< လုကာ 22 >

1 ပသခါအမည်ရှိသော အဇုမပွဲခံခါနီးတွင်၊
ପାସ୍‌କା ପାରାବ୍‌ ନୁତୁମଃତାନ୍‌ ସାବାଃ ହଲଙ୍ଗ୍‌ରେୟାଃ ପାରାବ୍‌ ନାଡ଼େଃୟାନା,
2 ယဇ်ပုရောဟိတ်အကြီးတို့နှင့် ကျမ်းပြုဆရာတို့သည် ကိုယ်တော်ကို အဘယ်သို့သတ်ရအံ့နည်းဟု ရှာကြံရကြသနည်းဟူမူကား၊ လူများတို့ကို ကြောက်ကြ၏။
ଆଡଃ ମାରାଙ୍ଗ୍‌ ଯାଜାକ୍‌କ ଆଡଃ ଆଇନ୍‌ ଇତୁକ ଆବୁ ୟୀଶୁକେ ଚିଲ୍‌କାବୁ ଗଜିୟା ମେନ୍ତେ ହରାକ ଦାଣାଁଁବାଡ଼ା ତାଇକେନା, ଇନ୍‌କୁଦ ହଡ଼କକେ ବରଆକତାନ୍‌ ତାଇକେନାକ ।
3 ထိုအခါ စာတန်သည် တပည့်တော်တကျိပ်နှစ်ပါးအဝင်ဖြစ်သော ယုဒရှကာရုတ်အထဲသို့ဝင်သည် ဖြစ်၍၊
ଏନ୍ତେ ଗେଲ୍‌ବାର୍‌ ଚେଲାକଏତେ, ଇଷ୍କାରିୟତ୍‌ ଯିହୁଦା ନୁତୁମଃତାନ୍‌ ମିଆଁଦ୍‌ନିୟାଃରେ ସାଏତାନ୍‌ ବଲୟାନାଏ ।
4 ထိုသူသည် ယဇ်ပုရောဟိတ်အကြီးများ၊ ဗိမာန်တော်မှူးများတို့ထံသို့ သွားပြီးလျှင်၊ ယေရှုကို အဘယ် သို့ အပ်ရမည်နည်းဟူ၍ တိုင်ပင်လေ၏။
ଆଡଃ ଇନିଃ ସେନଃୟାନ୍ତେ ଆଇଙ୍ଗ୍‌ ୟୀଶୁକେ ଚିଲ୍‌କା ଆପେୟାଃ ତିଃଇରେ ଜିମାଇୟା ମେନ୍ତେ ମାରାଙ୍ଗ୍‌ ଯାଜାକ୍‌କ ଆଡଃ ସିପାଇକଆଃ ଗମ୍‌କେକଲଃ ବାଖାଁଣ୍‌କେଦାଏ ।
5 ထိုသူတို့သည် ဝမ်းမြောက်သောစိတ်ရှိ၍ ငွေပေးမည်ဟု ဝန်ခံကြ၏။
ଇନ୍‌କୁ ଟାକାଲେ ଏମାମେୟା ମେନ୍ତେ ରାସ୍‌କାତାନ୍‌ଲଃକ ହୁଣ୍ଡିୟାନା ।
6 ယုဒရှကာရုတ်သည်လည်း ဝန်ခံပြီးမှ လူများမရှိစဉ်တွင် ကိုယ်တော်ကို အပ်ခြင်းငှါ အဆင်သင့်သော အချိန်ကာလကို ကြံလျက်နေ၏။
ଆଡଃ ଇନିଃ ରାଜିୟାନାଏ ଆଡଃ କା ହାଲାଗୁଲାଏତାନ୍‌ଲଃ ଇନ୍‌କୁଆଃ ତିଃଇରେ ୟୀଶୁକେ ସାବ୍‍ରିକାଇ ନାଗେନ୍ତେ ସୁଯୋଗ୍‌ ଦାଣାଁଁତାନାଏ ତାଇକେନା ।
7 ပသခါသိုးသငယ်ကို သတ်ရသောနေ့တည်းဟူသော အဇုမပွဲနေ့ရောက်သောအခါ၊
ସାବାଃ ହଲଙ୍ଗ୍‌ରେୟାଃ ପାରାବ୍‌ ଦିପିଲିରେ, ପାସ୍‌କା ପାରାବ୍‌ ନାଗେନ୍ତେ ମିଣ୍ଡିହନ୍‌ଆଃ ଦାଣେଁ ମାୟୋମ୍‌ ଲାଗାତିଙ୍ଗ୍‌ ତାଇକେନା ।
8 ကိုယ်တော်က၊ ငါတို့ စားဘို့ရာ သင်တို့သည်သွား၍ ပသခါပွဲကို ပြင်ဆင်ကြလော့ဟု ပေတရုနှင့် ယောဟန်ကို စေလွှတ်တော်မူ၏။
ୟୀଶୁ, ପାତ୍‌ରାସ୍‌ ଆଡଃ ଯୋହାନ୍‌କେ “ପାସ୍‌କା ପାରାବ୍‌ ନାଙ୍ଗ୍‌ ଜମେୟାଃଁ ବାବାଇ ନାଗେନ୍ତେ” କୁଲ୍‌କେଦ୍‌କିନା ।
9 သူတို့ကလည်း၊ အဘယ်အရပ်၌ ပြင်ဆင်စေခြင်းငှါ အလိုရှိတော်မူသနည်းဟု မေးလျှောက်ကြသော်၊
ଏନ୍ତେ ଇନ୍‌କିନ୍‌ ଇନିଃକେ କୁଲିକିୟାକିନ୍‌, “ଆଲିଙ୍ଗ୍‌ ଅକ ଠାୟାଦ୍‌ରେ ବାଇୟାଲିଙ୍ଗ୍‌ ମେନ୍ତେମ୍‌ ସାନାଙ୍ଗ୍‌ତାନା?”
10 ၁၀ ကိုယ်တော်က၊ သင်တို့သည် မြို့ထဲသို့ဝင်သောအခါ ရေအိုးဆောင်သောသူကိုတွေ့လိမ့်မည်။ ထိုသူ နောက်သို့ လိုက်၍ သူဝင်သောအိမ်သို့ ဝင်ပြီးမှ၊
୧୦ୟୀଶୁ ମେତାଦ୍‌କିନାଏ, “ନାଗାର୍‌ରେ ବଲଃ ଇମ୍‌ତା ଦାଆଃଚାଟୁ ତେଙ୍ଗଃକାଦ୍‌ ମିଆଁଦ୍‌ ହଡ଼କେ ନାମିଁୟାବେନ୍‌, ଇନିଃ ବଲଃ ଅଡ଼ାଃତେ ଅତଙ୍ଗ୍‌ଇଁବେନ୍‌,
11 ၁၁ ငါသည် ငါ့တပည့်တို့နှင့်တကွ ပသခါပွဲကိုစားရသော ဧည့်သည်အခန်းကား အဘယ်မှာရှိသနည်း။ ဆရာက မေးသည်ဟု အိမ်ရှင်ကို ပြောကြလော့။
୧୧ଆଡଃ ଅଡ଼ାଃରେନ୍‌ ଗମ୍‌କେ କେ କାଜିୟାଇବେନ୍, ‘ଗୁରୁ କୁଲିତାନାଏ, ବାଖ୍‌ରା ଅକ୍‌ତାଃରେୟା? ଏନ୍ତାଃଦ ଆଇଁୟାଃ ଚେଲାକଲଃ ପାସ୍‌କା ପାରାବ୍‌ରେୟାଃ ଜମେୟାଁଃ ଜମେୟାଁଇଙ୍ଗ୍‌ ।’
12 ၁၂ ထိုသူသည် ပြင်ဆင်လျက်ရှိသော အထက်အခန်းကြီးကို ပြလိမ့်မည်။ ထိုအခန်း၌ ပြင်ဆင်ကြလော့ဟု မိန့်တော်မူ၏။
୧୨ଇନିଃ ବାଇସେକାଡ଼ାକାନ୍‌ ମାରାଙ୍ଗ୍‌ ବାଖ୍‌ରା ଉଦୁବାବେନାଏ, ଏନ୍ତାଃରେ ବାଇୟେବେନ୍‌ ।”
13 ၁၃ တပည့်တောတို့သည် သွား၍ စကားတော်အတိုင်းတွေ့လျှင်၊ ပသခါပွဲကို ပြင်ဆင်ကြ၏။
୧୩ଇନ୍‌କିନ୍‌ ସେନଃୟାନ୍ତେ ୟୀଶୁ ଉଦୁବାଦ୍‌କିନ୍‌ଲେକା ନାମ୍‌କେଦାଃକିନ୍, ଆଡଃ ପାସ୍‌କା ପାରାବ୍‌ ନାଙ୍ଗ୍‌ ଜମେୟାଁଃକିନ୍‌ ବାଇକେଦାଃ ।
14 ၁၄ အချိန်ရောက်မှ တမန်တော်တကျိပ်နှစ်ပါးတို့နှင့်အတူ စားပွဲ၌ လျောင်းတော်မူ၍၊
୧୪ଆଡଃ ଏନ୍‌ ଦିପିଲି ସେଟେର୍‌ୟାନ୍‌ଚି ୟୀଶୁ ଆୟାଃ ପ୍ରେରିତ୍‌କଲଃ ଜଜମ୍‌ ନାଗେନ୍ତେ ଦୁବ୍‍ୟାନାଏ ।
15 ၁၅ ငါသည် အသေမခံမှီ ဤပသခါပွဲကို သင်တို့နှင့်အတူ စားခြင်းငှါ အလွန်အလိုရှိလေပြီ။
୧୫ଆଡଃ ଇନିଃ ଇନ୍‌କୁକେ କାଜିୟାଦ୍‌କଆଏ, “ଆଇଙ୍ଗ୍‌ ଦୁକୁ ସାହାତିଙ୍ଗ୍‌ୟେଁ ସିଦାରେ ନେ ପାସ୍‌କା ପାରାବ୍‌ରେୟାଃ ଜମେୟାଃଁ ଆପେଲଃ ଜଜମାଇଙ୍ଗ୍‌ ସାନାଙ୍ଗ୍‌ତାନା ।
16 ၁၆ ငါဆိုသည်ကား၊ ဘုရားသခင်၏ နိုင်ငံတော်၌ ပသခါပွဲမပြည့်စုံမှီတိုင်အောင် ယခုမှစ၍ ဤပွဲကို တဖန် ငါမစားရဟု မိန့်တော်မူလျက်၊
୧୬ଆଇଙ୍ଗ୍‌ଦ ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌ଆଃ ରାଇଜ୍‌ରେ ଏନାରାଃ ସବେନ୍‌ ମୁଣ୍ଡି ଆଉରି ଉଦୁବଃ ଜାକେଦ୍‌ ଆଡଃ ଚିଉଲାହ କାଇଙ୍ଗ୍‌ ଜମାଃ ମେତାପେତାନାଇଙ୍ଗ୍‌ ।”
17 ၁၇ ခွက်ဖလားကို ယူ၍ ကျေးဇူးတော်ကို ချီးမွမ်းပြီးမှ၊ ဤခွက်ကို ယူ၍ အချင်းချင်းဝေကြလော့။
୧୭ଆଡଃ କାଟୋରା ଆଉକେଦ୍‌ତେ, ଇନିଃ ଧାନ୍ୟାବାଦ୍‌ ଏମ୍‌ତାନ୍‌ଲଃ ମେତାଦ୍‌କଆଏ, “ଆପେୟାଃ ଥାଲାରେ ନେଆଁଁ ହାଟିଙ୍ଗ୍‌ୟେଁପେ ।”
18 ၁၈ ငါဆိုသည်ကား၊ ဘုရားသခင်၏ နိုင်ငံတော် မတည်မှီတိုင်အောင် ယခုမှစ၍ စပျစ်ရည်ကိုတဖန် ငါ မသောက်ရဟု မိန့်တော်မူ၏။
୧୮ଆଇଙ୍ଗ୍‌ଦ କାଜିୟାପେ ତାନାଇଙ୍ଗ୍‌, “ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌ଆଃ ରାଇଜ୍‌ ଆଉରି ହିଜୁଃଜାକେଦ୍‌ ଆଇଙ୍ଗ୍‌ ଦାଖ୍‌ରାସି ଆଡଃ ଚିଉଲାଅ କାଇଙ୍ଗ୍‌ ନୁଁଇଆ ।”
19 ၁၉ ထိုအခါ မုန့်ကိုယူ၍ ကျေးဇူးတော်ကိုချီးမွမ်းပြီးမှ မုန့်ကိုဖဲ့၍၊ ဤမုန့်ကား သင်တို့အဘို့ အလိုငှါ စွန့်သော ငါ၏ကိုယ် ဖြစ်၏။ ငါ့ကို အောက်မေ့ဘို့ရာ ဤသို့ပြုကြလော့ဟု မိန့်တော်မူ၏။
୧୯ଆଡଃ ଇନିଃ ହଲଙ୍ଗ୍‌ ସାବ୍‌କେଦ୍‌ତେ, ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌କେ ଧାନ୍ୟାବାଦ୍ ଏମ୍‌କିୟାଏ ଆଡଃ ଏନାକେ କେଚାଃକେଦ୍‌ତେ ଇନ୍‌କୁକେ ଏମ୍‌ତାନ୍‌ଲଃ କାଜିୟାଦ୍‌କଆଏ, “ନେଆଁଁ ଆଇଁୟାଃ ହଡ଼୍‌ମତାନାଃ, ଆପେ ନାଗେନ୍ତେ ଏମଃତାନା, ଆଇଙ୍ଗ୍‌କେ ପାହାମିଙ୍ଗ୍‌ ନାଗେନ୍ତେ ନେଆଁଁ ରିକାଏପେ ।”
20 ၂၀ ထိုနည်းတူညစာစားပြီးမှ ခွက်ကိုလည်းယူ၍၊ ဤခွက်ကား သင်တို့အဘို့အလိုငှါ သွန်းသော ငါ၏ အသွေး၌တည်သော ပဋိညာဉ်တရားသစ်ဖြစ်၏။
୨୦ଏନ୍‌ଲେକାଗି, ଇନିଃ ଆୟୁବ୍‌ଜମେୟାଃଁ ତାୟମ୍‌ତେ କାଟୋରା ସାବ୍‌କେଦ୍‌ତେ ମେତାଦ୍‌କଆଏ, “ନେ କାଟୋରା ଆଇଁୟାଃ ମାୟୋମ୍‌ତେ ଆପେୟାଃ ନାଙ୍ଗ୍‌ ଲିଙ୍ଗିୟଃତାନ୍ ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌ଆଃ ରାଜିନାମାରାଃ ନାୱାନିୟାମ୍‌ ତାନାଃ ।
21 ၂၁ သို့သော်လည်း ငါ့ကို အပ်နှံသောသူ၏လက်သည် ဤစားပွဲပေါ်မှာ ငါ့လက်နှင့်အတူရှိ၏။
୨୧“ମେନ୍‌ଦ ନେଲେପେ ଆଇଙ୍ଗ୍‌କେ ସାବ୍‌ଇଚିନିୟାଃ ତିଃଇ ଆଇଁୟାଃଲଃ ମେଜ୍‌ରେୟା ।
22 ၂၂ ခွဲခန့်မှတ်သားတော်မူသည်အတိုင်း လူသားသည် သွားရမည်။ သို့သော်လည်း လူသားကို အပ်နှံသော သူသည် အမင်္ဂလာရှိ၏ဟု မိန့်တော်မူ၏။
୨୨ମାନୱାହନ୍‌ ଆୟାଃ ନାଗେନ୍ତେ ଦହାକାନ୍‌ ଲେକାଏ ସେନଃତାନା, ମେନ୍‌ଦ ବାଇରିକଆଃ ତିଃଇରେ ଇନିଃକେ ସାବ୍‌ରିକାନିଃ ହାୟ୍ ହାୟ୍ ଚିମିନ୍‌ ଦୁକୁନାମେୟାଏ ।”
23 ၂၃ တပည့်တော်တို့သည်လည်း ထိုအမှုကို အဘယ်သူပြုအံ့နည်းဟု အချင်းချင်း မေးမြန်းကြ၏။
୨୩ଆଡଃ ଇନ୍‌କୁ ଆବୁଏତେ ନେ କାମି କାମିନିଃ ଅକଏ ତାନିଃ ମେନ୍ତେ ଆକ ଆକରେକ କୁଲିବାଡ଼ାକେଦାଃ ।
24 ၂၄ ထိုမှတပါး တပည့်တော်တို့သည် မိမိတို့တွင် အဘယ်သူသည် သာ၍ ကြီးမြတ်သနည်းဟု အချင်းချင်း ငြင်းခုံခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍၊
୨୪ଚେଲାକ ଆବୁଏତେ ଅକଏ ମାରାଙ୍ଗ୍‌ନିଃ ଆଟ୍‌କାରଃଆଏ ମେନ୍ତେକ ଏପ୍‌ରାଙ୍ଗ୍‌ୟାନା ।
25 ၂၅ ကိုယ်တော်က၊ လောကီမင်းတို့သည် အစိုးတရပြုတတ်ကြ၏။ အာဏာထားသောသူတို့ကိုလည်း ကျေးဇူးရှင်ဟူ၍ ခေါ်ဝေါ်ကြ၏။
୨୫ୟୀଶୁ ଇନ୍‌କୁକେ କାଜିୟାଦ୍‌କଆଏ, “ଏଟାଃ ଜାତିରେନ୍‌କଆଃ ରାଜାକ ଇନ୍‌କୁରେକ ରାଇଜେତାନା, ଆଡଃ ଇନ୍‌କୁଆଃରେ ଆକ୍‌ତେୟାର୍‌ ତାନ୍‌କକେ ଗାତିକ କାଜିୟଃତାନା ।
26 ၂၆ သင်တို့မူကား ထိုသို့မပြုကြနှင့်၊ သင်တို့တွင် အကဲအမှူးပြုသောသူကို ငယ်သားကဲ့သို့ဖြစ်စေ။ အုပ်စိုး သောသူကိုလည်း အစေခံကဲ့သို့ဖြစ်စေ။
୨୬ମେନ୍‌ଦ ଆପେ ଆଲ୍‌ପେ ନେକାଅଆଃ, ଆପେୟାଃ ଥାଲାରେ ମାରାଙ୍ଗ୍‌ନିଃ ହୁଡିଙ୍ଗ୍‌ନିଃଲେକା, ଆଡଃ ଆଗୁଆଇନିଃ ସୁସାର୍‌ନିଃ ଲେକା ତାଇନଃକାଏ ।
27 ၂၇ အဘယ်သူသည် သာ၍ ကြီးမြတ်သနည်း။ စားပွဲ၌ လျောင်းသောသူသည် ကြီးမြတ်သလော။ လုပ် ကျွေးသောသူသည် ကြီးမြတ်သလော။ စားပွဲ၌ လျောင်းသောသူသည်ကြီးမြတ်သည်မဟုတ်လော။ သို့သော် လည်း ငါသည် သင်တို့တွင် လုပ်ကျွေးသောသူကဲ့သို့ဖြစ်၏။
୨୭ଅକଏ ମାରାଙ୍ଗ୍‌ଆଏ, ଜଜମ୍‌ରେ ଦୁବାକାନ୍‌ନିଃ ଚି ଦାସି? ଚିୟାଃ ଜଜମ୍‌ରେ ଦୁବାକାନ୍‌ନିଃ କାଏ ମାରାଙ୍ଗ୍‌ଆଁ? ମେନ୍‌ଦ ଆଇଙ୍ଗ୍‌ ଆପେୟାଃ ଥାଲାରେ ମିଆଁଦ୍‌ ଦାସିଲେକାଃଇଙ୍ଗ୍‌ ।
28 ၂၈ ငါသည် စုံစမ်းနှောင့်ရှက်ခြင်းကို ခံစဉ်တွင် သင်တို့သည် ငါ၌မှီဝဲသောသူဖြစ်ရာ၏။
୨୮“ଆଇଁୟାଃ ବିନିଡ଼ାଅକରେ ଆଇଙ୍ଗ୍‌ଲଃ ତାଇକାନ୍‌କ ଆପେଗି ତାନ୍‌ପେ ।
29 ၂၉ ငါ့ခမည်းတော်သည် ငါ့အား နိုင်ငံကို ပေးတော်မူသည်နှင့်အညီ၊
୨୯ଆଡଃ ଆପୁଇଙ୍ଗ୍‌ ଆଇଙ୍ଗ୍‌କେ ରାଇଜ୍‌ ରିକାଏରେୟାଃ ଆକ୍‌ତେୟାର୍‌ ଏମାକାଦିଙ୍ଗ୍‌ ଲେକା ଆଇଙ୍ଗ୍‌ହଁ ଆପେକେ ଆକ୍‌ତେୟାର୍‌ ଏମାପେତାନାଇଙ୍ଗ୍‌,
30 ၃၀ သင်တို့သည် ငါ၏နိုင်ငံတွင် ငါ့စားပွဲ၌ စားသောက်သောအခွင့်ကို၎င်း၊ တရားပလ္လင်ပေါ်မှာထိုင်၍ ဣသရေလလူတဆယ်နှစ်မျိုးကို အုပ်စိုးရသောအခွင့်ကို၎င်း၊ ငါသည် သင်တို့အား ပေးမည်ဟု မိန့်တော်မူ၏။
୩୦ଜେ'ଲେକାଚି, ଆପେ ଆଇଁୟାଃ ରାଇଜ୍‌ରେ ଆଇଁୟାଃ ମେଜ୍‌ରେପେ ଜମ୍‌ନୁଁଏୟା ଆଡଃ ରାଜ୍‌ଗାଦିରେ ଦୁବ୍‌କେଦ୍‌ତେ ଇସ୍ରାଏଲ୍‌ରେନ୍‌ ବାରା କିଲିକଆଃପେ ବିଚାରେୟା ।
31 ၃၁ တဖန် သခင်ဘုရားက၊ ရှိမုန်၊ ရှိမုန်၊ ဂျုံဆန်ကို ဆန်ခါနှင့်ချသကဲ့သို့ စာတန်သည် သင်တို့ကို ချရမည် အကြောင်း အခွင့်တောင်းသည်ဖြစ်၍၊
୩୧“ଏ ଶିମୋନ୍‌, ଏ ଶିମୋନ୍‌, ନେଲେମ୍ ଚାଷି ଗହମ୍‌କେ ହାଟାଃରେ କେଲାଅକେଦ୍‌ତେ ପେଟେଃକେ ଆତମେଲେକା, ଆପେକେ ବିଡ଼ାଅ ମେନ୍ତେ ସାଏତାନ୍‌ହଗି ବୁଗିନ୍‌ ହଡ଼କତାଃଏତେ ଏତ୍‌କାନ୍‌ ହଡ଼କକେ ଆଲ୍‌ଗାଅରେୟାଃ ଆନ୍‌ଚୁଇ ନାମାକାଦା ।
32 ၃၂ သင်၏ယုံကြည်သောစိတ် မပျက်စေခြင်းငှါ ငါသည် သင့်အဘို့ဆုတောင်းလေပြီ။ သင်သည် သတိရ ပြန်သောအခါ သင်၏ညီအစ်ကိုတို့ကို တည်ကြည်စေလော့ဟု မိန့်တော်မူလျှင်၊
୩୨ମେନ୍‌ଦ ଆମାଃ ବିଶ୍ୱାସ୍‌ ଆଲକା ଚାବାଃଅ ମେନ୍ତେ ଆଇଙ୍ଗ୍‌ ଆମାଃ ନାଗେନ୍ତେଇଙ୍ଗ୍‌ ବିନ୍ତିୟାକାଦାଃ, ଆଡଃ ଆମ୍‌ ରୁହାଡ଼୍‌ରେଦ ଆମାଃ ହାଗାକକେ ପକ୍‌ତାକମେ ।”
33 ၃၃ ပေတရုက၊ သခင်၊ အကျွန်ုပ်သည် ကိုယ်တော်နှင့်အတူ ထောင်ထဲသို့၎င်း၊ အသေသတ်ခြင်းသို့၎င်း လိုက်ခြင်းငှါ အသင့်ရှိပါ၏ဟု လျှောက်လေသော်၊
୩୩ମେନ୍‌ଦ ପାତ୍‌ରାସ୍‌ କାଜିକିୟାଏ, “ହେ ପ୍ରାଭୁ ଆମ୍‌ଲଃ ଜେହେଲ୍‌ତେ ସେନ୍‌ ଆଡଃ ଗଜଃ ନାଗେନ୍ତେ ସାପ୍‌ଡ଼ାଅକାନାଇଙ୍ଗ୍‌ ।”
34 ၃၄ သခင်ဘုရားက၊ ပေတရု၊ ငါဆိုသည်ကား၊ ယနေ့တွင် ကြက်မတွန်မှီ သင်သည် ငါ့ကို မသိဟု သုံးကြိမ်မြောက်အောင် ငြင်းပယ်လိမ့်မည်ဟု မိန့်တော်မူ၏။
୩୪ୟୀଶୁ ମେତାଇଜାଏ, “ଏ ପାତ୍‌ରାସ୍‌, ତିସିଙ୍ଗ୍‌ଗି ସାଣ୍ଡିସିମ୍‌ ରାଆଃ ସିଦାରେ ଆପିସା ଇନିଃକେ କାଇଙ୍ଗ୍‌ ସାରିୟାଃ ମେନ୍ତେମ୍‌ ମେନେୟା, ନେଆଁଁଇଙ୍ଗ୍‌ ମେତାମ୍‌ତାନା ।”
35 ၃၅ တဖန် မိန့်တော်မူသည်ကား၊ အထက်က ငွေအိတ်၊ လွယ်အိတ်၊ ခြေနင်းမပါဘဲ သွားကြလော့ဟု သင်တို့ကို ငါစေလွှတ်သောအခါ တစုံတခုလိုသလောဟု မေးလျှင်၊ တစုံတခုမျှ မလိုပါဟု လျှောက်ကြသော်၊
୩୫ଏନ୍ତେ ୟୀଶୁ ଆୟାଃ ଚେଲାକକେ କୁଲିକେଦ୍‌କଆଏ, “ଆଇଙ୍ଗ୍‌ ଆପେକେ ବେଗାର୍‌ ପାଏସାମୁନା, ଥାଇଲା, ଆଡଃ ଖାର୍‌ପାତେଇଙ୍ଗ୍‌ କୁଲ୍‌କେଦ୍‌ପେରେ, ଚିୟାଃ ଜେତ୍‌ନାଃତେପେ ଜାଞ୍ଜିୟାନା?” “ଜେତ୍‌ନାଃତେ କାହା” ମେନ୍ତେକ କାଜିରୁହାଡ଼୍‌କିୟା ।
36 ၃၆ ယခုမူကား ငွေအိတ်ရှိသောသူသည် ယူစေ။ လွယ်အိတ်ရှိသောသူသည် ယူစေ။ ထားမရှိသော သူသည် အဝတ်ကိုရောင်း၍ ထားကိုဝယ်စေ။
୩୬ୟୀଶୁ ଇନ୍‌କୁକେ ମେତାଦ୍‌କଆଏ, “ମେନ୍‌ଦ ନାହାଁଃ ପାଏସାମୁନା ତାଇନଃନିଃ ଏନା ଇଦିକାଏ, ଆଡଃ ଥାଇଲାହଁ, ଆଡଃ ଅକଏତାଃରେ ତାରାଉଡ଼ି ବାନଆଃ ଇନିଃ ଆୟାଃ ଲିଜାଃ ଆଖ୍‌ରିଙ୍ଗ୍‌କେଦ୍‌ତେ ମିଆଁଦ୍‌ କିରିଙ୍ଗ୍‌ୟେଁକାଏ ।
37 ၃၇ အကြောင်းမူကား၊ ထိုသူသည် မတရားသောသူတို့နှင့် ရေတွက်ဝင်ခြင်းသို့ ရောက်၏ဟူသော ကျမ်းစာ ချက်သည် ငါ၌ ယခုပင် ပြည့်စုံရမည်။ ငါ့အမှုအရာတို့သည် ပြီးစီးခြင်းသို့ ရောက်ကြပြီဟု မိန့်တော်မူ၏။
୩୭ନେଆଁ ଧାରାମ୍‌ପୁଥିରେ ଅଲାକାନା, ‘ଇନିଃ କା ଧାର୍‌ମାନ୍‌ ହଡ଼କଲଃ ଲେକାୟାନାଏ,’ ଆଡଃ ଆଇଙ୍ଗ୍‌ ମେତାପେ ତାନାଇଙ୍ଗ୍‌, ନେଆଁଁ ଆଇଁୟାଃରେ ହବାଅଃଗିୟା । ହେଗି, ଧାରାମ୍‌ପୁଥିରେ ଆଇଁୟାଃ ବିଷାଏରେ ଅଲାକାନ୍‌ତେୟାଃଦ ସାର୍‌ତିଗି ହବାଅଃଗିୟା ।”
38 ၃၈ ထိုသူတို့ကလည်း၊ သခင်၊ ထားနှစ်စင်းရှိပါ၏ဟု လျှောက်လျှင်၊ တန်ပြီဟု မိန့်တော်မူ၏။
୩୮ଚେଲାକ କାଜିକିୟାଃକ, “ହେ ପ୍ରାଭୁ, ନେଲେମେ ବାରିଆ ତାରାଉଡ଼ି ନେତାଃରେୟା ।” ଇନିଃ ମେତାଦ୍‌କଆଏ, “ଇମ୍‌ନାଙ୍ଗ୍‌ରେ ହବାକଆଃ ।”
39 ၃၉ ထိုနောက် အလေ့တော်ရှိသည်အတိုင်း သံလွင်တောင်သို့ ထွက်ကြွတော်မူ၍၊ တပည့်တော်တို့သည် နောက်တော်သို့ လိုက်ကြ၏။
୩୯ୟୀଶୁ ସାହାର୍‌ହେତେ ଅଡଙ୍ଗ୍‌ୟାନ୍‌ଲଃ ସବେନ୍‌ ହୁଲାଙ୍ଗ୍‌ ସେନଃତାନ୍‌ଲେକା ଜାଇତୁନ୍‌ ବୁରୁତେ ସେନଃୟାନା, ଆଡଃ ଇନିୟାଃ ଚେଲାକହ ଅତଙ୍ଗ୍‌କିୟାକ ।
40 ၄၀ ထိုအရပ်သို့ ရောက်တော်မူလျှင်၊ သင်တို့သည် စုံစမ်းနှောင့်ရှက်ခြင်းနှင့် ကင်းလွတ်မည်အကြောင်း ဆု တောင်းကြလော့ဟု မိန့်တော်မူပြီးမှ၊
୪୦ଏନ୍‌ ଠାୟାଦ୍‌ରେ ସେଟେର୍‌ୟାନ୍‌ଚି ମେତାଦ୍‌କଆଏ, “ବିଡ଼ାଅରେ ଆଲ୍‌ପେ ଉୟୁଗଃକା ମେନ୍ତେ ବିନ୍ତିପେ ।”
41 ၄၁ တပည့်တော်တို့နှင့် ကျောက်ခဲတပစ်လောက် ခွာသွား၍ ဒူးထောက်လျက်၊
୪୧ୟୀଶୁ ମିଆଁଦ୍‌ ଦିରିହୁଦ୍‌ମାଃ ଇମ୍‌ନାଙ୍ଗ୍‌ ସାଙ୍ଗିନ୍‌ ଇନ୍‌କୁଏତେ ଆତମ୍‌ୟାନାଏ, ଆଡଃ ଇକ୍‌ଡ଼ୁମ୍‌କେଦ୍‌ତେ ବିନ୍ତିକେଦାଏ ।
42 ၄၂ အိုအဘ၊ အလိုတော်ရှိလျှင် ဤခွက်ကို အကျွန်ုပ်မှ လွှဲတော်မူပါ။ သို့သော်လည်း အကျွန်ုပ်အလိုရှိ သည်အတိုင်း မဖြစ်ပါစေနှင့်။ ကိုယ်တော်အလိုရှိသည်အတိုင်း ဖြစ်ပါစေသောဟု ဆုတောင်းတော်မူ၏။
୪୨“ହେ ଆବା, ଆମ୍‌ ସାନାଙ୍ଗ୍‌ରେଦ ନେ କାଟୋରା ଆଇଙ୍ଗ୍‌ଏତେ ଆତମେଁମେ, ଏନ୍‌ରେୟ ଆଇଁୟାଃ ସାନାଙ୍ଗ୍‌ଲେକାଦ କାହା ମେନ୍‌ଦ ଆମାଃ ସାନାଙ୍ଗ୍‌ଲେକା ହବାଅଃକା ।”
43 ၄၃ ထိုအခါ ကောင်းကင်တမန်သည် ထင်ရှားလာ၍ ကိုယ်တော်ကို အားပေးရ၏။
୪୩ସିର୍ମାସାଃଏତେ ମିଆଁଦ୍‌ ସିର୍ମାରେନ୍‌ ଦାସି ଇନିଃକେ ପେଡ଼େଜି ନାଗେନ୍ତେ ଇନିଃତାଃତେ ହିଜୁଃୟାନା ।
44 ၄၄ ပြင်းစွာသောဝေဒနာကိုခံလျက် အထူးသဖြင့်ကြိုးစား၍ ဆုတောင်းတော်မူ၏။ ချွေးထွက်တော်မူသည် ကား၊ မြေပေါ်၌ကျသော သွေးစက်ခဲကဲ့သို့ ဖြစ်သတည်း။
୪୪ଆଡଃ ୟୀଶୁ ପୁରାଃ ଦୁକୁୟାନ୍ତେ ପୁରାଃଗି ବିନ୍ତିଗରୋଙ୍ଗ୍‌କେଦାଃଏ ଆଡଃ ଇନିୟାଃ ବାଲ୍‌ବାଲ୍‌ଦାଆଃ ଅତେରେ ଜରତାନ୍‌ ସାକିଦ୍‌ ମାୟୋମ୍‌ଲେକାୟାନା ।
45 ၄၅ ထိုသို့ ဆုတောင်းပြီးမှ၊ ယေရှုသည်ထ၍ တပည့်တော်တို့ရှိရာသို့ ပြန်သောအခါ၊ သူတို့သည် ဝမ်းနည်း သောစိတ်ရှိသည်နှင့် အိပ်ပျော်လျက် နေကြသည်ကို တွေ့တော်မူလျှင်၊
୪୫ଇନିଃ ବିନ୍ତିକେଦ୍‌ତେ ବିରିଦ୍‌ୟାନାଏ ଆଡଃ ଆୟାଃ ଚେଲାକତାଃ ରୁହାଡ଼୍‌ୟାନ୍‌ଚି, ଇନ୍‌କୁକେ ଦୁଡ଼ୁମାକାନ୍‌ ନାମ୍‍କେଦ୍‍କଆଏ, ଆଡଃ ହୁଡିଙ୍ଗ୍‌ଜୀଉୟାନାଏ ।
46 ၄၆ သင်တို့သည် အဘယ်ကြောင့် အိပ်ပျော်ကြသနည်း။ ထကြ။ စုံစမ်းနှောင့်ရှက်ခြင်းနှင့် ကင်းလွတ်မည် အကြောင်း ဆုတောင်းကြလော့ဟု မိန့်တော်မူ၏။
୪୬ଇନିଃ କୁଲିକେଦ୍‌କଆଏ, “ଚିନାଃମେନ୍ତେପେ ଦୁଡ଼ୁମ୍‌ତାନା? ମାର୍‌ ବିରିଦ୍‌ପେ ଆଡଃ ବିଡ଼ାଅରେ ଆଲ୍‌ପେ ଉୟୁଗଃକା ମେନ୍ତେ ବିନ୍ତିପେ ।”
47 ၄၇ ထိုသို့ မိန့်တော်မူစဉ်တွင်ပင် တပည့်တော်တကျိပ်နှစ်ပါးအဝင်ဖြစ်သော ယုဒရှကာရုတ်သည် လူ အပေါင်းတို့ကို လမ်းပြလျက်လာ၍၊ ယေရှုကို နမ်းခြင်းငှါ ချဉ်းကပ်လေ၏။
୪୭ୟୀଶୁ ନେଆଁଁ କାଜିତାନ୍‌ ତାଇକେନ୍‌ ଇମ୍‌ତାଗି ନେଲେପେ ଗାଦେଲହଡ଼କ ହିଜୁଃୟାନା, ଆଡଃ ଗେଲ୍‌ବାର୍‌ ଚେଲାକଏତେ ଯିହୁଦା ନୁତୁମ୍‌ ମିଆଁଦ୍‌ ଚେଲା ଇନ୍‌କୁକେ ଆୟାର୍‌ତେ ଆଉକେଦ୍‌କଆ ଆଡଃ ୟୀଶୁକେ ଚଅଃ'ଇ ନାଗେନ୍ତେ ଇନିଃତାଃତେ ନାଡ଼େଃୟାନା,
48 ၄၈ ယေရှုကလည်း၊ ယုဒါ သင်သည် နမ်းခြင်းကို ပြုလျက် လူသားကိုအပ်သလောဟု မေးတော်မူ၏။
୪୮ମେନ୍‌ଦ ୟୀଶୁ ମେତାଇଜାଏ, “ଏ ଯିହୁଦା, ଚିୟାଃ ଆମ୍‌ ମାନୱାହନ୍‌କେ ଚଅଃ'ଇତାନ୍‌ଲମ୍‌ ସାବ୍‌ଇଚିତାନା?”
49 ၄၉ ယေရှုနှင့်အတူပါသော သူတို့သည် ဖြစ်အံ့သောအမှုကို မြင်လျှင်၊ သခင်၊ အကျွန်ုပ်တို့သည် ထားနှင့် ခုတ်ရပါမည်လောဟု မေးလျှောက်ပြီးမှ၊
୪୯ୟୀଶୁଲଃ ତାଇକେନ୍‌କ ହବାଅଃତେୟାଃ ନେଲ୍‌କେଦ୍‌ତେ କାଜିକିୟାକ, “ହେ ପ୍ରାଭୁ ଚିୟାଃ ଆଲେ ତାରାଉଡ଼ିତେଲେ ମାଆଃକଆ?
50 ၅၀ တယောက်သည် ယဇ်ပုရောဟိတ်မင်း၏ ကျွန်တယောက်ကို ခုတ်သဖြင့် လက်ျာနားရွက်ပြတ်လေ၏။
୫୦ଆଡଃ ଇନ୍‌କୁଏତେ ମିଆଁଦ୍‌ନିଃ ମାରାଙ୍ଗ୍‌ ଯାଜାକ୍‌ଆଃ ଦାସିରାଃ ଜମ୍‌ ଲୁତୁର୍‌କେ ମାଆଃଖାଣ୍ଡାଅକେଦାଏ ।”
51 ၅၁ ယေရှုကလည်း၊ တန်စေဟု မိန့်တော်မူ၍ နားရွက်ကို လက်တော်နှင့်တို့သဖြင့် အနာကို ပျောက်စေ တော်မူ၏။
୫୧ମେନ୍‌ଦ ୟୀଶୁ କାଜିରୁହାଡ଼୍‌କେଦାଏ, “ନେଆଁଦ କାହା” ଆଡଃ ଏନ୍‌ ଦାସିଆଃ ଲୁତୁର୍‌ ଜୁଟିଦ୍‌କେଦ୍‌ତେ ଇନିଃକେ ବୁଗିକିୟାଏ ।
52 ၅၂ ထိုအခါ အထံတော်သို့ရောက်လာသော ယဇ်ပုရောဟိတ်အကြီး၊ ဗိမာန်တော်မှူး၊ လူအကြီးအကဲတို့ အား ယေရှုက၊ သင်တို့သည် ထားပြကို ဘမ်းသကဲ့သို့ ငါ့ကို ဘမ်းအံ့သောငှါ ထားနှင့် ဒုတ်များကို လက်စွဲလျက် လာကြသည်တကား။
୫୨ଏନ୍ତେ ୟୀଶୁ ଆୟାଃତାଃ ହିଜୁଆକାନ୍‌ ମାରାଙ୍ଗ୍‌ ଯାଜାକ୍‌କ, ମାନ୍ଦିର୍‌ ହରକଆଃ ଗୁସିୟାଁକ, ଆଡଃ ପ୍ରାଚିନ୍‌କକେ କାଜିୟାଦ୍‌କଆଏ, “ଚିୟାଃ ଆପେ କୁମ୍ବୁଡ଼ୁସାବ୍‌ଲେକା ତାରାଉଡ଼ି ଆଡଃ ଭଙ୍ଗାଟ୍‌କ ସାବ୍‌କେଦ୍‌ତେପେ ହିଜୁଆକାନା?
53 ၅၃ ငါသည် ဗိမာန်တော်၌ သင်တို့နှင့်အတူ ရှိနေစဉ်အခါ သင်တို့သည် ငါ့ကို မဘမ်းမဆီးကြ။ သို့သော် လည်း ယခုအချိန်ကား သင်တို့အချိန်ဖြစ်၏။ မှောင်မိုက်တန်ခိုးလည်းဖြစ်၏ဟု မိန့်တော်မူ၏။
୫୩ସବେନ୍‌ ହୁଲାଙ୍ଗ୍‌ ଆଇଙ୍ଗ୍‌ ମାନ୍ଦିର୍‌ରେ ଆପେଲଃ ତାଇକେନ୍‌ଇମ୍‌ତା ଆପେ ଆଇଙ୍ଗ୍‌ରେ ତିଃଇ କାପେ ଜିଲିଙ୍ଗ୍‌କେଦାଃ । ମେନ୍‌ଦ ନେଆଁଁ ଆପେୟାଃ ସାମାଏ ତାନାଃ ଆଡଃ ନୁବାଃରେୟାଃ ରାଇଜ୍‌ତାନାଃ ।”
54 ၅၄ ထိုသူတို့သည် ကိုယ်တော်ကို ဘမ်းဆီး၍ ယဇ်ပုရောဟိတ်မင်း၏အိမ်သို့ ဆောင်သွားကြ၏။ ပေတရု သည်လည်း သူတို့နှင့် ဝေးစွာလိုက်လေ၏။
୫୪ଇନ୍‌କୁ ୟୀଶୁକେ ସାବ୍‌ଇଦିକିଃତେ ମାରାଙ୍ଗ୍‌ ଯାଜାକ୍‌କଆଃ ଅଡ଼ାଃତେକ ଇଦିକିୟାଃ, ଆଡଃ ପାତ୍‌ରାସ୍‌ ସାଙ୍ଗିନ୍‌ରେ ତାଇକେଦ୍‌ତେ ଦୟା ଦୟା ଇନିଃକେ ଅତଙ୍ଗ୍‌କିୟା ।
55 ၅၅ အိမ်ဦးအလယ်၌ မီးမွေးပြီးမှ၊ လူများတို့သည် စုဝေး၍ ထိုင်ကြလျှင်၊ ပေတရုသည်လည်း သူတို့အထဲ၌ ထိုင်နေ၏။
୫୫ମେନ୍‌ଦ ଇନ୍‌କୁ ଅଡ଼ାଃରାଚାରେ ସେଙ୍ଗେଲ୍‌ତିଙ୍ଗ୍‌କେଦ୍‌ତେ ସବେନ୍‌କ ଦୁବ୍‌ୟାନା, ଆଡଃ ପାତ୍‌ରାସ୍‌ହ ଇନ୍‌କୁଲଃ ଦୁବ୍‌ୟାନାଏ ।
56 ၅၆ ထိုသို့ ပေတရုသည် မီးအနားမှာ ထိုင်နေသည်ကို အစေအပါးမိန်းမတယောက်သည်မြင်လျှင်၊ သူ့ကို စေ့စေ့ကြည့်၍၊ ဤသူသည် ယေရှုနှင့် ပေါင်းဘော်သောသူဖြစ်သည်ဟု ဆိုသော်၊
୫୬ମିଆଁଦ୍‌ କାମ୍‌ଡ଼ି ଇନିଃକେ ସେଙ୍ଗେଲ୍‌ଜାପାଃରେ ଦୁବାକାନ୍‌ ନେଲ୍‌କିଃତେ ନେଲ୍‌ବାଇକିୟାଏ ଆଡଃ ମେନ୍‌କେଦାଏ, “ନିଃ ହଗି ୟୀଶୁଲଃ ତାଇକେନାଏ ।”
57 ၅၇ ပေတရုက၊ အချင်းမိန်းမ၊ ထိုသူကို ငါမသိဟု ငြင်းလေ၏။
୫୭ମେନ୍‌ଦ ଇନିଃ ଦଦାଦ୍‌ତାନ୍‌ଲଃ କାଜିକିୟାଏ, “ଏ କୁଡ଼ି ଆଇଙ୍ଗ୍‌ଦ ଇନିଃକେ କାଇଙ୍ଗ୍‌ ସାରିୟାଃ ।”
58 ၅၈ ထိုနောက် များမကြာ အခြားသောသူသည် ပေတရုကိုမြင်လျှင်၊ သင်သည်လည်း ထိုသူတို့အဝင်ဖြစ် သည်ဟုဆိုသော်၊ ပေတရုက၊ အချင်းလူ၊ ငါသည် သူတို့ အဝင်မဟုတ်ဟု ဆို၏။
୫୮ଆଡଃଘାଡ଼ିକାଦ୍‌ ତାୟମ୍‌ତେ ଏଟାଃ ହଡ଼ ଇନିଃକେ ନେଲ୍‌କିଦ୍‌ତେ ମେତାଇଜାଏ, “ଆମ୍‌ହ ଇନ୍‌କୁଏତେ ମିଆଁଦ୍‌ନିଃ ତାନ୍‌ମେ ।” ମେନ୍‌ଦ ପାତ୍‌ରାସ୍‌ କାଜିକିୟାଏ, “ଏ ହଡ଼ ଆଇଙ୍ଗ୍‌ଦ ନାହାଁଲିଙ୍ଗ୍‌ ।”
59 ၅၉ တဖန် တနာရီလောက်ကြာပြီးမှ အခြားသောသူက၊ အကယ်စင်စစ် ဤသူသည် ယေရှုနှင့် ပေါင်းဘော် သောသူဖြစ်၏။ ဂါလိလဲလူလည်း ဖြစ်၏ဟု ခိုင်မာစွာဆိုလျှင်၊
୫୯ମିଦ୍‌ଘାଣ୍ଟାଲେକା ତାୟମ୍‌ତେ ଆଡଃ ଏଟାଃନିଃ କାଜିକେଦାଏ, “ସାର୍‌ତିଗି ନିଃହ ଇନିଃଲଃ ତାଇକେନାଏ, ନିଃଦ ଗାଲିଲ୍‌ରେନ୍‌ ନିଃ ତାନିଃ ।”
60 ၆၀ ပေတရုက၊ အချင်းလူ၊ သင်ပြောသောအရာကို ငါမသိဟုဆို၏။ ထိုစကားကိုပြောသော ခဏခြင်းတွင် ကြက်တွန်လေ၏။
୬୦ମେନ୍‌ଦ ପାତ୍‌ରାସ୍‌ କାଜିରୁହାଡ଼୍‌କିୟାଏ, “ଏ ହଡ଼, ଆମ୍‌ କାଜିତାନ୍‌ତେୟାଃ କାଇଙ୍ଗ୍‌ ସାରିୟାଃ ।” ପାତ୍‌ରାସ୍‌ ନେଆଁଁ କାଜିତାନ୍‌ ଇମ୍‌ତାଗି ସାଣ୍ଡିସିମ୍‌ ରାଆଃକେଦାଏ ।
61 ၆၁ ထိုအခါ သခင်ဘုရားသည်လှည့်၍ ပေတရုကို ကြည့်တော်မူ၏။ ကြက် မတွန်မှီ သင်သည် သုံးကြိမ် မြောက်အောင် ငါ့ကို ငြင်းပယ်လိမ့်မည်ဟု မိန့်တော်မူသော စကားကို ပေတရုသည် သတိရသဖြင့်၊
୬୧ଏନ୍ତେ ପ୍ରାଭୁ ହେତାରୁହାଡ଼୍‌କେଦ୍‌ତେ ପାତ୍‌ରାସ୍‌କେ ଆରିଦ୍‌କିୟାଏ, ଏନ୍ତେ ପାତ୍‌ରାସ୍‌ ସାଣ୍ଡିସିମ୍‌ ରାଆଃ ସିଦାରେ ଆପିସା ଆଇଙ୍ଗ୍‌ ଇନିଃକେ କାଇଙ୍ଗ୍‌ ସାରିୟାଃ ମେନେୟାମ୍‌ ମେନ୍ତେ ପ୍ରାଭୁ କାଜିକାନ୍‌ କାଜିକେ ପାହାମ୍‌କେଦାଏ ।
62 ၆၂ ပြင်သို့ထွက်၍ ပြင်းစွာငိုကြွေးလေ၏။
୬୨ଆଡଃ ପାତ୍‌ରାସ୍‌ ଅଡଙ୍ଗ୍‌ୟାନ୍‌ତେ କୁସୁଦ୍‌ କୁସୁଦ୍‌ ରାଆଃକେଦାଏ ।
63 ၆၃ ယေရှုကို ကိုင်ဆွဲသောသူတို့သည် ကိုယ်တော်ကို ပြက်ယယ်ပြု၍ ရိုက်ပုတ်ကြ၏။
୬୩ୟୀଶୁକେ ସାବାକାଇ ହଡ଼କ ଲାନ୍ଦାଇତାନ୍‌ଲଃ ଦାଲ୍‌କିୟାଃକ ।
64 ၆၄ မျက်နှာတော်ကိုဖုံးပြီးလျှင် လက်နှင့်ပုတ်လျက်၊ ကိုယ်တော်ကို အဘယ်သူပုတ်သည်ကို ပရောဖက်ပြု ၍ ဟောတော်မူပါဟုဆိုကြ၏။
୬୪ଇନିୟାଃ ମେଦ୍‌ ତଲ୍‌ଜାପିଦ୍‌କିଃତେ କୁଲିକିୟାଃକ, “ଆମ୍‌ ପରେ ନାବୀ ତାନ୍‌ମେ, ମାର୍‌ ଉଦୁବାଲେମ୍‌, ଅକଏ ଥାପ୍‌ଡ଼ିକେଦ୍‌ମେଁୟାଏ ।”
65 ၆၅ အခြားသောစကားများဖြင့်လည်း ကိုယ်တော်ကို ကဲ့ရဲ့၍ ပြောဆိုကြသေး၏။
୬୫ଆଡଃ ଏଟାଃ ଏଟାଃ ପୁରାଃ ହିଲାଙ୍ଗ୍‌କାଜି ଇନିୟାଃ ବିରୁଧ୍‌ରେକ କାଜିକେଦା ।
66 ၆၆ မိုဃ်းလင်းသောအခါ လူတို့တွင် အကြီးအကဲဖြစ်သောသူ၊ ယဇ်ပုရောဟိတ်အကြီး၊ ကျမ်းပြုဆရာတို့ သည် စည်းဝေး၍ ကိုယ်တော်ကို လွှတ်တော်သို့ ဆောင်သွားပြီးလျှင်၊
୬୬ଆଙ୍ଗ୍‌ୟାନ୍‌ଲଃଗି ହଡ଼କଆଃ ପ୍ରାଚିନ୍‌କ ଆଡଃ ମାରାଙ୍ଗ୍‌ ଯାଜାକ୍‌କ, ଆଇନ୍‌ ଇତୁକ ହୁଣ୍ଡିୟାନା ଆଡଃ ୟୀଶୁକେ ଆକଆଃ ପାଞ୍ଚେଟ୍‌ତେ ଇଦିକିୟାଃକ ।
67 ၆၇ သင်သည် ခရစ်တော်မှန်လျှင် ငါတို့အား ပြောလော့ဟုဆိုကြ၏။ ယေရှုကလည်း၊ ငါပြောလျှင် သင်တို့ သည် မယုံ။
୬୭“ଆମ୍‌ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ୍‌ ତାନ୍‌ମେରେଦ ମାର୍‌ କାଜିୟାଲେମ୍‌” ମେନ୍ତେ କାଜିକିୟାକ, ୟୀଶୁ ମେନ୍‌ରୁହାଡ଼ାଦ୍‌କଆଏ, “ଆଇଙ୍ଗ୍‌ ଆପେକେ କାଜିୟାପେରେହ ଆପେ କାପେ ବିଶ୍ୱାସେୟା,
68 ၆၈ ငါမေးလျှင်လည်း သင်တို့သည် မဖြေဘဲ၊ ငါ့ကို မလွှတ်ဘဲနေကြလိမ့်မည်။
୬୮ଆଡଃ ଆଇଙ୍ଗ୍‌ ଜେତ୍‌ନାଃଇଙ୍ଗ୍‌ କୁଲିପେରେୟ ଆପେ କାପେ କାଜିରୁହାଡ଼ାଇୟାଁଃ ।
69 ၆၉ နောက်၌ လူသားသည် ဘုရားသခင်၏ တန်ခိုးတော်လက်ျာဘက်၌ ထိုင်တော်မူလတံ့ဟု မိန့်တော်မူ သော်၊
୬୯ମେନ୍‌ଦ ନାହାଁଃଏତେ ମାନୱାହନ୍‌ ସବେନ୍‌ ପେଡ଼େୟାନ୍‌ ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌ଆଃ ଜମ୍‌ତିସାଃରେ ଦୁବାକାନ୍‌ ନେଲଃଆଏ ।”
70 ၇၀ ထိုသူအပေါင်းတို့က၊ သို့ဖြစ်၍ သင်သည် ဘုရားသခင်၏ သားတော်မှန်သည်တကားဟု ဆိုကြလျှင်၊ သင်တို့ဆိုသည်အတိုင်းမှန်သည်ဟု မိန့်တော်မူ၏။
୭୦ଆଡଃ ସବେନ୍‌କ କୁଲିକିୟାଃକ, “ତାବ୍‌ଦ, ଚିୟାଃ ଆମ୍‌ ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌ଆଃ ହନ୍‌ ତାନ୍‌ମେ?” ଇନିଃ ମେତାଦ୍‌କଆଏ, “ଆମ୍‌ ଇନିଃଗି ତାନ୍‌ମେ ମେନ୍ତେ ଆପେଗିପେ କାଜିତାନା ।”
71 ၇၁ ထိုသူတို့ကလည်း၊ အဘယ်သက်သေလိုသေးသနည်း။ သူ၏စကားကို ငါတို့ကိုယ်တိုင် ကြားရပြီဟု ဆိုကြ၏။
୭୧ଏନ୍ତେ ଇନ୍‌କୁ ମେନ୍‌କେଦାଃ, “ନାହାଁଃଦ ଆବୁଆଃ ଆଡଃ ଚିକାନ୍‌ ଗାୱା ଲାଗାତିଙ୍ଗ୍‌ୟାଁଃ? ଆବୁଦ ଇନିୟାଃ ମଚାଏତେଗି ଆୟୁମ୍‌କେଦାଃବୁ ।”

< လုကာ 22 >