တမန်တော်ဝတ္ထု 12
ସଃଡେବଃଳ୍ ହେରଦ୍ ରଃଜା ମଣ୍ଡ୍ଳିର୍ କଃତେକ୍ ଲକ୍ମଃନ୍କେ କଃସ୍ଟ୍ ଦେଉଁକ୍ ଆରୁମ୍ କଃଲା ।
ସେ ଜହନାର୍ ବାୟ୍ସି ଜାକୁବକେ କଃଣ୍ଡା ସଃଙ୍ଗ୍ ଅଃତ୍ୟା କଃଲା ।
ଇତାକ୍ ଜିଉଦିମଃନ୍ ସଃର୍ଦା ଅଃଉତାର୍ ଦଃକି ସେ ପିତର୍କେ ବାନ୍ଦ୍ଲାୟ୍ । ସଃଡେବଃଳ୍ କମିର୍ ନଃମିସାୟ୍ଲା ହିଟାର୍ ହଃର୍ବ୍ ରିଲି ।
4 ၄ ပေတရုကိုလည်း ဘမ်းဆီးပြီးမှ၊ ပသခါပွဲလွန်လျှင် လူများတို့အား ထုတ်ပေးမည်အကြံနှင့် အစောင့် အရှောက်စစ်သူရဲ တကျိပ်ခြောက် ယောက်တို့၌အပ်၍ ထောင်တွင်လှောင်ထားလေ၏။
ହଃଚେ ସେ ତାକେ ଦଃରି ଜଃଇଲେ ହୁରୟ୍ଲା, ମୁକ୍ଳାଉଁଣି ହଃର୍ବ୍ ସଃର୍ଲେକ୍ ତାକେ ଲକ୍ମଃନାର୍ ତଃୟ୍ ବାର୍କଃରି ଆଣୁକେ ଟିକ୍ କଃଲା ଆର୍ ହଃତି ଦଃଳେ ଚାରିଲକ୍ ଲେକା ରେତା ଚାରିଗଟ୍ ସଃଇନ୍ ଦଃଳ୍ ତାକେ ଜାଗାୟ୍ଲା ।
ତଃବେ ପିତର୍ ଜଃଇଲେ ରିଲା, ମଃତର୍ ତାର୍ ଗିନେ ମଣ୍ଡ୍ଳି ଏକ୍ମଃନେ ଇସ୍ୱର୍ ତଃୟ୍ ପାର୍ତ୍ନା କଃର୍ତି ରିଲାୟ୍ ।
6 ၆ ပေတရုသည် ဟေရုဒ်မင်းထုတ်ခါနီး၊ ညဉ့်အချိန် တွင် သံကြိုး နှစ်စင်းနှင့် ချည်နှောင်ခြင်းကိုခံရလျက်၊ စစ်သူရဲနှစ်ယောက်တို့အလယ်၌ အိပ်ပျော်၍၊ အစောင့် များ တို့သည် ထောင်တံခါးရှေ့မှာ စောင့်နေကြ၏။
ହଃଚେ ହେରଦ୍ ଜୁୟ୍ଦିନ୍ ପିତର୍କେ ବାର୍କଃରି ଆଣ୍ତାର୍ ରିଲି, ସେ ଆଗାର୍ ରାତି ସିକ୍ଳାୟ୍ ବାନ୍ଦା ଅୟ୍ ଜଳେକ୍ ସଃୟ୍ନ୍ ମଃଜାୟ୍ ସୟ୍ରିଲା, ଆର୍ ସଃଇନ୍ମଃନ୍ ଦୁଆର୍ ମୁଏଁ ଜାଗ୍ତି ରିଲାୟ୍ ।
7 ၇ ထိုအခါ ထာဝရဘုရား၏ ကောင်းကင်တမန် သည် ပေါ်လာလျှင် ထောင်အိမ်၌ အလင်းထွန်းတောက် လေ၏။ ကောင်းကင်တမန်သည် ပေတရု၏ နံဖေးကို ပုတ်ခတ်၍၊ အလျင်အမြန်ထလော့ဟု ဆိုလျက်ထစေ ၏။ သံကြိုးသည်လည်း ပေတရုလက်မှကျွတ်လေ၏။
ଆର୍ ଦଃକା ମାପ୍ରୁର୍ ଦୁତ୍ ହଚ୍ଲା ଆର୍ ଜଃଇଲ୍ ଗଃର୍ ଉଜାଳ୍ ଅୟ୍ଲି ଆର୍ ସେ ପିତର୍କେ କୁଚାୟ୍ମାରି ତାକେ ନିଦ୍ ବାଙ୍ଗାୟ୍ କୟ୍ଲା, “ବେଗି ଉଟ୍” ସଃଡେବଃଳ୍ ତାର୍ ଆତେ ହୁଣି ସିକ୍ଳି କୁସୁଳ୍ଲି ।
8 ၈ ကောင်းကင်တမန်ကလည်း၊ သင်၏ ခါးပန်းကို စည်းလော့။ ခြေနင်းကိုလည်းစည်းလော့ဟုဆိုလျှင်၊ ဆိုသည်အတိုင်း ပေတရုပြု၏။ ဝတ်လုံကိုခြုံ၍ ငါ့နောက်သို့လိုက်လော့ဟုဆိုပြန်၏။
ଆରେକ୍ ଦୁତ୍ ତାକେ କୟ୍ଲା, “ଅଃଟାବିଳା ବାନ୍ଦ୍ ଆର୍ ହାଣ୍ଡାୟ୍ ହିନ୍ଦ୍ ।” ପିତର୍ ସେନ୍ କଃଲା ଆର୍ ତାକେ କୟ୍ଲା, ଆର୍ “ଗଃଗାଳେ ହଃଚ୍ୟା ହୁଙ୍ଗ୍ରି ମର୍ ହଃଚେହଃଚେ ଆଉ ।”
9 ၉ ပေတရုသည် ထွက်၍လိုက်သော်လည်း၊ ကောင်းကင်တမန် ပြုသမျှတို့သည် မှန်သောအမှုအရာ ဖြစ်သည်ဟု မသိမမှတ်ဘဲ၊ မိမိသည် ဗျာဒိတ်ရူပါရုံကို မြင်သည်ဟုထင်လေ၏။
ସେ ବାରାୟ୍ ତାର୍ ହଃଚେହଃଚେ ଗଃଲା, ମଃତର୍ ଦୁତ୍ ଜାୟ୍ରି କଃଲା, ପିତର୍ ସେରି ଜେ ସଃତ୍ ବଃଲି ଜାଣି ଇସଃବୁ ଚଃହ୍ନେ ଦଃକୁଲେ ବଃଲି ବାବ୍ତି ରିଲା ।
10 ၁၀ လူစောင့်နှစ်တန်ကို လွန်သွား၍ မြို့ထဲသို့ ဝင်သော သံတံခါး သို့ရောက်လျှင်၊ ထိုတံခါးသည် အလိုလို ပွင့်သဖြင့် သူတို့သည်ထွက်၍ လမ်းတကြောင်း၌ ရှောက်သွားပြီးမှ၊ ကောင်းကင်တမန်သည် ချက်ခြင်း ပေတရုမှ ခွါ၍ သွားလေ၏။
ଜଃଡେବଃଳ୍ ହଃର୍ତୁ ଆର୍ ହଃଚାର୍ ଜାଗ୍ତା ଦଃଳ୍ ଲିଙ୍ଗିକଃରି ଜୁୟ୍ ଲଃଉଆର୍ ଦୁଆର୍ ବାଟ୍ ଅୟ୍ ଗଃଳେ ଜଃଉଁକେ ଅୟ୍ଦ୍ ସେ ଚଃମେ ଆୟ୍ଲାୟ୍, ସେ ଦୁଆର୍ ମଃନ୍କେ ମଃନ୍ ସେମଃନାର୍ ଗିନେ ଉଗାଳି ଅୟ୍ଲି ଆର୍ ସେମଃନ୍ ବାରୟ୍ ଜାୟ୍ ଡଃଣ୍ଡାର୍ ସଃରାସଃରି ମୁଣ୍ଡ୍ ହଃତେକ୍ ଗଃଲାୟ୍, ସେଦାହ୍ରେ ସେ ଦୁତ୍ ପିତର୍କେ ଚାଡି ବାଣାଅୟ୍ଲା ।
11 ၁၁ ပေတရုသည် သတိရလျှင်၊ ယခုပင် သခင်ဘုရားသည် မိမိကောင်းကင်တမန်ကို စေလွှတ်၍ ဟေရုဒ်မင်း လက်မှ၎င်း၊ ယုဒလူတို့၏ မြော်လင့်ခြင်းမှ ၎င်း၊ ငါ့ကိုကယ်နှုတ်တော်မူသည် ငါအမှန်သိ၏ဟု အောက်မေ့စဉ်၊
ସଃଡେବଃଳ୍ ପିତର୍ ଚେତ୍ନା ଅୟ୍ କୟ୍ଲା ମାପ୍ରୁ ଅଃହ୍ଣାର୍ ଦୁତ୍ ହଃଟାୟ୍ ହେରଦ୍ ଆତେ ହୁଣି ଆର୍ ଜିଉଦି ଲକ୍ମଃନାର୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ମକ୍ ମୁକ୍ଳାୟ୍ ଆଚେ, “ଇତି ମୁୟ୍ଁ ଅଃବେ ନିଜ୍କଃରି ଜାଣ୍ଲେ ।”
ସେ ଇ କଃତା ବାବି ମାର୍କ ବଃଲେକ୍ ଜହନାର୍ ଆୟ୍ସି ମରିୟମାର୍ ଗଃରେ ଆୟ୍ଲା, ସେତି ଗାଦେକ୍ ଲକ୍ ରୁଣ୍ଡି ପାର୍ତ୍ନା କଃର୍ତି ରିଲାୟ୍ ।
ସେ ହଃଦାର୍ ଦୁଆର୍ ମାର୍ଲାକ୍ ରଦା ନାଉଁଆର୍ ଗଟେକ୍ ଗତିଦଃଙ୍ଗ୍ଳି କେ ବଃଲି ହଃଚାରୁକ୍ ଗଃଲି ।
14 ၁၄ ပေတရု၏စကားအသံကိုသိလျှင်၊ ဝမ်းမြောက်သော အားဖြင့် တံခါးကို မဖွင့်ဘဲ အထဲသို့ပြေးဝင်၍၊ ပေတရု သည် တံခါးရှေ့မှာရပ်နေသည်ဟု ကြားပြော၏။
ସେ ପିତରାର୍ ଟଣ୍ଡ୍ ସୁଣି ସଃର୍ଦା ଅୟ୍ ଦୁଆର୍ ଉଗାଳି ନଃକେରି ବିତ୍ରେ ଦଃବ୍ଳି ଗଃଲି ଆର୍ ଦୁଆରେ ପିତର୍ ଟିଆ ଅୟ୍ଆଚେ ବଃଲି କୟ୍ଲି ।
15 ၁၅ ထိုသူတို့က၊ သင်သည်အရှုးဖြစ်၏ဟု ထို မိန်းမငယ်အားဆိုကြသော်လည်း၊ ပေတရုအမှန် ရှိသည်ဟု သူသည်ခိုင်မာစွာဆိုလျှင်၊ ပေတရု၏ ကောင်းကင်တမန်ဖြစ်လိမ့်မည်ဟုဆိုကြ၏။
ସେମଃନ୍ ତାକେ କୟ୍ଲାୟ୍ “ତୁୟ୍ ବଃୟା ଅୟ୍ଲିସ୍” ମଃତର୍ ସେ ସଃତ୍ ବଃଲି କଃଉଁକେ ଦଃର୍ଲି, ସେମଃନ୍ କୟ୍ଲାୟ୍, “ଇରି ପିତରାର୍ ଦୁତ୍ ।”
ମଃତର୍ ପିତର୍ ଦୁଆରେ ତର୍କେତର୍ ମାର୍ତି ରିଲା, ଆରେକ୍ ସେମଃନ୍ ଦୁଆର୍ ଉଗାଳି ତାକେ ଦଃକି କାବା ଅୟ୍ଲାୟ୍ ।
17 ၁၇ ပေတရုသည်လည်း ထိုသူတို့ကိုတိတ်ဆိတ်စွာ နေစေခြင်းငှါ မိမိလက်နှင့်အမှတ်ပေး၍ မိမိကို ထောင်ထဲကသခင်ဘုရားနှုတ်တော်မူ သော အကြောင်းအရာကို ဘော်ပြပြီးမှ၊ သင်တို့သွား၍ ယာကုပ်နှင့် ညီ အစ်ကိုတို့အား ဤအကြောင်းများကို ပြန်ကြားကြလော့ဟု ဆိုပြီးလျှင်၊ ထွက်၍အခြားတပါးသို့သွားလေ၏။
ମଃତର୍ ସେମଃନ୍କେ ତୁନ୍ ହାଳୁକ୍ ଆତ୍ ସଃଗ୍ୟାକଃରି କୟ୍ଲା ଆର୍ ମାପ୍ରୁ କଃନ୍କଃରି ତାକେ ଜଃଇଲେ ହୁଣି ବାର୍କଃରି ଆଣ୍ଲା ସେରି ସେମଃନଃକେ ଗଟେକ୍ ଗଟେକ୍ କଃରି କୟ୍ଲା, ଆରେକ୍ “ସେ କୟ୍ଲା ଇସଃବୁ କଃତା ଜାକୁବକ୍ ଆର୍ ବାୟ୍ମଃନ୍କେ ଜାଣାଉ” ଆର୍ ସେ ସେତି ହୁଣି ବିନେ ଗଃଲା ।
ସଃକାଳ୍ ଅୟ୍ଲାକ୍ ପିତର୍ କେଣେ ଗଃଲା ବଃଲି ସଃଇନ୍ମଃନାର୍ ବିତ୍ରେ ଉର୍ଜି ଅୟ୍ଲି ।
19 ၁၉ ဟေရုဒ်မင်းသည် ပေတရုကိုရှာ၍ မတွေ့သည် ရှိသော်၊ စောင့်ရှောက်သောသူတို့ကို စစ်ကြောပြီးမှ သတ်မည်အကြောင်းကို စီရင်လေ၏။
ଆର୍ ହେରଦ୍ ତାକେ ଲଳୁ ନାହାର୍ଲାକ୍ ଜାଗ୍ତା ସଃଇନ୍ମଃନ୍କେ ହଃଚାର୍ଲା ହଃଚେ ସେମଃନ୍କେ ମଃର୍ନେ ମାରୁକ୍ କୟ୍ଲା । ହଃଚେ ଜିଉଦା ରାଜାୟ୍ ହୁଣି କାଇସରିଆ ଜାୟ୍ ସେତି ରିଲା ।
20 ၂၀ ထိုနောက်၊ ဟေရုဒ်မင်းသည် ယုဒပြည်မှ ကဲသရိမြို့သို့သွား၍ နေသည်ရှိသော်၊ တုရုမြို့သားနှင့် ဇိဒုန် မြို့သားတို့ကို အမျက်ထွက်လေ၏။ ထိုသူတို့သည် တညီတညွတ်တည်းလာကြ၍၊ ဗလတ္တုအမည်ရှိသော အတွင်းဝန်ကို ဖျောင်းဖျပြီးမှ၊ အမျက်တော်ပြေမည်အကြောင်း တောင်းပန်ကြ၏။ အကြောင်းမူကား၊ သူတို့ပြည်သည်ပြည်တော်ကိုမှီ၍ ကျွေးမွေးခြင်းကိုခံရ၏။
ସଃଡେବଃଳ୍ ହେରଦ୍ ସର୍ ଆର୍ ସିଦନ୍ ଲକାର୍ ଉହ୍ରେ ବଃଡେ ରିସା ଅୟ୍ରିଲା, ଆର୍ ସେମଃନ୍ ଗଟେକ୍ ଦଃଳ୍ଅୟ୍ ତାର୍ ଚଃମେ ଆୟ୍ଲାୟ୍ ଆର୍ ରଃଜାର୍ ସଃଉତା ଗଃରାର୍ ଗୁମୁସ୍ତା ବ୍ଲାସ୍ତକେ ଅଃହ୍ଣାର୍ କଃତାକ୍ ସୁସ୍ତା ଅଃଉଁକେ ଗଃଉଆରି କଃଲାୟ୍, କାୟ୍ତାକ୍ ବଃଲେକ୍ ରଃଜାର୍ ଦେସେ ହୁଣି ସେମଃନାର୍ ଦେସେ କାଦିକଣ୍ଡା ଜାତି ରିଲି ।
21 ၂၁ ဟေရုဒ်မင်းသည်လည်း ချိန်းချက်သောနေ့၌ မင်းမြောက် တန်ဆာကိုဝတ်ဆင်၍ ပလ္လင်တော်ပေါ်မှာ ထိုင်လျက် ထိုသူတို့အားမိန့် တော်မူ၏။
ଇତାକ୍ ଗଟେକ୍ ଟିକ୍ ଅୟ୍ଲା ବିନ୍ ହେରଦ୍ ରଃଜା ବଃସ୍ତର୍ ହିନ୍ଦି ସିଙ୍ଗାସଣେ ବଃସି ସେମଃନାର୍ ମୁଏଁ ଗଟେକ୍ କଃତା ଉଦେସ୍ ଦିଲା ।
ସେତାକ୍ ଲକ୍ମଃନ୍ ଉଲ୍ଗାଟ୍ ଅୟ୍ କାଉଁକେ ଦଃର୍ଲାୟ୍, “ଇରି ଦେବ୍ତାର୍ ଟଣ୍ଡ୍, ମାନାୟ୍ର୍ ଟଣ୍ଡ୍ ନାୟ୍ ।”
23 ၂၃ ထိုမင်းကြီးသည် ဘုရားသခင်၏ ဂုဏ်အသရေတော်ကို မထောက်ထားသောကြောင့်၊ ထိုခဏခြင်းတွင် ထာဝရဘုရား၏ ကောင်းကင်တမန်သည် ဒဏ်ခတ်၍၊ ကိုယ်တွင်း၌ ပိုးများကိုက်သဖြင့် အနိစ္စရောက်လေ၏။
ତଃତ୍କାଣ୍ ମାପ୍ରୁର୍ ଗଟେକ୍ ଦୁତ୍ ତାକେ ମାର୍ଲା, କାୟ୍ତାକ୍ ବଃଲେକ୍ ସେ ଇସ୍ୱର୍କେ ଜଃଜ୍ମାନ୍ ନଃକେଲା ଆର୍ ସେ ହକ୍ ଦଃରାୟ୍ ଅୟ୍ ମଃଲା ।
ମଃତର୍ ଇସ୍ୱରାର୍ କଃତା ଅଃଦିକ୍ ଉର୍ଜିଅୟ୍ ଚାରିହାକ୍ ବାଟି ଅଃଉଁକେ ଦଃର୍ଲି ।
25 ၂၅ ဗာနဗနှင့် ရှောလုတို့သည် လုပ်ကျွေးခြင်းအမှုကို ဆောင်ရွက်ပြီးလျှင်၊ မာကုအမည်သစ်ကိုရသော ယောဟန်ကိုလည်း ခေါ်ခဲ့၍ ယေရုရှလင်မြို့မှပြန်ကြ၏။
ହଃଚେ ବର୍ନବା ଆର୍ ସାଉଲ୍ ଅଃହ୍ଣାମଃନାର୍ ସେବା କାମ୍ ସଃରାୟ୍ ମାର୍କ ବଃଲେକ୍ ଜହନ୍କେ ସଃଙ୍ଗେ ଦଃରି ଜିରୁସାଲମ୍ ବାଉଳି ଗଃଳାୟ୍ ।
