မာကု 12
1 ၁ ထိုအခါ ဥပမာအားဖြင့် မိန့်တော်မူသည်ကား၊ လူတဦးသည် စပျစ်ဥယျာဉ်ကိုစိုက်ပျိုး၍၊ စောင်ရန်းကို လုပ်ပြီးမှ စပျစ်သီးနယ်ရာကျင်းကိုတူးလေ၏။ မှီခိုရာ လင့်စင်ကိုလည်းဆောက်လေ၏။ လုပ်ဆောင်သောသူတို့ အား ဥယျာဉ်ကိုငှါး၍၊ အခြားသောပြည်သို့သွားလေ၏။
ତାର୍ହଃଚେ ଜିସୁ ଲକ୍ମଃନ୍କେ କଃତା କୟ୍ ସିକ୍ୟା ଦେଉଁକ୍ ଦଃର୍ଲା, “ଗଟେକ୍ ଲକ୍ ଗଟ୍ ଅଙ୍ଗୁର୍ ବାଳ୍ କଃରି ତାର୍ ଚାରିବେଳ୍ତ୍ ବାଳ୍ ବୁଣ୍ଲା, ଆରେକ୍ ଅଙ୍ଗୁର୍ ହଃଳ୍ ହିଳୁକ୍ ଗଟେକ୍ କୁଣ୍ଡ୍ ତିଆର୍ କଃଲା । ଆର୍ ଜାଗ୍ତା ମାଚା ହେଁ ବାନ୍ଦ୍ଲା; ତାର୍ହଃଚେ ସେ ଅଙ୍ଗୁର୍ ବାଳ୍କେ ତାସିମଃନ୍କେ ବାଗେ ଦଃୟ୍ ବିଦେସ୍ ଗଃଲା ।
2 ၂ ကာလအချိန်တန်လျှင်၊ လုပ်ဆောင်သောသူတို့ လက်မှ စပျစ်သီးကိုခံစေခြင်းငှါ သူတို့ရှိရာသို့ ငယ်သားကို စေလွှတ်လေ၏။
ଜଃଡେବଃଳ୍ ଅଙ୍ଗୁର୍ ହଃଳ୍ କଳ୍ତା ବେଳା ଆୟ୍ଲି, ତାସିମଃନାର୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ନିଜାର୍ ବାଗ୍ ହାଉଁକେ ଗଟେକ୍ ଗତିଦଃଙ୍ଗ୍ଳାକ୍ ଟିକ୍ ବେଳାୟ୍ ସେମଃନାର୍ ହାକ୍ ହଃଟାୟ୍ଲା ।
ମଃତର୍ ତାସିମଃନ୍ ସେ ଦଃଙ୍ଗ୍ଳାକେ ଦଃରି ମାଡ୍ ମାର୍ଲାୟ୍ ଆର୍ ଚୁଚା ଆତେ ହଃଟାୟ୍ଲାୟ୍ ।
4 ၄ နောက်တဖန်အခြားသော ငယ်သားကိုသူတို့ရှိရာသို့ စေလွှတ်ပြန်လျှင်၊ ဥယျာဉ်စောင့်တို့သည် ခဲနှင့်ပစ် သဖြင့်၊ သူ၏ခေါင်းကိုမှန်၍ အယှက်ခွဲပြီးမှ လွှတ်ချလိုက်ကြ၏။
ତାର୍ହଃଚେ ସେ ସାଉକାର୍ ଆରେକ୍ ଗଟେକ୍ ଗତିଦଃଙ୍ଗ୍ଳାକ୍ ସେମଃନାର୍ ହାକ୍ ହଃଟାୟ୍ଲା; ସେମଃନ୍ ତାର୍ ହେଁ ମୁଣ୍ଡ୍ ହୁଟାୟ୍ଲାୟ୍ ଆର୍ ତାକ୍ ଇନସ୍ତା କଃଲାୟ୍ ।
5 ၅ အခြားသောသူငယ်သားကို စေလွှတ်ပြန်လျှင်၊ သူ့ကိုသတ်ကြ၏။ အခြားသောငယ်သားများတို့တွင် အချို့ကိုရိုက်ကြ၏။ အချို့တို့ကိုသတ်ကြ၏။
ସେ ଆରେକ୍ ଗଟେକ୍ ଦଃଙ୍ଗ୍ଳାକେ ହଃଟାୟ୍ଲା; ସେମଃନ୍ ତାକ୍ ମଃର୍ନେ ମାର୍ଲାୟ୍ । ତାର୍ହଃଚେ ସେ ସାଉକାର୍ ବୁତେକ୍ ଦଃଙ୍ଗ୍ଳାମଃନ୍କେ ହଃଟାୟ୍ଲା; ତାସିମଃନ୍ ଦଃଙ୍ଗ୍ଳାମଃନାର୍ ବିତ୍ରେ କଃତିଲକେ ମାଡ୍ ମାର୍ଲାୟ୍ ଆର୍ କଃତି ଲକ୍ମଃନ୍କେ ମଃର୍ନେ ମାର୍ଲାୟ୍ ।
6 ၆ ထိုကြောင့်ဥယျာဉ်ရှင်သည် မိမိ၌ချစ်သားတယောက်တည်းရှိသေးသည်ဖြစ်၍၊ ထိုသူတို့သည် ငါ့သားကို အားနာကြလိမ့်မည်ဟုဆို၍ မိမိသားကို နောက်ဆုံး၌ စေလွှတ်လေ၏။
ସେ ସାଉକାର୍ ହାକ୍ ଅଃବେ ଗଟେକ୍ ଲକ୍ ମଃତର୍ ବାକି ରିଲା, ସେ ତାର୍ ଲାଡାର୍ ହୟ୍ସି । ମର୍ ନିଜାର୍ ହଅକେ ସେମଃନ୍ ମାନ୍ତି କଃର୍ତି, ବଃଲି ସେ ସଃରାସଃରି ବଃଳ୍ ନିଜାର୍ ହୟ୍ସିକ୍ ସେମଃନାର୍ ହାକ୍ ହଃଟାୟ୍ଲା ।
7 ၇ ဥယျာဉ်စောင့်တို့ကလည်း၊ ဤသူသည် အမွေခံဖြစ်၏။ လာကြ၊ သူ့ကို သတ်ကြကုန်အံ့။ ထိုသို့ သူ၏ အမွေဥစ္စာကို ငါတို့ရကြလိမ့်မည်ဟု အချင်းချင်းတိုင်ပင်၍၊
ମଃତର୍ ସେ ତାସିମଃନ୍ କଃଉଆକଇ ଅୟ୍ଲାୟ୍, ‘ଏ ଅଃଉଁଲା ସାଉକାରାର୍ ହୟ୍ସି । ଆସା ଅଃମି ଆକ୍ ମଃର୍ନେ ମାରୁଆଁ, ତଃବେ ସଃବୁ ଅଃଦିକାର୍ ଅଃମାର୍ ଅୟ୍ଦ୍ ।’
ତଃବେ ସେମଃନ୍ ସାଉକାରାର୍ ହୟ୍ସିକେ ଦଃରି ମଃର୍ନେ ମାର୍ଲାୟ୍ ଆର୍ ତାକ୍ ଅଙ୍ଗୁର୍ ବାଳେ ହୁଣି ହଃଦାୟ୍ ହଃକାୟ୍ଲାୟ୍ ।”
9 ၉ သို့ဖြစ်လျှင်၊ ဥယျာဉ်ရှင်သည် အဘယ်သို့ပြုမည်နည်း၊ သူသည်လာ၍ ဥယျာဉ်စောင့်တို့ကို သုတ်သင် ပယ်ရှင်းပြီးမှ ထိုဥယျာဉ်ကို အခြားသောသူတို့အား ပေးလိမ့်မည်။
ଜିସୁ ହଃଚାର୍ଲା, “ତଃବେ ଅଙ୍ଗୁର୍ ବାଳାର୍ ସାଉକାର୍ କାୟ୍ରି କଃରେଦ୍? ସେ ଆସି ସେ ଲକ୍ମଃନ୍କେ ମଃର୍ନେ ମାରେଦ୍, ଆରେକ୍ ବିନ୍ ଲକ୍ମଃନ୍କେ ସେ ଅଙ୍ଗୁର୍ ବାଳ୍କେ ଦଃୟ୍ଦ୍ ।
10 ၁၀ တိုက်ကိုတည်လုပ်သောသူများ ပယ်ထားသောကျောက်သည် နောက်တဖန်တိုက်ထောင့် အထွဋ်အဖျား သို့ ရောက်ပြန်၏။ ထိုအမှုသည် ထာဝရဘုရားပြုတော်မူသောအမှုဖြစ်၏။
ତୁମିମଃନ୍ କାୟ୍ ଦଃର୍ମ୍ ସାସ୍ତର୍ ତଃୟ୍ଁ ଇ କଃତା ନଃହଳାସ୍? ‘ଗଃର୍ ବାନ୍ଦ୍ତା ଲକ୍ମଃନ୍ ଜୁୟ୍ ଟେଳାକେ ଲଳା ନାୟ୍ ବଃଲି ଦୁର୍କଃଲାୟ୍, ମଃତର୍ ସେ ଟେଳା କନାର୍ ମୁଳ୍ କୁନାଦି ଟେଳା ଅୟ୍ଲି ।
11 ၁၁ ငါတို့မျက်မှောက်၌လည်း၊ အံ့ဩဘွယ်ဖြစ်၏ဟူသောစကားကိုကျမ်းစာ၌ သင်တို့သည် မဘတ်ဘူး သလောဟု မိန့်တော်မူ၏။
ମାପ୍ରୁ ନିଜେ ଇରି କଃଲା, ଆର୍ ଇରି ଅଃମାର୍ ହାଁୟ୍ ଗିନେ କାବା ଅଃଉତା କଃତା ।’”
12 ၁၂ ထိုသူတို့သည် မိမိတို့ကိုရည်ဆောင်၍ ထိုဥပမာစကားကို ဟောပြောတော်မူသည်ကို သိသောကြောင့်၊ ကိုယ်တော်ကို ဘမ်းဆီးခြင်းငှါ ရှာကြံကြ၏။ သို့သော်လည်း စုဝေးသောသူတို့ကို ကြောက်သောကြောင့် အထံ တော်မှ ထွက်သွားကြ၏။
ଇତାକ୍ ସେମଃନ୍ ଜିସୁକେ ଦଃରୁକ୍ ମଃନ୍ ହାଚ୍ଲାୟ୍, ମଃତର୍ ସେମଃନ୍ ଲକ୍ମଃନ୍କେ ଡିର୍ଲାୟ୍; କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ସେ କଃତା ସେମଃନ୍କେ ଦଃକାୟ୍ କଃରି କୟ୍ରିଲା ବଃଲି ସେମଃନ୍ ବୁଜ୍ଲାୟ୍, ଆର୍ ସେମଃନ୍ ତାକ୍ ଚାଡିକଃରି ହଃଳାୟ୍ଲାୟ୍ ।
13 ၁၃ တဖန်စကားကို ချောင်းမြောင်း၍ အပြစ်ပြုခွင့်ကိုရခြင်းငှါ ဖာရိရှဲတို့နှင့် ဟေရုဒ်တပည့်အချို့တို့ကို အထံတော်သို့စေလွှတ်ကြ၏။
ହଃଚେ ଜିସୁର୍ କଃତାର୍ ଦଃସ୍ ଦଃରୁକ୍ ଜିଉଦି ନେତାମଃନ୍, ପାରୁସି ଆର୍ ହେରଦିୟ ଦଃଳାର୍ କଃତେକ୍ ଲକ୍ମଃନ୍କେ ଜିସୁର୍ ହାକ୍ ହଃଟାୟ୍ଲାୟ୍ ।
14 ၁၄ ထိုသူတို့သည် ချည်းကပ်၍၊ အရှင်ဘုရား၊ ကိုယ်တော်သည်သစ္စာရှိပါ၏။ အဘယ်သူကိုမျှမကြောက်၊ လူမျက်နှာကိုထောက်ဘဲ ဘုရားသခင်၏တရားလမ်းကို ဟုတ်မှန်စွာပြတော်မူသည်ကို အကျွန်ုပ်တို့သိကြပါ၏။ ကဲသာဘုရင်အား အခွန်ဆက်အပ်သလော၊ မဆက်အပ်သလော။
ସେମଃନ୍ ଆସି ଜିସୁକେ କୟ୍ଲାୟ୍, “ଗୁରୁ ଅଃମି ଜାଣୁଲୁ ଜେ, ତୁୟ୍ ସଃତ୍ ଆର୍ କାକେହେଁ ନଃଡିର୍ସି; କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ତୁୟ୍ ଲକ୍ମଃନାର୍ ମୁକ୍ମେଟ୍ ନଃଦେକ୍ସି, ମଃତର୍ ଇସ୍ୱରାର୍ ଇସାବେ ସିକ୍ୟା ଦେସି । କାଇସର୍କେ ସିସ୍ଟୁ ଦେତା ବିଦି କି ନାୟ୍?”
15 ၁၅ အကျွန်ုပ်တို့သည် ဆက်ရမည်လော၊ မဆက်ရမည်လောဟု မေးလျှောက်ကြ၏။ ကိုယ်တော်သည် ထို သူတို့၏လျှိုဝှက်ခြင်းကို သိတော်မူလျှင်၊ သင်တို့သည် ငါ့ကိုအဘယ်ကြောင့် စုံစမ်းနှောင့်ယှက်ကြသနည်း။ ဒေနာရိတပြားကို ငါကြည့်ဘို့ ယူခဲ့ကြဟု မိန့်တော်မူ၍၊
ମଃତର୍ ଜିସୁ ସେମଃନାର୍ ହେଟ୍କପଟ୍ ଜାଣି ସେମଃନ୍କେ କୟ୍ଲା, “କାୟ୍ତାକ୍ ମକ୍ କଃଟ୍ହାଳ୍ ବୁଜୁଲାସ୍? ଗଟେକ୍ ରୁହା ଅଦ୍ଲି ମର୍ ହାକ୍ ଆଣା, ମୁୟ୍ଁ ସେରି ଦଃକିନ୍ଦ୍ ।”
16 ၁၆ သူတို့သည်ယူခဲ့ကြ၏။ ဤပုံ၊ ဤလိပ်စာကားအဘယ်သူ၏ပုံ၊ အဘယ်သူ၏လိပ်စာဖြစ်သနည်းဟု မေး တော်မူလျှင်၊ ကဲသာဘုရင်၏ပုံ၊ လိပ်စာဖြစ်ပါသည်ဟု လျှောက်ကြသော်၊
ସେମଃନ୍ ଗଟେକ୍ ରୁହା ଅଦ୍ଲି ତାକ୍ ଦିଲାୟ୍, ଜିସୁ ସେମଃନ୍କେ ହଃଚାର୍ଲା, “ଇ ମୁର୍ତି ଆର୍ ନାଉଁ କାର୍?” ସେମଃନ୍ ଜିସୁକେ ଉତୁର୍ ଦିଲାୟ୍, “କାଇସରାର୍ ।”
17 ၁၇ ယေရှုကလည်း၊ ကဲသာဘုရင်၏ဥစ္စာကို ကဲသာဘုရင်အား ဆက်ပေးကြလော့။ ဘုရားသခင်၏ဥစ္စာကို ကား၊ ဘုရားသခင်အားဆက်ပေးကြလော့ဟု မိန့်တော်မူသည်ကို သူတို့သည် အံ့ဩခြင်းရှိကြ၏။
ଜିସୁ ସେମଃନ୍କେ କୟ୍ଲା, “ଜୁୟ୍ରି କାଇସରାର୍, ସେରି କାଇସର୍କେ ଦିଆସ୍, ଆର୍ ଜୁୟ୍ରି ଇସ୍ୱରାର୍, ସେରି ଇସ୍ୱର୍କେ ଦିଆସ୍ ।” ସେମଃନ୍ ଜିସୁର୍ କଃତା ସୁଣି କାବା ଅୟ୍ଲାୟ୍ ।
ଇତାର୍ହଃଚେ ମଃରି ଉଟ୍ତାର୍ ନଃମାନ୍ତା ସାଦୁକିମଃନ୍ ଜିସୁର୍ ଚଃମେ ଆସି ହଃଚାରୁକ୍ ଦଃର୍ଲାୟ୍,
19 ၁၉ အရှင်ဘုရား၊ လူမည်သည်ကား သားမရှိဘဲ သေသွား၍ မယားကျန်ရစ်လျှင်၊ သူ့ညီသည် ထိုမိန်းမကို သိမ်းယူ၍ အစ်ကိုအမျိုးမပြတ်ဆက်နွှယ်စေဟု အကျွန်ုပ်တို့အား မောရှေစီရင်ရေးထားပါပြီ။
“ଏ ଗୁୁରୁ, ମସା ଅଃମାର୍ ଗିନେ ଲେକିଆଚେ, ଜଦି ଗଟ୍ ଲକାର୍ ବାୟ୍ ମଃରେଦ୍, ଆର୍ ତାର୍ ଡକୁର୍ସି ବାଚି ରଃୟ୍ଦ୍ ଆର୍ ତାର୍ ହିଲାମଃନ୍ ନଃରେତି, ତଃବେ ତାର୍ ବାୟ୍ ତାର୍ ଡକୁର୍ସିକେ ବିବା ଅୟ୍କଃରି ତାର୍ ବାୟ୍ସିର୍ ଗିନେ ବଃଉଁସ୍ ବାଡାଉଁ ହାରେଦ୍ ।
ଗଟ୍ ଗଃରେ ସାତ୍ ବାୟ୍ ରିଲାୟ୍; ସଃବ୍କେ ବଃଡ୍ ବାୟ୍ସି ବିବା ଅୟ୍ଲା ଆର୍ ହିଲାମଃନ୍ ନଃଉତ୍ ମଃଲା;
ତାର୍ହଃଚେ ତାର୍ ହିଟିର୍ ବାୟ୍ସି ସେ ଟକିକେ ବିବା ଅୟ୍ଲା, ସେ ହେଁ ହିଲାମଃନ୍ ନଃଉତ୍ ମଃଲା; ଆର୍ ତାର୍ ହିଟିର୍ ବାୟ୍ସି ହେଁ ସେ ଟକିକେ ବିବାଅୟ୍ ହିଲାମଃନ୍ ନଃଉତ୍ ମଃଲା ।
22 ၂၂ ထို့အတူ တတိယသူမှစ၍ တယောက်နောက်တယောက် ခုနစ်ယောက်သောညီအစ်ကိုတို့သည် ထို မိန်းမကိုသိမ်းယူ၍ သားကိုမကျန်ရစ်စေကြ။ နောက်ဆုံး၌ မိန်းမသည်လည်းသေလေ၏။
ସାତ୍ ବାୟ୍ ଜାକ ସେରଃକମ୍ ସେ ଟକିକେ ବିବା ଅୟ୍ଲାୟ୍, ଆର୍ ହିଲାମଃନ୍ ନଃଉତ୍ ମଃଲାୟ୍; ସଃବ୍କାର୍ ହଃଚେ ସେ ମାୟ୍ଜି ଟକି ହେଁ ମଃଲି ।
23 ၂၃ သို့ဖြစ်၍ ထမြောက်ရာကာလ၌ သူတို့သည်ထမြောက်ကြသောအခါ ထိုမိန်းမသည် အဘယ်သူ၏ မယားဖြစ်ပါမည်နည်း။ ထိုခုနစ်ယောက်တို့သည် ထိုမိန်းမနှင့် စုံဘက်ခြင်းကို ပြုကြပြီဟု မေးလျှောက်ကြ၏။
ଜୁୟ୍ଦିନ୍ ସଃବୁ ମଃଲା ଲକ୍ମଃନ୍ ଉଟ୍ତାବଃଳ୍ ସେମଃନ୍ ଉଟ୍ତି, ସଃଡେବଃଳ୍ ସେ ମାୟ୍ଜି ସେ ସାତ୍ ବାୟ୍ମଃନାର୍ ବିତ୍ରାର୍ କାର୍ ଡକୁର୍ସି ଅୟ୍ଦ୍? ସାତ୍ ବାୟ୍ ଜାକ ତାକ୍ ବିବା ଅୟ୍ରିଲାୟ୍ ।”
24 ၂၄ ယေရှုကလည်း၊ သင်တို့သည်ကျမ်းစာကို နားမလည်၊ ဘုရားသခင်၏တန်ခိုးတော်ကို မသိသောကြောင့် မှားသောအယူကို ယူကြ၏။
ଜିସୁ ସେମଃନ୍କେ କୟ୍ଲା, “ତୁମିମଃନ୍ ଦଃର୍ମ୍ ସାସ୍ତର୍ ଆରେକ୍ ଇସ୍ୱରାର୍ ସଃକ୍ତିକେ ହେଁ ନଃଜାଣ୍ତାର୍ କାୟ୍ ତୁମାର୍ ଉଲୁର୍ କଃତା ନାୟ୍ ।
25 ၂၅ သေခြင်းမှ ထမြောက်သောအခါ စုံဘက်ခြင်းကိုမပြု၊ ထိမ်းမြားပေးစားခြင်းကိုမပြု၊ ကောင်းကင်တမန် ကဲ့သို့ ဖြစ်ကြ၏။
ମଃଲା ଲକ୍ମଃନ୍ ଉଟ୍ଲା ହଃଚେ ସେମଃନ୍ ବିବା ନଃକେର୍ତି କି ବିବା ନଃଉତି, ସେମଃନ୍ ସଃର୍ଗାର୍ ଦୁତ୍ମଃନାର୍ ହର୍ ରେତି ।
26 ၂၆ ထိုမှတပါး သေလွန်သောသူတို့သည် ထမြောက်ခြင်းအရာမှာ၊ ဘုရားသခင်က ငါသည် အာဗြဟံ၏ ဘုရား၊ ဣဇာက်၏ဘုရား၊ ယာကုပ်၏ဘုရားဖြစ်သည်ဟု မောရှေအား မိန့်တော်မူကြောင်းကို မောရှေ၏ကျမ်း၊ ချုံခဏ်၌ သင်တို့သည် မဘတ်ဘူးသလော။
ମଃତର୍ ମଃଲା ଲକ୍ମଃନ୍ ଜେ ଉଟ୍ତି, ସେ କଃତା କି ତୁମିମଃନ୍ ମସାର୍ ସାସ୍ତରେ ସେ ବୁଟାୟ୍ ଜୟ୍ଲାଗ୍ତା କଃତା ନଃହଳାସ୍? ଇସ୍ୱର୍ କଃନ୍କଃରି ମସାକ୍ କୟ୍ଲା, ‘ମୁଁୟ୍ ଅବ୍ରାହାମାର୍ ଇସ୍ୱର୍, ଇସାକାର୍ ଇସ୍ୱର୍ ଆର୍ ଜାକୁବାର୍ ଇସ୍ୱର୍?’
27 ၂၇ ဘုရားသခင်သည် သေနေသောသူတို့၏ဘုရားမဟုတ်၊ အသက်ရှင်သောသူတို့၏ ဘုရားဖြစ်တော်မူ၏။ ထိုကြောင့် သင်တို့သည် အလွန်မှားကြသည်ဟု မိန့်တော်မူ၏။
ସେ ମଃଲା ଲକ୍ମଃନାର୍ ଇସ୍ୱର୍ ନୟ୍ଁ, ମଃତର୍ ସେ ଜିବନ୍ ଲକ୍ମଃନାର୍ ଇସ୍ୱର୍ । ତୁମିମଃନ୍ ବଃଡେ ଉଲୁ ଅଃଉଁଲାସ୍ ।”
28 ၂၈ ထိုသို့ ဆွေးနွေးငြင်းခုံကြသည်ကို ကျမ်းပြုဆရာတယောက်သည်ကြား၍၊ ကိုယ်တော်သည် လျောက် ပတ်စွာ ပြန်ပြောတော်မူသည်ကိုသိမြင်လျှင် အထံတော်သို့ချဉ်းကပ်၍၊ ပညတ်တကာတို့တွင် အဘယ်မည်သော ပညတ်သည်သာ၍မြတ်သနည်းဟု မေးလျှောက်သော်၊
ସଃଡେବଃଳ୍ ଗଟ୍ ଦଃର୍ମ୍ଗୁରୁ ଜିସୁର୍ ଲଃଗେ ଆସି ସେମଃନାର୍ କଃତା ଦଃରାଦଃରି ସୁଣ୍ଲା, ଆର୍ ଜିସୁ ଜେ ସାଦୁକିମଃନ୍କେ ଟିକ୍ ଉତୁର୍ ଦିଲା ଆଚେ ବଃଲି ଜାଣି ସେ ଜିସୁକେ ହଃଚାର୍ଲା, “ସଃବୁ ଆଦେସ୍ ବିତ୍ରେ କୁୟ୍ ଆଦେସ୍ ବଃଡ୍?”
29 ၂၉ ယေရှုက၊ ပညတ်တကာတို့တွင် အမြတ်ဆုံးသောပညတ်ဟူမူကား၊ အိုဣသရေလအမျိုး၊ နားထောင် လော့။ ငါတို့၏ဘုရားသခင်ထာဝရဘုရားသည် တဆူတည်းသော ထာဝရဘုရားဖြစ်တော်မူ၏။ ထာဝရဘရား သည် တပါးတည်းဖြစ်တော်မူ၏။
ଜିସୁ ଉତୁର୍ ଦିଲା, “ସଃବ୍କେ ବଃଡ୍ ବଲ୍ ଅଃଉଁଲି, ‘ଏ ଇସ୍ରାଏଲ୍ ସୁଣ୍! ମାପ୍ରୁ ଅଃମାର୍ ଇସ୍ୱର୍ ଗଟେକ୍ ହଃକା ମାପ୍ରୁ ଆଚେ ।
30 ၃၀ သင်၏ဘုရားသခင် ထာဝရဘုရားကို စိတ်နှလုံးအကြွင်းမဲ့၊ ဥာဏ်ရှိသမျှ၊ အစွမ်းသတ္တိရှိသမျှနှင့် ချစ်လော့။ ဤပညတ်သည် ပဌမပညတ်ဖြစ်၏။
ଆର୍ ତୁମିମଃନ୍ ଅଃହ୍ଣାର୍ ସଃବୁ ମଃନ୍, ସଃବୁ ଜିବନ୍, ସଃବୁ ମଃନ୍ ଆର୍ ସବୁ ସଃକ୍ତି ଦଃୟ୍ ଅଃହ୍ଣାର୍ ମାପ୍ରୁ ଇସ୍ୱର୍କେ ଲାଡ୍ କଃରା ।’
31 ၃၁ ထိုမှတပါး ကိုယ်နှင့်စပ်ဆိုင်သောသူကို ကိုယ်နှင့်အမျှချစ်လော့ဟူသော ဒုတိယပညတ်သည် ပဌမ ပညတ် နှင့်သဘောတူ၏။ ဤပညတ်တို့ထက်သာ၍ကြီးမြတ်သော ပညတ်မရှိဟုပြန်၍ မိန့်တော်မူ၏။
ଆରେକ୍ ଗଟେକ୍ ବଲ୍ ଅଃଉଁଲି, ‘ତୁମିମଃନ୍ ନିଜ୍କେ ଜଃତେକ୍ ଲାଡ୍ କଃରୁଲାସ୍, ବିନ୍ ଲକେ ହେଁ ସେରଃକମ୍ ଲାଡ୍କଃରା । ଇ ଜୁଳେକ୍ ବିଦି ଚାଡି ଆରେକ୍ ବିନ୍ ବଃଡ୍ ବିଦି କୁୟ୍ରି ନାୟ୍ ।’”
32 ၃၂ ကျမ်းပြုဆရာကလည်း၊ အရှင်ဘုရား၊ အကယ်စင်စစ် ကိုယ်တော်သည် လျောက်ပတ်စွာမိန့်တော်မူပြီ။ ဘုရားသခင်တဆူတည်းရှိတော်မူ၏။
ଇ କଃତା ସୁଣି ସେ ଦଃର୍ମ୍ ସାସ୍ତ୍ରି ଜିସୁକେ କୟ୍ଲା, “ଏ ଗୁରୁ, ସେରି ସଃତ୍, ସେ ଜେ ଗଟେକ୍ ଆର୍ ତାକ୍ ଚାଡି କେହେଁ ନାୟ୍, ଇ କଃତା ତୁୟ୍ ସଃତ୍ କୟ୍ଲିସ୍ ।
33 ၃၃ ထိုဘုရားသခင်မှတပါး အခြားသောဘုရားသခင်မရှိ။ ထိုဘုရားသခင်ကို စိတ်နှလုံးအကြွင်းမဲ့၊ ဥာဏ် ရှိသမျှ၊ အစွမ်းသတ္တရှိသမျှနှင့် ချစ်ခြင်း၊ ကိုယ်နှင့်စပ်ဆိုင်သောသူကိုလည်း၊ ကိုယ်နှင့်အမျှ ချစ်ခြင်းအကျင့်သည် မီးရှို့သောယဇ်ကောင်မှ၍ ယဇ်အမျိုးမျိုးတို့ကို ပူဇော်ခြင်းအကျင့်ထက်သာ၍ မြတ်ပါသည်ဟု လျှောက်လေ၏။
ଆର୍ ସଃବୁ ଗଃର୍ବ୍, ସଃବୁ ବୁଦି ଆର୍ ସଃବୁ ସଃକ୍ତି ଦଃୟ୍ ଇସ୍ୱର୍କେ ଲାଡ୍ କଃରୁକେ ଅୟ୍ଦ୍, ଆର୍ ହଃଳ୍ସା ଲକ୍ମଃନ୍କେ ନିଜ୍କେ ଲାଡ୍ କଃଲାହର୍ ଲାଡ୍ କଃର୍ତାର୍ ସଃବୁ ହୁଜାବିଦି ତଃୟ୍ହୁଣି ଇ ଜୁଳେକ୍ ବଲ୍ ଅଃଦିକ୍ ବଃଡ୍ ।”
34 ၃၄ ထိုသို့ ပညာသတိနှင့်ပြန်လျှောက်သည်ကို ယေရှုသည်သိမြင်လျှင်၊ သင်သည်ဘုရားသခင်၏ နိုင်ငံ တော်နှင့်မဝေးဟု မိန့်တော်မူ၏။ နောက်တဖန် အဘယ်သူမျှ မမေးမလျှောက်ဝံ့ကြ။
ସେ ଲକ୍ ବୁଦିର୍ ସଃଙ୍ଗ୍ ଉତୁର୍ ଦଃୟ୍ଆଚେ ବଃଲି ଜାଣି, ଜିସୁ ତାକ୍ କୟ୍ଲା, “ତୁୟ୍ ଇସ୍ୱରାର୍ ରାଇଜ୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ଦୁରିକ୍ ନାୟ୍ ।” ଇତାର୍ହଃଚେ କେ ହେଁ ଜିସୁକେ ଆରେକ୍ କାୟ୍ କଃତା ହେଁ ହଃଚାରୁକ୍ ସାସ୍ ନଃକେଲାୟ୍ ।
35 ၃၅ ထိုအခါယေရှုသည် ဗိမာန်တော်၌ ဆုံးမဩဝါဒပေးတော်မူစဉ်တွင်၊ ခရစ်တော်သည် ဒါဝိဒ်၏သား ဖြစ်သည်ဟု ကျမ်းပြုဆရာတို့သည် အဘယ်ကြောင့် ဆိုကြသနည်း။
ଜିସୁ ମନ୍ଦିର୍ ଗଃରେ ସିକ୍ୟା ଦେତାବଃଳ୍ ଲକ୍ମଃନ୍କେ ହଃଚାର୍ଲା, “କ୍ରିସ୍ଟ ଜେ ଦାଉଦାର୍ ହୟ୍ସି ବଃଲି ଇରି ଦଃର୍ମ୍ଗୁରୁମଃନ୍ କଃନ୍କଃରି କଃଉଁଲାୟ୍?
36 ၃၆ ဒါဝိဒ်၏စကားမှာ၊ ထာဝရဘုရားက၊ သင်၏ ရန်သူတို့ကို သင်၏ခြေတင်ရာ ငါမချမထားမှီတိုင်အောင် ငါ့လက်ျာဘက်၌ ထိုင်နေလော့ဟု ငါ၏သခင်အား မိန့်တော်မူသည်ဟု သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်အားဖြင့် ဒါဝိဒ်ဆိုသတည်း။
ଦାଉଦ୍ ନିଜେ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାର୍ ସଃକ୍ତି ତଃୟ୍ କୟ୍ରିଲା, ମାପ୍ରୁ ମର୍ ମାପ୍ରୁକେ କୟ୍ଲା, ମୁଁୟ୍ ଜଃଡେବଃଳ୍ ହଃତେକ୍ ତୁମାର୍ ସଃତ୍ରୁମଃନ୍କେ ତର୍ ହାଦ୍ ତଃଳେ ନଃକେରି ଆଚୁ, ସଃଡେବଃଳ୍ ହଃତେକ୍ ତୁୟ୍ ମର୍ କାତା ବାଟ୍ୟା ବଃସିରେ ।
37 ၃၇ ထိုသို့ ဒါဝိဒ်သည် ခရစ်တော်ကိုသခင်ဟူ၍ ခေါ်လျှင် အဘယ်သို့သူ၏သားဖြစ်သနည်းဟု မေးတော် မူ၏။ လူများအပေါင်းတို့သည် အားရဝမ်းမြောက်သောစိတ်နှင့် စကားတော်ကို နားထောင်ကြ၏။
ନିଜେ ଦାଉଦ୍ କ୍ରିସ୍ଟକେ ମାପ୍ରୁ ବଃଲି କୟ୍ଲା, ତଃବେ ସେ କଃନ୍କଃରି ଦାଉଦାର୍ ହୟ୍ସି?” ସଃବୁ ଲକ୍ମଃନ୍ ସଃର୍ଦା ଅୟ୍ ଜିସୁର୍ କଃତା ସୁଣ୍ତି ରିଲାୟ୍ ।
38 ၃၈ ထိုသို့ဆုံးမဩဝါဒပေးစဉ်တွင် တဖန်မိန့်တော်မူသည်ကား၊ ကျမ်းပြုဆရာတို့ကို ရှောင်ကြလော့။ သူတို့ သည် ရှည်သောအင်္ကျီကိုဝတ်လျက် လည်ခြင်းငှါအလိုရှိကြ၏။ ဈေး၌ရိုသေစွာ နှုတ်ဆက်ခြင်းကို၎င်း၊
ଜିସୁ କୟ୍ଲା, “ଦଃର୍ମ୍ ଗୁରୁମଃନାର୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ଜଃଗ୍ରାତ୍ ଅୟ୍ରିଆ, ସେମଃନ୍ ଡେଙ୍ଗ୍ ବଃସ୍ତର୍ ହଃଜି କଃରି ଏଣେ ତେଣେ ବୁଲୁକ୍ ମଃନ୍ କଃର୍ତି, ଆର୍ ଆଟ୍ ବଃଜାରେ ମାନ୍ତି ଆଟ୍ ବଃଜାରେ ଜୁଆର୍ ହାଉଁକ୍,
ପାର୍ତ୍ନା ଗଃରେ ଉଚ୍ ଟାଣେ ବଃସୁକେ ମଃନ୍ କଃର୍ତି । ବଜି ଟାଣେ ହେଁ ସେମଃନ୍ ବଃଡ୍ ଜଃଗା ହାଉଁକ୍ ମଃନ୍ କଃର୍ତି ।
40 ၄၀ သူတို့သည် မုတ်ဆိုးမအိမ်ကို လုယူသိမ်းစား၍ အပြစ်မပေါ်စေခြင်းငှါ ရှည်စွာသော ပဌနာစကားကို ရွတ်တတ်ကြ၏။ သူတို့သည် သာ၍ကြီးစွာသောဒဏ်ကို ခံရကြမည်ဟု မိန့်တော်မူ၏။
ସେମଃନ୍ ରାଣ୍ଡି ମାୟ୍ଜିମଃନାର୍ ଗଃର୍ ଦୁଆର୍ ସଃବୁ ଅଃଦିକାର୍ କଃରି ନେତି ଆର୍ ବଃଲ୍ ଦଃକାୟ୍ ଅଃଉଁକେ ସେମଃନ୍ ଡେଙ୍ଗ୍ ପାର୍ତ୍ନା କଃର୍ତି । ସେମଃନ୍ ଜଃବର୍ ବିଚାର୍ ତଃୟ୍ଁ ଡଃଣ୍ଡ୍ ହାଉତି ।”
41 ၄၁ ထိုနောက်ယေရှုသည် ဘဏ္ဍာတိုက်ရှေ့မှာ ထိုင်တော်မူစဉ်တွင်၊ လူများတို့သည် ကြေးငွေကို ဘဏ္ဍာ တိုက်ထဲသို့ သွင်းချသည်ကို ကြည့်ရှုတော်မူ၏။ ငွေရတတ်သော သူအများတို့သည် များစွာသွင်းချကြ၏။
ଜିସୁ ମନ୍ଦିରାର୍ ଦାନ୍ ହଃକାଉତା ଦାନ୍ହେଳି ଲଃଗେ ବଃସି ଲକ୍ମଃନ୍ କଃନ୍କଃରି ସେତି ଦାନ୍ ଦେଉଁଲାୟ୍, ସେରି ଦଃକ୍ତିରିଲା । ସଃଡେବଃଳ୍ କଃତେକ୍ ମାଜନ୍ ଲକ୍ମଃନ୍ ବୁତେକ୍ ଦାନ୍ ହଃକାୟ୍ଲାୟ୍;
ତାର୍ହଃଚେ ଗଟେକ୍ ଗଃରିବ୍ ରାଣ୍ଡି ମାୟ୍ଜି ଆସି, ଜଳେକ୍ ସାନ୍ ତାମ୍ବାକାସୁ ସେତି ଦାନ୍ ହଃକାୟ୍ଲି, ସେ ତାମ୍ବାକାସୁର୍ ମଲ୍ ଗଟେ ଟଃକା ତଃୟ୍ ହୁଣି ହେଁ ଉଣା ।
43 ၄၃ ကိုယ်တော်သည် တပည့်တော်တို့ကိုခေါ်၍ ငါမှန်ဆိုသည်ကား၊ ဘဏ္ဍာတိုက်ထဲသို့ သွင်းချသော သူ အပေါင်းတို့ထက် ထိုဆင်းရဲသားမုတ်ဆိုးမသည်သာ၍ သွင်းချခဲ့ပြီ။
ଜିସୁ ତାର୍ ଚେଲାମଃନ୍କେ ଲଃଗେ କୁଦି କୟ୍ଲା, “ମୁଁୟ୍ ତୁମିକେ ସଃତ୍ କଃଉଁଲେ, ବଃଣ୍ଡାରେ ଦାନ୍ ହଃକାଉତା ଲକ୍ମଃନାର୍ ବିତ୍ରେ ଇ କାୟ୍ରି ନୟ୍ଲା ରାଣ୍ଡିମାୟ୍ଜି ସଃବୁ ଲକାର୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ଅଃଦିକ୍ ଦାନ୍ହେଳି ତଃୟ୍ ହଃକାୟ୍ଆଚେ ।
44 ၄၄ အကြောင်းမူကား၊ ထိုသူအပေါင်းတို့သည် မိမိတို့ကြွယ်ဝသော စည်းစိမ်ထဲကနှုတ်၍သွင်းချကြ၏။ ထို မိန်းမမူကားအလွန်ဆင်းရဲလျက်ပင်၊ မိမိအသက် မွေးစရာဥစ္စာရှိသမျှကို သွင်းချလေပြီဟုမိန့်တော်မူ၏။
କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ସଃବୁ ଲକ୍ମଃନ୍ ବୁତେକ୍ ଦଃନ୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ଅଃଳକ୍ ଅଃଳକ୍ ହଃକାୟ୍ଲାୟ୍, ମଃତର୍ ଇ କାୟ୍ରି ନୟ୍ଲା ରାଣ୍ଡି ମାୟ୍ଜି ତାର୍ ଅକେଟ୍ ବଃଳ୍ ହେଁ ନିଜାର୍ ଜିବନ୍ ବଚାଉଁକେ ତାର୍ ହାକ୍ ଜାୟ୍ରି ରିଲି ସେରିସଃବୁ ହଃକାୟ୍ଲି ।”
