< မဿဲ 17 >

1 ခြောက်ရက်လွန်သောအခါ ယေရှုသည် ပေတရု၊ ယာကုပ်၊ ယာကုပ်ညီ ယောဟန်တို့ကိုခေါ်၍၊ မြင့်လှ စွာသော တောင်ပေါ်တွင် ဆိတ်ကွယ်ရာအရပ်သို့ ဆောင်ကြွတော်မူ၏။
Ni tarukto oh pacoengah Jesu loe Piter, Jakob hoi amnawk Johan to kawk moe, nihcae to maesang ah dawh haih tahang,
2 သူတို့ရှေ့၌ ထူးခြားသောအဆင်းအရောင်နှင့် ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍၊ မျက်နှာတော်သည် နေကဲ့သို့ထွန်း တောက်လျက်၊ အဝတ်တော်သည် အလင်းကဲ့သို့ဖြူလျက်ရှိ၏။
to naah anih loe nihcae hma ah krang amkhraih pae: anih ih mikhmai loe ni aengh baktiah aang, anih ih kahni loe ni aengh baktiah anglung.
3 မောရှေနှင့်ဧလိယသည် ထင်ရှား၍ ကိုယ်တော်နှင့်အတူစကားပြောလျက်နေကြ၏။
Khenah, nihcae hma ah Mosi hoi Elijah to amtueng pae moe, anih hoiah lok apaeh hoi.
4 ထိုအခါ ပေတရုက၊ သခင်၊ ဤအရပ်၌နေဘွယ်ကောင်းပါ၏။ ကိုယ်တော်ဘို့တဲတဆောင်၊ မောရှေဘို့ တဆောင်၊ ဧလိယဘို့တဆောင်၊ တဲသုံးဆောင်ကို အလိုတော်ရှိလျှင် အကျွန်ုပ်တို့သည် ဆောက်လုပ်ပါမည်ဟု လျှောက်လေ၏။
Piter mah Jesu khaeah, Angraeng, aicae haeah oh han hoih: na koeh nahaeloe, hae ah kahni im thumto sah si; nang hanah maeto, Mosi hanah maeto, Elijah hanah maeto, tiah a naa.
5 ထိုသို့လျှောက်စဉ်တွင်၊ ထွန်းလင်းသောမိုဃ်းတိမ်သည် ထိုသူတို့ကိုလွှမ်းမိုး၍၊ ဤသူသည် ငါနှစ်သက် မြတ်နိုးရာ၊ ငါ၏ချစ်သားပေတည်။ သူ၏စကားကို နားထောင်ကြလော့ဟု မိုဃ်းတိမ်ကအသံတော်ဖြစ်လေ၏။
To tiah anih lokthuih li naah, khenah, nihcae loe ka-aang tamai mah khuk hmoek: khenah tamai thung ih lok mah, Hae loe ka koeh moe, ka palung duek ih ka Capa ah oh, a lok to tahngai pae oh, tiah thuih.
6 တပည့်တော်တို့သည် ကြားရလျှင်၊ ပြပ်ဝပ်၍ အလွန်ကြောက်လန့်ခြင်းရှိကြ၏။
A hnukbang kaminawk mah to lok to thaih o naah, paroeai zit o moe, lu takhum hoiah tabok o.
7 ယေရှုသည်လာ၍ သူတို့ကို လက်နှင့်တို့တော်မူလျက်၊ ထကြ၊ မကြောက်ကြနှင့်ဟု မိန့်တော်မူသော်၊
Jesu angzoh moe nihcae to sui, Zii o hmah, angthawk o lai ah, tiah a naa.
8 သူတို့သည် ကြည့်မြော်သဖြင့်၊ ယေရှုတယောက်တည်းမှတပါး၊ အဘယ်သူကိုမျှ မမြင်ကြ။
A khet o tahang naah, Jesu khue ai ah loe, mi doeh hnu o ai.
9 တောင်ပေါ်မှဆင်းကြသောအခါ ယေရှုက၊ လူသားသည်သေခြင်းမှ မထမြောက်မှီတိုင်အောင်၊ သင်တို့ ယခုမြင်သော ရူပါရုံကို အဘယ်သူအားမျှမပြောကြနှင့်ဟု တပည့်တော်တို့ကို ပညတ်တော်မူ၏။
Mae nui hoi anghum o tathuk naah, Jesu mah nihcae khaeah, Kami Capa duekhaih thung hoi angthawk let ai karoek to, na hnuk o ih hmuen hae mi khaeah doeh thui o hmah, tiah a naa.
10 ၁၀ ထိုအခါ တပည့်တော်တို့က၊ ဧလိယသည် အရင်လာရမည်ဟု ကျမ်းပြုဆရာတို့သည် အဘယ်ကြောင့် ဆိုပါသနည်းဟု မေးလျှောက်ကြလျှင်၊
To naah a hnukbang kaminawk mah, Tikhoe ca tarik kaminawk mah loe Elijah angzo hmaloe tih, tiah thuih o loe? tiah a dueng o.
11 ၁၁ ယေရှုက၊ ဧလိယသည်အရင်လာ၍ အလုံးစုံတို့ကို ပြုပြင်ရသည်မှန်ပေ၏။
Jesu mah nihcae khaeah, Elijah to angzo hmaloe tangtang ueloe, hmuennawk to sak pakhrai boih tih.
12 ၁၂ ငါဆိုသည်ကား၊ ဧလိယရောက်လာပြီ။ လူများသည်သူ့ကိုမသိသဖြင့် သူ့အားပြုချင်သမျှကိုပြုကြပြီ။ ထို နည်းတူ လူသားသည်လည်း ထိုလူများလက်၌ ခံရမည်ဟုမိန့်တော်မူသော်၊
Toe kang thuih o, Elijah loe angzoh boeh, nihcae mah anih to panoek o ai, nihcae loe anih nuiah koeh baktiah toksak o. To baktih toengah kami Capa doeh nihcae ban thungah patangkhang tih.
13 ၁၃ ဗတ္တိဇံဆရာယောဟန်ကို အမှတ်ပြု၍ မိန့်တော်မူကြောင်းကို တပည့်တော်တို့သည် နားလည်ကြ၏။
Nihcae khaeah a thuih pae ih lok loe tuinuemhaih paekkung Johan kawng ni, tito a hnukbang kaminawk mah panoek o.
14 ၁၄ လူအစုအဝေးရှိရာသို့ ရောက်ကြသောအခါ၊ လူတယောက်သည် အထံတော်သို့ချဉ်းကပ်၍ ဒူးထောက် လျက်၊ သခင်၊
Paroeai angpop kaminawk khaeah a caeh o naah, kami maeto anih khaeah angzoh moe, khok cangkrawn hoiah,
15 ၁၅ အကျွန်ုပ်၏သားကို ကယ်မသနားတော်မူပါ။ ဝက်ရူးနာစွဲ၍ ပြင်းစွာခံစားရပါ၏။ မီး၌၎င်း၊ ရေ၌၎င်း အကြိမ်ကြိမ်လဲတတ်ပါ၏။
Angraeng, ka capa nuiah palungnathaih tawn raeh: anih loe amthu moe, patangkhang parai boeh: hmai hoi tui thungah doeh vaihi hoi vaihi amtimh, tiah a naa.
16 ၁၆ တပည့်တော်တို့ထံသို့ ဆောင်ခဲ့၍ သူတို့သည်ချမ်းသာမပေးနိုင်ကြပါဟု လျှောက်လျှင်၊
Nang hnukbang kaminawk khaeah ka caeh haih, toe nihcae mah ngantui o sak thai ai, tiah a naa.
17 ၁၇ ယေရှုက၊ ယုံကြည်ခြင်းမရှိ၊ ဖောက်ပြန်သောအမျိုး၊ ငါသည် သင်တို့နှင့်တကွ အဘယ်မျှကာလပတ်လုံး နေရမည်နည်း။ သင်တို့ကို အဘယ်မျှကာလပတ်လုံးသည်းခံရမည်နည်း။ သူငယ်ကို ငါ့ထံသို့ယူခဲ့ကြဟု မိန့်တော် မူ၏။
Jesu mah, Aw tanghaih tawn ai kami hoi palung thah caanawk, nasetto maw kang oh haih han vop? Nasetto maw kang pauep haih han vop? Anih to haeah kai khaeah na hoi ah, tiah a naa.
18 ၁၈ ယေရှုသည် သူ့ကိုဆုံးမတော်မူလျှင်၊ နတ်ဆိုးသည် သူမှထွက်သွားသဖြင့်၊ ထိုခဏမှစ၍ သူငယ်သည် ကျန်းမာပကတိဖြစ်လေ၏။
Jesu mah taqawk to zoeh pae; to naah anih ih takoh thung hoiah taqawk to tacawt: to nathuem hoiah nawkta loe ngantui roep.
19 ၁၉ ထိုအခါ တပည့်တော်တို့သည် ဆိတ်ကွယ်ရာအရပ်၌ ယေရှုထံတော်သို့ချဉ်းကပ်၍၊ အကျွန်ုပ်တို့သည် ထိုနတ်ဆိုးကိုအဘယ်ကြောင့် မနှင်ထုတ်နိုင်ပါသနည်းဟု လျှောက်ကြသော်၊
To naah a hnukbang kaminawk Jesu khaeah tamquta hoi angzoh o moe, tipongah kaicae mah loe ka haek o thai ai loe? tiah a dueng o.
20 ၂၀ သင်တို့သည် ယုံကြည်ခြင်းမရှိသောကြောင့် မနှင်ထုတ်နိုင်ကြ။ ငါအမှန်ဆိုသည်ကား၊ သင်တို့သည် မုန်ညင်းစေ့ခန့်မျှလောက်သော ယုံကြည်ခြင်းရှိလျှင်၊ ထိုတောင်ကို နေရာမှရွေ့လော့ဟုဆိုကြသော်၊ နေရာမှ ရွေ့လိမ့်မည်။ ယုံကြည်ခြင်းရှိလျှင် သင်တို့မတတ်နိုင်သောအမှုမရှိ။
Jesu mah nihcae khaeah, Tanghaih na tawn o ai pongah ni: loktang kang thuih o, antam mu tet to mah tanghaih na tawnh o nahaeloe, hae mae khaeah hae ahmuen hoiah ho ahmuen ah angthui ah, tiah na naa o nahaeloe, angthui tih; nangcae hanah angcoeng thai ai hmuen tidoeh om mak ai.
21 ၂၁ သို့သော်လည်း ဆုတောင်ခြင်း၊ အစာရှောင်ခြင်းမှတပါး အဘယ်သို့သောအားဖြင့်၊ ထိုအမျိုးသည် မ ထွက်တတ်ဟု မိန့်တော်မူ၏။
Hae baktih hmuen loe lawkthuihaih hoi buhzahhaih hoi ai ah loe kawbangah doeh tacawt thai ai, tiah a naa.
22 ၂၂ ဂါလိလဲပြည်၌နေကြစဉ်တွင် ယေရှုက၊ လူသားကို လူတို့လက်သို့အပ်နှံရသောအချိန်နီးပြီ။
Nihcae Kalili prae ah oh o naah, Jesu mah nihcae khaeah, Kami Capa loe minawk ban ah paek o tih:
23 ၂၃ သူတို့သည် သတ်ကြလိမ့်မည်။ သုံးရက်မြောက်သောနေ့၌ ထမြောက်လိမ့်မည်ဟု တပည့်တော်တို့အား မိန့်တော်မူ၏။ သူတို့သည်လည်း အလွန်ဝမ်းနည်းခြင်းရှိကြ၏။
nihcae mah anih to hum o tih, anih loe ni thumto naah angthawk let tih, tiah a naa. To naah nihcae loe paroeai palungset o.
24 ၂၄ ကပေရနောင်မြို့သို့ရောက်သောအခါ၊ ဗိမာန်တော်အခွန်တည်းဟူသော ဒိဒြမ္မကိုခံသောသူတို့သည် ပေတရုဆီသို့လာ၍ သင်၏ဆရာသည်ဒိဒြမ္မကိုမပေးသလောဟု မေးမြန်းလျှင်၊ ပေးပါသည်ဟု ပေတရုဆို၏။
Nihcae Kapernuam vangpui ah angzoh o naah, tamut cong kaminawk Piter khaeah angzoh o moe, Nangcae patukkung loe tamut paek ai maw? tiah a dueng o.
25 ၂၅ ပေတရုသည် အိမ်သို့ဝင်သောအခါ၊ ယေရှုသည် တင်ကူး၍၊ အချင်းရှိမုန်၊ သင်သည်အဘယ်သို့ထင်သ နည်း။ လောကီရှင်ဘုရင်တို့သည် အဘယ်သူမှာအခွန်ကိုခံကြသနည်း။ မိမိသားမှာခံကြသလော။ သူတပါးမှာ ခံကြသလော၊ ဟုမေးတော်မူလျှင်၊
Anih mah, a paek bae, tiah a naa. Anih imthungah akun naah Jesu mah, Simon, kawbangmaw na poek? Long nui siangpahrangnawk mah mi khaeah maw tamut a cong o? angmacae ih caanawk khaeah maw, to tih ai boeh loe minawk kalah khaeah? tiah a naa.
26 ၂၆ ပေတရုက၊ သူတပါးမှာခံကြပါသည်ဟုလျှောက်သော်၊ ယေရှုကလည်းသို့ဖြစ်လျှင် သားမူကား လွတ်ရ ၏။ သို့သော်လည်း ထိုသူတို့သည် ငါတို့ကြောင့်မမှားယွင်းမည်အကြောင်း၊ အိုင်သို့သွား၍ ငါးမျှားကိုချလော့။
Piter mah anih khaeah, Minawk kalah khaeah, tiah a thuih pae. Jesu mah anih khaeah, to tih nahaeloe a caanawk loe loih o takhae, tiah a naa.
27 ၂၇ ရှေ့ဦးစွာရသောငါးကိုယူ၍ ပစပ်ကိုဖွင့်လျှင်၊ သတာတဲတပြားကိုတွေ့လိမ့်မည်။ ထိုငွေကိုယူ၍ ငါ့အဘို့ နှင့် သင့်အဘို့ ထိုသူတို့အားပေးလော့ဟု မိန့်တော်မူ၏။
Toe nihcae palungphuisak han ai ah, tuipui ah caeh ah, cakoih to va ah loe, tathok hmaloe ih tanga to la ah; tanga pakha angh naah, phoisa maeto na hnu tih: to phoisa to la ah loe, nang hoi kai hanah tamut ah paek ah, tiah a naa.

< မဿဲ 17 >