနှင့် ဇေဗေဒဲ၏ သား တို့၏ အမိပါကြသတည်း။
ସେମଃନାର୍ ବିତ୍ରେ ମଗ୍ଦଲିନି ମରିୟମ୍, ଜାକୁବକ୍ ଆର୍ ଜସେପାର୍ ଆୟ୍ସି ମରିୟମ୍ ଆର୍ ଜେବଦିର୍ ହୟ୍ସି ଜାକୁବକ୍ ଆର୍ ଜହନାର୍ ଆୟ୍ସି ରିଲାୟ୍ ।
ବେଳ୍ ବୁଡି ଆସ୍ତାବଃଳ୍ ଜସେପ୍ ନାଉଁଆର୍ ହାରାମାତିଆର୍ ଗଟ୍ ମାଜନ୍ ଲକ୍ ଆୟ୍ଲା; ସେ ହେଁ ଜିସୁର୍ ଗଟେକ୍ ଚେଲା ରିଲା ।
58 ၅၈ ပိလတ်မင်းထံသို့ဝင်၍ ယေရှု၏အလောင်းတော်ကို တောင်းလေ၏။ ပိလတ်မင်းသည် အလောင်း တော်ကို ပေးစေခြင်းငှါ အမိန့်တော်ရှိသော်၊
ସେ ପିଲାତର୍ ହାକ୍ ଜାୟ୍କଃରି ଜିସୁର୍ ଗଃଗାଳ୍ ମାଗ୍ଲା, ତଃବେ ପିଲାତ ଜିସୁର୍ ଗଃଗାଳ୍ ଦେଉଁକେ ଆଦେସ୍ ଦିଲା ।
ଜସେପ୍ ଜିସୁର୍ ଗଃଗାଳ୍କେ ନିଲା ଆର୍ ନିର୍ମୁଳ୍ ନଃଉଆଁ ହଃଚ୍ୟା ଗୁଳ୍ୟାୟ୍,
60 ၆၀ ကျောက်၌ ထွင်းသောမိမိသင်္ချိုင်းတွင်းသစ်ထဲမှာ ထားလေ၏။ ကြီးစွာသော ကျောက်ကိုလည်း တွင်းဝ ၌ လှိမ့်ထားပြီးမှ သွား၏။
ଜସେପ୍ ଅଃହ୍ଣାର୍ ଗିନେ ଜୁୟ୍ ନଃଉଆଁ ମଃସୁଣ୍ ଡଙ୍ଗ୍ରେ କଃଣିରିଲା, ସେ ବିତ୍ରେ ଜିସୁର୍ ମଃଳ୍କେ ସଃଙ୍ଗାୟ୍ ମଃସୁଣ୍ କାଲାର୍ ଦୁଆର୍ ବାଟେ ଗଟ୍ ବଃଡ୍ ଟେଳା ଡାହିକଃରି ଗଃଲାୟ୍ ।
ମଗ୍ଦଲିନି ମରିୟମ୍ ଆର୍ ବିନ୍ ମରିୟମ୍ ସେଟାଣେ ମଃସୁଣ୍ ଚଃମେ ବଃସି ରିଲାୟ୍ ।
62 ၆၂ အဘိတ်နေ့လွန်၍ နက်ဖြန်နေ့ရောက်လျှင်၊ ယဇ်ပုရောဟိတ်အကြီးနှင့် ဖာရိရှဲတို့သည် ပိလတ်မင်းထံ ၌ စုဝေး၍၊
ତାର୍ ଆର୍କ ଦିନ୍, ବଃଲେକ୍ ବିସାଉଁଣିବାର୍ ଦିନ୍ ବଃଡ୍ ଜାଜକ୍ ଆର୍ ପାରୁସିମଃନ୍ ପିଲାତର୍ ଚଃମେ ରୁଣ୍ଡିକଃରି କୟ୍ଲାୟ୍,
63 ၆၃ ထိုလှည့်ဖြားသောသူက၊ ငါသည် သုံးရက်မြောက်သောနေ့၌ ထမြောက်မည်ဟု မသေမှီပြောသည်ကို အကျွန်ုပ်တို့ မှတ်မိပါပြီ။
“ଏ ଆଜ୍ଞା, ଅଃମିମଃନ୍କ୍ ଏତୁ ହଃଳୁଲି, ସେ ମିଚୁଆ ଜିବନ୍ ରିଲା ବଃଳ୍ କୟ୍ରିଲା, ‘ତିନିଦିନାର୍ ହଃଚେ ମୁଁୟ୍ ଆରେକ୍ ଉଟିନ୍ଦ୍ ।’
64 ၆၄ ထိုကြောင့် သူ၏တပည့်တို့သည် ညအခါလာ၍ အလောင်းကိုခိုးယူပြီးလျှင်၊ သူသည် သေခြင်းမှ ထ မြောက်တော်မူပြီဟု လူအပေါင်းတို့အား ပြောဆိုကြသော်၊ ရှေ့အမှားထက် နောက်အမှားသာ၍ ကြီးမည်ဟု စိုး ရိမ်စရာ အကြောင်းရှိသည်ဖြစ်၍၊ သင်္ချိုင်းတွင်းကို သုံးရက်မြောက်အောင် လုံခြုံစွာစောင့်စိမ့်သောငှါ အမိန့် ရှိတော်မူပါဟု လျှောက်ကြလျှင်၊
ସେତାର୍ଗିନେ ତିନିଦିନ୍ ହଃତେକ୍ ମଃସୁଣ୍ ଜାଗୁକେ ଆଦେସ୍ ଦେ, ନୟ୍ଲେକ୍ କେଜାଣ୍ ତାର୍ ଚେଲାମଃନ୍ ଆସି ତାର୍ ମଃଳ୍କେ ଚରିନଃୟ୍ ଲକ୍ମଃନ୍କେ କଃଉତି, ‘ସେ ଜିବନ୍ ହାୟ୍କଃରି ଉଟ୍ଲା ଆଚେ;’ ସେନ୍କାର୍ ଅୟ୍ଲେକ୍ ହଃର୍ତୁର୍ ମିଚ୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ହଃଚାର୍ ମିଚ୍ ଅଃଦିକ୍ କଃରାବ୍ ଅୟ୍ଦ୍ ।”
65 ၆၅ ပိလတ်မင်းက၊ သင်တို့၌ လူစောင့်တတပ်ရှိ၏။ သွားကြ၊ တတ်နိုင်သမျှအတိုင်း လုံခြုံစွာစောင့်စေကြ ဟု ဆိုလေ၏။
ପିଲାତ ସେମଃନ୍କେ କୟ୍ଲା, “ଗଟ୍ଦଃଳ୍ ଜାଗୁଆଳିମଃନ୍କେ ନିଆ ଆର୍ ଜଃତେକ୍ ହାରୁଲାସ୍ ସଃତେକ୍ ମଃସୁଣ୍କେ ଜାଗାଉଆ ।”
66 ၆၆ ထိုသူတို့သည် သွား၍ ကျောက်ကို တံဆိပ်ခတ်ပြီးလျှင် အစောင့်ထားလျက် သင်္ချိုင်းတွင်းတော်ကို လုံခြုံစွာ ပြုကြ၏။
ତଃବେ ସେମଃନ୍ ଜାୟ୍ ସେ ମଃସ୍ଣେ ଡାହ୍ଲା ଟେଳାୟ୍ ମୁଦ୍ରାମାର୍ଲାୟ୍, ଆର୍ ଜାଗୁଆଳିମଃନ୍କେ ଜିସୁର୍ ମଃସୁଣ୍ ଜାଗ୍ଲାୟ୍ ।
