ମାଥିଉ 26
και εγενετο οτε ετελεσεν ο ιησους παντας τους λογους τουτους ειπεν τοις μαθηταις αυτου
2 ୨ “ବାର୍ସିଙ୍ଗ୍ ତାୟମ୍ତେ ପାସ୍କା ପାରାବ୍ ହବାଅଆଃ ଏନା ଆପେ ସାରିତାନାପେ । ଇମ୍ତା ମାନୱାହନ୍ କ୍ରୁଶ୍ରେ କିଲାଅଃ ନାଗେନ୍ତେ ଜିମାଃୱାଏ ।”
οιδατε οτι μετα δυο ημερας το πασχα γινεται και ο υιος του ανθρωπου παραδιδοται εις το σταυρωθηναι
3 ୩ ଏନ୍ତେ ମୁଲ୍ ଯାଜାକ୍କ, ଆଡଃ ପ୍ରାଚିନ୍କ, କାୟଫା ନୁତୁମ୍ ମାରାଙ୍ଗ୍ ଯାଜାକ୍ରାଃ ଅଡ଼ାଃରାଚାରେ ହୁଣ୍ଡିୟାନା ।
τοτε συνηχθησαν οι αρχιερεις και οι γραμματεις και οι πρεσβυτεροι του λαου εις την αυλην του αρχιερεως του λεγομενου καιαφα
και συνεβουλευσαντο ινα τον ιησουν κρατησωσιν δολω και αποκτεινωσιν
ελεγον δε μη εν τη εορτη ινα μη θορυβος γενηται εν τω λαω
του δε ιησου γενομενου εν βηθανια εν οικια σιμωνος του λεπρου
7 ୭ ମିଆଁଦ୍ କୁଡ଼ି ପୁରାଃ ଗନଙ୍ଗ୍ଆଁନ୍ ବୁଗିନ୍ ସହାନ୍ ସୁନୁମ୍ତେ ପେରେଜାକାନ୍ ମିଆଁଦ୍ ପୁଣ୍ଡିଦିରିରାଃ ଚୁକାଃ ସାବ୍କେଦ୍ତେ ୟୀଶୁତାଃତେ ହିଜୁଃୟାନା, ଆଡଃ ୟୀଶୁ ଜଜମ୍ ନାଗେନ୍ତେ ଦୁବାକାନ୍ ଇମ୍ତା ଇନିୟାଃ ବହଃରେ ଦୁଲ୍କେଦାଏ ।
προσηλθεν αυτω γυνη αλαβαστρον μυρου εχουσα βαρυτιμου και κατεχεεν επι την κεφαλην αυτου ανακειμενου
8 ୮ ଇନିୟାଃ ଚେଲାକ ନେଆଁଁ ନେଲ୍କେଦ୍ତେ ଖିସ୍ୟାନାକ ଆଡଃ କୁଲିକିୟାକ, “ଚିୟାଃ ନାଗେନ୍ତେ ନେ ସବେନ୍ ସାମାଗି ଏଣ୍ଡାଗଃତାନା?
ιδοντες δε οι μαθηται αυτου ηγανακτησαν λεγοντες εις τι η απωλεια αυτη
9 ୯ ନେ ବୁଗିନ୍ ସହାନ୍ ସୁନୁମ୍ ପୁରାଃ ଗନଙ୍ଗ୍ତେ ଆଖ୍ରିଙ୍ଗ୍ ଦାଡ଼ିକାନ୍ତେୟାଃ ଆଡଃ ରେଙ୍ଗେଃକକେ ଏମାକାନ୍ତେୟାଃ ।”
ηδυνατο γαρ τουτο το μυρον πραθηναι πολλου και δοθηναι πτωχοις
10 ୧୦ ଚେଲାକ କାଜିତାନ୍ତେୟାଃ ୟୀଶୁ ସାରିକେଦ୍ତେ କାଜିକେଦ୍କଆଏ, “ଆପେ ଚିନାଃମେନ୍ତେ ଏନ୍ କୁଡ଼ିକେ ବିତ୍ଲାଇତାନାପେ? ନିଃଦ ଆଇଁୟାଃ ନାଗେନ୍ତେ ବୁଗିନ୍ କାମି କାମିକାଦାଏ ।
γνους δε ο ιησους ειπεν αυτοις τι κοπους παρεχετε τη γυναικι εργον γαρ καλον ειργασατο εις εμε
παντοτε γαρ τους πτωχους εχετε μεθ εαυτων εμε δε ου παντοτε εχετε
12 ୧୨ ଆଇଁୟାଃ ତପାଅଃରାଃ ସେକାଡ଼େନ୍ ନାଗେନ୍ତେ ଇନିଃ ନେ ବୁଗିନ୍ ସହାନ୍ ସୁନୁମ୍କେ ଆଇଁୟାଃ ହଡ଼୍ମରେ ଦୁଲାକାଦା ।
βαλουσα γαρ αυτη το μυρον τουτο επι του σωματος μου προς το ενταφιασαι με εποιησεν
13 ୧୩ ସାର୍ତିଗିଙ୍ଗ୍ କାଜିୟାପେତାନା, ଅତେଦିଶୁମ୍ରେୟାଃ ଜାହାତାଃରେଗି ସୁକୁକାଜି ଉଦୁବଃତାନ୍ ଇମ୍ତା ଏନ୍ କୁଡ଼ି କାମିକାଦ୍ତେୟାଃ ପାହାମେ ନାଗେନ୍ତେ ଉଦୁବଃଆ ।”
αμην λεγω υμιν οπου εαν κηρυχθη το ευαγγελιον τουτο εν ολω τω κοσμω λαληθησεται και ο εποιησεν αυτη εις μνημοσυνον αυτης
τοτε πορευθεις εις των δωδεκα ο λεγομενος ιουδας ισκαριωτης προς τους αρχιερεις
15 ୧୫ ଆଡଃ କୁଲିକେଦ୍କଆଏ, “ଆଇଙ୍ଗ୍ ଇନିଃକେ ଆପେୟାଃ ତିଃଇରେ ଜିମାଇରେଦ ଆପେ ଆଇଙ୍ଗ୍କେ ଚିନାଃପେ ଏମାଇୟାଁ?” ଏନ୍ତେ ଇନ୍କୁ ଇନିଃକେ ତିରିଶ୍ଠୁ ରୁପା ସିକା ଲେକାକେଦ୍ତେ ଏମ୍କିୟାକ ।
ειπεν τι θελετε μοι δουναι καγω υμιν παραδωσω αυτον οι δε εστησαν αυτω τριακοντα αργυρια
και απο τοτε εζητει ευκαιριαν ινα αυτον παραδω
17 ୧୭ ସାବାଃ ହଲଙ୍ଗ୍ ପାରାବ୍ରେୟାଃ ସିଦା ହୁଲାଙ୍ଗ୍ରେ ଚେଲାକ ୟୀଶୁତାଃତେ ହିଜୁଃକେଦ୍ତେ କୁଲିକିୟାକ, “ଆଲେ ଅକ୍ତାଃରେ ଆମାଃ ନାଗେନ୍ତେ ପାସ୍କା ପାରାବ୍ରେୟାଃ ଜମେୟାଃଁଲେ ବାଇୟା ମେନ୍ତେମ୍ ସାନାଙ୍ଗ୍ତାନା?”
τη δε πρωτη των αζυμων προσηλθον οι μαθηται τω ιησου λεγοντες αυτω που θελεις ετοιμασωμεν σοι φαγειν το πασχα
18 ୧୮ ୟୀଶୁ ଚେଲାକକେ ମେତାଦ୍କଆ, “ଏନ୍ ନାଗାର୍ରେନ୍ ଜେତାଏ ହଡ଼ତାଃତେ ସେନ୍ପେ ଆଡଃ ମେତାଇପେ, ‘ଗୁରୁ କାଜିତାନାଏ, ଆଇଁୟାଃ ନେଡା ସେଟେରାକାନା, ଆଇଙ୍ଗ୍ ଆଇଁୟାଃ ଚେଲାକଲଃ ଆମାଃ ଅଡ଼ାଃରେ ପାସ୍କା ପାରାବ୍ ମାନାଅୟାଇଙ୍ଗ୍ ।’”
ο δε ειπεν υπαγετε εις την πολιν προς τον δεινα και ειπατε αυτω ο διδασκαλος λεγει ο καιρος μου εγγυς εστιν προς σε ποιω το πασχα μετα των μαθητων μου
και εποιησαν οι μαθηται ως συνεταξεν αυτοις ο ιησους και ητοιμασαν το πασχα
οψιας δε γενομενης ανεκειτο μετα των δωδεκα
21 ୨୧ ଇନ୍କୁ ଜମ୍ତାଇକେନ୍ ଇମ୍ତା ଇନିଃ ମେତାଦ୍କଆଏ, “ସାର୍ତିଗିଙ୍ଗ୍ କାଜିୟାପେତାନା, ଆପେକଏତେ ମିଆଁଦ୍ନିଃ ଆଇଙ୍ଗ୍କେ ବାଇରିକଆଃ ତିଃଇରେ ସାବ୍ରିକାଇଙ୍ଗ୍ୟାଁଏ ।”
και εσθιοντων αυτων ειπεν αμην λεγω υμιν οτι εις εξ υμων παραδωσει με
22 ୨୨ ଇନ୍କୁ ପୁରାଃଗି ହୁଡିଙ୍ଗ୍ଜୀଉୟାନାକ ଆଡଃ ଇନିଃକେ “ହେ ପ୍ରାଭୁ, ଇନିଃ ଆଇଙ୍ଗ୍ ତାନିଙ୍ଗ୍ଚି?” ମେନ୍ତେ ମିହୁଡ଼୍ ମିହୁଡ଼୍ତେ କୁଲି ଏଟେଦ୍କିୟାକ ।
και λυπουμενοι σφοδρα ηρξαντο λεγειν αυτω εκαστος αυτων μητι εγω ειμι κυριε
ο δε αποκριθεις ειπεν ο εμβαψας μετ εμου εν τω τρυβλιω την χειρα ουτος με παραδωσει
24 ୨୪ ପାବିତାର୍ ଅନଲ୍କରେ ଅଲାକାନ୍ ଲେକା, ଆଇଙ୍ଗ୍ ମାନୱାହନ୍ ତାନିଙ୍ଗ୍, ଆଇଙ୍ଗ୍କେ ଗଜଃଲାଗାତିୟାଃଁ । ମେନ୍ଦ ଆଇଙ୍ଗ୍ ମାନୱାହନ୍ ତାନିଙ୍ଗ୍, ଆଇଙ୍ଗ୍କେ ବାଇରିକଆଃ ତିଃଇରେ ସାବ୍ରିକାନିଃ ହାୟ୍ ହାୟ୍ ଚିମିନ୍ ଦୁକୁନାମେୟାଏ । ଏନ୍ ହଡ଼ କାଏ ଜାନାମ୍କାନ୍ରେଦ ଇନିଃ ନାଗେନ୍ତେ ବୁଗିକାନ୍ତେଆଃ ।”
ο μεν υιος του ανθρωπου υπαγει καθως γεγραπται περι αυτου ουαι δε τω ανθρωπω εκεινω δι ου ο υιος του ανθρωπου παραδιδοται καλον ην αυτω ει ουκ εγεννηθη ο ανθρωπος εκεινος
25 ୨୫ ଏନ୍ତେ ୟୀଶୁକେ ସାବ୍ରିକାଇନିଃ ଯିହୁଦା କାଜିରୁହାଡ଼୍କିୟାଏ, “ହେ ଗୁରୁ, ଇନିଃ ଆଇଙ୍ଗ୍ ତାନିଙ୍ଗ୍ଚି?” ୟୀଶୁ ଇନିଃକେ କାଜିକିୟାଏ, “ହେଗି, ଆମ୍ଗି ତାନ୍ମେ ।”
αποκριθεις δε ιουδας ο παραδιδους αυτον ειπεν μητι εγω ειμι ραββι λεγει αυτω συ ειπας
26 ୨୬ ଚେଲାକ ଜମ୍ତାଇକେନ୍ ଇମ୍ତା ୟୀଶୁ ମିଆଁଦ୍ ହଲଙ୍ଗ୍ ଇଦିକେଦ୍ତେ ଆଶିଷ୍କେଦାଏ ଆଡଃ ଏନାକେ କେଚାଃକେଦ୍ତେ ଆୟାଃ ଚେଲାକକେ ଏମ୍କେଦ୍ତେ ମେତାଦ୍କଆଏ, “ନେ ତେଲାଏପେ ଆଡଃ ଜମେପେ, ନେଆଁଁ ଆଇଁୟାଃ ହଡ଼୍ମ ତାନାଃ ।”
εσθιοντων δε αυτων λαβων ο ιησους τον αρτον και ευλογησας εκλασεν και εδιδου τοις μαθηταις και ειπεν λαβετε φαγετε τουτο εστιν το σωμα μου
27 ୨୭ ଏନ୍ତେ ଇନିଃ କାଟୋରା ଇଦିକେଦ୍ତେ ଆଶିଷ୍କେଦାଏ ଆଡଃ ଏନା ଇନ୍କୁକେ ଏମ୍କେଦ୍ତେ ମେତାଦ୍କଆଏ, “ଆପେ ସବେନ୍ ନେଆଁଁଏତେ ନୁଁଏପେ ।
και λαβων το ποτηριον και ευχαριστησας εδωκεν αυτοις λεγων πιετε εξ αυτου παντες
28 ୨୮ ନେଆଁଦ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ରାଜିନାମାକେ ମୋହର୍କାଦ୍ ଆଇଁୟାଃ ମାୟୋମ୍ ତାନାଃ । ଅକ୍ନାଃଚି ପୁରାଃ ହଡ଼କଆଃ ପାପ୍ ଛାମା ନାଗେନ୍ତେ ନେ ମାୟୋମ୍ ଲିଙ୍ଗିଆକାନା ।
τουτο γαρ εστιν το αιμα μου το της καινης διαθηκης το περι πολλων εκχυνομενον εις αφεσιν αμαρτιων
29 ୨୯ ଆଇଙ୍ଗ୍ ଆପେକେ କାଜିୟାପେ ତାନାଇଙ୍ଗ୍, ଆପୁଇଁୟାଃ ରାଇଜ୍ରେ ଆପେଲଃ ନାୱା ଦାଖ୍ରାସି ଆଉରିଙ୍ଗ୍ ନୁଁଇ ଜାକେଦ୍, ନାହାଁଃଏତେ ନେ ଦାଖ୍ରାସି ଆଡଃ ଚିଉଲାଅ କାଇଙ୍ଗ୍ ନୁଁଇଆ ।”
λεγω δε υμιν οτι ου μη πιω απ αρτι εκ τουτου του γεννηματος της αμπελου εως της ημερας εκεινης οταν αυτο πινω μεθ υμων καινον εν τη βασιλεια του πατρος μου
και υμνησαντες εξηλθον εις το ορος των ελαιων
31 ୩୧ ଏନ୍ତେ ୟୀଶୁ ଚେଲାକକେ କାଜିୟାଦ୍କଆଏ, “ଆପେ ସବେନ୍କ ନେ ନିଦାରେ ଆଇଙ୍ଗ୍କେ ବାଗିକେଦ୍ତେ ନିର୍କଆଃପେ, ନେଆଁଦ ଧାରାମ୍ପୁଥିରେ ଅଲାକାନା, ‘ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ଗୁପିନିଃକେ ଦାଲିୟାଏ ଆଡଃ ଗୋଟ୍ରେନ୍ ମିଣ୍ଡିକ ଛିତିବିତିୟଃଆ ।’
τοτε λεγει αυτοις ο ιησους παντες υμεις σκανδαλισθησεσθε εν εμοι εν τη νυκτι ταυτη γεγραπται γαρ παταξω τον ποιμενα και διασκορπισθησεται τα προβατα της ποιμνης
μετα δε το εγερθηναι με προαξω υμας εις την γαλιλαιαν
αποκριθεις δε ο πετρος ειπεν αυτω ει και παντες σκανδαλισθησονται εν σοι εγω ουδεποτε σκανδαλισθησομαι
34 ୩୪ ୟୀଶୁ ପାତ୍ରାସ୍କେ କାଜିକିୟାଏ, “ଆଇଙ୍ଗ୍ ସାର୍ତିଗିଙ୍ଗ୍ କାଜିୟାମ୍ତାନା, ନେ ନିଦାରେ ସାଣ୍ଡିସିମ୍କ ରାଃଏ ସିଦାରେ ଆମ୍ ଆଇଙ୍ଗ୍କେ କାଇଙ୍ଗ୍ ସାରିୟା ମେନ୍ତେ ଆପିସାମ୍ କାଜିୟା ।”
εφη αυτω ο ιησους αμην λεγω σοι οτι εν ταυτη τη νυκτι πριν αλεκτορα φωνησαι τρις απαρνηση με
35 ୩୫ ପାତ୍ରାସ୍ ଇନିଃକେ କାଜିରୁହାଡ଼୍କିୟାଏ, “ଆଇଙ୍ଗ୍କେ ଆମାଃଲଃ ଗଜଃ ଲାଗାତିଙ୍ଗ୍ରେୟ ଆଇଙ୍ଗ୍ ଆମ୍କେ କାଇଙ୍ଗ୍ ସାରିୟା ମେନ୍ତେ କାଇଙ୍ଗ୍ଗି କାଜିୟା,” ଆଡଃ ସବେନ୍ ଏଟାଃ ଚେଲାକହ ଏନ୍ଲେକାଗି କାଜିକେଦାକ ।
λεγει αυτω ο πετρος καν δεη με συν σοι αποθανειν ου μη σε απαρνησομαι ομοιως και παντες οι μαθηται ειπον
36 ୩୬ ଏନ୍ତେ ୟୀଶୁ ଆୟାଃ ଚେଲାକଲଃ ଗେଥ୍ସିମାନି ନୁତୁମ୍ ମିଆଁଦ୍ ବାଖ୍ଡ଼ିତେକ ସେନଃୟାନା, ଆଡଃ ଇନିଃ ଇନ୍କୁକେ ମେତାଦ୍କଆଏ, “ଆଇଙ୍ଗ୍ ଏନ୍ତାଃରେ ବିନ୍ତି ଜାକେଦ୍ ଆପେ ନେତାଃରେ ଦୁବ୍ପେ ଆଡଃ ବିନ୍ତିପେ ।”
τοτε ερχεται μετ αυτων ο ιησους εις χωριον λεγομενον γεθσημανη και λεγει τοις μαθηταις καθισατε αυτου εως ου απελθων προσευξωμαι εκει
37 ୩୭ ଇନିଃ ପାତ୍ରାସ୍ ଆଡଃ ଜେବଦୀୟାଃ ବାରାନ୍ ହନ୍କିନ୍କେ ଆୟାଃଲଃ ଇଦିକେଦ୍କଆଏ, ଆଡଃ ଇନିଃ ପୁରାଃଗି ଦୁକୁତେ ଆକୁଲ୍ବାକୁଲ୍ୟାନା,
και παραλαβων τον πετρον και τους δυο υιους ζεβεδαιου ηρξατο λυπεισθαι και αδημονειν
38 ୩୮ ଆଡଃ ଇନିଃ ଇନ୍କୁକେ କାଜିୟାଦ୍କଆଏ, “ଜୀଉତାଇୟାଁଃ ଗଜଃଲେକା ଦୁକୁଃତାନା, ନେତାଃରେଗି ତାଇନ୍କାନ୍ପେ ଆଡଃ ଆଇଁୟାଃଲଃ ଏୟନାକାନ୍ ତାଇନ୍ପେ ।”
τοτε λεγει αυτοις περιλυπος εστιν η ψυχη μου εως θανατου μεινατε ωδε και γρηγορειτε μετ εμου
39 ୩୯ ଆଡଃ ୟୀଶୁ କାଟିଃ ସାଙ୍ଗିନ୍ ସେନ୍କେଦ୍ତେ ଅତେରେ ଇକ୍ଡ଼ୁମ୍ୟାନ୍ଲଃ ଅମ୍ବାଃୟାନାଏ ଆଡଃ ବିନ୍ତିକେଦାଏ, “ହେ ଆବା, ହବାଦାଡ଼ିୟଃରେଦ ନେ ଦୁକୁରାଃ କାଟୋରା ଆଇଙ୍ଗ୍ତାଃଏତେ ଇଦିୟଃକା, ଏନ୍ରେୟ ଆଇଁୟାଃ ମନେଲେକାଦ କା ମେନ୍ଦ ଆମାଃ ମନେଲେକାଗି ହବାଅଃକା ।”
και προελθων μικρον επεσεν επι προσωπον αυτου προσευχομενος και λεγων πατερ μου ει δυνατον εστιν παρελθετω απ εμου το ποτηριον τουτο πλην ουχ ως εγω θελω αλλ ως συ
40 ୪୦ ଏନ୍ତେ ୟୀଶୁ ଚେଲାକତାଃ ରୁହାଡ଼୍ୟାନ୍ଚି ଇନ୍କୁକେ ଦୁଡ଼ୁମାକାନ୍ ନାମ୍କେଦ୍କଆଏ, ଆଡଃ ପାତ୍ରାସ୍କେ କାଜିକିୟାଏ, “ଆପେ ଆଇଁୟାଃଲଃ ମିଦ୍ଘାଣ୍ଟାହଁ ଏୟନ୍କେଦ୍ତେ କାପେ ତାଇନ୍ ଦାଡ଼ିକେନା?
και ερχεται προς τους μαθητας και ευρισκει αυτους καθευδοντας και λεγει τω πετρω ουτως ουκ ισχυσατε μιαν ωραν γρηγορησαι μετ εμου
41 ୪୧ ବିଡ଼ାଅରେ ଆଲ୍ପେ ଉୟୁଗଃକା ମେନ୍ତେ ଏୟନାକାନ୍ ତାଇନ୍ପେ ଆଡଃ ବିନ୍ତିପେ । ଆତ୍ମାଦ ସାନାଙ୍ଗ୍ତାନାଏ, ମେନ୍ଦ ହଡ଼୍ମ ନାରାଦୁରାଗିୟାଃ ।”
γρηγορειτε και προσευχεσθε ινα μη εισελθητε εις πειρασμον το μεν πνευμα προθυμον η δε σαρξ ασθενης
42 ୪୨ ଇନିଃ ଆଡଃମିସା ସେନଃୟାନାଏ ଆଡଃ ବିନ୍ତିକେଦାଏ, “ହେ ଆଇଁୟାଃ ଆବା, ଆଇଙ୍ଗ୍ କାଇଙ୍ଗ୍ ନୁଁ ଜାକେଦ୍ ନେ ଦୁକୁରାଃ କାଟୋରା ଆଇଙ୍ଗ୍ତାଃଏତେ କା ଇଦି ଦାଡ଼ିୟଃରେଦ, ଆମାଃ ମନେ ଲେକାଗି ହବାଅଃକା ।”
παλιν εκ δευτερου απελθων προσηυξατο λεγων πατερ μου ει ου δυναται τουτο το ποτηριον παρελθειν απ εμου εαν μη αυτο πιω γενηθητω το θελημα σου
43 ୪୩ ଇନିଃ ଇନ୍କୁତାଃ ହିଜୁଃରୁହାଡ଼୍ୟାନ୍ଚି ଆଡଃମିସା ଦୁଡ଼ୁମାକାନ୍ ନାମ୍କେଦ୍କଆଏ, ଚିୟାଃଚି ଇନ୍କୁଦ ଦୁଡ଼ୁମ୍ତେ ମେଦ୍ତାକଆଃ ଆରିଦ୍ କାକ ଦାଡ଼ିତାଇକେନା ।
και ελθων ευρισκει αυτους παλιν καθευδοντας ησαν γαρ αυτων οι οφθαλμοι βεβαρημενοι
και αφεις αυτους απελθων παλιν προσηυξατο εκ τριτου τον αυτον λογον ειπων
45 ୪୫ ଏନ୍ତେ ଇନିଃ ଆୟାଃ ଚେଲାକତାଃ ହିଜୁଃକେଦ୍ତେ ଇନ୍କୁକେ ମେତାଦ୍କଆ, “ନାହାଁଃ ଜାକେଦ୍ଚିପେ ଦୁଡ଼ୁମ୍ତାନା ଆଡଃ ରୁଡ଼ୁନ୍ତାନା? ନେଲେପେ, ଆଇଙ୍ଗ୍ ମାନୱାହନ୍ ପାପିକଆଃ ତିଃଇରେ ସାବ୍ରିକାଅଃତାନାଇଙ୍ଗ୍ ।
τοτε ερχεται προς τους μαθητας αυτου και λεγει αυτοις καθευδετε το λοιπον και αναπαυεσθε ιδου ηγγικεν η ωρα και ο υιος του ανθρωπου παραδιδοται εις χειρας αμαρτωλων
εγειρεσθε αγωμεν ιδου ηγγικεν ο παραδιδους με
47 ୪୭ ୟୀଶୁ ନେଆଁଁ କାଜିତାନ୍ ଇମ୍ତାଗି ଗେଲ୍ବାର୍ ଚେଲାକଏତେ ମିଆଁଦ୍ନିଃ ଯିହୁଦା ନୁତୁମ୍ ଚେଲା ହିଜୁଃୟାନାଏ, ଇନିଃଲଃ ପୁରାଃ ଗାଦେଲ୍ ହଡ଼କ ତାରାଉଡ଼ି ଆଡଃ ଭଙ୍ଗାଟ୍କ ସାବ୍କେଦ୍ତେ ହିଜୁଃୟାନାକ । ମୁଲ୍ ଯାଜାକ୍କ ଆଡଃ ପ୍ରାଚିନ୍କ ଇନ୍କୁକେ କୁଲାକାଦ୍କ ତାଇକେନା ।
και ετι αυτου λαλουντος ιδου ιουδας εις των δωδεκα ηλθεν και μετ αυτου οχλος πολυς μετα μαχαιρων και ξυλων απο των αρχιερεων και πρεσβυτερων του λαου
48 ୪୮ “ଆଇଙ୍ଗ୍ ଅକ୍ନିଃକେ ଚଅଃ'ଇଙ୍ଗ୍ ଇନିଃକେଗି ସାବ୍କିତେ ତଲିପେ” ମେନ୍ତେ ୟୀଶୁକେ ସାବ୍ରିକାନିଃ ଯିହୁଦା ଏନ୍ ଗାଦେଲ୍ ହଡ଼କକେ ଚିହ୍ନାଁ ଏମାକାଦ୍କ ତାଇକେନାଏ ।
ο δε παραδιδους αυτον εδωκεν αυτοις σημειον λεγων ον αν φιλησω αυτος εστιν κρατησατε αυτον
και ευθεως προσελθων τω ιησου ειπεν χαιρε ραββι και κατεφιλησεν αυτον
50 ୫୦ ୟୀଶୁ କାଜିରୁହାଡ଼୍କିୟାଏ, “ଏ ଗାତି ଆମ୍ ଅକନ୍ କାମିନାଙ୍ଗ୍ ହିଜୁଆକାନାମ୍ ଏନା ରିକାଧାବେମେ ।” ଏନ୍ତେ ଇନ୍କୁ ନାଡ଼େଃ ହିଜୁଃକେଦ୍ତେ ୟୀଶୁକେ ସାବ୍କେଦ୍ତେ ତଲ୍କିୟାଃକ ।
ο δε ιησους ειπεν αυτω εταιρε εφ ω παρει τοτε προσελθοντες επεβαλον τας χειρας επι τον ιησουν και εκρατησαν αυτον
51 ୫୧ ୟୀଶୁଲଃ ତାଇକେନ୍ ହଡ଼କଏତେ ମିହୁଡ଼୍ ଆୟାଃ ତାରାଉଡ଼ି ଅଡଙ୍ଗ୍କେଦ୍ତେ ମାରାଙ୍ଗ୍ ଯାଜାକ୍ରାଃ ଦାସିଆଃ ଲୁତୁର୍କେ ମାଆଃ ଖାଣ୍ଡାଅକେଦାଏ ।
και ιδου εις των μετα ιησου εκτεινας την χειρα απεσπασεν την μαχαιραν αυτου και παταξας τον δουλον του αρχιερεως αφειλεν αυτου το ωτιον
52 ୫୨ ୟୀଶୁ ଇନିଃକେ କାଜିକିୟାଏ, “ଆମାଃ ତାରାଉଡ଼ିକେ ଖାପ୍ରେ ଦହଏମେ, ଚିୟାଃଚି ତାରାଉଡ଼ି ସାବ୍କେଦ୍ତେ କାମିତାନ୍ ସବେନ୍କଦ ତାରାଉଡ଼ିତେକ ଗଜଃଆ ।
τοτε λεγει αυτω ο ιησους αποστρεψον σου την μαχαιραν εις τον τοπον αυτης παντες γαρ οι λαβοντες μαχαιραν εν μαχαιρα απολουνται
53 ୫୩ ଆପେ ଚିନାଃ କାପେ ସାରିତାନା, ଆଇଁୟାଃ ଆପୁଇଙ୍ଗ୍କେ ବିନ୍ତିଲେରେ, ଇନିଃ ଚିନାଃ ଆଇଁୟାଃ ନାଗେନ୍ତେ ଇମ୍ତାଗି ଗେଲ୍ବାର୍ ଫାଉଦ୍ତାଃଏତେ ଆଦ୍କା ଦୁଁତ୍କକେ କାଏ କୁଲ୍ଦାଡ଼ିୟା?
η δοκεις οτι ου δυναμαι αρτι παρακαλεσαι τον πατερα μου και παραστησει μοι πλειους η δωδεκα λεγεωνας αγγελων
54 ୫୪ ମେନ୍ଦ ନେ ଲେକାତେ ହବାଅଃଗି ଲାଗାତିଙ୍ଗ୍ୟାଁଃ ମେନ୍ତେ ଧାରାମ୍ପୁଥିରେ ଅଲାକାନ୍ତେୟାଃ ଚିଲ୍କାତେ ପୁରାଅଃଆ ।”
πως ουν πληρωθωσιν αι γραφαι οτι ουτως δει γενεσθαι
55 ୫୫ ଏନ୍ ଦିପିଲିରେ ୟୀଶୁ ଗାଦେଲ୍ ହଡ଼କକେ ମେତାଦ୍କଆ, “ଚିୟାଃ କୁମ୍ବୁଡ଼ୁ ଲେକା ସାବିଙ୍ଗ୍ ନାଗେନ୍ତେ ତାରାଉଡ଼ିକ ଆଡଃ ଭଙ୍ଗାଟ୍କ ସାବ୍କେଦ୍ତେ ହିଜୁଃକାନାପେ? ଆଇଙ୍ଗ୍ ସବେନ୍ ହୁଲାଙ୍ଗ୍ ମାନ୍ଦିର୍ ଅଡ଼ାଃରେ ଦୁବ୍କେଦ୍ତେ ଇତୁକ ତାଇକେନାଇଙ୍ଗ୍ ଆଡଃ ଆପେ ଆଇଙ୍ଗ୍କେ କାପେ ସାବ୍କେଦିୟାଁ ।
εν εκεινη τη ωρα ειπεν ο ιησους τοις οχλοις ως επι ληστην εξηλθετε μετα μαχαιρων και ξυλων συλλαβειν με καθ ημεραν προς υμας εκαθεζομην διδασκων εν τω ιερω και ουκ εκρατησατε με
56 ୫୬ ମେନ୍ଦ ଧାରାମ୍ପୁଥିରେ ନାବୀକ ଅଲାକାଦ୍ତେୟାଃ ପୁରାଅଃ ନାଗେନ୍ତେ ନେ ସବେନାଃ ହବାୟାନା ।” ଏନ୍ତେ ସବେନ୍ ଚେଲାକ ଇନିଃକେ ବାଗିକିୟାକ ଆଡଃ ନିର୍ୟାନାକ ।
τουτο δε ολον γεγονεν ινα πληρωθωσιν αι γραφαι των προφητων τοτε οι μαθηται παντες αφεντες αυτον εφυγον
57 ୫୭ ୟୀଶୁକେ ସାବାକାଇ ହଡ଼କ ଇନିଃକେ କାୟଫା ମାରାଙ୍ଗ୍ ଯାଜାକ୍ଆଃ ଅଡ଼ାଃତେକ ଇଦିକିୟା, ଏନ୍ତାଃରେ ଆଇନ୍ ଇତୁକ ଆଡଃ ପ୍ରାଚିନ୍କ ହୁଣ୍ଡିୟାକାନ୍କ ତାଇକେନା ।
οι δε κρατησαντες τον ιησουν απηγαγον προς καιαφαν τον αρχιερεα οπου οι γραμματεις και οι πρεσβυτεροι συνηχθησαν
58 ୫୮ ମେନ୍ଦ ପାତ୍ରାସ୍ ସାଙ୍ଗିନ୍ଏତେ ମାରାଙ୍ଗ୍ ଯାଜାକ୍ଆଃ ଅଡ଼ାଃରାଚା ଜାକେଦ୍ ଅତଙ୍ଗ୍କେଦ୍କଆଏ ଆଡଃ ଟୁଣ୍ଡୁରେ ଚିନାଃ ହବାଅଆଃ ଏନା ନେନେଲ୍ ନାଗେନ୍ତେ ଇନିଃ ଭିତାର୍ ବଲକେଦ୍ତେ ଏନ୍ତାଃରେ ଦାରୱାନ୍କଲଃ ଦୁବ୍ୟାନାଏ ।
ο δε πετρος ηκολουθει αυτω απο μακροθεν εως της αυλης του αρχιερεως και εισελθων εσω εκαθητο μετα των υπηρετων ιδειν το τελος
59 ୫୯ ମୁଲ୍ ଯାଜାକ୍କ ଆଡଃ ଯିହୁଦୀ ପାଞ୍ଚେଟ୍ରେନ୍ ସବେନ୍କ ୟୀଶୁକେ ଗଗଏଃ ନାଗେନ୍ତେ ହସଡ଼ ଗାୱାକ ଦାଣାଁଁବାଡ଼ା ତାଇକେନା ।
οι δε αρχιερεις και οι πρεσβυτεροι και το συνεδριον ολον εζητουν ψευδομαρτυριαν κατα του ιησου οπως αυτον θανατωσωσιν
60 ୬୦ ମେନ୍ଦ ପୁରାଃ ହଡ଼କ ହସଡ଼ ଗାୱାକ ଏମ୍କେଦ୍ରେୟ ଜେତ୍ନାଃ କାକ ନାମ୍କେଦା, ଏନ୍ତେ ଟୁଣ୍ଡୁରେ ବାର୍ହଡ଼୍ ଆୟାର୍ତେ ହିଜୁଃକେଦ୍ତେ କାଜିକେଦାକିନ୍,
και ουχ ευρον και πολλων ψευδομαρτυρων προσελθοντων ουχ ευρον
61 ୬୧ “ନେ ହଡ଼ କାଜିକାଦ୍ ତାଇକେନାଏ, ‘ଆଇଙ୍ଗ୍ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ମାନ୍ଦିର୍ ଅଡ଼ାଃକେ ହାଦୁଡ଼୍କେଦ୍ତେ ଆପିମାରେ ଏନାକେ ବାଇରୁହାଡ଼୍ ଦାଡ଼ିୟାଇଙ୍ଗ୍ ।’”
υστερον δε προσελθοντες δυο ψευδομαρτυρες ειπον ουτος εφη δυναμαι καταλυσαι τον ναον του θεου και δια τριων ημερων οικοδομησαι αυτον
62 ୬୨ ଏନ୍ତେ ମାରାଙ୍ଗ୍ ଯାଜାକ୍ ବିରିଦ୍ୟାନାଏ ଆଡଃ ୟୀଶୁକେ କାଜିକିୟା, “ନେ ହଡ଼କ ଆମାଃ ବିରୁଧ୍ରେ ଗାୱାକ ଏମ୍ତାନା, ଆମ୍ ଚିକାନାଙ୍ଗ୍ ଇନ୍କୁକେ କାମ୍ କାଜିରୁହାଡ଼୍କତାନା?”
και αναστας ο αρχιερευς ειπεν αυτω ουδεν αποκρινη τι ουτοι σου καταμαρτυρουσιν
63 ୬୩ ମେନ୍ଦ ୟୀଶୁ ହାପାକାନ୍ ତାଇକେନାଏ, ଇମ୍ତା ମାରାଙ୍ଗ୍ ଯାଜାକ୍ ଆଡଃଗି କାଜିକିୟାଏ, “ଆଇଙ୍ଗ୍ ଜୀନିଦ୍ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ନୁତୁମ୍ତେ କିରିୟାନ୍ତାନ୍ଲଃ କୁଲିମେ ତାନାଇଙ୍ଗ୍, ସାର୍ତିଗି କାଜିୟାଲେମ୍, ଆମ୍ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ହନ୍ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ୍ ତାନ୍ମେଚି?”
ο δε ιησους εσιωπα και αποκριθεις ο αρχιερευς ειπεν αυτω εξορκιζω σε κατα του θεου του ζωντος ινα ημιν ειπης ει συ ει ο χριστος ο υιος του θεου
64 ୬୪ ୟୀଶୁ ଇନିଃକେ କାଜିରୁହାଡ଼୍କିୟାଏ, “ଆମ୍ ଠାଉକାଗି କାଜିକେଦାମ୍, ମେନ୍ଦ ଆଇଙ୍ଗ୍ ଆପେ ସବେନ୍କକେ କାଜିୟାପେ ତାନାଇଙ୍ଗ୍, ନାହାଁଃଏତେ ଆପେ ମାନୱାହନ୍କେ ସବେନ୍ ପେଡ଼େୟାନ୍ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ଜମ୍ତିସାଃରେ ଦୁବାକାନ୍ ଆଡଃ ସିର୍ମାରାଃ ରିମିଲ୍ରେ ହିଜୁଃତାନ୍ପେ ନେଲିୟା ।”
λεγει αυτω ο ιησους συ ειπας πλην λεγω υμιν απ αρτι οψεσθε τον υιον του ανθρωπου καθημενον εκ δεξιων της δυναμεως και ερχομενον επι των νεφελων του ουρανου
65 ୬୫ ଏନ୍ତେ ମାରାଙ୍ଗ୍ ଯାଜାକ୍ ଆୟାଃ ଲିଜାଃ ଚେଚାଃକେଦ୍ତେ କାଜିକେଦାଏ, “ନିଃଦ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ହିଲାଙ୍ଗ୍କାଜି କାଜିକେଦା, ଆଡଃ ଆବୁକେ ଚିକାନ୍ ଗାୱା ଲାଗାତିଙ୍ଗ୍ୟାଁଃ? ନେଲେପେ, ଆପେଦ ନାହାଁଃଗି ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ନିନ୍ଦାକାଜିପେ ଆୟୁମ୍କେଦା,
τοτε ο αρχιερευς διερρηξεν τα ιματια αυτου λεγων οτι εβλασφημησεν τι ετι χρειαν εχομεν μαρτυρων ιδε νυν ηκουσατε την βλασφημιαν αυτου
66 ୬୬ ଆପେ ଚିନାଃପେ ଉଡ଼ୁଃତାନା?” ଇନ୍କୁ କାଜିରୁହାଡ଼୍କେଦାକ, “ଇନିଃ ଚିଟାକାନ୍ନିଃ ତାନିଃ, ଇନିଃକେ ଗଜଃ ଲାଗାତିଙ୍ଗ୍ୟାଁଃ ।”
τι υμιν δοκει οι δε αποκριθεντες ειπον ενοχος θανατου εστιν
τοτε ενεπτυσαν εις το προσωπον αυτου και εκολαφισαν αυτον οι δε ερραπισαν
λεγοντες προφητευσον ημιν χριστε τις εστιν ο παισας σε
69 ୬୯ ପାତ୍ରାସ୍ ବାହାରି ଅଡ଼ାଃରାଚାରେ ଦୁବାକାନ୍ ତାଇକେନାଏ, ଏନ୍ତେ ମାରାଙ୍ଗ୍ ଯାଜାକ୍ରାଃ ମିଆଁଦ୍ କାମ୍ଡ଼ି ଇନିୟାଃ ନାଡ଼େଃତେ ହିଜୁଃକେଦ୍ତେ କାଜିକିୟାଏ, “ଆମ୍ହ ଗାଲିଲ୍ରେନ୍ ୟୀଶୁଲଃ ତାଇକେନାମ୍ ।”
ο δε πετρος εξω εκαθητο εν τη αυλη και προσηλθεν αυτω μια παιδισκη λεγουσα και συ ησθα μετα ιησου του γαλιλαιου
70 ୭୦ ମେନ୍ଦ ପାତ୍ରାସ୍ ସବେନ୍କଆଃ ସାମ୍ନାଙ୍ଗ୍ରେ ଦଦାଦ୍ତାନ୍ଲଃ କାଜିରୁହାଡ଼୍କିୟାଏ, “ଆମ୍ ଚିନାଃମ୍ କାଜିତାନା ଆଇଙ୍ଗ୍ କାଇଙ୍ଗ୍ ସାରିୟା ।”
ο δε ηρνησατο εμπροσθεν παντων λεγων ουκ οιδα τι λεγεις
71 ୭୧ ଆଡଃ ଇନିଃ ବାହାରି ଅଡ଼ାଃରାଚାରେୟାଃ ବଲଦୁଆର୍ତାଃତେ ସେନଃୟାନା । ଆଡଃମିଆଁଦ୍ କାମ୍ଡ଼ି ଇନିଃକେ ନେଲ୍କେଦ୍ତେ ଏନ୍ତାଃରେ ତାଇକାନ୍ ହଡ଼କକେ ମେତାଦ୍କଆ, “ନିଃଦ ନାଜ୍ରେତ୍ରେନ୍ ୟୀଶୁଲଃ ତାଇକେନାଏ ।”
εξελθοντα δε αυτον εις τον πυλωνα ειδεν αυτον αλλη και λεγει τοις εκει και ουτος ην μετα ιησου του ναζωραιου
και παλιν ηρνησατο μεθ ορκου οτι ουκ οιδα τον ανθρωπον
73 ୭୩ ଘାଡ଼ିକାଦ୍ ତାୟମ୍ତେ ନାଡ଼େଃରେ ତିଙ୍ଗୁଆକାନ୍କ ପାତ୍ରାସ୍ତାଃତେ ସେନ୍କେଦ୍ତେ କାଜିକିୟାକ, “ଆମ୍ହ ସାର୍ତିଗି ଇନ୍କୁଏତେ ମିଆଁଦ୍ନିଃ ତାନ୍ମେ, ଚିୟାଃଚି ଆମାଃ ଜାଗାର୍ ଉଦୁବେତାନା ।”
μετα μικρον δε προσελθοντες οι εστωτες ειπον τω πετρω αληθως και συ εξ αυτων ει και γαρ η λαλια σου δηλον σε ποιει
74 ୭୪ ଏନ୍ତେ ପାତ୍ରାସ୍ କାଜିକେଦାଏ, “ଆଇଙ୍ଗ୍ କିରିୟାକେଦ୍ତେ ସାର୍ତିଗି କାଜିତାନାଇଙ୍ଗ୍, କାହାରେଦ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ଆଇଙ୍ଗ୍କେ ସାଜାଇ ଏମାଇଙ୍ଗ୍କାଏ, ଆଇଙ୍ଗ୍ ଏନ୍ ହଡ଼କେ କାଇଙ୍ଗ୍ ସାରିୟା,” ଇମ୍ତାଙ୍ଗି ସାଣ୍ଡିସିମ୍ ରାଆଃକେଦାଏ,
τοτε ηρξατο καταναθεματιζειν και ομνυειν οτι ουκ οιδα τον ανθρωπον και ευθεως αλεκτωρ εφωνησεν
75 ୭୫ ଆଡଃ “ସାଣ୍ଡିସିମ୍ ଆଉରି ରାଆଃ ସିଦାରେ ଆମ୍ ଆଇଙ୍ଗ୍କେ ଆପିସା କାଇଙ୍ଗ୍ ସାରିୟା ମେନ୍ତେ କାଜିୟାମ୍” ମେନ୍ତେ ୟୀଶୁ କାଜିକାଇ କାଜିକେ ପାତ୍ରାସ୍ ପାହାମ୍କେଦାଏ ଆଡଃ ଇନିଃ ଅଡଙ୍ଗ୍କେଦ୍ତେ କୁସୁଦ୍ କୁସୁଦ୍ତାନ୍ ରାଆଃକେଦାଏ ।
και εμνησθη ο πετρος του ρηματος του ιησου ειρηκοτος αυτω οτι πριν αλεκτορα φωνησαι τρις απαρνηση με και εξελθων εξω εκλαυσεν πικρως
