ଲୁକ 17
1 ୧ ୟୀଶୁ ଆୟାଃ ଚେଲାକକେ କାଜିୟାଦ୍କଆଏ, “ଅକ ବିନିଡ଼ାଅ ହରାତେ ହଡ଼ ପାପ୍ରେ ଉୟୁଗଃଆ, ଏନ୍ ସବେନାଃ ଜାରୁଡ଼୍ଗି ହିଜୁଃଆ, ମେନ୍ଦ ଅକଏୟାଃ ହାରାତେ ନେୟାଁ ହବାଅଃଆ, ଇନିୟାଃ ଟୁଣ୍ଡୁ ଦାସା ଚିମିନ୍ ବରୱାନ୍ଗି ହବାଅଃଆ ।
फिरी तैनी अपने चेलन सेइं ज़ोवं, “एन न भोइसखे कि लोकन ठोकर न लग्गे, पन अफ़सोस तैस मैन्हु पुड़ ज़ै होरि केरे लेइ ठोकर बनते।
2 ୨ ଜେତାଏ ନେ ହୁଡିଙ୍ଗ୍କଏତେ ମିଆଁଦ୍ନିଃକେ ପାପ୍ରେ ଉୟୁଃ ରିକାଇଏତେଦ, ଇନିଃ ଆଇଃଗି ହଟଃରେ ଜାନ୍ତାଦିରି ହାକାକେଦ୍ତେ ଦରେୟାରେ ହୁଦ୍ମାଅଃତେୟାଃ ଆୟାଃ ନାଗେନ୍ତେ ବୁଗିନ୍ ହବାଅଃତେୟାଃ ।
तैसेरेलेइ त एन्ने रोड़ू थियूं, कि ढ्लाटेरो ढ्लेइटोल तैसेरे गल्ले उन्ढो छ़ेडतां ते समुन्द्रे मां शैरतां छ़ड्डो गाथो, ताके तै होरि जो ज़ैना विश्वासे मां कमज़ोरन ठोकर न बने।
3 ୩ ଏନାତେ ଆପେ ଚିର୍ଗାଲ୍କାନ୍ପେ, ହାଗାମ୍ ତାମାଃ ପାପ୍ଏରେଦ ଇନିଃକେ ଏଗେର୍କେଦ୍ତେ ଚେତାଇମେଁ, ଆଡଃ ଇନିଃ ହେୟାତିଙ୍ଗ୍ରେଦଃ ଛାମାଇମେଁ ।
बस्सा हुशार राथ तुस कुन केरतथ, अगर तुश्शो विश्वासी ढ्ला पाप केरते त तैस समझ़ाथ ते अगर तै पापन करां मन फिराए त तैस माफ़ केरा।
4 ୪ ଇନିଃ ସିଙ୍ଗିସାଟୁବ୍ରେ ସାତ୍ଧାଅଁଁ ଆମାଃ ବିରୁଧ୍ରେ ପାପ୍ପେରେଦ, ଆଡଃ ସିଙ୍ଗିସାଟୁବ୍ରେ ସାତ୍ଧାଅଁଁ ଆମାଃତାଃତେ ରୁହାଡ଼୍ୟାନ୍ତେ ଆଇଙ୍ଗ୍ ହେୟାତିଙ୍ଗ୍ତାନାଇଙ୍ଗ୍ ମେନ୍ରେଦ ଇନିଃକେ ଛାମାଇ ଲାଗାତିଙ୍ଗ୍ୟାଁଃ ।”
अगर तै एक्की दिहैड़ी मां तेरो सत्ते बार तेरो पाप केरे त अगर तै सत्ते फेरेईं तीं कां एइतां माफ़ी मग्गे त तू सत्ते फेरेईं तैस माफ़ केरां।”
प्रेरितेईं प्रभु सेइं ज़ोवं, “हे प्रभु, इश्शी मद्दत केर कि अस होरे भी मज़बूती सेइं विश्वास केरम।”
6 ୬ ପ୍ରାଭୁ ୟୀଶୁ କାଜିରୁହାଡ଼୍କେଦା, “ଆପେୟାଃ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମିଆଁଦ୍ ମାନିଜାଙ୍ଗ୍ଲେକା ମେନାଃରେଦ, ଆମ୍ ତୁଦଃମେଁ ଆଡଃ ଦରେୟାରେ ରୟଃମେ ମେନ୍ତେ ନେ ତୁଁତ୍ଦାରୁକେ କାଜିରେ, ଏନା ଆପେୟାଃ ଆନ୍ଚୁକେ ମାନାତିୟାଁଃଏ ।
प्रभु यीशुए ज़ोवं, “अगर तुश्शो विश्वास सिवलारे गलेवे बराबर भी भोलो त तुस इस तूतेरे बुटे जो ज़ोई सकतथ इट्ठां उखड़ ते समुन्द्रे मां लग त तै तुश्शो हुक्म मनेलो।
7 ୭ “ଆପେକଏତେ ଜେତାଏୟାଃ ମିଆଁଦ୍ ସିହୁଃ ଚାଏ ଗୁପି ଦାସି ମେନାଇରେଦ, ଇନିଃ ପିଡ଼ିଏତେ ହିଜୁଃଲଃଗି, ଅକଏ ମାର୍ ଜଜମ୍ ଦୁବ୍ମେଁ ମେତାଇୟାଏ?
“तुसन मां एरो कौन आए, ज़ेसेरो नौकर ऊडारां बेंतो भोए या गोरू च़ारतो भोए ते ज़ैखन तै ऊडारे मरां घरे एज्जे त तैसेरो मालिक तैस ज़ोए कि, ‘लूशी बिश्श ते रोट्टी खा।’
8 ୮ ମେନ୍ଦ ଇନିଃ ‘ଆଇଁୟାଃ ଜମେୟାଃଁ ବାଇୟେମେଁ, ଆଡଃ ପାଟେକେଦ୍ତେ ଆଇଙ୍ଗ୍ ଆଉରିଙ୍ଗ୍ ଜମେ ନୁଁଏ ଜାକେଦ୍ ସୁସାରିଙ୍ଗ୍ମେ ଆଡଃ ଏନ୍ ତାୟମ୍ତେ ଆମ୍ ଜମ୍ନୁଁଏମେ’ ମେତାଇୟାଏ ।
या एन न ज़ोए कि मेरी रोट्टी तियार केरथ ते ज़ां तगर अवं खेइ पीं नन्ना ते ज़ां तगर अवं रेज़्ज़ी नन्ना तू मेरी सेवा केरतो राए, तैल्ला पत्ती तू भी खा?
कुन तै एल्हेरेलेइ नौकरेरू अहसान केरेलो कि, तीं तैन कियूं ज़ैन तीं केरनेरे लेइ ज़ोवरू थियूं?
10 ୧୦ ନେ'ଲେକାତେ ଆପେୟ ସବେନ୍ ଆଚୁଆକାନ୍ କାମିକ ଚାବାକେଦ୍ତେ, ଆବୁ ପାତିୟାର୍ରଃ ଲେକାନ୍ ଦାସିକ ନାହାଁଲାବୁ, ଆବୁଆଃ ଲାଗାତିଙ୍ଗ୍ କାମିକବୁ କାମିକେଦାଃ ମେନ୍ତେ କାଜିପେ ।”
एन्च़रे ज़ैखन तुस एन सब केरेले ज़ैस केरनेरो तुसन हुक्म दित्तोरो थियो, त ज़ोथ कि, ‘असां निकम्मे नौकर आम? असेईं तैन्ने कियूं ज़ैन केरनू चाते थिये।’”
11 ୧୧ ୟୀଶୁ ଯୀରୁଶାଲେମ୍ତେ ସେନଃତାନ୍ ଇମ୍ତା, ଶମିରୋନ୍ ଆଡଃ ଗାଲିଲ୍ ଦିଶୁମ୍ ଥାଲା ଥାଲାତେ ସେନଃତାନାଏ ତାଇକେନା ।
एक्की फेरे यीशु त कने तैसेरे चेले यरूशलेम नगरेरे पासे च़लोरे थिये। तैना सामरिया ते गलीले इलाके मांमेइं च़लोरे थिये।
12 ୧୨ ଇନିଃ ମିଆଁଦ୍ ହାତୁତେ ବଲତାନ୍ ଇମ୍ତା ଗେଲ୍ ନାଗେଘାଅତାନ୍ ହଡ଼କ ସାଙ୍ଗିନ୍ରେକ ତିଙ୍ଗୁୟାନ୍ତେ ଇନିଃକେ ଦାରମ୍କିୟାଃକ ।
ज़ैखन तैना एक्की ड्लव्वें मां पुज़ने बाले थिये त तैड़ी दश कोढ़ी मैल्ले ज़ैना दूर खेड़ोरे थिये।
तैनेईं बड़े ज़ोरे सेइं ज़ोवं, “हे यीशु, हे प्रभु, असन पुड़ दया केर।”
14 ୧୪ ଇନିଃ ଇନ୍କୁକେ ନେଲ୍କେଦ୍ତେ ମେତାଦ୍କଆଏ, “ସେନଃପେ ଆଡଃ ଯାଜାକ୍କତାଃ ଉଦୁବେନ୍ପେ ।” ଆଡଃ ଇନ୍କୁ ସେନଃତାନ୍ଲଃକ ଫାର୍ଚିୟାନା ।
यीशुए तैन लेइतां ज़ोवं, “यरूशलेम नगरेरे मन्दरे मां गाथ ते अपनो आप याजकन हिराथ, ते सच़्च़े एरू भोवं कि गाते बार बत्तां तैन केरू कोढ़ साफ भोइ जेवं।”
15 ୧୫ ଇନ୍କୁଏତେ ମିଆଁଦ୍ନିଃ ଆଇଙ୍ଗ୍ ବୁଗିକାନାଇଙ୍ଗ୍ ମେନ୍ତେ ନେଲ୍ୟାନ୍ଚି କାଉରିକେଦ୍ତେ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ମାନାରାଙ୍ଗ୍ତାନ୍ଲଃ ହିଜୁଃରୁହାଡ଼୍ୟାନା ।
पन तैन मरां अक कोढ़ी अपनू कोढ़ हेरतां कि, तैसेरू कोढ़ साफ भोरोए खुशी भोइतां बड़े ज़ोरे सेइं परमेशरेरी तारीफ़ केरतो वापस यीशु कां अव
16 ୧୬ ଆଡଃ ୟୀଶୁଆଃ କାଟାସୁବାରେ ଅମ୍ବାଃକେଦ୍ତେ ଇନିଃକେ ଧାନ୍ୟାବାଦ୍ ଏମ୍କିୟାଏ, ଆଡଃ ଇନିଃଦ ଶମିରୋନିରେନ୍ ତାଇକେନାଏ ।
ते यीशुएरे पावन पुड़ दोग्ग रेखतां शुक्र लगो केरने। ए मैन्हु सामरी थियो।
यीशुए तैस पुच़्छ़ू, “कुन तैन दश कोढ़ी केरू कोढ़ साफ नईं भोवरू? फिरी तैना कोरां जे?
18 ୧୮ ଚିୟାଃ ନେ ଏଟାଃ ଦିଶୁମ୍ରେନ୍ ନିଃକେ ବାଗିକିଃତେ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍କେ ଧାନ୍ୟାବାଦ୍ ଏମ୍ ନାଗେନ୍ତେ ଆଡଃ ଜେତାଏ କାକ ରୁହାଡ଼୍ୟାନା?”
कुन एस गैर यहूदी मैनेरे अलावा तैन होरन एत्री हिम्मत न अई, कि गेइतां परमेशरेरी महिमा केरम?”
तैखन यीशुए तैस ज़ोवं, “खड़ो उठ ते च़लो गा तीं मीं पुड़ विश्वास कियो तांए तू बेज़्झ़ोरोस।”
20 ୨୦ ମିସା, ଚିମ୍ନାଙ୍ଗ୍ ଫାରୁଶୀକ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ରାଇଜ୍ ଚିଉଲା ହିଜୁଃଆ ମେନ୍ତେ କୁଲିକିୟାଃକ, ୟୀଶୁ ମେନ୍ରୁହାଡ଼ାଦ୍କଆଏ, “ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ରାଇଜ୍ ଆପେୟାଃ ନେନେଲ୍ରେ କା ହିଜୁଃଆ,
फरीसी लोक यीशु पुच्छ़ने लगे, “कि परमेशरेरू राज़ केइस एजनूए? यीशुए तैन जुवाब दित्तो कि परमेशरेरू राज़ एरू नईं कि कोई तैस लेई बटे।
21 ୨୧ ଆଡଃ ହଡ଼କ ନେଲେପେ ନେତାଃରେୟା, ଚାଏ ନେଲେପେ ଏନ୍ତାଃରେୟା, ମେନ୍ତେ କାକ କାଜିୟା, ଚିୟାଃଚି ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ରାଇଜ୍ ଆପେ ଥାଲାରେଗିୟା ।”
ते ज़ोन कि हेरा इड़ी या उड़ीए एन्च़रे नईं बल्के परमेशरेरू राज़ तुश्शे मझ़ाटे।”
22 ୨୨ ଏନ୍ତେ ୟୀଶୁ ଆୟାଃ ଚେଲାକକେ କାଜିୟାଦ୍କଆଏ, “ଏନ୍ ନେଡା ହିଜୁଃତାନା, ଆପେକେ ମାନୱାହନ୍ଆଃ ମିପିୟାଦ୍ ହୁଲାଙ୍ଗ୍କଏତେ ମିଆଁଦ୍ ହୁଲାଙ୍ଗ୍ ନେନେଲ୍ ସାନାଙ୍ଗ୍ପେୟା, ମେନ୍ଦ କାପେ ନେଲେୟା ।
यीशुए अपने चेलन सेइं ज़ोवं, “तै दिहाड़ी भी एजनीए कि, ज़ेइस तुस परमेशरेरी दिहैड़न मरां अक दिहाड़ी हेरनेरी इच्छा रखेले, ज़ेइस मैनेरू मट्ठे यानी अवं वापस एजनोईं, पन तुस न लेई बटेले।
लोक तुसन सेइं ज़ोले कि, ‘हेरा, मसीह इड़ीए,’ या ‘उड़ीए या हेरा तै इड़ीए!’ पन तुस तैरां न गेइयथ ते न तैन पत्ती न च़ेलथ।
24 ୨୪ ଜୁଲ୍ତାନ୍ହିଚିର୍ଦ ସିର୍ମାଲାତାର୍ ନେ'ସାଃଏତେ ଏଟାଃସାଃ ଜାକେଦ୍ ସିର୍ମାକେ ମାସ୍କାଲେୟାଏ, ଏନ୍ ଲେକାଗି ମାନୱାହନ୍ଆଃ ହିନିଜୁଃ ହବାଅଆଃ ।
किजोकि ज़ेन्च़रे बिजली अम्बरे मरां चेमकतां एक्की पासेरां होरि पासे च़ली गाचे, तेन्च़रे मैनेरू मट्ठू यानी अवं तैस दिहैड़ी बांदो भोलो।
25 ୨୫ ମେନ୍ଦ ସିଦାତେ ଇନିଃକେ ପୁରାଃଗି ଦୁକୁ ସାହାତିଙ୍ଗ୍ ଲାଗାତିଙ୍ଗ୍ୟାଁଃ ଆଡଃ ନେ ଦିପିଲିରେନ୍ ହଡ଼କ ଇନିଃକେକ ହିଲାଙ୍ଗ୍ଇଁଆ ।
पन ज़रूरीए कि तै पेइले दुःख झ़ैल्ले ते इस ज़मानेरे लोक तैस घटिया समझ़न।
ते ज़ेरू इश्शे पूर्वज नूहेरे ज़माने मां भोरू थियूं, तेरहु मैनेरे मट्ठेरे ज़माने मां भी भोलू।
27 ୨୭ ନୁହୁଁ ଲାଉକାରେ ଦେଏଃୟାନ୍ ହୁଲାଙ୍ଗ୍ ଜାକେଦ୍ ଇନ୍କୁ ଜମ୍ ନୁଁତାନ୍ ଆଣ୍ଦି ଆଡଃ ଆଣ୍ଦିଏମଃତାନ୍କ ତାଇକେନା, ଇମ୍ତାଗି ଟୁଡା ହିଜୁଃୟାନ୍ତେ ସବେନ୍କକେ ଜିୟନ୍କେଦ୍କଆଏ ।
तेइस भी लोक खाते पीते थिये ते ड्ला भोंते रहते थिये। ते ज़ां तगर नूह किश्ती मां न थियो जोरो तांतगर सब किछ भोतू राव। ते फिरी तूफान अव ते सब किछ खतम भोइ जेवं।
28 ୨୮ ଲୁଟ୍ଆଃ ହୁଲାଙ୍ଗ୍ରେହ ଏନ୍କାୟାନା, ଇନ୍କୁ ଜମ୍ ନୁଁତାନ୍, କିରିଙ୍ଗ୍ ଆଖ୍ରିଙ୍ଗ୍ତାନ୍, ରଏତାନ୍ ଆଡଃ ଅଡ଼ାଃ ବାଇତାନ୍କ ତାଇକେନା ।
ते ज़ेरू इश्शे पूर्वज लूतेरे ज़माने मां भोरू थियूं, कि लोक खाते पीते थिये बुपार केरते, बागां लाते ते घरां बनाने मां मघन थिये।
29 ୨୯ ମେନ୍ଦ ଲୁଟ୍ ସୋଦମ୍ ଏତେ ଅଡଙ୍ଗ୍ୟାନ୍ ଇମ୍ତା ସିର୍ମାଏତେ ସେଙ୍ଗେଲ୍ ଆଡଃ ଗାନ୍ଧାକ୍ ଗାମାକେଦାଏ ଆଡଃ ଏନ୍ ସବେନ୍କକେ ଜିୟନ୍ କେଦ୍କଆଏ ।
पन ज़ैस दिहैड़ी लूत सदोम नगरे मरां बेइर निस्सो त पत्रोवं अम्बरेरां गंधकेरी अग बैखतां सब किछ खतम केरि छ़डू।
ते मैनेरे मट्ठू यानी मेरू वापस एजनू भी अचानक भोलू।
31 ୩୧ “ଏନ୍ ହୁଲାଙ୍ଗ୍ରେ ଜେତାଏ ସାଡ଼୍ମିରେ ତାଇନଃରେଦ ଆଡଃ ଇନିୟାଃ ମେନାଃତେୟାଃକ ଅଡ଼ାଃରେ ତାଇନ୍ରେଦ, ଏନା ଇଦିନାଗେନ୍ତେ ଆଲକାଏ ଆଡ଼୍ଗୁନ୍କା, ଆଡଃ ଏନ୍ଲେକାଗି ପିଡ଼ିଲୟଙ୍ଗ୍ରେ ତାଇନ୍ନିଃ ଦୟାତେ ଆଲକାଏ ରୁହାଡ଼୍କା ।
“तैस दिहैड़ी ज़ै लाए पुड़ भोलो त तैसेरो माल सबाब अगर घरे मां भोलो त तैस नेने तै अन्तर न एज्जे, ते ज़ै ऊडारे मां भोलो तै भी वापस न गाए।
लूतेरी कुआन्शी सेइं कुन भोवं याद रख्खा।
ज़ै अपनि जान बच़ांनेरी कोशिश केरेलो तै तैस गुवालो, ते ज़ै तैस गुवालो तै तैस बच़ालो।
34 ୩୪ ଆଇଙ୍ଗ୍ ଆପେକେ କାଜିୟାପେ ତାନାଇଙ୍ଗ୍, ଏନ୍ ନିଦାରେ ବାର୍ହଡ଼୍ ମିଆଁଦ୍ ପାର୍କମ୍ରେକିନ୍ ଗିତିଃକାନ୍ରେଦ ମିହୁଡ଼୍କେ ଇଦିୟଃଆ ଆଡଃ ମିହୁଡ଼୍କେ ବାଗିଅଃଆ ।
अवं तुसन सेइं ज़ोताईं कि तैस राती दूई मैन्हु एक्की खट्टी पुड़ झ़ुल्लोरे भोले, ते अक नीयो गालो, ते दुइयोवं तैड़ी रालो।
35 ୩୫ ବାରିଆ କୁଡ଼ିକିନ୍ ମିଦ୍ତେ ଜନ୍ତାଦିରିରେକିନ୍ ରିଦ୍କାତେରେଦ ମିଆଁଦ୍ନିଃକେ ଇଦିୟଃଆ ଆଡଃ ଏଟାଃନିଃକେ ବାଗିଅଃଆ ।
दूई कुआन्शां हिट्लाट पइती भोली त अक नेनीए ते अक तैड़ी छ़डनियें।
दूई मैन्हु ऊडारे मां भोले त अक नेनोए ते अक तैड़ी छ़डनोए।”
37 ୩୭ ଇନ୍କୁ କୁଲିକିୟାଃକ, “ହେ ପ୍ରାଭୁ କତାଃରେ ନେ ସବେନାଃ ହବାଅଆଃ?” ଆଡଃ ଇନିଃ “ଅକ୍ତାଃରେ ମାଁଡ଼ା ମେନାଃ, ଏନ୍ତାଃରେ ଗିଦିକ ହୁଣ୍ଡିୟଃଆଃ” ମେନ୍ରୁହାଡ଼ାଦ୍କଆଏ ।
एन शुन्तां तैनेईं यीशुए पुच़्छ़ू, “हे प्रभु असन सेइं ज़ो, एन कोड़ि भोलू?” यीशुए तैन ज़ोवं, “ज़ैड़ी ज़िग्ग भोते तैड़ी इल्लां जम्हां भोइचन।”
