မာကု 15
1 ၁ နံနက်အချိန်တွင် ယဇ်ပုရောဟိတ်အကြီးတို့သည် မဆိုင်းမလင့်ဘဲ လူအကြီးအကဲ၊ ကျမ်းပြုဆရာ၊ လွှတ်အရာရှိအပေါင်းတို့နှင့် တိုင်ပင်ခြင်းကိုပြု၍၊ ယေရှုကိုချည်နှောင်ပြီးလျှင်၊ ပိလတ်မင်းထံသို့ ဆောင်သွား၍ အပ်လိုက်ကြ၏။
ସଃକାଳ୍ ଅୟ୍ଲା ଦାହ୍ରେ ବେରାଣ୍ମଃଣ୍ଡାର୍ ପାରାଚିନ୍ମଃନ୍, ଦଃର୍ମ୍ଗୁରୁ ଆର୍ ବଃଡ୍ ଜାଜକ୍ମଃନ୍ ବେରାଣ୍ କଃରି ଜିସୁକ୍ ବାନ୍ଦିନଃୟ୍ ପିଲାତର୍ ଆତେ ସଃହ୍ରି ଦିଲାୟ୍ ।
2 ၂ ပိလတ်မင်းက၊ သင်သည် ယုဒရှင်ဘုရင် မှန်သလောဟု ကိုယ်တော်ကိုမေးလျှင်၊ မင်းကြီးမေးသည် အတိုင်းမှန်သည်ဟု မိန့်တော်မူ၏။
ପିଲାତ ଜିସୁକେ ହଃଚାର୍ଲା, “ତୁୟ୍ କାୟ୍ ଜିଉଦିମଃନାର୍ ରଃଜା?” ଜିସୁ ତାକେ ଉତୁର୍ ଦିଲା, “ତୁୟ୍ ତ ନିଜେ କୟ୍ଲିସ୍ ।”
ଆର୍ ବଃଡ୍ ଜାଜକ୍ମଃନ୍ ଜିସୁର୍ ବିରଦେ ଗାଦେକ୍ ଦଃସ୍ ଲାଦୁକ୍ ଦଃର୍ଲାୟ୍ ।
4 ၄ တဖန်ပိလတ်မင်းက၊ သင်သည် တခွန်းကိုမျှပြန်၍ မပြောသလောက်။ သင့်တဘက်၌ အဘယ်မျှ လောက် သက်သေခံကြသည်ကို ကြည့်ပါဟု မေးမြန်းပြောဆိုသော်လည်း၊
ପିଲାତ ଆରେକ୍ ଗଟ୍ତର୍ ହଃଚାର୍ଲା, “ତୁୟ୍ କାୟ୍ ଉତୁର୍ ହେଁ ନଃଦେଉଁଲିସ୍, ଦଃକ୍ ସେ ଲକ୍ମଃନ୍ ତର୍ ବିରଦେ କଃତେକ୍ ଦଃସାର୍ କଃତା କଃଉଁଲାୟ୍ ।”
ମଃତର୍ ଜିସୁ କାୟ୍ବଃଲିହେଁ ଉତୁର୍ ନଃଦିଲା ଲାଗି ପିଲାତ କାବା ଅୟ୍ଲା ।
ମଃତର୍ ସଃବୁ ନିସ୍ତାର୍ ହଃର୍ବବଃଳ୍ ଲକ୍ମଃନ୍ ଜୁୟ୍ କଃୟ୍ଦିକେ ମାଗ୍ତି ରିଲାୟ୍ ସେ କଃୟ୍ଦିକେ ସେମଃନ୍କାର ଗିନେ ପିଲାତ ଚାଡି ଦେତିରିଲା ।
7 ၇ ထိုအခါ ပုန်ကန်၍ လူအသက်ကိုသတ်သော အပြစ်သင့်သော ဗာရဗ္ဗအမည်ရှိသော သူတယောက် သည်၊ ပုန်ကန်သောအပေါင်းဘော်တို့နှင့်တကွ အကျဉ်းခံလျက်ရှိ၏။
ସଃଡେବଃଳ୍ ଜୁୟ୍ ଲକ୍ମଃନ୍ ସଃର୍କାର୍ ବିରଦେ ଉଟି ଉରାଟୁ କଃରି ନଃର୍ ଅଃତ୍ୟା ହେଁ କଃର୍ତି ରିଲାୟ୍, ସେମଃନ୍କେ ଜଃଇଲେ ହୁରାଉତି ରିଲାୟ୍, ସେମଃନାର୍ ବିତ୍ରେ ବାରବା ନାଉଁଆର୍ ଗଟେକ୍ ରିଲା ।
ସେତାକ୍ ପିଲାତର୍ ଲଃଗେ ଲକ୍ମଃନ୍ ଜାୟ୍ କୟ୍ଲାୟ୍, “ଅଃମାର୍ ବିଦି ହଃର୍କାରେ କଃର୍ ।”
ପିଲାତ ସେମଃନ୍କେ କୟ୍ଲା, “ଇ ଜିଉଦିମଃନାର୍ ରଃଜାକ୍ ତୁମାର୍ ଗିନେ ଚାଡିନ୍ଦ୍ ବଃଲି ତୁମି କାୟ୍ ମଃନ୍ କଃରୁଲାସ୍?”
10 ၁၀ အဘယ်ကြောင့် ဤသို့မေးသနည်းဟူမူကား၊ ယဇ်ပုရောဟိတ်အကြီးတို့သည် မနာလိုသောစိတ်နှင့် ယေရှုကိုအပ်နှံကြောင်းကိုသိ၏။
କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ବଃଡ୍ ଜାଜକ୍ମଃନ୍ ଡାରା ଅୟ୍କଃରି ଜିସୁକେ ତାର୍ ଆତେ ସଃହ୍ରି ଦଃୟ୍ ଆଚ୍ତି ବଃଲି ପିଲାତ ଜାଣିରିଲା ।
11 ၁၁ ပိလတ်မင်းသည် ယေရှုကိုမလွှတ်၊ ဗာရဗ္ဗကို လွှတ်စေခြင်းငှါ ယဇ်ပုရောဟိတ်အကြီးတို့သည် လူအစု အဝေးကို နှိုးဆော်ကြ၏။
ମଃତର୍ ପିଲାତ ଜଃନ୍କଃରି ସେମଃନାର୍ ଗିନେ ବାରବାକେ ଚାଡେଦ୍ ସେତାର୍ ଗିନେ ବଃଡ୍ ଜାଜକ୍ମଃନ୍ ଲକ୍ମଃନ୍କେ ସିକାଉତି ରିଲାୟ୍ ।
ମଃତର୍ ପିଲାତ ଆରେକ୍ ଗଟ୍ତର୍ ଲକ୍ମଃନ୍ଦାକେ କୟ୍ଲା, “ତଃବେ ତୁମିମଃନ୍ ଜାକେ ଜିଉଦିମଃନାର୍ ରଃଜା ବଃଲି କଃଉଁଲାସ୍ ତାକ୍ ମୁଁୟ୍ କାୟ୍କଃରିନ୍ଦ୍?”
ଲକ୍ମଃନ୍ଦାମଃନ୍ ଉଲ୍ଗାଟ୍ ଅୟ୍ କୟ୍ଲାୟ୍, “ତାକ୍ କ୍ରୁସ୍ କାଟେ ଚଃଗାଉଆ ।”
14 ၁၄ ပိလတ်မင်းကလည်း၊ အဘယ်ကြောင့်နည်း၊ အဘယ်အပြစ်ကို ပြုဘိသနည်းဟု မေးလျှင်၊ ထိုသူကို လက်ဝါးကပ်တိုင်မှာ ရိုက်ထားပါဟု လူများတို့သည် သာ၍ ဟစ်ကြ၏။
ପିଲାତ ସେମଃନ୍କେ ହଃଚାର୍ଲା, “କାୟ୍ତାକ୍! ସେ କାୟ୍ ଦଃସ୍ କଃରିଆଚେ?” ମଃତର୍ ଲକ୍ମଃନ୍ ଅଃଦିକ୍ ଉଲ୍ଗାଟ୍ ଅୟ୍ କୟ୍ଲାୟ୍, “ତାକେ କ୍ରୁସ୍ କାଟେ ଚଃଗାଉଆ ।”
15 ၁၅ ပိလတ်မင်းသည်လည်း လူများတို့၏စိတ်ကို ပြေစေခြင်းငှါ အလိုရှိ၍၊ ဗာရဗ္ဗကို သူတို့အား လွှတ်လေ ၏။ ယေရှုကိုကား၊ ရိုက်ပြီးလျှင် လက်ဝါးကပ်တိုင်မှာ သတ်စေခြင်းငှါ အပ်လိုက်လေ၏။
ତଃବାର୍ ଗିନେ ପିଲାତ ଲକ୍ମଃନ୍ଦାକେ ସଃର୍ଦା କଃରୁକେ ମଃନ୍କଃରି ତାକାର୍ ଗିନେ ବାରବାକେ ଚାଡି ଦିଲା; ଆର୍ ଜିସୁକେ କର୍ଡା ସଃଙ୍ଗ୍ ମାରାୟ୍କଃରି କ୍ରୁସ୍ କାଟେ ଚଃଗାଉଁକ୍ ସେମଃନାର୍ ଆତେ ସଃହ୍ରି ଦିଲା ।
16 ၁၆ ထိုအခါစစ်သူရဲတို့သည် ကိုယ်တော်ကို ပြဲတောရိရုံးတည်းဟူသော အိမ်တော်ဦးအတွင်းသို့ ဆောင် သွား၍၊ စစ်သူရဲတတပ်လုံးကို စုရုံးစေပြီးမှ၊ ကိုယ်တော်အား နီမောင်းသောအဝတ်ကိုဝတ်စေ၍၊
ସେତାକ୍ ସଃଇନ୍ମଃନ୍ ଜିସୁକେ ପିଲାତର୍ କୁଆଳ୍ ବିତ୍ରେ ନିଲାୟ୍ ଆର୍ ସଃବୁ ସଃଇନ୍ ଦଃଳ୍କେ କୁଦିକଃରି ରୁଣ୍ଡାୟ୍ଲାୟ୍ ।
ସେମଃନ୍ ଜିସୁକେ ବେଜା ରଃଙ୍ଗାର୍ ମଃସିଣ୍ ବଃସ୍ତର୍ ଆର୍ କାଟାର୍ ମୁକୁଟ୍ ତିଆର୍କଃରି ମୁଣ୍ଡେ ହିନ୍ଦାୟ୍ଲାୟ୍ ।
ତାର୍ହଃଚେ ସେମଃନ୍ ଜିସୁକେ “ଜିଉଦିମଃନାର୍ ରଃଜା ଜୁଆର୍ ।” ଇବାନ୍ୟା ବଃଲି କୟ୍ଲାୟ୍ ଆର୍ ଟାହ୍ରା କଃରୁକେ ଦଃର୍ଲାୟ୍ ।
19 ၁၉ ခေါင်းတော်ကို ကျူးလုံးနှင့် ရိုက်ခြင်း၊ တံထွေးနှင့်ထွေးခြင်း၊ ရှေ့တော်မှာ ဒူးထောက်၍ ပြပ်ဝပ်ခြင်း ကိုလည်း ပြုကြ၏။
ଆରେକ୍ ସେମଃନ୍ ଜିସୁର୍ ମୁଣ୍ଡେ ଡାଙ୍ଗ୍ ସଃଙ୍ଗ୍ ମାର୍ଲାୟ୍ ଆର୍ ତାର୍ ମୁଏଁ ତୁକ୍ତି ରିଲାୟ୍; ଆର୍ ମାଣ୍ଡିକୁଟା ଟେସି ଜୁଆର୍ କଃରୁକେ ଦଃର୍ଲାୟ୍ ।
20 ၂၀ ထိုသို့ ကိုယ်တော်ကို ပြက်ယယ်ပြုသည်နောက်၊ နီမောင်းသောအဝတ်ကိုချွတ်၍ အဝတ်တော်ကို ဝတ် ပြန်စေပြီးလျှင်၊ လက်ဝါးကပ်တိုင်မှာ ရိုက်ထားခြင်းငှါ ထုတ်သွားကြ၏။
ସେମଃନ୍ ତାକ୍ ଇବାନ୍ୟା କଃରି କିଜ୍ୟାୟ୍ଲା ହଃଚେ ସେ ବେଜା ରଃଙ୍ଗାର୍ ବଃସ୍ତର୍ ଇଟାୟ୍କଃରି ତାର୍ ନିଜାର୍ ବଃସ୍ତର୍ ହିନ୍ଦାୟ୍ଲାୟ୍; ତାର୍ହଃଚେ ଜିସୁକେ କ୍ରୁସ୍ କାଟେ ଚଃଗାୟ୍ ମାରୁକ୍ ହଃଦାୟ୍ ବାର୍କଃରି ନିଲାୟ୍ ।
21 ၂၁ အာလေဇန္ဒြုနှင့် ရုဖု၏ အဘရှိမုန်အမည်ရှိသော ကုရေနေပြည်သားတယောက်သည်၊ တောရွာမှ လာ၍ လမ်း၌သွားသည်ကို သူတို့သည်တွေ့လျှင်၊ အနိုင်ပြု၍ လက်ဝါးကပ်တိုင်တော်ကို ထမ်းစေကြ၏။
ସଃଡେବଃଳ୍ ଆଲେକ୍ଜେଣ୍ଡାର୍ ଆର୍ ରୁପର୍ ଉବାସି ସିମନ୍ ନାଉଁଆର୍ ଗଟେକ୍ କୁରିଣିୟ ଲକ୍ ତାକାର୍ ଗାଉଁଏ ହୁଣି ଆୟ୍ଲା ଆର୍ ସେବାଟ୍ ହାକ୍ମାରି ଜାତିରିଲାବଃଳ୍ ତାକ୍ ଜିସୁର୍ କ୍ରୁସ୍ କାଟ୍ ବୟ୍ ନେଉଁକେ ବଃଳ୍ମତ୍ କଃଲାୟ୍ ।
ସେମଃନ୍ ଜିସୁକେ “ଗଲ୍ଗତା,” ବଃଲେକ୍, “କଃହାଳ୍” ନାଉଁଆର୍ ଡଙ୍ଗ୍ରେ ଆଣ୍ଲାୟ୍ ।
ଆର୍ ସେମଃନ୍ ଗଃନ୍ଦ୍ ରଃସ୍ ମିସ୍ଲା ଅଙ୍ଗୁର୍ ରଃସ୍ ଜିସୁକେ କାଉଁକେ ଦିଲାୟ୍, ମଃତର୍ ଜିସୁ ସେରି କାଉଁକେ ନଃଚ୍ଲା ।
ତାର୍ହଃଚେ ସେମଃନ୍ ଜିସୁକେ କ୍ରୁସ୍ କାଟେ ଚଃଗାୟ୍ଲାୟ୍; ଆର୍ ଜିସୁର୍ ବଃସ୍ତର୍ କେ କାୟ୍ରି ହାଉତି ବଃଲି କେଳି ବାଚିକଃରି ତାର୍ ବଃସ୍ତର୍ସଃବୁ ଅଃହ୍ଣା ଅଃହ୍ଣାର୍ ବିତ୍ରେ ବାଟାକଃରି ନିଲାୟ୍ ।
ଜିସୁକେ ଦିନ୍ ନଅଗାଟା ବଃଳ୍ କ୍ରୁସ୍ କାଟେ ଚଃଗାୟ୍ଲାୟ୍ ।
ଆର୍ ତାକାର୍ ଲିନ୍ଦା ହଃଟାୟ୍ “ଏ ଜିଉଦିମଃନାର୍ ରଃଜା” ବଃଲି ଜିସୁର୍ ମୁଣ୍ଡ୍ ଉହ୍ରାର୍ କାଟେ ମାର୍ଲାୟ୍ ।
27 ၂၇ ကိုယ်တော်နှင့်တကွ ထားပြနှစ်ယောက်တို့ကို လက်ျားတော်ဘက်၌တယောက်၊ လက်ဝဲတော်ဘက်၌ တယောက်၊ လက်ဝါးကပ်တိုင်မှာ ရိုက်ထားကြ၏။
ଆରେକ୍ ଜିସୁର୍ ସଃଙ୍ଗ୍ କାତାବାଟ୍ୟା ଏକ୍ଲାକେ ଆର୍ ଡେବ୍ରିବାଟ୍ୟା ଏକ୍ଲାକେ ଇବାନ୍ୟା କଃରି ଜଳେକ୍ କଃଙ୍ଗାର୍କେ ଜିସୁର୍ ସଃଙ୍ଗ୍ କ୍ରୁସ୍ କାଟେ ଚଃଗାୟ୍ଲାୟ୍ ।
28 ၂၈ ထိုသို့ မတရားသောသူတို့နှင့် ရေတွက်ဝင်ခြင်း သို့ရောက်သည်ဟုဆိုသော ကျမ်းစာချက်သည် ပြည့်စုံခြင်းသို့ ရောက်သတည်း။
ସେତାକ୍ ଦଃର୍ମ୍ ସାସ୍ତରେ ଲେକା ଅୟ୍ରିଲା ଇ କଃତା ସଃତ୍ ଅୟ୍ଲି, ସେତି ଲେକା ଆଚେ, ସେ ହାହିମଃନାର୍ ସଃଙ୍ଗ୍ ଗଃଣ୍ତି ଅୟ୍ଲା ।
ଆର୍ ସେବାଟ୍ ଦଃୟ୍ ଜାତା ଆସ୍ତା ଲକ୍ମଃନ୍ ନିଜାର୍ ମୁଣ୍ଡ୍ ଜଲାୟ୍ ଜଲାୟ୍ ଜିସୁର୍ ବିରଦେ ଲିନ୍ଦା କଃତା କଃଉତି ରିଲାୟ୍, “ଏ ହୁଣି ମନ୍ଦିର୍ ବଃସ୍ଳାୟ୍କଃରି ତିନିଦିନ୍ ବିତ୍ରେ ତିଆର୍ କଃରୁ ।
30 ၃၀ ကိုယ်ကိုကိုယ်ကယ်တင်လော့။ လက်ဝါးကပ်တိုင်မှ ဆင်းလော့ဟု မိမိတို့ခေါင်းကိုညှိတ်၍ ကဲ့ရဲ့သော စကားနှင့် ပြောဆိုကြ၏။
ଅଃବେ କ୍ରୁସ୍ କାଟେହୁଣି ଉତ୍ରି ଆଉ ଆର୍ ନିଜ୍କେ ବଚାଉ ।”
31 ၃၁ ထိုနည်းတူ ယဇ်ပုရောဟိတ်အကြီး၊ ကျမ်းပြုဆရာတို့က၊ ဤသူသည် သူတပါးတို့ကို ကယ်တင်တတ် ၏။ ကိုယ်ကိုမကယ်တင်နိုင်ပါတကား။
ସେବାନ୍ୟା ବଃଡ୍ ଜାଜକ୍ମଃନ୍ ହେଁ ଦଃର୍ମ୍ ଗୁରୁମଃନାର୍ ସଃଙ୍ଗ୍ ମିସିକଃରି ଲିନ୍ଦା କଃରୁକେ ଦଃର୍ଲାୟ୍, “ସେ ବିନ୍ ଲକ୍ମଃନ୍କେ ବାଚାୟ୍ଲା, ମଃତର୍ ସେ ଅଃବେ ନିଜ୍କେ ବଚାଉଁ ନଃହାରୁଲା!
32 ၃၂ ငါတို့မြင်၍ ယုံကြည်စေခြင်းငှါ၊ ဣသရေလရှင်ဘုရင် တည်းဟူသော ခရစ်တော်သည် လက်ဝါးကပ် တိုင်မှ ယခုဆင်းပါလော့ဟု အချင်းချင်းပြက်ယယ်ပြု၍ ပြောဆိုကြ၏။ ကိုယ်တော်နှင့်တကွ လက်ဝါးကပ်တိုင်မှာ ရိုက်ထားသောသူတို့သည်လည်း ကဲ့ရဲ့ပြစ်တင်ကြ၏။
ତୁୟ୍ ଜଦି ସଃତ୍କଃରି ଇସ୍ରାଏଲ୍ ରଃଜା କ୍ରିସ୍ଟ, ଅଃବେ କ୍ରୁସ୍ କାଟେହୁଣି ଉତ୍ରି ଆଉ, ତଃବେ ଅଃମି ତକେ ସଃତ୍ କଃରୁନ୍ଦ୍ ।” ଆର୍ ଜିସୁର୍ ସଃଙ୍ଗ୍ କ୍ରୁସ୍ କାଟେ ଚଃଗାୟ୍ଲା ଦୁୟ୍ ଲକ୍ ହେଁ ସେବାନ୍ୟା କଃରି ଜିସୁକେ ଲିନ୍ଦା କଃରୁକେ ଦଃର୍ଲାୟ୍ ।
ସେଦିନ୍ ମଃୟ୍ଦାନ୍ ମୁଣ୍ଡେବଃଳ୍ହୁଣି ତିନି ଗଃଟାହଃତେକ୍ ଦେସ୍ଜାକ ଅଃନ୍ଦାର୍ ଅୟ୍ଲି ।
34 ၃၄ သုံးချက်တီးအချိန်၌ ယေရှုက၊ ဧလိ၊ ဧလိ၊ လာမရှာဗခသာနိဟု ကြီးသောအသံနှင့် ကြွေးကြော်တော် မူ၏။ အနက်ကား၊ အကျွန်ုပ်ဘုရား၊ အကျွန်ုပ်ဘုရား၊ အဘယ်ကြောင့် အကျွန်ုပ်ကိုစွန့်ပစ်တော်မူသနည်းဟု ဆို လိုသတည်း။
ତିନି ଗଃଟା ବଃଳ୍ ଜିସୁ ଉଲ୍ଗାଟ୍ ଅୟ୍ କୟ୍ଲା “ଏଲହି, ଏଲହି, ଲାମା ସାବାକ୍ତାନି । ବଃଲେକ୍, ଏ ମର୍ ଇସ୍ୱର୍, ଏ ମର୍ ଇସ୍ୱର୍, ମକେ କାୟ୍ କଃରୁକେ ହାକ୍ରେହଃକାୟ୍ ଆଚ୍ସି?”
ତାର୍ ଇ କଃତା ସୁଣି କଃତିଲକ୍ କୟ୍ଲାୟ୍, “ସୁଣା ସେ ଏଲିୟକେ କୁଦୁଲା ।”
36 ၃၆ လူတယောက်သည် ပြေး၍ရေမှိုတထွေးကို ပုံရည်နှင့် ပြည့်စေပြီးလျှင်၊ ကျူးလုံးဖျား၌တပ်၍ ကိုယ် တော်အား သောက်စိမ့်သောငှါ ပေးလျက်၊ ရှိစေတော့။ ဧလိယသည် သူ့ကိုချယူခြင်းငှါ လာမည်မလာမည်ကို ကြည့်ကြကုန်အံ့ဟုဆို၏။
ସେମଃନାର୍ ବିତ୍ରେ ଏକ୍ଲା ଦଃବ୍ଳିଜାୟ୍ କଃଣ୍ଡେକ୍ ସ୍ପଞ୍ଜ୍କେ ହିତା ରସେ ବାଡାୟ୍ ଗଟେକ୍ ବେତ୍ ଡାଙ୍ଗ୍ ଟିହେ ବାନ୍ଦି ସେରି ଜିସୁର୍ ଅଟି ଲଗେ ଟେକି ଦଃୟ୍ କୟ୍ଲା, “ରିଆ ଦଃକୁଆଁ, ତାକେ କ୍ରୁସେହୁଣି ଉତ୍ରାୟ୍ ଆଣୁକେ ଏଲିୟ ଆସୁଲାକି ନାୟ୍?”
ଜିସୁ ସେଦାହ୍ରେ ଉଲ୍ଗାଟ୍ ଅୟ୍ ଜିବନ୍ ଚାଡ୍ଲା ।
ମନ୍ଦିର୍ ବିତ୍ରାର୍ ଜଲ୍ତିରିଲା ପର୍ଦା ଉହ୍ରେ ହୁଣି ତଃଳେ ହଃତେକ୍ ଦୁୟ୍କଃଣ୍ଡ୍ ଅୟ୍ ଚିରି ଅୟ୍ଲି ।
39 ၃၉ ထိုသို့ကြွေးကြော်၍ အသက်ချုပ်တော်မူကြောင်းကို ရှေ့တော်၌ရပ်နေသော တပ်မှူးသည်မြင်လျှင်၊ စင်စစ် ဤသူသည် ဘုရားသခင်၏သားတော်မှန်ပေ၏ဟုဆို၏။
ଗଟ୍ ଇଜାର୍ ମଃନାର୍ ମୁଳିକା ଜିସୁର୍ କ୍ରୁସ୍ ଚଃମେ ଟିଆ ଅୟ୍ ଜିସୁ କଃନ୍କଃରି ଜିବନ୍ ଚାଡ୍ଲା ସେରି ଦଃକ୍ତି ରିଲା । ସେ କୟ୍ଲା, “ଇ ମାନାୟ୍ ସଃତ୍କଃରି ଇସ୍ୱରାର୍ ହୟ୍ସି ରିଲା ।”
କଃତିଗଟ୍ ମାୟ୍ଜିମଃନ୍ ଦୁରି ଟିଆ ଅୟ୍ ଦଃକ୍ତି ରିଲାୟ୍ । ସେମଃନାର୍ ବିତ୍ରେ ରିଲି ମଗ୍ଦଲିନି ମରିୟମ୍, ସାନ୍ ଜାକୁବ ଆର୍ ଜସିର୍ ଆୟ୍ସି ମରିୟମ୍ ଆର୍ ସଲମି ରିଲାୟ୍ ।
41 ၄၁ ထိုမိန်းမတို့တွင် ကိုယ်တော်သည် ဂါလိလဲပြည်မှာ ရှိတော်မူစဉ်၊ နောက်တော်သို့ အလုပ်အကျွေးလိုက် သော မာဂဒလမာရိ၊ ယာကုပ်ငယ်နှင့်ယောသ၏ အမိဖြစ်သော မာရိနှင့်ရှာလုံတို့မှစ၍ နောက်တော်၌ ယေရုရှ လင်မြို့သို့ လိုက်လာသောအခြားမိန်းမများလည်း ပါကြသတည်း။
ଜିସୁ ଗାଲିଲିଏ ରେତା ବଃଳ୍ ସେମଃନ୍ ତାର୍ ସେବାକାରି ଅୟ୍ ଉହ୍କାର୍ କଃର୍ତି ରିଲାୟ୍ । ତାର୍ ସଃଙ୍ଗ୍ ଜିରୁସାଲମ୍କେ ଆସିରିଲା ଗାଦେକ୍ ମାୟ୍ଜି ଲକ୍ମଃନ୍ ହେଁ ସେତି ଗଃଲାୟ୍ ।
ବିସାଉଁଣି ଦିନ୍ ଆଗ୍ତୁ ଆରାମାତିଆର୍ ଜସେପ୍ ଆସି ହଚ୍ଲା । ସେ ବଃଡ୍ ପଞ୍ଚାୟ୍ତାର୍ ବଃଡେ ମାୟ୍ନାର୍ ଲକ୍ରିଲା ଆର୍ ଇସ୍ୱରାର୍ ରାଇଜ୍କେ ଜାଗ୍ତି ରିଲା ।
43 ၄၃ အသရေရှိသော လွှတ်အရာရှိ၊ အရိမသဲမြို့သား ယောသပ်သည်၊ ဘုရားသခင်၏နိုင်ငံတော်ကို မြော် လင့်သောသူဖြစ်သည်နှင့်၊ ပိမလတ်မင်းထံသို့ ရဲရင့်စွာဝင်၍ ယေရှု၏အလောင်းတော်ကို တောင်းလေ၏။
ସେଦିନ୍ ସଃବୁ ଜଃଗ୍ରାତ୍ ଅଃଉତା ବିନ୍ ବଃଲେକ୍ ବିସାଉଁଣି ଦିନାର୍ ଆଗାର୍ ଦିନ୍ । ହାରାମାତିଆର୍ ଜସେପ୍ ନଃଡିରି କଃରି ପିଲାତ ହାକ୍ ଜାୟ୍ ଜିସୁର୍ ମଃଲା ଗଃଗାଳ୍ ନେଉଁକେ ମାଗ୍ଲା ଜେକି ସେ ନିଜେ ହେଁ ଇସ୍ୱରାର୍ ସଃର୍ଗ୍ ରାଇଜାର୍ ଆସା କଃରିରିଲା ।
44 ၄၄ ယေရှုသည်ယခုပင်သေသည်ကို ပိလတ်မင်းသည် အံ့ဩခြင်းရှိသဖြင့် တပ်မှူးကိုခေါ်၍၊ သေသည် ကား ကြာပြီလောဟုမေး၏။
ଜିସୁ ସଃଡେବଃଳ୍ ମଃରି ଗଃଲାର୍ ସୁଣିକଃରି ପିଲାତ କାବାଅୟ୍ଲା । ଦାୟ୍ତେ ରିଲା ନିଜାର୍ ମୁଳିକାକେ କୁଦି ଜିସୁ ମଃରି ବୁତ୍ ଗଃଳି ଅୟ୍ଲିବେକି ବଃଲି ହଃଚାର୍ଲା
ତାର୍ ତଃୟ୍ ହୁଣି ଇ କଃତା ନିଜ୍କଃରି ସୁଣି ପିଲାତ ଜିସୁର୍ ଗଃଗାଳକେ ନେଉଁକେ ଜସେପ୍ କେ କୟ୍ଲା ।
46 ၄၆ ယောသပ်သည် ကိုယ်တော်ကိုချ၍၊ မိမိဝယ်ခဲ့သော ပိတ်ချောနှင့်ပတ်ရစ်ပြီးလျှင်၊ ကျောက်၌ထွင်းသော သင်္ချိုင်းတွင်းထဲမှာထား၍ တွင်း၌ ကျောက်ကိုလှိမ့်ထားလေ၏။
ଜସେପ୍ ଜିସୁର୍ ଗଃଗାଳ୍କେ କ୍ରୁସେହୁଣି ଉତ୍ରାୟ୍ କଃଣ୍ଡେକ୍ ହଃଚ୍ୟା ଆଣି ଜିସୁର୍ ଗଃଗାଳେ ଗୁଳ୍ୟାୟ୍ଲା ଆର୍ ଡଙ୍ଗୁରେ କଃଣିରିଲା ଗଟ୍ ମଃସୁଣ୍ କାଲେ ନଃୟ୍ ସଃଙ୍ଗାୟ୍ଲା ଆର୍ ମଃସୁଣ୍ ବାଟାର୍ ଦୁଆର୍ ବାଟେ ବଃଡ୍ ଚଃଚ୍ରା ଡାହି କାଲ୍ ବଃନ୍ଦ୍ କଃଲାୟ୍ ।
ମଗ୍ଦଲିନି ମରିୟମ୍ ଆର୍ ଜସିର୍ ଆୟ୍ସି ମରିୟମ୍ ସେତି ରଃୟ୍ ଜିସୁର୍ ଗଃଗାଳ୍ କେଣେ ସଃଙ୍ଗାୟ୍ଲାୟ୍ ବଃଲି ଦଃକ୍ତି ରିଲାୟ୍ ।
