< လုကာ 15 >

1 အခွန်ခံ သော သူတို့နှင့် ဆိုး သောသူ အပေါင်း တို့သည် နားထောင် ခြင်းငှာအထံ တော်သို့ ချဉ်းကပ် သည် ဖြစ် ၍ ၊
ଗଟ୍‌ଦିନ୍‌ ରିବ୍‌ନି ଆର୍‌ ହାହି ଲକ୍‌ମଃନ୍ ଜିସୁର୍‌ କଃତା ସୁଣୁକ୍‌ ତାର୍‌ ହାକ୍‌ ଆସ୍ତି ରିଲାୟ୍‌ ।
2 ဖာရိရှဲ နှင့် ကျမ်းပြု ဆရာတို့က၊ ဤသူ သည် ဆိုး သောသူတို့ကိုလက်ခံ ၍ သူ တို့နှင့်အတူ စားပါသည် တကားဟု ကဲ့ရဲ့အပြစ်တင် ကြ၏။
ସେତାକ୍‌ ପାରୁସିମଃନ୍ ଆର୍‌ ଦଃର୍ମ୍‌ଗୁରୁମଃନ୍‌ ଇରି ଦଃକି କଃରି ଲିନ୍ଦା କଃରୁକେ ଦଃର୍ଲାୟ୍‌ ଆର୍‌ ଲିନ୍ଦା କଃରି କୟ୍‌ଲାୟ୍‌, “ଇ ଲକ୍‌ ହାହିମଃନାର୍‌ ସଃଙ୍ଗ୍ ମିସୁଲା ଆର୍‌ ସେମଃନାର୍‌ ସଃଙ୍ଗ୍ କାଉଁଲା!”
3 ထိုအခါ ဥပမာ စကားကို မိန့် တော်မူသည်ကား၊ သင် တို့တွင် တစ်စုံတစ်ယောက် သောသူ၌ သိုး တစ်ရာ ရှိ ၍၊
ସେତାକ୍‌ ଜିସୁ ସେମଃନ୍‌କେ ଇ କଃତା କୟ୍‌ଲା,
4 သိုးတစ် ကောင်ပျောက် လျှင်၊ ကိုးဆယ် ကိုးကောင်သော သိုးတို့ကို တော တွင် ထား ခဲ့ပြီးမှ၊ ပျောက် သောသိုး တစ် ကောင်ကို မ တွေ့ မှီတိုင်အောင်သွား ၍ မရှာဘဲနေမည်လော။
“ତୁମାର୍‌ ବିତ୍ରେ ଇରଃକମ୍‌ କୁୟ୍‌ ଲକ୍‌ ଆଚେ ଜେ, ତାର୍‌ ଜଦି ହାଁଚ୍‌କଳି ମେଣ୍ଡା ରେତି, ଆର୍‌ ସେମଃନାର୍‌ ବିତ୍ରେ ଗଟେକ୍‌ ଆଜେଦ୍‌, ତଃବେ ସେ ଲକ୍‌ ଗଟେକ୍‌ଉଣା ହାଁଚ୍‌କଳି ମେଣ୍ଡାକ୍‌ ହଃଦାୟ୍‌ ଚାଡିକଃରି, ସେ ଆଜିରିଲା ମେଣ୍ଡାକ୍‌ ମିଳାଉତା ହଃତେକ୍‌ ତାକେ କାୟ୍‌ ନଃଲଳେ?
5 တွေ့ ပြီးလျှင် ဝမ်းမြောက် သော စိတ်နှင့် ပခုံး ပေါ်မှာ တင် ထမ်း၍၊
ଜଃଡେବଃଳ୍‌ ସେ ଲକ୍‌ ଆଜିରିଲା ମେଣ୍ଡାକ୍‌ ମିଳାୟ୍‌ଦ୍‌ ସେ ବଃଡେ ସଃର୍ଦାଅୟ୍‌, ତାକ୍‌ କଃନ୍ଦେ ବୟ୍‌ କଃରି ତାର୍‌ ଗଃରେ ଆଣେଦ୍‌ ।
6 မိမိအိမ် သို့ ရောက် သောအခါ အဆွေ ခင်ပွန်းအိမ်နီးချင်း များကိုခေါ် ၍ ၊ ပျောက် သောသိုး ကို ငါတွေ့ ပြီ။ ငါ နှင့်အတူဝမ်းမြောက် ကြလော့ဟု ဆို တတ်သည် မဟုတ်လော။
ଆରେକ୍‌ ଅଃହ୍‌ଣାର୍‌ ଲକ୍‌ବାକ୍‌କେ ଆର୍‌ ହାକିହଃଳ୍‌ସାକେ କୁଦି ସେମଃନ୍‌କେ କୟ୍‌ଦ୍‌, ‘ଆସା ତୁମିମଃନ୍ ମର୍‌ ସଃଙ୍ଗ୍ ସଃର୍ଦା କଃରା, କାୟ୍‌ତାକ୍‌ବଃଲେକ୍‌ ଆଜିରିଲା ମେଣ୍ଡାକେ ମିଳାୟ୍‌ଲେ ।’
7 ထိုနည်းတူ ဖြောင့်မတ် ၍ နောင်တရ စရာအကြောင်းမ ရှိ သောသူ ကိုးဆယ် ကိုးယောက်တို့၌ ကောင်းကင် သားတို့သည် ဝမ်းမြောက် ခြင်းရှိသည်ထက်၊ နောင်တရ သောလူဆိုး တစ် ယောက်၌ သာ၍ ဝမ်းမြောက်ခြင်းရှိ ကြသည်ဟု ငါဆို ၏။
ମୁଁୟ୍‌ ତୁମିକେ କଃଉଁଲେ, ସେରଃକମ୍‌ ଜୁୟ୍‌ ଲକ୍‌ମଃନାର୍‌ ମଃନ୍‌ ବାଦ୍‌ଲାୟ୍‌ ଆସ୍ତାକ୍‌ ମଃନ୍‌ ନାୟ୍‌, ଇବାନ୍ୟା ଗଟେକ୍‌ଉଣା ହାଁଚ୍‌କଳି ଦଃର୍ମି ଲକ୍‌ମଃନାର୍‌ ତଃୟ୍‌ହୁଣି, ଜେ ହାହ୍‌ ଚାଡେଦ୍‌, ଇରଃକମ୍‌ ଗଟେକ୍‌ ହାହି ଲକାର୍‌ ଗିନେ ସଃର୍ଗେ ଅଃଦିକ୍‌ ସଃର୍ଦା ଅୟ୍‌ଦ୍‌ ।”
8 တစ်နည်းကား ၊ တစ်စုံတစ်ယောက် သောမိန်းမ ၌ ငွေ ဆယ် ပြားရှိ ၍ တစ်ပြား ပျောက် လျှင် ၊ ဆီမီး ကိုထွန်း ၍ မ တွေ့ မှီတိုင်အောင်တစ်အိမ် လုံးကိုလှည်း ၍ စေ့စေ့ မ ရှာ ဘဲ နေမည်လော။
“ତଃବେ ଇରଃକମ୍‌ କୁୟ୍‌ ମାୟ୍‌ଜି ଆଚେ ଜେ, ତାର୍‌ ଜଦି ଦଃସ୍‌ଗଟ୍‌ ରୁହା ଟଃକା ରଃୟ୍‌ଦ୍‌, ଆର୍‌ ସେତିର୍‌ ଗଟେକ୍‌ ଆଜେଦ୍‌, ତଃବେ ସେ କୁପି ଲାଗାୟ୍‌ କଃରି ଗଃର୍‌ ରୁଣ୍ଡାୟ୍‌ ସେରି ମିଳାଉତା ହଃତେକ୍‌ କାୟ୍‌ ଜଃତୁନେ ନଃଲଳେ?
9 တွေ့ ပြီးလျှင် အဆွေ ခင်ပွန်းအိမ်နီးချင်း များကိုခေါ် ၍ ၊ ပျောက် သော ငွေ ကို ငါတွေ့ ပြီ။ ငါ နှင့်အတူဝမ်းမြောက် ကြလော့ဟု ဆို တတ်သည်မဟုတ်လော။
ଆରେକ୍‌ ଆଜିରିଲା ସେ ଟଃକା ମିଳାୟ୍‌ଲେକ୍‌ ସେ ତାର୍‌ ସଃଙ୍ଗ୍‌ମଃନ୍‌କେ ଆର୍‌ ହାକିହଃଳ୍‌ସାକେ କୁଦିକଃରି କୟ୍‌ଦ୍‌, ମର୍‌ ସଃଙ୍ଗ୍ ସଃର୍ଦା କଃରା, ବଃଲେକ୍‌ ମର୍‌ ଜୁୟ୍‌ ଟଃକା ଆଜିରିଲି ସେରି ମିଳାୟ୍‌ଲେ ।
10 ၁၀ ထိုနည်းတူ ငါဆို သည်ကား၊ ဘုရားသခင် ၏ ကောင်းကင်တမန် တို့သည် နောင်တရ သောလူဆိုး တစ် ယောက်၌ ဝမ်းမြောက် ခြင်းရှိ ကြသည် ဟု မိန့် တော်မူ၏။
ମୁୟ୍‌ଁ ତୁମିମଃନ୍‌କେ କଃଉଁଲେ, ସେରଃକମ୍‌ ଜେ ହାହ୍‌ଚାଡେଦ୍‌, ଇରଃକମ୍‌ ଗଟେକ୍‌ ହାହିର୍‌ ଗିନେ ଇସ୍ୱରାର୍‌ ଦୁତ୍‌ମଃନାର୍‌ ଚଃମେ ସଃର୍ଦା ଅୟ୍‌ଦ୍‌ ।”
11 ၁၁ တစ်ဖန် မိန့် တော်မူသည်ကား၊ တစ်စုံတစ်ယောက် သောသူ ၌ သား နှစ် ယောက်ရှိ ၏။
ଜିସୁ ଆରେକ୍‌ କୟ୍‌ଲା, “ଗଟ୍‌ ଲକାର୍‌ ଜୁଳେକ୍‌ ହୟ୍‌ସି ରିଲାୟ୍‌ ।
12 ၁၂ သားအငယ် သည် အဘ ထံသို့သွား၍ ၊ အဘ ၊ အကျွန်ုပ် ရထိုက် သော အမွေ ဥစ္စာကိုဝေ ၍ ပေး ပါဟု တောင်းပန် လျှင်၊ အဘသည် ဥစ္စာ များကိုဝေ ၍ သား တို့အား ပေးလေ၏။
ସାନ୍‌ ହୟ୍‌ସି ଉବାସିକ୍‌ କୟ୍‌ଲା, ‘ଉବା, ମର୍‌ ବାଗାର୍‌ ଦଃନ୍‌ବିତ୍‌ ଅଃବେ ମକ୍‌ ଦେ ।’ ତଃବେ ତାର୍‌ ଉବାସି ତାର୍‌ ଦଃନ୍‌ବିତ୍‌କେ ସଃର୍ନେ ଦୁୟ୍‌ ବାୟ୍‌କ୍‌ ବାଟାକଃରି ଦିଲା ।
13 ၁၃ ထိုနောက် များမကြာ ၊ သား အငယ် သည် မိမိ ဥစ္စာ များကို သိမ်းယူ ၍ ဝေး စွာသောပြည် သို့ သွား ပြီးလျှင်၊ ထို ပြည်မှာ ကာမဂုဏ်၌ လွန်ကျူး သောအားဖြင့်ဥစ္စာ ပြုန်းတီး ၍ ၊
ଅଃଳକ୍‌ ଦିନ୍ ଗଃଲାହଃଚେ ସାନ୍ ହୟ୍‌ସି ତାର୍‌ ବାଗାର୍‌ ଦଃନ୍‌ବିତ୍‌କେ ଗଟେତଃୟ୍‌ କଃରି ଦୁର୍‌ ଦେସେ ଗଃଲା, ଆର୍‌ ସେତି ଜାୟ୍‌ ହଲ୍ୟାହଲ୍ୟା ଅଃହ୍‌ଣାର୍‌ ଜିବନ୍‌ କାଟି ସଃର୍ନେ ଦଃନ୍‌ବିତ୍‌ ବୁଡାୟ୍‌ଲା ।
14 ၁၄ ရှိသမျှ ကုန် သောအခါ ၊ ထို ပြည် ၌ ကြီးစွာ သောအစာ ခေါင်းပါးခြင်းဖြစ် ၍ ၊ သူ သည် အလွန်ဆင်းရဲ ခြင်းသို့ ရောက်၏။
ମଃତର୍‌ ସଃବୁ ଦଃନ୍ ବୁଡାୟ୍‌ଲା ହଃଚେ, ସେ ଦେସେ କଃତାର୍‌ ଅୟ୍‌ଲାକ୍‌, ତାର୍‌ ଅକେଟ୍‌ ଅଃଉଁକେ ଦଃର୍ଲି ।
15 ၁၅ ထိုအခါ ပြည်သား တစ် ယောက်ထံသို့သွား ၍ အစေခံလျှင် ၊ ဝက် တို့ကို ကျောင်း စေခြင်းငှာသူ့ သခင်သည် တော သို့ စေလွှတ် သဖြင့်၊
ସେତାର୍‌ଗିନେ ସେ ଜାୟ୍‌ ସେ ଦେସାର୍‌ ଗଟେ ଲକାର୍‌ ତଃୟ୍‌ ଜାୟ୍‌ ଗତି କଃଟ୍‌ଲା ଆର୍‌ ସେ ଲକ୍‌ ତାକ୍‌ ଗୁସ୍ରା ଚଃରାଉଁକେ ତାର୍‌ ହଃଦାୟ୍‌ ହଃଟାୟ୍‌ଲା;
16 ၁၆ သူသည် ဝက် စား တတ်သော ပဲတောင့် ကိုပင် စား ချင် မတတ်ငတ်မွတ်လျက်နေရ၏။ အဘယ်သူ မျှ အစာကို မကျွေး ။
ଆରେକ୍‌ ଗୁସ୍ରାମଃନ୍‌ ଜୁୟ୍‌ ଚେମି କାତି ରିଲାୟ୍‌, ସେ କାଦି କାୟ୍‌କଃରି ସେ ତାର୍‌ ହେଟ୍‌ ହୁରାଉଁକେ ମଃନ୍‌ କଃର୍ତିରିଲା, ମଃତର୍‌ କେ ତାକ୍‌ କାୟ୍‌ରି ହେଁ ନଃଦେତିରିଲାୟ୍‌ ।
17 ၁၇ ထိုအခါ သတိရ လျှင်၊ ငါ့ အဘ ၏အိမ်၌ အခ စားသောသူများ တို့သည် ဝစွာစားရကြ၏။ ငါ မူကား ပြည် ၌သေအောင် အငတ် ခံရ၏။
ମଃତର୍‌ ସେ ଚେତ୍‌ନା ହାୟ୍‌ କୟ୍‌ଲା, ‘ମର୍‌ ଉବାର୍‌ ଗଃରେ କଃବାଳିମଃନାର୍‌ କାଦି ଅଃଗ୍‌ଳି ଜଃଉଁଲି, ମଃତର୍‌ ମୁୟ୍‌ଁ ଇତି ରଃୟ୍‌ କଃରି ବୁକେ ମଃରୁଲେ ।
18 ၁၈ ငါ ထ ၍ အဘ ထံသို့ သွားမည်။ အဘ ၊ အကျွန်ုပ်သည် ဘုရားသခင် ကို ၎င်း ၊ ကိုယ်တော် ကို၎င်း ပြစ်မှား ပါပြီ။
ଅଃବେ ମୁୟ୍‌ଁ ଉଟି ମର୍‌ ଉବାର୍‌ ହାକ୍‌ ଜାୟ୍‌ନ୍ଦ୍ ଆର୍‌ ତାକ୍‌ କୟ୍‌ଦ୍‌, ଉବା, ସଃର୍ଗାର୍‌ ମାପ୍ରୁର୍‌ ବିରଦେ ଆର୍‌ ତର୍‌ ବିରଦେ ମୁଁୟ୍‌ ହାହ୍‌ କଃଲେ ଆଚି ।
19 ၁၉ ယခုမှစ၍ကိုယ်တော် ၏သား ဟူ၍ခေါ် ခြင်းကိုမ ခံထိုက် ပါ။ သူငှား အရာ၌ အကျွန်ုပ် ကို ထား တော်မူပါဟု ငါပြော မည်ဟူ၍အကြံရှိသည်နှင့်၊
ଆଜିହୁଣି ମୁୟ୍‌ଁ ତର୍‌ ହୟ୍‌ଦି ବଃଲାୟ୍‌ ଅଃଉଁକେ ମର୍‌ ଆରେକ୍‌ ଜୟ୍‌ଗ୍‌ ନାୟ୍‌, ମଃତର୍‌ ଅଃବେ ମକ୍‌ ତର୍‌ ଗଟେକ୍‌ ଗତିକଃବାଳି ହର୍‌ କଃରି ଦଃର୍‌ ।’
20 ၂၀ ထ ၍ အဘ ထံသို့ သွား လေ၏။ သွား၍ ဝေး သေး သောအခါ အဘ သည် သူ့ ကိုမြင် လျှင် ၊ သနား သော စိတ်ရှိသည်နှင့် ပြေးသွား ၍ သား ၏လည်ပင်း ကို ပိုက် ဖက်လျက် နမ်းရှုပ် လေ၏။
ସେ ଉଟି ତାର୍‌ ଉବାସିର୍‌ ହାକ୍‌ ଗଃଲା, ମଃତର୍‌ ସେ ଦୁରିକ୍‌ ରିଲା ବଃଳ୍‌ ତାର୍‌ ଉବାସି ତାକ୍‌ ଦଃକି ଦଃୟା ଦଃକାୟ୍‌ଲା, ଆର୍‌ ଦଃବ୍‌ଳିଜାୟ୍‌ ତାକେ ହଃଟଳି କଃରି ଲଃବଦେ ଚୁମ୍‌ଲା ।
21 ၂၁ သား ကလည်း ၊ အဘ ၊ အကျွန်ုပ်သည် ဘုရားသခင် ကို ၎င်း ၊ ကိုယ်တော် ကို၎င်း ပြစ်မှား ပါပြီ။ ယခုမှစ၍ကိုယ်တော် ၏သား ဟူ၍ခေါ် ခြင်းကို မ ခံထိုက် ပါဟုဆို လျှင်၊
ହୟ୍‌ସି ତାକ୍‌ କୟ୍‌ଲା, ‘ଉବା, ସଃର୍ଗାର୍‌ ମାପ୍ରୁର୍‌ ବିରଦେ ଆର୍‌ ତର୍‌ ବିରଦେ ମୁୟ୍‌ଁ ହାହ୍‌ କଃରିଆଚି, ଅଃବେ ଆର୍‌ ତର୍‌ ହଅ ବଃଲି କଃଉଆୟ୍‌ ଅଃଉତାର୍‌ ମୁଁୟ୍‌ ଜୟ୍‌ଗ୍‌ ନାୟ୍‌ ।’
22 ၂၂ အဘ က၊ မြတ် သောဝတ်လုံ ကို ယူခဲ့ ၍ သူ့ ကို ခြုံ ကြ၊ သူ ၏လက် ၌ လက်စွပ် တန်ဆာကို ဆင် ကြ။
ମଃତର୍‌ ଉବାସି ତାର୍‌ ଗତିଦଃଙ୍ଗ୍‌ଳାମଃନ୍‌କ୍‌ କୟ୍‌ଲା, ସଃବ୍‌କେ ନିକ ବଃସ୍ତର୍‌ ବେଗି ଆଣି ଆକ୍‌ ହିନ୍ଦାଉଆ, ତାର୍‌ ଆତେ ହାଜେର୍‌ ଆର୍‌ ତାର୍‌ ହାଦେ ହାଣ୍ଡାୟ୍‌ ହିନ୍ଦାଉଆ ।
23 ၂၃ ခြေနင်း ကိုလည်း စီးစေကြ။ ဆူ အောင်ကျွေးသော နွားကလေး ကို ယူ ၍ သတ် ကြ။ သို့ပြီးမှ ငါတို့သည် စား ကြကုန်အံ့။ ပျော်မွေ့ ခြင်းကို ပြုကြကုန်အံ့။
ଆରେକ୍‌ ଗଟେକ୍‌ ଦୁମା ମେଣ୍ଡା ମାରା; ଆସା ଅଃମିମଃନ୍‌ ବଜି କଃରି ସଃର୍ଦା କଃରୁଆଁ ।
24 ၂၄ ငါ့ သား သည်အထက်ကသေ ၏။ ယခု ရှင်ပြန် ၏။ အထက်ကပျောက် ၏။ယခုတွေ့ပြန် ၏ဟုအစေအပါး တို့ကို ဆို ပြီးမှ ၊ ထိုသူအပေါင်းတို့သည် ပျော်မွေ့ ခြင်းကို ပြု ကြ၏။
ବଃଲେକ୍‌ ମର୍‌ ଇ ହଅ ମଃରି ଜାୟ୍‌ରିଲା ଆରେକ୍‌ ବାଚ୍‌ଲା; ଆଜିରିଲା, ଆରେକ୍‌ ମିଳ୍‌ଲା । ତଃବେ ସେମଃନ୍ ସଃର୍ଦା କଃରୁକେ ଦଃର୍ଲାୟ୍‌ ।”
25 ၂၅ သား အကြီး သည် တောင်ယာ က လာ ၍ အိမ် အနီး သို့ရောက်သောအခါ ၊ က ခြင်း၊ တီးမှုတ် ခြင်းအသံကို ကြား လျှင် ၊
“ସଃଡେବଃଳ୍‌ ତାର୍‌ ବଃଡ୍ ହୟ୍‌ସି ହଃଦାୟ୍‌ ରିଲା । ସେ ଜଃଡେବଃଳ୍‌ ଆସି ଗଃର୍‌ ଚଃମେ ହଚ୍‌ଲା, ସଃଡେବଃଳ୍‌ ବାଜା ବାଜ୍‌ତାର୍‌ ଆର୍‌ ନାଚ୍‌ତାର୍‌ ଆଉଲି ସୁଣିକଃରି,
26 ၂၆ ငယ်သား တစ် ယောက်ကိုခေါ် ၍ အဘယ်သို့ သောအခြင်းအရာ နည်းဟု မေး ၏။
ସେ ଦଃଙ୍ଗ୍‌ଳାମଃନାର୍‌ ବିତ୍ରେ ଗଟ୍‌ଲକେ କୁଦିକଃରି ଇସଃବୁ କାୟ୍‌ରି ଅଃଉଁଲି ବଃଲି ତାକ୍‌ ହଃଚାର୍ଲା ।
27 ၂၇ ငယ်သားက၊ သခင် ၏ညီ သည် ရောက်လာ ပါပြီ။ ဘေးနှင့်ကင်းလွတ် လျက်ရှိ သည်ကို အဘ တွေ့ သောကြောင့် ၊ ဆူ အောင်ကျွေးသော နွားကလေး ကိုသတ် ပါပြီဟုပြောဆို ၏။ သားအကြီးသည် အမျက်ထွက် ၍ အိမ် သို့ မ ဝင်ဘဲနေ ၏။
ସେ ଦଃଙ୍ଗ୍‌ଳା ତାକ୍‌ କୟ୍‌ଲା, ତର୍‌ ବାୟ୍‌ଦି ଗଃରେ ବାଉଳି ଆସିଆଚେ, ଆର୍‌ ତର୍‌ ଉବାଦି ତାକ୍‌ ନିକ ଗଃଗାଳେ ହାୟ୍‌ଲାକ୍‌ ଦୁମା ମେଣ୍ଡା ମାରିଆଚେ ।”
28 ၂၈ အဘ သည် သူ့ ဆီသို့သွား ၍ ချော့မော့ ရ၏။
“ସେତାର୍‌ଗିନେ ସେ ରିସା ଅୟ୍‌କଃରି ଗଃରେ ଜଃଉଁକେ ମଃନ୍‌ ନଃକେଲା; ମଃତର୍‌ ତାର୍‌ ଉବାସି ଆସିକଃରି ତାକ୍‌ କଃତେକ୍‌ ଗଃଉଆରି କଃରୁକେ ଦଃର୍ଲା ।
29 ၂၉ သားအကြီးကလည်း၊ အကျွန်ုပ်သည် ကာလ တာရှည် စွာ အဘ ၏ အစေ ကိုခံပါပြီ။ အဘ ၏အလို ကို တစ်ခါမျှ မလွန်ကျူး ပါ။ သို့သော်လည်း အကျွန်ုပ် သည် အဆွေ တို့နှင့်အတူ ပျော်မွေ့ ခြင်းကို ပြုစေခြင်းငှာ ၊ အဘသည် ဆိတ်ကလေး တစ်ကောင်ကို တစ်ခါမျှ မပေး ။
ମଃତର୍‌ ସେ ଉବାସିକ୍‌ କୟ୍‌ଲା, ଦଃକ୍‌, ଅଃତେକ୍‌ ବଃର୍ସ୍‌ ଅୟ୍‌ଲି ମୁୟ୍‌ଁ ତର୍‌ ଗଟ୍‌ ଦଃଙ୍ଗ୍‌ଳା ହର୍‌ କଃରି ସେବା କଃରିଆସୁଲେ, ଆର୍‌ କଃବେ ହେଁ ମୁୟ୍‌ଁ ତର୍‌ ଆଦେସ୍‌ ଅମାନ୍ୟା ନଃକେରି, ଅୟ୍‌ଲେକ୍‌ ହେଁ ମର୍‌ ସଃଙ୍ଗ୍‌ମଃନାର୍‌ ସଃଙ୍ଗ୍ ମିସିକଃରି ବଜି କଃରୁକେ ତୁୟ୍‌ ମକ୍‌ କଃବେ ମେଣ୍ଡାହିଲା ହେଁ ନଃଦେସି;
30 ၃၀ ပြည်တန်ဆာ မိန်းမတို့နှင့် ပေါင်းဖေါ်၍ မိမိ ဥစ္စာ ကိုဖြုန်း သော ဤ သား ငယ်ရောက်လာ သောအခါ မူကား ၊ အဘ သည် ဆူ အောင်ကျွေးသော နွားကလေး ကို သတ် လေပြီတကားဟု ဆို ၏။
ମଃତର୍‌ ତର୍‌ ଇ ଜୁୟ୍‌ ହୟ୍‌ଦି ଦାରିୟାଣିମଃନାର୍‌ ସଃଙ୍ଗ୍ ତର୍‌ ଦଃନ୍‌ବିତ୍‌ ବୁଡାୟ୍‌ଲା ଆର୍‌ ଜଃଡେବଃଳ୍‌ ସେ ବାଉଳି ଆୟ୍‌ଲା, ସଃଡେବଃଳ୍‌ ତୁୟ୍‌ ତାର୍‌ ଗିନେ ଗଟ୍‌ ଦୁମା ମେଣ୍ଡା ମାର୍‌ଲିସ୍‌ ।
31 ၃၁ အဘကလည်း ၊ ငါ့သား ၊ သင် သည် ငါ့ ထံမှာ အစဉ် နေ ၏။ ငါ ၏ဥစ္စာရှိသမျှ သည် သင် ၏ဥစ္စာဖြစ် ၏။
ତଃବେ ତାର୍‌ ଉବାସି ତାକେ କୟ୍‌ଲା, ହଅରେ ତୁୟ୍‌ ତ ସଃବୁବଃଳ୍‌ ମର୍‌ ସଃଙ୍ଗ୍ ଆଚ୍‌ସି, ଆର୍‌ ଜୁୟ୍‌ସଃବୁ ମର୍‌ ସେରି ସଃବୁ ତର୍‌;
32 ၃၂ သင် ၏ညီ မူကား အထက်ကသေ ၏။ ယခု ရှင်ပြန် ၏။ အထက်ကပျောက် ၏။ ယခု တွေ့ပြန် ၏။ ထိုကြောင့် ပျော်မွေ့ ဝမ်းမြောက် စရာအကြောင်းရှိ ၏။ အဘဆို သည် ဟု မိန့်တော်မူ၏။
ମଃତର୍‌ ଇ ଜୁୟ୍‌ ତର୍‌ ବାୟ୍‌ଦି ମଃରି ଜାୟ୍‌ରିଲା ଆରେକ୍‌ ବଚ୍‌ଲା, ଆଜିରିଲା ଆରେକ୍‌ ମିଳ୍‌ଲା, ସେତାର୍‌ ଗିନେ ବଜି ଆର୍‌ ସଃର୍ଦା କଃର୍ତାର୍‌ ରିଲି ।”

< လုကာ 15 >