< ယောဟန် 13 >

1 ပသခါပွဲမခံမှီ၌ ယေရှုသည် ဤလောကမှခမည်းတော်ထံသို့ ပြောင်းရသောအချိန်ရောက်သည်ကို သိ တော်မူသည်ဖြစ်၍၊ ဤလောက၌ရှိသောမိမိလူတို့ကိုချစ်တော်မူသောကြောင့် အဆုံးတိုင်အောင်ချစ်တော်မူ၏။
நிஸ்தாரோத்ஸவஸ்ய கிஞ்சித்காலாத் பூர்வ்வம்’ ப்ரு’தி²வ்யா​: பிது​: ஸமீபக³மநஸ்ய ஸமய​: ஸந்நிகர்ஷோபூ⁴த்³ இதி ஜ்ஞாத்வா யீஸு²ராப்ரத²மாத்³ யேஷு ஜக³த்ப்ரவாஸிஷ்வாத்மீயலோகேஷ ப்ரேம கரோதி ஸ்ம தேஷு ஸே²ஷம்’ யாவத் ப்ரேம க்ரு’தவாந்|
2 ကိုယ်တော်ကို အပ်နှံမည်အကြောင်း မာရ်နတ်သည် ရှိမုန်၏သားယုဒရှကာရုတ်၏ စိတ်နှလုံး၌ အကြံ ပေးသွင်းနှင့်သတည်း။ ထိုအခါ ညစာကိုစားကြစဉ်၊
பிதா தஸ்ய ஹஸ்தே ஸர்வ்வம்’ ஸமர்பிதவாந் ஸ்வயம் ஈஸ்²வரஸ்ய ஸமீபாத்³ ஆக³ச்ச²த்³ ஈஸ்²வரஸ்ய ஸமீபம்’ யாஸ்யதி ச, ஸர்வ்வாண்யேதாநி ஜ்ஞாத்வா ரஜந்யாம்’ போ⁴ஜநே ஸம்பூர்ணே ஸதி,
3 ခမည်းတော်သည် အလုံးစုံတို့ကို သူ၏လက်သို့အပ်ပေးတော်မူသည်ကို၎င်း၊ သူသည်ဘုရားသခင့်ထံ တော်မှ ထွက်လာသည်ကို၎င်း၊ ဘုရားသခင့်ထံတော်သို့ ကြွသွားမည်ကို၎င်း ယေရှုသည်သိတော်မူသည်နှင့်၊
யதா³ ஸை²தாந் தம்’ பரஹஸ்தேஷு ஸமர்பயிதும்’ ஸி²மோந​: புத்ரஸ்ய ஈஷ்காரியோதியஸ்ய யிஹூதா³ அந்த​: கரணே குப்ரவ்ரு’த்திம்’ ஸமார்பயத்,
4 စားပွဲမှထ၍ ဝတ်လုံတော်ကိုချွတ်ပြီးလျှင်၊ ပဝါကိုယူ၍ ခါးကိုစည်းတော်မူ၏။
ததா³ யீஸு² ர்போ⁴ஜநாஸநாத்³ உத்தா²ய கா³த்ரவஸ்த்ரம்’ மோசயித்வா கா³த்ரமார்ஜநவஸ்த்ரம்’ க்³ரு’ஹீத்வா தேந ஸ்வகடிம் அப³த்⁴நாத்,
5 ထိုနောက်မှ ရေကိုအင်တုံ၌လောင်း၍ တပည့်တော်တို့၏ခြေကို ဆေးပြီးမှခါး၌စည်းထားသောပုဝါနှင့် သုတ်တော်မူ၏။
பஸ்²சாத்³ ஏகபாத்ரே ஜலம் அபி⁴ஷிச்ய ஸி²ஷ்யாணாம்’ பாதா³ந் ப்ரக்ஷால்ய தேந கடிப³த்³த⁴கா³த்ரமார்ஜநவாஸஸா மார்ஷ்டும்’ ப்ராரப⁴த|
6 ရှိမုန်ပေတရုဆီသို့ရောက်တော်မူသောအခါ ထိုတပည့်တော်က၊ သခင်၊ ကိုယ်တော်သည် အကျွန်ုပ်၏ ခြေကိုဆေးတော်မူမည်လောဟု မေးလျှောက်၏။
தத​: ஸி²மோந்பிதரஸ்ய ஸமீபமாக³தே ஸ உக்தவாந் ஹே ப்ரபோ⁴ ப⁴வாந் கிம்’ மம பாதௌ³ ப்ரக்ஷாலயிஷ்யதி?
7 ယေရှုကလည်း၊ သင်သည် ငါပြုသောအမှုကို ယခုနားမလည်သေး။ နောက်မှသိလိမ့်မည်ဟု မိန့်တော် မူ၏။
யீஸு²ருதி³தவாந் அஹம்’ யத் கரோமி தத் ஸம்ப்ரதி ந ஜாநாஸி கிந்து பஸ்²சாஜ் ஜ்ஞாஸ்யஸி|
8 ပေတရုကလည်း၊ ကိုယ်တော်သည်အကျွန်ုပ်၏အခြေအနေကို အလျှင်းဆေးတော်မမူရဟု လျှောက်၏။ ယေရှုကလည်း၊ သင့်ကို ငါမဆေးရလျှင် အသင်သည် ငါနှင့်အဆက်ဆံရဟု မိန့်တော်မူ၏။ (aiōn g165)
தத​: பிதர​: கதி²தவாந் ப⁴வாந் கதா³பி மம பாதௌ³ ந ப்ரக்ஷாலயிஷ்யதி| யீஸு²ரகத²யத்³ யதி³ த்வாம்’ ந ப்ரக்ஷாலயே தர்ஹி மயி தவ கோப்யம்’ஸோ² நாஸ்தி| (aiōn g165)
9 ရှိမုန်ပေတရုကလည်း၊ အကျွန်ုပ်၏ခြေကိုသာ မဆေးပါနှင့်။ လက်ကို၎င်း၊ ဦးခေါင်းကို၎င်း ဆေးတော် မူပါဟု လျှောက်ပြန်၏။
ததா³ ஸி²மோந்பிதர​: கதி²தவாந் ஹே ப்ரபோ⁴ தர்ஹி கேவலபாதௌ³ ந, மம ஹஸ்தௌ ஸி²ரஸ்²ச ப்ரக்ஷாலயது|
10 ၁၀ ယေရှုကလည်း၊ ရေချိုးပြီးသောသူမည်သည်ကား၊ ခြေဆေးခြင်းမှတပါး ဆေးရသောအကြောင်းမရှိ၊ တကိုယ်လုံးစင်ကြယ်၏။ သင်တို့သည် စင်ကြယ်သော်လည်း အချို့မစင်ကြယ်ဟု မိန့်တော်မူ၏။
ததோ யீஸு²ரவத³த்³ யோ ஜநோ தௌ⁴தஸ்தஸ்ய ஸர்வ்வாங்க³பரிஷ்க்ரு’தத்வாத் பாதௌ³ விநாந்யாங்க³ஸ்ய ப்ரக்ஷாலநாபேக்ஷா நாஸ்தி| யூயம்’ பரிஷ்க்ரு’தா இதி ஸத்யம்’ கிந்து ந ஸர்வ்வே,
11 ၁၁ ကိုယ်တော်ကို အပ်နှံမည့်သူကို သိတော်မူသောကြောင့်၊ သင်တို့တွင် အချို့မစင်ကြယ်ဟု မိန့်တော်မူ သတည်း။
யதோ யோ ஜநஸ்தம்’ பரகரேஷு ஸமர்பயிஷ்யதி தம்’ ஸ ஜ்ஞாதவாந; அதஏவ யூயம்’ ஸர்வ்வே ந பரிஷ்க்ரு’தா இமாம்’ கதா²ம்’ கதி²தவாந்|
12 ၁၂ ထိုသို့သူတို့၏ ခြေကိုဆေးတော်မူပြီးမှ တဖန်ဝတ်လုံကိုဝတ်၍ လျောင်းတော်မူလျက်၊ သင်တို့၌ ငါပြုခဲ့ သောအမှုကို နားလည်ကြသလော။
இத்த²ம்’ யீஸு²ஸ்தேஷாம்’ பாதா³ந் ப்ரக்ஷால்ய வஸ்த்ரம்’ பரிதா⁴யாஸநே ஸமுபவிஸ்²ய கதி²தவாந் அஹம்’ யுஷ்மாந் ப்ரதி கிம்’ கர்ம்மாகார்ஷம்’ ஜாநீத²?
13 ၁၃ သင်တို့သည် ငါ့ကိုအရှင်ဘုရားဟူ၍၎င်း၊ သခင်ဟူ၍၎င်းခေါ်တတ်ကြ၏။ ထိုစကားသည်လည်း ဟုတ် မှန်သောစကားဖြစ်၏။ အကြောင်းမူကား၊ သင်တို့ကိုခေါ်ကြသည့်အတိုင်း ငါမှန်၏။
யூயம்’ மாம்’ கு³ரும்’ ப்ரபு⁴ஞ்ச வத³த² தத் ஸத்யமேவ வத³த² யதோஹம்’ ஸஏவ ப⁴வாமி|
14 ၁၄ ငါသည် သခင်ဖြစ်လျက်၊ အရှင်ဘုရားလည်းဖြစ်လျက်နှင့် သင်တို့၏ခြေကိုဆေးလျှင် သင်တို့သည် အချင်းချင်းတို့၏ခြေကို ဆေးရကြမည်။
யத்³யஹம்’ ப்ரபு⁴ ர்கு³ருஸ்²ச ஸந் யுஷ்மாகம்’ பாதா³ந் ப்ரக்ஷாலிதவாந் தர்ஹி யுஷ்மாகமபி பரஸ்பரம்’ பாத³ப்ரக்ஷாலநம் உசிதம்|
15 ၁၅ ငါသည် သင်တို့၌ပြုသကဲ့သို့ သင်တို့သည်ပြုစုစေခြင်းငှါ ပုံသက်သေကို ပြခဲ့ပြီ။
அஹம்’ யுஷ்மாந் ப்ரதி யதா² வ்யவாஹரம்’ யுஷ்மாந் ததா² வ்யவஹர்த்தும் ஏகம்’ பந்தா²நம்’ த³ர்ஸி²தவாந்|
16 ၁၆ ငါအမှန်အကန်ဆိုသည်ကား၊ ကျွန်သည် သခင်ထက်သာ၍ ကြီးမြတ်သည်မဟုတ် တမန်သည်လည်း စေလွှတ်သောသူထက်သာ၍ ကြီးမြတ်သည်မဟုတ်။
அஹம்’ யுஷ்மாநதியதா²ர்த²ம்’ வதா³மி, ப்ரபோ⁴ ர்தா³ஸோ ந மஹாந் ப்ரேரகாச்ச ப்ரேரிதோ ந மஹாந்|
17 ၁၇ ဤအရာများကို သင်တို့သိ၍ သိသည်အတိုင်းကျင့်လျှင် မင်္ဂလာရှိကြ၏။
இமாம்’ கதா²ம்’ விதி³த்வா யதி³ தத³நுஸாரத​: கர்ம்மாணி குருத² தர்ஹி யூயம்’ த⁴ந்யா ப⁴விஷ்யத²|
18 ၁၈ သင်တို့ရှိသမျှကို ငါရည်မှတ်၍ပြောသည်မဟုတ်။ ငါရွေးကောက်သောသူတို့ကို ငါသိ၏။ ကျမ်းစာချက် ပြည့်စုံစေမည်အကြောင်း ငါနှင့်အတူစားသောသူသည် ငါ့ကိုခြေနှင့်ကျောက်သတည်း။
ஸர்வ்வேஷு யுஷ்மாஸு கதா²மிமாம்’ கத²யாமி இதி ந, யே மம மநோநீதாஸ்தாநஹம்’ ஜாநாமி, கிந்து மம ப⁴க்ஷ்யாணி யோ பு⁴ங்க்தே மத்ப்ராணப்ராதிகூல்யத​: | உத்தா²பயதி பாத³ஸ்ய மூலம்’ ஸ ஏஷ மாநவ​: | யதே³தத்³ த⁴ர்ம்மபுஸ்தகஸ்ய வசநம்’ தத³நுஸாரேணாவஸ்²யம்’ க⁴டிஷ்யதே|
19 ၁၉ ထိုအမှုအရာရောက်သောအခါ ငါသည် ဤမည်သောသူဖြစ်သည်ကို သင်တို့သည် ယုံကြည်စေခြင်းငှါ၊ မရောက်မှီ ယခုပင် သင်တို့အားငါပြောနှင့်ပြီ။
அஹம்’ ஸ ஜந இத்யத்ர யதா² யுஷ்மாகம்’ விஸ்²வாஸோ ஜாயதே தத³ர்த²ம்’ ஏதாத்³ரு’ஸ²க⁴டநாத் பூர்வ்வம் அஹமிதா³நீம்’ யுஷ்மப்⁴யமகத²யம்|
20 ၂၀ ငါအမှန်အကန်ဆိုသည်ကား၊ ငါစေလွှတ်သောသူကိုလက်ခံသောသူသည် ငါ့ကိုလက်ခံ၏။ ငါ့ကို လက်ခံသောသူသည် ငါ့ကိုစေလွှတ်တော်မူသောသူကို လက်ခံသည်ဟု မိန့်တော်၏။
அஹம்’ யுஷ்மாநதீவ யதா²ர்த²ம்’ வதா³மி, மயா ப்ரேரிதம்’ ஜநம்’ யோ க்³ரு’ஹ்லாதி ஸ மாமேவ க்³ரு’ஹ்லாதி யஸ்²ச மாம்’ க்³ரு’ஹ்லாதி ஸ மத்ப்ரேரகம்’ க்³ரு’ஹ்லாதி|
21 ၂၁ ထိုသို့ယေရှုသည်မိန့်တော်မူပြီမှ စိတ်နှလုံးတော်ပူပန်ခြင်းရှိ၏။ ငါအမှန်အကန်ဆိုသည်ကား၊ သင်တို့ တွင် တစုံတယောက်သောသူသည် ငါ့ကိုအပ်နှံလိမ့်မည်ဟု သက်သေခံလျက်မိန့်တော်မူ၏။
ஏதாம்’ கதா²ம்’ கத²யித்வா யீஸு² ர்து³​: கீ² ஸந் ப்ரமாணம்’ த³த்த்வா கதி²தவாந் அஹம்’ யுஷ்மாநதியதா²ர்த²ம்’ வதா³மி யுஷ்மாகம் ஏகோ ஜநோ மாம்’ பரகரேஷு ஸமர்பயிஷ்யதி|
22 ၂၂ အဘယ်သူကိုရည်ဆောင်၍ မိန့်တော်မူသည်ကိုတပည့်တော်တို့သည် တွေးတောခြင်းရှိသဖြင့်၊ အချင်း ချင်း တယောက်ကိုတယောက် ကြည့်ရှုကြ၏။
தத​: ஸ கமுத்³தி³ஸ்²ய கதா²மேதாம்’ கதி²தவாந் இத்யத்ர ஸந்தி³க்³தா⁴​: ஸி²ஷ்யா​: பரஸ்பரம்’ முக²மாலோகயிதும்’ ப்ராரப⁴ந்த|
23 ၂၃ ယေရှုချစ်တော်မူသောတပည့်တော်သည် ရင်ခွင်တော်နားမှာ လျောင်းသဖြင့်၊
தஸ்மிந் ஸமயே யீஸு² ர்யஸ்மிந் அப்ரீயத ஸ ஸி²ஷ்யஸ்தஸ்ய வக்ஷ​: ஸ்த²லம் அவாலம்ப³த|
24 ၂၄ အဘယ်သူကိုရည်ဆောင်၍ မိန့်တော်မူသနည်းဟု မေးစေခြင်းငှါ၊ ရှိမုန်ပေတရုသည် ထိုတပည့်တော် ကို အမှတ်ပေး၏။
ஸி²மோந்பிதரஸ்தம்’ ஸங்கேதேநாவத³த், அயம்’ கமுத்³தி³ஸ்²ய கதா²மேதாம் கத²யதீதி ப்ரு’ச்ச²|
25 ၂၅ ထိုတပည့်တော်သည် ယေရှု၏ရင်တော်ကိုမှီ၍ လျောင်းနေလျက် သခင်၊ အဘယ်သူနည်းဟု လျှောက်၏။
ததா³ ஸ யீஸோ² ர்வக்ஷ​: ஸ்த²லம் அவலம்ப்³ய ப்ரு’ஷ்ட²வாந், ஹே ப்ரபோ⁴ ஸ ஜந​: க​: ?
26 ၂၆ ယေရှုကလည်း၊ ဤမုန့်တလုပ်စာကို ငါနှစ်၍ပေးသောသူဖြစ်၏ဟု မိန့်တော်မူပြီးလျှင်၊ မုန့်တလုပ်စာကို နှစ်ပြီးမှ ရှိမုန်၏သားယုဒရှကာရုတ်အား ပေးတော်မူ၏။
ததோ யீஸு²​: ப்ரத்யவத³த்³ ஏகக²ண்ட³ம்’ பூபம்’ மஜ்ஜயித்வா யஸ்மை தா³ஸ்யாமி ஸஏவ ஸ​: ; பஸ்²சாத் பூபக²ண்ட³மேகம்’ மஜ்ஜயித்வா ஸி²மோந​: புத்ராய ஈஷ்கரியோதீயாய யிஹூதை³ த³த்தவாந்|
27 ၂၇ ထိုသူသည် မုန့်တလုပ်စာကိုခံပြီးမှ၊ စာတန်သည် သူ့အထဲသို့ဝင်လေ၏။ ယေရှုကလည်း၊ သင်ပြု ရသောအမှုကို အလျင်အမြန်ပြုလော့ဟု ထိုသူအားမိန့်တော်မူ၏။
தஸ்மிந் த³த்தே ஸதி ஸை²தாந் தமாஸ்²ரயத்; ததா³ யீஸு²ஸ்தம் அவத³த் த்வம்’ யத் கரிஷ்யஸி தத் க்ஷிப்ரம்’ குரு|
28 ၂၈ အဘယ်ကြောင့် ထိုသို့မိန့်တော်မူသည်ကို စားပွဲ၌လျောင်းသောသူတို့တွင် အဘယ်သူမျှမသိ။
கிந்து ஸ யேநாஸ²யேந தாம்’ கதா²மகதா²யத் தம் உபவிஷ்டலோகாநாம்’ கோபி நாபு³த்⁴யத;
29 ၂၉ အချို့တို့က၊ ယုဒရှကာရုတ်သည် ငွေအိတ်ကိုဆောင်ကြသောကြောင့်၊ ဤပွဲ၌ ငါတို့သုံးစရာအဘိုးကို ဝယ်လော့ဟူ၍၎င်း၊ သို့မဟုတ် ဆင်းရဲသောသူတို့အား တစုံတခုကိုပေးလော့ဟူ၍၎င်း။ ယေရှုမိန့်တော်မူ သည်ဟု ထင်မှတ်ကြ၏။
கிந்து யிஹூதா³​: ஸமீபே முத்³ராஸம்புடகஸ்தி²தே​: கேசித்³ இத்த²ம் அபு³த்⁴யந்த பார்வ்வணாஸாத³நார்த²ம்’ கிமபி த்³ரவ்யம்’ க்ரேதும்’ வா த³ரித்³ரேப்⁴ய​: கிஞ்சித்³ விதரிதும்’ கதி²தவாந்|
30 ၃၀ ယုဒရှကာရုတ်သည် မုန့်တလုပ်စာကိုခံပြီးမှ ချက်ခြင်းထွက်သွား၏။ ထိုအချိန်ကားညအချိန်ဖြစ်၏။
ததா³ பூபக²ண்ட³க்³ரஹணாத் பரம்’ ஸ தூர்ணம்’ ப³ஹிரக³ச்ச²த்; ராத்ரிஸ்²ச ஸமுபஸ்யிதா|
31 ၃၁ ထိုသူသွားသည်နောက်၊ ယေရှုက၊ ယခုတွင်လူသားသည် ဘုန်းထင်ရှားခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍၊ ဘုရား သခင်သည်လည်း လူသားအားဖြင့် ဘုန်းတော်ထင်ရှားခြင်းရှိ၏။
யிஹூதே³ ப³ஹிர்க³தே யீஸு²ரகத²யத்³ இதா³நீம்’ மாநவஸுதஸ்ய மஹிமா ப்ரகாஸ²தே தேநேஸ்²வரஸ்யாபி மஹிமா ப்ரகாஸ²தே|
32 ၃၂ ဘုရားသခင်သည် လူသားအားဖြင့် ဘုန်းတော်ထင်ရှားခြင်းရှိလျှင်၊ ဘုရားသခင်သည် ကိုယ်တော်တိုင် အားဖြင့် သူ၏ဘုန်းကို ထင်ရှားစေတော်မူလိမ့်မည်။
யதி³ தேநேஸ்²வரஸ்ய மஹிமா ப்ரகாஸ²தே தர்ஹீஸ்²வரோபி ஸ்வேந தஸ்ய மஹிமாநம்’ ப்ரகாஸ²யிஷ்யதி தூர்ணமேவ ப்ரகாஸ²யிஷ்யதி|
33 ၃၃ ချစ်သားတို့ ငါသည်သင်တို့နှင့်အတူ ခဏသာနေရ၏။ သင်တို့သည် ငါ့ကိုရှာကြလိမ့်မည်။ ငါသွားရာ အရပ်သို့ သင်တို့မရောက်နိုင်ကြဟု ယုဒတို့အား ငါပြောသကဲ့သို့ ယခုသင်တို့အား ငါပြော၏။
ஹே வத்ஸா அஹம்’ யுஷ்மாபி⁴​: ஸார்த்³த⁴ம்’ கிஞ்சித்காலமாத்ரம் ஆஸே, தத​: பரம்’ மாம்’ ம்ரு’க³யிஷ்யத்⁴வே கிந்த்வஹம்’ யத்ஸ்தா²நம்’ யாமி தத்ஸ்தா²நம்’ யூயம்’ க³ந்தும்’ ந ஸ²க்ஷ்யத², யாமிமாம்’ கதா²ம்’ யிஹூதீ³யேப்⁴ய​: கதி²தவாந் ததா²து⁴நா யுஷ்மப்⁴யமபி கத²யாமி|
34 ၃၄ သင်တို့သည် အချင်းချင်းတယောက်ကိုတယောက် ချစ်ကြလော့။ ငါသည်သင်တို့ကို ချစ်သည်နည်းတူ အချင်းချင်းချစ်ကြလော့ဟု ပညတ်သစ်ကို ငါပေး၏။
யூயம்’ பரஸ்பரம்’ ப்ரீயத்⁴வம் அஹம்’ யுஷ்மாஸு யதா² ப்ரீயே யூயமபி பரஸ்பரம் ததை²வ ப்ரீயத்⁴வம்’, யுஷ்மாந் இமாம்’ நவீநாம் ஆஜ்ஞாம் ஆதி³ஸா²மி|
35 ၃၅ သင်တို့သည် အချင်းချင်းချစ်ကြလျှင်၊ လူအပေါင်းတို့သည် ထိုမေတ္တာကိုထောက်၍ သင်တို့သည် ငါ၏ တပည့်ဖြစ်သည်ကို သိကြလိမ့်မည်ဟု မိန့်တော်မူ၏။
தேநைவ யதி³ பரஸ்பரம்’ ப்ரீயத்⁴வே தர்ஹி லக்ஷணேநாநேந யூயம்’ மம ஸி²ஷ்யா இதி ஸர்வ்வே ஜ்ஞாதும்’ ஸ²க்ஷ்யந்தி|
36 ၃၆ ရှိမုန်ပေတရုက၊ သခင်၊ ကိုယ်တော်သည် အဘယ်အရပ်သို့ ကြွတော်မူမည်နည်းဟု မေးလျှောက်လျှင်၊ ယေရှုက၊ ငါသွားရာအရပ်သို့ သင်သည်ယခုမလိုက်နိုင်။ နောက်မှလိုက်ရလိမ့်မည်ဟု မိန့်တော်မူ၏။
ஸி²மோநபிதர​: ப்ரு’ஷ்ட²வாந் ஹே ப்ரபோ⁴ ப⁴வாந் குத்ர யாஸ்யதி? ததோ யீஸு²​: ப்ரத்யவத³த், அஹம்’ யத்ஸ்தா²நம்’ யாமி தத்ஸ்தா²நம்’ ஸாம்ப்ரதம்’ மம பஸ்²சாத்³ க³ந்தும்’ ந ஸ²க்நோஷி கிந்து பஸ்²சாத்³ க³மிஷ்யஸி|
37 ၃၇ ပေတရုကလည်း၊ သခင်၊ အကျွန်ုပ်သည် ကိုယ်တော်နှင့်အတူအဘယ်ကြောင့် ယခုမလိုက်နိုင်သနည်း။ ကိုယ်တော်အဘို့ အကျွန်ုပ်၏အသက်ကို စွန့်ပါမည်ဟုလျှောက်လျှင်၊
ததா³ பிதர​: ப்ரத்யுதி³தவாந், ஹே ப்ரபோ⁴ ஸாம்ப்ரதம்’ குதோ ஹேதோஸ்தவ பஸ்²சாத்³ க³ந்தும்’ ந ஸ²க்நோமி? த்வத³ர்த²ம்’ ப்ராணாந் தா³தும்’ ஸ²க்நோமி|
38 ၃၈ ယေရှုက၊ ငါ့အဘို့သင့်အသက်ကိုစွန့်မည်လော။ ငါအမှန်အကန်ဆိုသည်ကား၊ ကြက်မတွန်မှီသင်သည် သုံးကြိမ်မြောက်အောင် ငါ့ကိုငြင်းပယ်လိမ့်မည်ဟု မိန့်တော်မူ၏။
ததோ யீஸு²​: ப்ரத்யுக்தவாந் மந்நிமித்தம்’ கிம்’ ப்ராணாந் தா³தும்’ ஸ²க்நோஷி? த்வாமஹம்’ யதா²ர்த²ம்’ வதா³மி, குக்குடரவணாத் பூர்வ்வம்’ த்வம்’ த்ரி ர்மாம் அபஹ்நோஷ்யஸே|

< ယောဟန် 13 >