ယောဟန် 13

1 ၁ ပသခါပွဲမခံမှီ၌ ယေရှုသည် ဤလောကမှခမည်းတော်ထံသို့ ပြောင်းရသောအချိန်ရောက်သည်ကို သိ တော်မူသည်ဖြစ်၍၊ ဤလောက၌ရှိသောမိမိလူတို့ကိုချစ်တော်မူသောကြောင့် အဆုံးတိုင်အောင်ချစ်တော်မူ၏။

നിസ്താരോത്സവസ്യ കിഞ്ചിത്കാലാത് പൂർവ്വം പൃഥിവ്യാഃ പിതുഃ സമീപഗമനസ്യ സമയഃ സന്നികർഷോഭൂദ് ഇതി ജ്ഞാത്വാ യീശുരാപ്രഥമാദ് യേഷു ജഗത്പ്രവാസിഷ്വാത്മീയലോകേഷ പ്രേമ കരോതി സ്മ തേഷു ശേഷം യാവത് പ്രേമ കൃതവാൻ|

2 ၂ ကိုယ်တော်ကို အပ်နှံမည်အကြောင်း မာရ်နတ်သည် ရှိမုန်၏သားယုဒရှကာရုတ်၏ စိတ်နှလုံး၌ အကြံ ပေးသွင်းနှင့်သတည်း။ ထိုအခါ ညစာကိုစားကြစဉ်၊

പിതാ തസ്യ ഹസ്തേ സർവ്വം സമർപിതവാൻ സ്വയമ് ഈശ്വരസ്യ സമീപാദ് ആഗച്ഛദ് ഈശ്വരസ്യ സമീപം യാസ്യതി ച, സർവ്വാണ്യേതാനി ജ്ഞാത്വാ രജന്യാം ഭോജനേ സമ്പൂർണേ സതി,

3 ၃ ခမည်းတော်သည် အလုံးစုံတို့ကို သူ၏လက်သို့အပ်ပေးတော်မူသည်ကို၎င်း၊ သူသည်ဘုရားသခင့်ထံ တော်မှ ထွက်လာသည်ကို၎င်း၊ ဘုရားသခင့်ထံတော်သို့ ကြွသွားမည်ကို၎င်း ယေရှုသည်သိတော်မူသည်နှင့်၊

യദാ ശൈതാൻ തം പരഹസ്തേഷു സമർപയിതും ശിമോനഃ പുത്രസ്യ ഈഷ്കാരിയോതിയസ്യ യിഹൂദാ അന്തഃകരണേ കുപ്രവൃത്തിം സമാർപയത്,

4 ၄ စားပွဲမှထ၍ ဝတ်လုံတော်ကိုချွတ်ပြီးလျှင်၊ ပဝါကိုယူ၍ ခါးကိုစည်းတော်မူ၏။

തദാ യീശു ർഭോജനാസനാദ് ഉത്ഥായ ഗാത്രവസ്ത്രം മോചയിത്വാ ഗാത്രമാർജനവസ്ത്രം ഗൃഹീത്വാ തേന സ്വകടിമ് അബധ്നാത്,

5 ၅ ထိုနောက်မှ ရေကိုအင်တုံ၌လောင်း၍ တပည့်တော်တို့၏ခြေကို ဆေးပြီးမှခါး၌စည်းထားသောပုဝါနှင့် သုတ်တော်မူ၏။

പശ്ചാദ് ഏകപാത്രേ ജലമ് അഭിഷിച്യ ശിഷ്യാണാം പാദാൻ പ്രക്ഷാല്യ തേന കടിബദ്ധഗാത്രമാർജനവാസസാ മാർഷ്ടും പ്രാരഭത|

6 ၆ ရှိမုန်ပေတရုဆီသို့ရောက်တော်မူသောအခါ ထိုတပည့်တော်က၊ သခင်၊ ကိုယ်တော်သည် အကျွန်ုပ်၏ ခြေကိုဆေးတော်မူမည်လောဟု မေးလျှောက်၏။

തതഃ ശിമോൻപിതരസ്യ സമീപമാഗതേ സ ഉക്തവാൻ ഹേ പ്രഭോ ഭവാൻ കിം മമ പാദൗ പ്രക്ഷാലയിഷ്യതി?

7 ၇ ယေရှုကလည်း၊ သင်သည် ငါပြုသောအမှုကို ယခုနားမလည်သေး။ နောက်မှသိလိမ့်မည်ဟု မိန့်တော် မူ၏။

യീശുരുദിതവാൻ അഹം യത് കരോമി തത് സമ്പ്രതി ന ജാനാസി കിന്തു പശ്ചാജ് ജ്ഞാസ്യസി|

8 ၈ ပေတရုကလည်း၊ ကိုယ်တော်သည်အကျွန်ုပ်၏အခြေအနေကို အလျှင်းဆေးတော်မမူရဟု လျှောက်၏။ ယေရှုကလည်း၊ သင့်ကို ငါမဆေးရလျှင် အသင်သည် ငါနှင့်အဆက်ဆံရဟု မိန့်တော်မူ၏။ (aiōn g165)

തതഃ പിതരഃ കഥിതവാൻ ഭവാൻ കദാപി മമ പാദൗ ന പ്രക്ഷാലയിഷ്യതി| യീശുരകഥയദ് യദി ത്വാം ന പ്രക്ഷാലയേ തർഹി മയി തവ കോപ്യംശോ നാസ്തി| (aiōn g165)

9 ၉ ရှိမုန်ပေတရုကလည်း၊ အကျွန်ုပ်၏ခြေကိုသာ မဆေးပါနှင့်။ လက်ကို၎င်း၊ ဦးခေါင်းကို၎င်း ဆေးတော် မူပါဟု လျှောက်ပြန်၏။

തദാ ശിമോൻപിതരഃ കഥിതവാൻ ഹേ പ്രഭോ തർഹി കേവലപാദൗ ന, മമ ഹസ്തൗ ശിരശ്ച പ്രക്ഷാലയതു|

10 ၁၀ ယေရှုကလည်း၊ ရေချိုးပြီးသောသူမည်သည်ကား၊ ခြေဆေးခြင်းမှတပါး ဆေးရသောအကြောင်းမရှိ၊ တကိုယ်လုံးစင်ကြယ်၏။ သင်တို့သည် စင်ကြယ်သော်လည်း အချို့မစင်ကြယ်ဟု မိန့်တော်မူ၏။

തതോ യീശുരവദദ് യോ ജനോ ധൗതസ്തസ്യ സർവ്വാങ്ഗപരിഷ്കൃതത്വാത് പാദൗ വിനാന്യാങ്ഗസ്യ പ്രക്ഷാലനാപേക്ഷാ നാസ്തി| യൂയം പരിഷ്കൃതാ ഇതി സത്യം കിന്തു ന സർവ്വേ,

11 ၁၁ ကိုယ်တော်ကို အပ်နှံမည့်သူကို သိတော်မူသောကြောင့်၊ သင်တို့တွင် အချို့မစင်ကြယ်ဟု မိန့်တော်မူ သတည်း။

യതോ യോ ജനസ്തം പരകരേഷു സമർപയിഷ്യതി തം സ ജ്ഞാതവാന; അതഏവ യൂയം സർവ്വേ ന പരിഷ്കൃതാ ഇമാം കഥാം കഥിതവാൻ|

12 ၁၂ ထိုသို့သူတို့၏ ခြေကိုဆေးတော်မူပြီးမှ တဖန်ဝတ်လုံကိုဝတ်၍ လျောင်းတော်မူလျက်၊ သင်တို့၌ ငါပြုခဲ့ သောအမှုကို နားလည်ကြသလော။

ഇത്ഥം യീശുസ്തേഷാം പാദാൻ പ്രക്ഷാല്യ വസ്ത്രം പരിധായാസനേ സമുപവിശ്യ കഥിതവാൻ അഹം യുഷ്മാൻ പ്രതി കിം കർമ്മാകാർഷം ജാനീഥ?

13 ၁၃ သင်တို့သည် ငါ့ကိုအရှင်ဘုရားဟူ၍၎င်း၊ သခင်ဟူ၍၎င်းခေါ်တတ်ကြ၏။ ထိုစကားသည်လည်း ဟုတ် မှန်သောစကားဖြစ်၏။ အကြောင်းမူကား၊ သင်တို့ကိုခေါ်ကြသည့်အတိုင်း ငါမှန်၏။

യൂയം മാം ഗുരും പ്രഭുഞ്ച വദഥ തത് സത്യമേവ വദഥ യതോഹം സഏവ ഭവാമി|

14 ၁၄ ငါသည် သခင်ဖြစ်လျက်၊ အရှင်ဘုရားလည်းဖြစ်လျက်နှင့် သင်တို့၏ခြေကိုဆေးလျှင် သင်တို့သည် အချင်းချင်းတို့၏ခြေကို ဆေးရကြမည်။

യദ്യഹം പ്രഭു ർഗുരുശ്ച സൻ യുഷ്മാകം പാദാൻ പ്രക്ഷാലിതവാൻ തർഹി യുഷ്മാകമപി പരസ്പരം പാദപ്രക്ഷാലനമ് ഉചിതമ്|

15 ၁၅ ငါသည် သင်တို့၌ပြုသကဲ့သို့ သင်တို့သည်ပြုစုစေခြင်းငှါ ပုံသက်သေကို ပြခဲ့ပြီ။

അഹം യുഷ്മാൻ പ്രതി യഥാ വ്യവാഹരം യുഷ്മാൻ തഥാ വ്യവഹർത്തുമ് ഏകം പന്ഥാനം ദർശിതവാൻ|

16 ၁၆ ငါအမှန်အကန်ဆိုသည်ကား၊ ကျွန်သည် သခင်ထက်သာ၍ ကြီးမြတ်သည်မဟုတ် တမန်သည်လည်း စေလွှတ်သောသူထက်သာ၍ ကြီးမြတ်သည်မဟုတ်။

അഹം യുഷ്മാനതിയഥാർഥം വദാമി, പ്രഭോ ർദാസോ ന മഹാൻ പ്രേരകാച്ച പ്രേരിതോ ന മഹാൻ|

17 ၁၇ ဤအရာများကို သင်တို့သိ၍ သိသည်အတိုင်းကျင့်လျှင် မင်္ဂလာရှိကြ၏။

ഇമാം കഥാം വിദിത്വാ യദി തദനുസാരതഃ കർമ്മാണി കുരുഥ തർഹി യൂയം ധന്യാ ഭവിഷ്യഥ|

18 ၁၈ သင်တို့ရှိသမျှကို ငါရည်မှတ်၍ပြောသည်မဟုတ်။ ငါရွေးကောက်သောသူတို့ကို ငါသိ၏။ ကျမ်းစာချက် ပြည့်စုံစေမည်အကြောင်း ငါနှင့်အတူစားသောသူသည် ငါ့ကိုခြေနှင့်ကျောက်သတည်း။

സർവ്വേഷു യുഷ്മാസു കഥാമിമാം കഥയാമി ഇതി ന, യേ മമ മനോനീതാസ്താനഹം ജാനാമി, കിന്തു മമ ഭക്ഷ്യാണി യോ ഭുങ്ക്തേ മത്പ്രാണപ്രാതികൂല്യതഃ| ഉത്ഥാപയതി പാദസ്യ മൂലം സ ഏഷ മാനവഃ| യദേതദ് ധർമ്മപുസ്തകസ്യ വചനം തദനുസാരേണാവശ്യം ഘടിഷ്യതേ|

19 ၁၉ ထိုအမှုအရာရောက်သောအခါ ငါသည် ဤမည်သောသူဖြစ်သည်ကို သင်တို့သည် ယုံကြည်စေခြင်းငှါ၊ မရောက်မှီ ယခုပင် သင်တို့အားငါပြောနှင့်ပြီ။

അഹം സ ജന ഇത്യത്ര യഥാ യുഷ്മാകം വിശ്വാസോ ജായതേ തദർഥം ഏതാദൃശഘടനാത് പൂർവ്വമ് അഹമിദാനീം യുഷ്മഭ്യമകഥയമ്|

20 ၂၀ ငါအမှန်အကန်ဆိုသည်ကား၊ ငါစေလွှတ်သောသူကိုလက်ခံသောသူသည် ငါ့ကိုလက်ခံ၏။ ငါ့ကို လက်ခံသောသူသည် ငါ့ကိုစေလွှတ်တော်မူသောသူကို လက်ခံသည်ဟု မိန့်တော်၏။

അഹം യുഷ്മാനതീവ യഥാർഥം വദാമി, മയാ പ്രേരിതം ജനം യോ ഗൃഹ്ലാതി സ മാമേവ ഗൃഹ്ലാതി യശ്ച മാം ഗൃഹ്ലാതി സ മത്പ്രേരകം ഗൃഹ്ലാതി|

21 ၂၁ ထိုသို့ယေရှုသည်မိန့်တော်မူပြီမှ စိတ်နှလုံးတော်ပူပန်ခြင်းရှိ၏။ ငါအမှန်အကန်ဆိုသည်ကား၊ သင်တို့ တွင် တစုံတယောက်သောသူသည် ငါ့ကိုအပ်နှံလိမ့်မည်ဟု သက်သေခံလျက်မိန့်တော်မူ၏။

ഏതാം കഥാം കഥയിത്വാ യീശു ർദുഃഖീ സൻ പ്രമാണം ദത്ത്വാ കഥിതവാൻ അഹം യുഷ്മാനതിയഥാർഥം വദാമി യുഷ്മാകമ് ഏകോ ജനോ മാം പരകരേഷു സമർപയിഷ്യതി|

22 ၂၂ အဘယ်သူကိုရည်ဆောင်၍ မိန့်တော်မူသည်ကိုတပည့်တော်တို့သည် တွေးတောခြင်းရှိသဖြင့်၊ အချင်း ချင်း တယောက်ကိုတယောက် ကြည့်ရှုကြ၏။

തതഃ സ കമുദ്ദിശ്യ കഥാമേതാം കഥിതവാൻ ഇത്യത്ര സന്ദിഗ്ധാഃ ശിഷ്യാഃ പരസ്പരം മുഖമാലോകയിതും പ്രാരഭന്ത|

23 ၂၃ ယေရှုချစ်တော်မူသောတပည့်တော်သည် ရင်ခွင်တော်နားမှာ လျောင်းသဖြင့်၊

തസ്മിൻ സമയേ യീശു ര്യസ്മിൻ അപ്രീയത സ ശിഷ്യസ്തസ്യ വക്ഷഃസ്ഥലമ് അവാലമ്ബത|

24 ၂၄ အဘယ်သူကိုရည်ဆောင်၍ မိန့်တော်မူသနည်းဟု မေးစေခြင်းငှါ၊ ရှိမုန်ပေတရုသည် ထိုတပည့်တော် ကို အမှတ်ပေး၏။

ശിമോൻപിതരസ്തം സങ്കേതേനാവദത്, അയം കമുദ്ദിശ്യ കഥാമേതാമ് കഥയതീതി പൃച്ഛ|

25 ၂၅ ထိုတပည့်တော်သည် ယေရှု၏ရင်တော်ကိုမှီ၍ လျောင်းနေလျက် သခင်၊ အဘယ်သူနည်းဟု လျှောက်၏။

തദാ സ യീശോ ർവക്ഷഃസ്ഥലമ് അവലമ്ബ്യ പൃഷ്ഠവാൻ, ഹേ പ്രഭോ സ ജനഃ കഃ?

26 ၂၆ ယေရှုကလည်း၊ ဤမုန့်တလုပ်စာကို ငါနှစ်၍ပေးသောသူဖြစ်၏ဟု မိန့်တော်မူပြီးလျှင်၊ မုန့်တလုပ်စာကို နှစ်ပြီးမှ ရှိမုန်၏သားယုဒရှကာရုတ်အား ပေးတော်မူ၏။

തതോ യീശുഃ പ്രത്യവദദ് ഏകഖണ്ഡം പൂപം മജ്ജയിത്വാ യസ്മൈ ദാസ്യാമി സഏവ സഃ; പശ്ചാത് പൂപഖണ്ഡമേകം മജ്ജയിത്വാ ശിമോനഃ പുത്രായ ഈഷ്കരിയോതീയായ യിഹൂദൈ ദത്തവാൻ|

27 ၂၇ ထိုသူသည် မုန့်တလုပ်စာကိုခံပြီးမှ၊ စာတန်သည် သူ့အထဲသို့ဝင်လေ၏။ ယေရှုကလည်း၊ သင်ပြု ရသောအမှုကို အလျင်အမြန်ပြုလော့ဟု ထိုသူအားမိန့်တော်မူ၏။

തസ്മിൻ ദത്തേ സതി ശൈതാൻ തമാശ്രയത്; തദാ യീശുസ്തമ് അവദത് ത്വം യത് കരിഷ്യസി തത് ക്ഷിപ്രം കുരു|

28 ၂၈ အဘယ်ကြောင့် ထိုသို့မိန့်တော်မူသည်ကို စားပွဲ၌လျောင်းသောသူတို့တွင် အဘယ်သူမျှမသိ။

കിന്തു സ യേനാശയേന താം കഥാമകഥായത് തമ് ഉപവിഷ്ടലോകാനാം കോപി നാബുധ്യത;

29 ၂၉ အချို့တို့က၊ ယုဒရှကာရုတ်သည် ငွေအိတ်ကိုဆောင်ကြသောကြောင့်၊ ဤပွဲ၌ ငါတို့သုံးစရာအဘိုးကို ဝယ်လော့ဟူ၍၎င်း၊ သို့မဟုတ် ဆင်းရဲသောသူတို့အား တစုံတခုကိုပေးလော့ဟူ၍၎င်း။ ယေရှုမိန့်တော်မူ သည်ဟု ထင်မှတ်ကြ၏။

കിന്തു യിഹൂദാഃ സമീപേ മുദ്രാസമ്പുടകസ്ഥിതേഃ കേചിദ് ഇത്ഥമ് അബുധ്യന്ത പാർവ്വണാസാദനാർഥം കിമപി ദ്രവ്യം ക്രേതും വാ ദരിദ്രേഭ്യഃ കിഞ്ചിദ് വിതരിതും കഥിതവാൻ|

30 ၃၀ ယုဒရှကာရုတ်သည် မုန့်တလုပ်စာကိုခံပြီးမှ ချက်ခြင်းထွက်သွား၏။ ထိုအချိန်ကားညအချိန်ဖြစ်၏။

തദാ പൂപഖണ്ഡഗ്രഹണാത് പരം സ തൂർണം ബഹിരഗച്ഛത്; രാത്രിശ്ച സമുപസ്യിതാ|

31 ၃၁ ထိုသူသွားသည်နောက်၊ ယေရှုက၊ ယခုတွင်လူသားသည် ဘုန်းထင်ရှားခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍၊ ဘုရား သခင်သည်လည်း လူသားအားဖြင့် ဘုန်းတော်ထင်ရှားခြင်းရှိ၏။

യിഹൂദേ ബഹിർഗതേ യീശുരകഥയദ് ഇദാനീം മാനവസുതസ്യ മഹിമാ പ്രകാശതേ തേനേശ്വരസ്യാപി മഹിമാ പ്രകാശതേ|

32 ၃၂ ဘုရားသခင်သည် လူသားအားဖြင့် ဘုန်းတော်ထင်ရှားခြင်းရှိလျှင်၊ ဘုရားသခင်သည် ကိုယ်တော်တိုင် အားဖြင့် သူ၏ဘုန်းကို ထင်ရှားစေတော်မူလိမ့်မည်။

യദി തേനേശ്വരസ്യ മഹിമാ പ്രകാശതേ തർഹീശ്വരോപി സ്വേന തസ്യ മഹിമാനം പ്രകാശയിഷ്യതി തൂർണമേവ പ്രകാശയിഷ്യതി|

33 ၃၃ ချစ်သားတို့ ငါသည်သင်တို့နှင့်အတူ ခဏသာနေရ၏။ သင်တို့သည် ငါ့ကိုရှာကြလိမ့်မည်။ ငါသွားရာ အရပ်သို့ သင်တို့မရောက်နိုင်ကြဟု ယုဒတို့အား ငါပြောသကဲ့သို့ ယခုသင်တို့အား ငါပြော၏။

ഹേ വത്സാ അഹം യുഷ്മാഭിഃ സാർദ്ധം കിഞ്ചിത്കാലമാത്രമ് ആസേ, തതഃ പരം മാം മൃഗയിഷ്യധ്വേ കിന്ത്വഹം യത്സ്ഥാനം യാമി തത്സ്ഥാനം യൂയം ഗന്തും ന ശക്ഷ്യഥ, യാമിമാം കഥാം യിഹൂദീയേഭ്യഃ കഥിതവാൻ തഥാധുനാ യുഷ്മഭ്യമപി കഥയാമി|

34 ၃၄ သင်တို့သည် အချင်းချင်းတယောက်ကိုတယောက် ချစ်ကြလော့။ ငါသည်သင်တို့ကို ချစ်သည်နည်းတူ အချင်းချင်းချစ်ကြလော့ဟု ပညတ်သစ်ကို ငါပေး၏။

യൂയം പരസ്പരം പ്രീയധ്വമ് അഹം യുഷ്മാസു യഥാ പ്രീയേ യൂയമപി പരസ്പരമ് തഥൈവ പ്രീയധ്വം, യുഷ്മാൻ ഇമാം നവീനാമ് ആജ്ഞാമ് ആദിശാമി|

35 ၃၅ သင်တို့သည် အချင်းချင်းချစ်ကြလျှင်၊ လူအပေါင်းတို့သည် ထိုမေတ္တာကိုထောက်၍ သင်တို့သည် ငါ၏ တပည့်ဖြစ်သည်ကို သိကြလိမ့်မည်ဟု မိန့်တော်မူ၏။

തേനൈവ യദി പരസ്പരം പ്രീയധ്വേ തർഹി ലക്ഷണേനാനേന യൂയം മമ ശിഷ്യാ ഇതി സർവ്വേ ജ്ഞാതും ശക്ഷ്യന്തി|

36 ၃၆ ရှိမုန်ပေတရုက၊ သခင်၊ ကိုယ်တော်သည် အဘယ်အရပ်သို့ ကြွတော်မူမည်နည်းဟု မေးလျှောက်လျှင်၊ ယေရှုက၊ ငါသွားရာအရပ်သို့ သင်သည်ယခုမလိုက်နိုင်။ နောက်မှလိုက်ရလိမ့်မည်ဟု မိန့်တော်မူ၏။

ശിമോനപിതരഃ പൃഷ്ഠവാൻ ഹേ പ്രഭോ ഭവാൻ കുത്ര യാസ്യതി? തതോ യീശുഃ പ്രത്യവദത്, അഹം യത്സ്ഥാനം യാമി തത്സ്ഥാനം സാമ്പ്രതം മമ പശ്ചാദ് ഗന്തും ന ശക്നോഷി കിന്തു പശ്ചാദ് ഗമിഷ്യസി|

37 ၃၇ ပေတရုကလည်း၊ သခင်၊ အကျွန်ုပ်သည် ကိုယ်တော်နှင့်အတူအဘယ်ကြောင့် ယခုမလိုက်နိုင်သနည်း။ ကိုယ်တော်အဘို့ အကျွန်ုပ်၏အသက်ကို စွန့်ပါမည်ဟုလျှောက်လျှင်၊

തദാ പിതരഃ പ്രത്യുദിതവാൻ, ഹേ പ്രഭോ സാമ്പ്രതം കുതോ ഹേതോസ്തവ പശ്ചാദ് ഗന്തും ന ശക്നോമി? ത്വദർഥം പ്രാണാൻ ദാതും ശക്നോമി|

38 ၃၈ ယေရှုက၊ ငါ့အဘို့သင့်အသက်ကိုစွန့်မည်လော။ ငါအမှန်အကန်ဆိုသည်ကား၊ ကြက်မတွန်မှီသင်သည် သုံးကြိမ်မြောက်အောင် ငါ့ကိုငြင်းပယ်လိမ့်မည်ဟု မိန့်တော်မူ၏။

തതോ യീശുഃ പ്രത്യുക്തവാൻ മന്നിമിത്തം കിം പ്രാണാൻ ദാതും ശക്നോഷി? ത്വാമഹം യഥാർഥം വദാമി, കുക്കുടരവണാത് പൂർവ്വം ത്വം ത്രി ർമാമ് അപഹ്നോഷ്യസേ|

The Last Supper