< မာကု 2 >
1 ၁ နောက်တနေ့သ၌ ကိုယ်တော်သည်က ပေရနောင်မြို့သို့ဝင်ပြန်၍ အိမ်၌ရှိတော်မူသည်ကို ကြားကြ လျှင်၊
କଃତି ଦିନାର୍ ହଃଚେ ଜିସୁ କପୁର୍ନାହୁମ୍ ଗଃଳେ ସେ ଜୁୟ୍ ଗଃଳେ ରେତି ରିଲା ସେ ଗଃରେ ବାଉଳି ଆୟ୍ଲା, ଆର୍ ଜିସୁ ଗଃରେ ଆଚେ ବଃଲି କବୁର୍ ଚାରିହାକ୍ ଉର୍ଜି ଅୟ୍ଲି ।
2 ၂ တံခါးပြင်နားမှာ နေစရာမရှိနိုင်အောင် လူများတို့သည် အလျင်အမြန်စုဝေးကြသည်ဖြစ်၍ သူတို့အား တရားဟောတော်မူ၏။
ସେତି ଗାଦି ଲକ୍ ରୁଣ୍ଡ୍ଲାୟ୍, ବାଟ ଦୁଆର୍ ମୁଣ୍ଡାୟ୍ ହେଁ ଟାଣ୍ ନଃରିଲି, ଜିସୁ ସେମଃନ୍କେ ଇସ୍ୱରାର୍ କଃତା କଃଉତି ରିଲା ।
3 ၃ ထိုအခါ လက်ခြေသေသောသူတယောက်ကို လူလေးယောက်တို့သည်ထမ်း၍ အထံတော်သို့ဆောင်ခဲ့ ကြ၏။
ସଃଡେବଃଳ୍ ଗଟ୍ ଏକ୍ଅଃଙ୍ଗି ରଗିକେ ଚାରିଲକ୍ ବୟ୍କଃରି ଜିସୁର୍ ଲଃଗେ ଆଣ୍ଲାୟ୍ ।
4 ၄ လူစုဝေးလျက်ရှိသောကြောင့် ကိုယ်တော်ရင်းသို့မချဉ်းကပ်နိုင်သဖြင့်၊ ကိုယ်တော်ရှိရာအပေါ်မှာ အမိုး ကို ဖောက်ထွင်းပြီးမှ လူနာနှင့်တကွ အိမ်ရာခုတင်ကို လျှော့ချကြ၏။
ଟେଲାକୁର୍ଚା ଲକ୍ ମଃନ୍ଦାର୍ ଗିନେ ଜିସୁର୍ ଚଃମେ ଆଣୁ ନଃହାର୍ଲାକ୍ ଜିସୁ ଜୁୟ୍ତି ଟିଅୟ୍ ରିଲା, ସେ ସଃଳ୍କେ ଚାନି କାଣାକଃରି ରଗି ମାନାୟ୍ ସୟ୍ରିଲା ଟାଟି ତଃୟ୍ ଉତ୍ରାୟ୍ଲାୟ୍ ।
5 ၅ ယေရှုသည် ထိုသူတို့၏ ယုံကြည်ခြင်းကိုမြင်လျှင်၊ လက်ခြေသေသောသူအား၊ ငါ့သား၊ သင်၏ အပြစ်ကို လွတ်စေပြီဟုမိန့်တော်မူ၏။
ଜିସୁ ସେ ଲକ୍ମଃନାର୍ ବିସ୍ୱାସ୍ ଦଃକି ଏକ୍ଅଃଙ୍ଗି ରଗିକ୍ କୟ୍ଲା, “ଏ ହିଲା ତର୍ ହାହ୍ ସଃବୁ କେମା କଃରା ଅୟ୍ଲି ।”
6 ၆ ထိုအရပ်၌ထိုင်သော ကျမ်းပြုဆရာအချို့တို့က၊
କଃତେକ୍ ଦଃର୍ମ୍ଗୁରୁ ମଃନ୍ ବଃସିକଃରି ସେମଃନାର୍ ବିତ୍ରେ ମଃନେ ବାବ୍ଲାୟ୍,
7 ၇ ဤသူသည် ဘုရားကိုလွန်ကျူး၍ အဘယ်ကြောင့် ဤသို့ပြောရသနည်း။ ဘုရားသခင်မှတပါး အဘယ် သူသည် အပြစ်ကိုလွှတ်နိုင်သနည်းဟု စိတ်ထဲမှာ ထင်မှတ်ကြ၏။
“ଇମାନାୟ୍ କାୟ୍ତାକ୍ ଇବାନ୍ୟା କଃଉଁଲା? ସେ ଇସ୍ୱରାର୍ ଲିନ୍ଦା କଃରୁଲା! ମାପ୍ରୁକ୍ ଚାଡି କେହେଁ ହାହ୍ କେମା କଃରୁ ନଃହାରେ ।”
8 ၈ သူတို့စိတ်ထဲမှာ ထိုသို့ ထင်မှတ်ခြင်းရှိသည်ကို ယေရှုသည် မိမိဉာဏ်အားဖြင့် ချက်ခြင်းသိတော်မူလျှင်၊ သင်တို့ စိတ်ထဲမှာ အဘယ်ကြောင့် ဤသို့ထင်မှတ်ကြသနည်း။
ଜିସୁ ସେମଃନାର୍ ମଃନ୍ ବିତ୍ରାର୍ ବାବ୍ନା ଆତ୍ମା ତଃୟ୍ ଜାଣୁ ହାରି, ସେମଃନ୍କେ କୟ୍ଲା, “ତୁମି କାୟ୍ତାକ୍ ଇରଃକମ୍ ମଃନେ ବାବୁଲାସ୍?
9 ၉ လက်ခြေသေသောသူအား အဘယ်စကားကိုသာ၍ပြောလွယ်သနည်း။ သင်၏အပြစ်ကိုလွတ်စေပြီဟု ပြောလွယ်သလော။ သင်ထလော့။ ကိုယ်အိပ်ရာကိုဆောင်၍ လှမ်းသွားလော့ဟု ပြောလွယ်သလော။
କାୟ୍ରି ଉହାସ୍? ଏକ୍ଅଃଙ୍ଗି ରଗିକ୍, ‘ତର୍ ହାହ୍ କେମା କଃରା ଅୟ୍ଲି,’ ବଃଲି କଃଉତାର୍, କି, ‘ଉଟ୍, ତର୍ ସୟ୍ରିଲା କଃଟ୍ ଦଃରିକଃରି ଜାଆ,’ ବଃଲି କଃଉତାର୍?
10 ၁၀ လူသားသည် မြေကြီးပေါ်မှာ အပြစ်လွှတ်ပိုင်သည်ကို သင်တို့သိစေခြင်းငှါ ထလော့။
ମଃତର୍ ହୁର୍ତିବି ଉହ୍ରେ ହାହ୍ କେମା କଃର୍ତା ଅଃଦିକାର୍ ନଃରାର୍ ହୟ୍ସି ଜେ ମୁଁୟ୍, ମର୍ ଅଃଦିକାର୍ ଆଚେ, ଇରି ଜଃନ୍କଃରି ତୁମି ଜାଣୁ ହାରାସ୍ ।” ଇତାକ୍ ଏକ୍ଅଃଙ୍ଗି ରଗିକ୍ ଜିସୁ ଇ କଃତା କୟ୍ଲା,
11 ၁၁ ကိုယ်အိပ်ရာကို ဆောင်၍ ကိုယ်အိမ်သို့သွားလော့ဟု သင့်အား၊ ငါဆိုသည်ဟု လက်ခြေသေသောသူ အား မိန့်တော်မူ၏။
“ମୁଁୟ୍ ତକେ କଃଉଁଲେ, ଉଟ୍ ତର୍ କଃଟ୍ ବୟ୍ ଗଃରେ ଜାଆ!”
12 ၁၂ ထိုသူသည်လည်း ချက်ခြင်းထ၍ အိပ်ရာကိုဆောင်လျက် လူအပေါင်းတို့ရှေ့မှာထွက်သွား၏။ ထိုလူ အပေါင်းတို့သည် မိန်းမောတွေဝေခြင်းရှိ၍၊ ဤကဲ့သို့ တခါမျှမမြင်စဖူးဟု ပြောဆို၍ ဘုရားသခင်၏ဂုဏ်တော် ကို ချီးမွမ်းကြ၏။
ଜିସୁ କୟ୍ଲା ଦାହ୍ରେ କଃଟ୍ ବୟ୍ ସଃବୁ ଲକାର୍ ମୁୟେ ସେମାନାୟ୍ ବାରାୟ୍ ଗଃଲା । ଇରି ସବୁ ଲକ୍ମଃନ୍ ଦଃକି କାବା ଅୟ୍ଲାୟ୍ ଆର୍ ଇସ୍ୱରାର୍ ଗୁଣ୍ ଗାୟ୍ଲାୟ୍ ଆର୍ କୟ୍ଲାୟ୍, “ଅଃମି କଃବେହେଁ ଅଃନ୍କାର୍ ଦଃକି ନଃରିଲୁ ।”
13 ၁၃ နောက်တဖန် အိုင်နားသို့ ကြွတော်မူ၍၊ လူအစုအဝေးအပေါင်းတို့သည် အထံတော်သို့လာကြလျှင်၊ သူတို့အား ဆုံးမဩဝါဒပေးတော်မူ၏။
ଜିସୁ ଆରେକ୍ ଗାଲିଲି ସଃମ୍ନ୍ଦ୍ କଣ୍ଡି ବାଟ ବାରାୟ୍ ଗଃଲା, ଆର୍ ଅଲେକାର୍ ଲକ୍ ତାର୍ ହାକ୍ ଆୟ୍ଲାୟ୍, ଆର୍ ଜିସୁ ସିକ୍ୟା ଦେଉଁକେ ଦଃର୍ଲା ।
14 ၁၄ လမ်း၌ကြွတော်မူစဉ်၊ အာလဖဲ၏သား လေဝိသည် အခွန်ခံရာတဲ၌ထိုင်နေသည်ကိုမြင်သော်၊ ငါ့နောက် သို့ လိုက်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏။
ଜିସୁ ଜଃଉଁ ଜଃଉଁ ଆଲ୍ପିଅର୍ ହଇସି ଲେବିକେ ତାର୍ ରିବ୍ନି ବଃଙ୍ଗ୍ଲାୟ୍ ବଃସିରିଲାର୍ ଦଃକ୍ଲା । ଆର୍ ତାକେ କୟ୍ଲା, “ମର୍ ହଃଚେ ଆଉ ।” ସେ ଜିସୁର୍ କଃତା ସୁଣ୍ଲା ଦାହ୍ରେ ଉଟି ତାର୍ ହଃଚେ ଗଃଲା ।
15 ၁၅ ထိုသူသည်လည်း ထ၍ နောက်တော်သို့လိုက်လေ၏။ ထိုနောက်မှ သူ၏အိမ်တွင် စားပွဲ၌ လျောင်း တော်မူစဉ်၊ အခွန်ခံသောသူများနှင့် ဆိုးသောသူများတို့သည် ကိုယ်တော်မှစသော တပည့်တော်တို့နှင့်တကွ စားပွဲ၌ လျောင်းကြ၏။ ထိုသူအများတို့သည် နောက်တော်သို့လိုက်ကြ၏။
ହଃଚେ ଜିସୁ ଲେବି ବଃଉଁସାର୍ ଗଃରେ କାଉଁକେ ବଃସ୍ଲା ବଃଳ୍ ଗାଦେକ୍ ରିବ୍ନି, ହାହି ଆର୍ ଚେଲାମଃନ୍ ହେଁ ସଃଙ୍ଗେ ବଃସ୍ଲାୟ୍ । ସେମଃନ୍ ଗାଦା ଲକ୍ ରିଲାୟ୍ ଆର୍ ତାର୍ ସଃଙ୍ଗେ ବୁଲ୍ତି ରିଲାୟ୍ ।
16 ၁၆ ထိုသို့ အခွန်ခံသောသူ၊ ဆိုးသောသူတိုနှင့်အတူ စားတော်မှုသည်ကို ကျမ်းပြုဆရာဖာရိရှဲတို့သည် မြင် လျှင်၊ ဤသူသည် အခွန်ခံသောသူ၊ ဆိုးသောသူတို့နှင့်အတူ အဘယ်ကြောင့် စားသောက်သနည်းဟု တပည့် တော်တို့အား ဆိုကြ၏။
ଜିସୁ ହାହି ଆର୍ ରିବ୍ନି ମଃନାର୍ ସଃଙ୍ଗେ ବଃସି କାତାର୍ ଦଃକି ପାରୁସି ଦଃଳାର୍ ଦଃର୍ମ୍ ଗୁରୁମଃନ୍ ତାର୍ ଚେଲାମଃନ୍କେ କଃଉଁକେ ଦଃର୍ଲାୟ୍, “ଜିସୁ ରିବ୍ନି ଆର୍ ହାହିମଃନାର୍ ସଃଙ୍ଗେ କାୟ୍ତାକ୍ କାଉଁଲା?”
17 ၁၇ ယေရှုသည် ကြားတော်မူလျှင်၊ ကျန်းမာသောသူတို့သည် ဆေးသမားကိုအလိုမရှိကြ။ နာသောသူတို့ သာလျှင် အလိုရှိကြ၏။ ဖြောင့်မတ်သောသူတို့ကို နောင်တသို့ခေါ်ခြင်းငှါ ငါလာသည်မဟုတ်၊ ဆိုးသောသူတို့ကို ခေါ်ခြင်းငှါ ငါလာသတည်းဟု မိန့်တော်မူ၏။
ଜିସୁ ସେମଃନାର୍ କଃଉତାର୍ ସୁଣି କୟ୍ଲା, “ଜୁୟ୍ ମାନାୟ୍ ଉଜ୍ ଅୟ୍ଆଚେ ତାର୍ ଗିନେ ବୟ୍ଦ୍କାରି ଲଳା ନାୟ୍, ମଃତର୍ ଜୁୟ୍ ମାନାୟ୍ ମଃଳୁ ହଃଳି ଆଚେ ତାର୍ ଗିନେ ଲଳା । ମୁୟ୍ଁ ଦଃର୍ମି ଲକ୍ମଃନ୍କେ କୁଦୁକ୍ ନାସି, ମଃତର୍ ହାହିମଃନାର୍ ଗିନେ ଆସି ଆଚି ।”
18 ၁၈ အစာရှောင်တတ်သော ယောဟန်၏တပည့်တို့နှင့် ဖာရိရှဲတို့သည်လာ၍၊ ယောဟန်၏တပည့်တို့နှင့် ဖာရိရှဲတို့သည် အစာရှောင်ကြသည်ဖြစ်၍၊ အဘယ်ကြောင့် ကိုယ်တော်၏တပည့်တို့သည် အစာမရှောင်ဘဲ နေ ကြပါသနည်းဟု လျှောက်ကြ၏။
ଜହନାର୍ ଚେଲାମଃନ୍ ଆର୍ ପାରୁସିମଃନ୍ ଉହାସ୍ କଃର୍ତି ରିଲାୟ୍, ସେତାର୍ ଗିନେ କଃତେକ୍ ଲକମଃନ୍ ଆୟ୍ଲାୟ୍ ଆର୍ ଜିସୁକେ ହଃଚାର୍ଲାୟ୍, “ଜହନାର୍ ଚେଲାମଃନ୍ ଆର୍ ପାରୁସିମଃନ୍ ଉହାସ୍ କଃରୁଲାୟ୍, ମଃତର୍ ତର୍ ଚେଲାମଃନ୍ କାୟ୍ତାକ୍ ଉହାସ୍ ନଃକେରୁଲାୟ୍?”
19 ၁၉ ယေရှုကလည်း၊ မင်္ဂလာဆောင်လုလင်သည် မိမိအပေါင်းအဘော်တို့နှင့် အတူရှိစဉ်အခါ သူတို့သည် အစာရှောင်တတ်ကြသလော။ ရှိစဉ်ကာလပတ်လုံး အစာမရှောင်တတ်ကြ။
ଜିସୁ ସେମଃନ୍କେ କୟ୍ଲା, “ବଃରଗଚ୍ୟାମଃନ୍ ବଃରସଃଙ୍ଗ୍ ବିବା ଗଃରେ ରେତା ବଃଳ୍ ସେମଃନ୍ କାୟ୍ତାକ୍ ଉହାସ୍ କଃର୍ତି? ବଃର ଜଃଡେବଃଳ୍ ହଃତେକ୍ ସେମଃନାର୍ ସଃଙ୍ଗେ ରଃୟ୍ଦ୍, ସଃଡେବଃଳ୍ ହଃତେକ୍ ସେମଃନ୍ ଉହାସ୍ କଃରୁକେ ନଃହାର୍ତି ।
20 ၂၀ မင်္ဂလာဆောင်လုလင်ကို သူ၏အပေါင်းအဘော်တို့နှင့်ခွာ၍ ယူသွားသောအချိန်ကာလ ရောက်လိမ့် မည်။ ထိုကာလအခါ သူတို့သည်အစာရှောင်ကြလိမ့်မည်။
ମଃତର୍ ବେଳା ଆସେଦ୍, ଜଃଡେବଃଳ୍ ବଃର ଦଃଙ୍ଗ୍ଳାକେ ସେମଃନାର୍ ତଃୟ୍ହୁଣି କାଡି ନିଆ ଅୟ୍ଦ୍, ସଃଡେବଃଳ୍ ସେମଃନ୍ ଉହାସ୍ କଃର୍ତି ।”
21 ၂၁ အဝတ်ဟောင်းကို အထည်သစ်နှင့် ဖာလေ့မရှိ။ ထိုသို့ဖာလျှင် ဖာသောအထည်သစ်သည် အဝတ် ဟောင်းကို စား၍အပေါက်ကျယ်တတ်၏။
“କେହେଁ ନଃଉଆଁ ହଃଚ୍ୟାର୍ ହାଟ୍ଳି କଃଣ୍ଡେକ୍ ଚିରି ହଃର୍ନା ହଃଚ୍ୟାୟ୍ ମିସାୟ୍ ନଃତୁନ୍ତି, ତୁନ୍ଲେକ୍ ନଃଉଁଆରି ହଃର୍ନା ତାକ୍ ଅଃଦିକ୍ ଚିରେଦ୍, ଆର୍ ଅଃଦିକ୍ ହାଟାୟ୍ଦ୍ ।
22 ၂၂ ၎င်းနည်းဟောင်းသော သားရေဘူး၌ အသစ်သောစပျစ်ရည်ကို ထည့်လေ့မရှိ။ ထိုသို့ထည့်လျှင် အသစ်သောစပျစ်ရည်သည် သားရေဘူးကို ဆုတ်ခွဲသဖြင့် စပျစ်ရည်သည်ယို၍ သားရေဘူးလည်း ပျက်စီး တတ်၏။ အသစ်သောစပျစ်ရည်ကို အသစ်သောသားရေဘူး၌ ထည့်ရသည်ဟု မိန့်တော်မူ၏။
ସେବାନ୍ୟା କେହେଁ ନଃଉଆଁ ଅଙ୍ଗୁର୍ ରଃସ୍ ହଃର୍ନା ଚାମ୍ ମଣାୟ୍ ନଃସେଙ୍ଗାଉତି, ସଃଙ୍ଗାୟ୍ଲେକ୍ ସେରି ମଣାକେ ହାଟାୟ୍ଦ୍, ଆରେକ୍ ଅଙ୍ଗୁର୍ ରଃସ୍ ଆର୍ ଚାମ୍ମଣା ମିସ୍ଣେ ନଃସ୍ଟ୍ ଅୟ୍ଦ୍ । ମଃତର୍ ନଃଉଆଁ ଅଙ୍ଗୁର୍ ରଃସ୍ ନଃଉଆଁ ଚାମ୍ମଣାୟ୍ ସଃଙ୍ଗାୟ୍ବାର୍ ଆଚେ ।”
23 ၂၃ ဥပုသ်နေ့၌ ကိုယ်တော်သည် ဂျုံစပါးလယ်ကွက်တို့ကို ရှောက်ကြွတော်မူလျှင်၊ တပည့်တော်တို့သည် စပါးအသီးအနှံကို ဆွတ်လျက် ခရီးသွားကြ၏။
ବିସାଉଁଣିବାର୍ ଦିନ୍ ଜିସୁ ଆର୍ ତାର୍ ଚେଲାମଃନ୍ ତାସ୍ ହଃଦା ବାଟ୍ଅୟ୍ ଜାତିରିଲାୟ୍ । ଜଃଉଁ ଜଃଉଁ ତାର୍ ଚେଲାମଃନ୍ ତାସ୍ କେଡ୍ ଚିଡାଉଁକେ ଦଃର୍ଲାୟ୍ ।
24 ၂၄ ဖာရိရှဲတို့ကလည်း၊ ဥပုသ်နေ့၌ မပြုအပ်သောအမှုကို သူတို့သည် ပြုကြပါသည်တကားဟု လျှောက်ကြ သော်၊
ସେତାର୍ ଗିନେ ପାରୁସିମଃନ୍ ଜିସୁକେ କୟ୍ଲାୟ୍, “ଦଃକ୍ ତର୍ ଚେଲାମଃନ୍ ବିସାଉଁଣିବାର୍ ଦିନ୍ ଜୁୟ୍ରି କଃର୍ତା ବିଦି ନାୟ୍ କାୟ୍ତାକ୍ ସେରିମଃନ୍ କଃରୁଲାୟ୍?”
25 ၂၅ ကိုယ်တော်က၊ ယဇ်ပုရောဟိတ်မင်း အဗျာသာ လက်ထက်၌ ဒါဝိဒ်သည် မိမိအဘော်တို့နှင့်တကွ ဆာ မွတ်၍ မတတ်နိုင်သောအခါ၊
ଜିସୁ ସେମଃନ୍କେ କୟ୍ଲା, “କାଦି ଲଳାରିଲା ବଃଳ୍ ଦାଉଦ୍ ଆର୍ ତାର୍ ସଃଙ୍ଗୁଆଳିମଃନ୍ ବୁକେ ରିଲାୟ୍, ସଃଡେବଃଳ୍ ଦାଉଦ୍ କାୟ୍ କଃରିରିଲା, ସେରି କାୟ୍ ତୁମିମଃନ୍ କଃବେହେଁ ନଃହଳାସ୍?
26 ၂၆ ဘုရားသခင်၏အိမ်တော်သို့ဝင်၍ ယဇ်ပုရောဟိတ်တို့မှတပါး အဘယ်သူမျှ မစားအပ်သော ရှေ့တော် မုန့်ကိုစား၍ မိမိအဘော်တို့အား ပေးသည်အကြောင်းကို သင်တို့သည် တရံတခါမျှ မဘတ်ဘူးသလော။
ଅବିଆତର୍ ମୁଳ୍ ଜାଜକ୍ ବଃଳ୍ ଦାଉଦ୍ କଃନ୍କଃରି ଇସ୍ୱରାର୍ ଗଃରେ ହୁରି, ଜୁୟ୍ ମାପ୍ରୁର୍ ରୁଟି ଜାଜକ୍ମଃନ୍କେ ଚାଡି କେହେଁ କାତା ବିଦି ନାୟ୍, ମଃତର୍ ଦାଉଦ୍ ସେରି କାୟ୍ଲା ଆର୍ ତାର୍ ସଃଙ୍ଗୁଆଳିମଃନ୍କେ ଦଃୟ୍ରିଲା ।”
27 ၂၇ ထိုမှတပါး ဥပုသ်နေ့သည် လူအဘို့ဖြစ်၏။ လူသည် ဥပုသ်နေ့အဘို့ ဖြစ်သည်မဟုတ်။
ଆର୍ ଜିସୁ ସେମଃନ୍କେ କୟ୍ଲା, “ବିସାଉଁଣିବାର୍ ମାନାୟ୍ମଃନାର୍ ଗିନେ ଅୟ୍ଆଚେ, ମଃତର୍ ମାନାୟ୍ମଃନାର୍ ଗିନେ ନାୟ୍ ।
28 ၂၈ သို့ဖြစ်၍ လူသားသည်ဥပုသ်နေ့ကိုပင် အစိုးရသည်ဟု မိန့်တော်မူ၏။
ସେତାର୍ ଗିନେ ନଃରାର୍ ହୟ୍ସି ହେଁ ବିସାଉଁଣିବାର୍ ମାପ୍ରୁ ।”