Luka 17

1 A Yeshu gubhaalugulilenje bhaajiganywa bhabho, “Indu ikwaatendanga bhandu bhatendanje yambi shiikoposhelepe. Ikabheje ole gwakwe jwene mundu akwiitenda ikoposhele jula.

Sidan sagde han til læresveinarne sine: «Det er uråd anna enn det lyt koma freistingar, men ve yver den som dei kjem ifrå!

2 Ikaliji mbaya atabhilwe liganga likulungwa lya yajila nnukoi nitumbushiywa mmashi, nngabha kunnebhya jumo bhene bhabhashokobha

Han var betre faren det låg ein kvernstein um halsen hans og han var kasta i havet, enn at han skulde freista ein av desse små.

3 Mwiiteiganje! “Monaga mpwenu annebhelaga, munneye, aipetaga, munneshelele.

Tak dykk i vare! Syndar bror din, so tala til honom, og angrar han, so tilgjev honom!

4 Na nkali annebhelaga mala shabha kwa lyubha limo, na kila mwanja alikunjiila akuno alinkuti, ‘Ngunakwiipeta nneshelele’ munneshelele.”

Um han syndar mot deg sju gonger um dagen, og sju gonger kjem attende til deg og segjer: «Eg angrar!» so skal du tilgjeva honom.»

5 Mitume gubhaabhalanjilenje Bhakulungwa a Yeshu, “Ntujenjesheye ngulupai.”

Apostlarne sagde til Herren: «Gjev oss meir tru!»

6 A Yeshu gubhaajangwilenje. “Nkakwetenje ngulupai jishoko kapela ja malinga mmbeju ja aladali, nkakombolenje kuubhalanjila agu nkujugu, ‘Tutumbuka ukaipandishile mbhaali,’ ukampilikenenje.”

«Hev de tru som eit senapskorn, » svara Herren, «so kunde de segja til dette morbærtreet: «Rykk deg upp og røt deg i havet!» og det skulde lyda dykk.

7 “Ibhaga mundu jumo munkumbi gwenunjimo akwete ntumishi, analima eu anashunga ngondolo. Bhuli, pabhuja kukoposhela kunngunda, shammalanjile ntumishijo. ‘Tenda shangu kuulye shalya’?

Um nokon av dykk hev ein dreng som pløgjer eller gjæter, segjer han då til honom når han kjem heim frå marki: «Kom straks og set deg til bords?»

8 Nng'oo! Shammalanjile, ‘Ndeleshela shalya, gwilume undumishile mpaka maliye kulya na ng'wa, penepo numbe ugwe shulye na ng'wa.’

Segjer han’kje heller: «Stell til kveldsmaten åt meg, bind livgjordi um deg, og gakk meg til handa med eg et og drikk! Sidan kann du eta og drikka?»

9 Bhuli, mundujo shantendele eja jwene ntumishijo kwa ligongo lya maliya yowe yalajilwe?

Takkar han vel drengen for di han gjorde som han var fyresagd? Eg trur ikkje det.

10 Bhai na mmanganya nneyo peyo nkamulangaga yowe innajilwenje, mmeleketanje kuti, ‘Uwe tubhatumishi twangali mbwaiko, tushikamulape maengo getu.’”

Soleis de og; når de hev gjort alt som var sagt dykk, so seg: «Me er uturvande tenarar! Me hev’kje gjort anna enn det som var skyldnaden vår.»»

11 A Yeshu bhali mumpanda kwenda ku Yelushalemu bhashinkupita mumpika gwa ku Shamalia na ku Galilaya.

Med han var på vegen til Jerusalem og for midt imillom Samaria og Galilæa,

12 Bhalijinjila nshilambo shimo, bhandunji kumi bhamangundula bhashinkwajiilanga a Yeshu, gubhajimingene kwa taliya.

bar det so til at han gjekk inn i ein liten by, og der kom det imot han ti menner som hadde spillsykja; dei vart standande eit langt stykke undan,

13 Gubhautiyenje lilobhe bhalinkutinji, “Mmakulungwa a Yeshu, ntubhonele shiya!”

og ropa høgt: «Jesus, meister, gjer sælebot på oss!»

14 A Yeshu bhakaabhonanjeje gubhaabhalanjilenje, “Nnjendangane nkailangulanje kubhaabhishila.” Bhai, akuno bhalikwendangana, gubhalamilenje.

Då Jesus vart var deim, sagde han til deim: «Gakk og te dykk fram for prestarne!» Og med dei var på vegen, hende det at dei vart reine.

15 Jumo jula akabhoneje kuti alamile, gwabhujile alikwaakuya a Nnungu kwa lilobhe lya utiya.

Ein av deim kom attende då han såg han var lækt; han lova Gud med høg røyst,

16 Gwatindibhele pa makongono ga a Yeshu nkutenda eja. Jwenejo paaliji Nshamalia.

og kasta seg å gruve framfor føterne hans og takka honom; det var ein samaritan.

17 Ikabheje a Yeshu gubhabhushiye, “Bhuli, nngabha bhandu kumi bhalamiywenje? Tisha bhala bhalinginji kwei?

Då tok Jesus til ords og sagde: «Vart dei’kje reine alle ti? Kvar er då dei ni?

18 Bhakwapinji bhandu bhananji bhabhujilengene kukwaakuya a Nnungu, ikabhe nnjenipeju?”

Var det ingen utan denne framande som kom attende og vilde gjeva Gud æra?»

19 Kungai gubhammalanjile mundu jula, “Jinuka gwiijendele, ngulupai jako jikulamiye.”

So sagde han til mannen: «Statt upp og gakk heim att! Trui di hev hjelpt deg.»

20 Lyubha limo, Ashimapalishayo bhashinkwaabhuyanga a Yeshu, “Upalume gwa a Nnungu puukwiya shakani?” Gubhaajangwilenje, “Upalume gwa a Nnungu ukaika kwa bhoneka.

Farisæarane spurde honom ein gong når Guds rike skulde koma. Då svara han deim so: «Guds rike kjem ikkje so at ein kann sjå det for augo.

21 Wala bhakabheleketanga, ‘Aguno apano’ eu ‘Agula akula.’ Pabha Upalume gwa a Nnungu muuli munkumbi gwenunji.”

Ein kann ikkje heller segja: «Sjå her er det!» eller: «Der er det!» For Guds rike, det er inni dykk.»

22 Kungai gubhaalugulilenje bhaajiganywa bhabho, “Shigaishe mobha gushinnokolilanje kapela nkalibhweninji lyubha limo lika Mwana juka Mundu, ikabheje nkalibhonanga.

Sidan sagde han til læresveinarne: «Det kjem ei tid då de skal stunda etter å sjå ein av dei dagarne då Menneskjesonen råder, men de skal ikkje få sjå det.

23 Na bhandunji shibhammalanjilanje, ‘Nnolanje abhala akula eu, Abhano apano!’ Nnaakagulanje.

Dei kjem til å segja til dykk: «Sjå der er han! Sjå her!» Gakk ikkje der burt, og fylg ikkje etter deim!

24 Pabha shiibhe malinga kumeta kwa nnjai, jinabhalula shangupe nilangaya mmbali yowe, nneyo peyo shiipingabha lyubha lya kwiya Mwana juka Mundu.

For liksom ljonet, når det kjem, skin frå himmelbrun til himmelbrun, soleis skal det vera med Menneskjesonen den dagen han kjem.

25 Ikabheje gakanabhe koposhela genego, anapinjikwa apotekwe kwa kaje na kanwa na bhandunji bha luluno lubheleko luno.”

Men fyrst lyt han lida mykje, og denne ætti skal skjota honom ifrå seg.

26 Na malinga shiyaliji mobha ga a Nuu, shiipinga kubha gene mobha gaka Mwana juka Mundu.

Og som det var i Noahs dagar, so skal det og vera den tidi då Menneskjesonen kjem:

27 Bhandunji bhatendaga lyanganga na ng'wa, bhatendaga lombanga na lombwa, mpaka lyubha libhajinjile a Nuu shapina. Nduluko gujiishe nikwaanititimiyanga bhowe.

dei åt, dei drakk, dei gifte seg, dei vart burtgifte, alt til den dagen då Noah gjekk inn i arki; då kom storflodi og tynte alle i hop.

28 Nneyo peyo shiibhe malinga puyakoposhele mobha ga a Lutu. Bhandunji bhatendaga lyanganga na ng'wa, bhaliumanga na pinda, bhalilimanga na shenga.

Eller som det var i Lots dagar: dei åt, dei drakk, dei kjøpte, dei selde, dei planta, dei bygde;

29 Ikabheje lyubha libhajawile a Lutu ku Shodoma, moto na bhonga yashinkunya mbuti ula kukopoka kunnungu, nikwaatitimiyanga bhowe.

men den dagen då Lot tok ut frå Sodoma, regnde det eld og svåvel frå himmelen og tynte deim alle.

30 Na malinga pushiibhe lyubha lya kwiya Mwana juka Mundu.

På same vis skal det vera den dagen Menneskjesonen syner seg.

31 “Lyene lyubhalyo, jojowe shabhe pashitubhili na indu ili nnyumba, anatulushe kutola indu yakwe. Nneyo peyo ali kunngunda anabhuji kumui kutola shindu shoshowe.

Er nokon den dagen uppå taket og hev sine ting nedi huset, so må han ikkje ganga ned og henta deim; og er nokon utpå marki, so må han ikkje venda um.

32 Nkumbushilanje gaaimene akongobhabho a Lutu.

Kom i hug kona hans Lot!

33 Jojowe shapinje kwiitapula nnyene shaiobhye, na shaiobhyejo shaitapule.

Den som freister å berga livet sitt, skal missa det, og den som misser det, skal vinna det att.

34 Ngunakummalanjilanga, shene shilosho bhandunji bhabhili bhagonilenje pamo, jumo shotolwe na juna shalekwe.

Eg segjer dykk: Den natti skal det liggja tvo i ei seng; den eine skal hentast, og hin setjast att.

35 Bhanabhakongwe bhabhili bhaliyaganga pamo, jumo shatolwe na juna shalekwe.”

Tvo kvinnor skal mala på same kverni; den eine skal hentast, og hi setjast att.

36 Bhandunji bhabhili shibhabhanganje mungunda, jumo shatolwe na juna shalekwe.

Tvo skal vera utpå marki; den eine skal hentast, og hin setjast att.»

37 Penepo gubhaabhushiyenje, “Kwei Mmakulungwa?” A Yeshu gubhaajangwilenje, “Puugonile ntui ni pugaimana matumbui.”

Då tok læresveinarne til ords og sagde: «Kvar, Herre?» Han svara: «Der liket er, der vil ørnane sankast innåt.»