< स्तोत्रसंहिता 147 >

1 परमेश्वराची स्तुती करा, कारण आमच्या देवाची स्तुती गाणे चांगले आहे; ते आनंददायक आहे व स्तुती करणे उचित आहे.
Chwalcie PANA, bo dobrze [jest] śpiewać naszemu Bogu; jest [to] bowiem miłe i piękna jest chwała.
2 परमेश्वर यरूशलेम पुन्हा बांधतो; तो इस्राएलाच्या विखुरलेल्या लोकांस एकत्र करतो.
PAN buduje Jeruzalem [i] gromadzi rozproszonych Izraela.
3 तो भग्नहृदयी जनांना बरे करतो, आणि त्यांच्या जखमांस पट्टी बांधतो.
On uzdrawia skruszonych w sercu i opatruje ich rany.
4 तो ताऱ्यांची मोजणी करतो; तो त्यांच्यातील प्रत्येकाला त्यांच्या नावाने हाक मारतो.
On liczy gwiazdy, nazywa każdą z nich po imieniu.
5 आमचा प्रभू महान आणि सामर्थ्यात भयचकीत कार्ये करणारा आहे; त्याची बुद्धी मोजू शकत नाही.
Wielki [jest] nasz Pan i zasobny w moc; jego mądrość jest niezmierzona.
6 परमेश्वर जाचलेल्यास उंचावतो; तो वाईटांना खाली धुळीस मिळवतो.
PAN podnosi pokornych, [a] niegodziwych poniża aż do ziemi.
7 गाणे गाऊन परमेश्वराची उपकारस्तुती करा. वीणेवर आमच्या देवाचे स्तुतीगान करा.
Śpiewajcie PANU z dziękczynieniem; śpiewajcie naszemu Bogu przy dźwiękach harfy;
8 तो ढगांनी आकाश झाकून टाकतो, आणि पृथ्वीसाठी पाऊस तयार करतो, तो डोंगरावर गवत उगवतो.
Który okrywa niebiosa obłokami [i] przygotowuje deszcz dla ziemi; który sprawia, że trawa rośnie na górach;
9 तो प्राण्यांना आणि जेव्हा कावळ्यांची पिल्ले कावकाव करतात त्यांना अन्न देतो.
Który daje pokarm bydłu i młodym krukom wołającym [do niego].
10 १० घोड्याच्या बलाने त्यास आनंद मिळत नाही; मनुष्याच्या शक्तीमान पायांत तो आनंद मानत नाही.
Nie lubuje się w mocy konia ani nie ma upodobania w goleniach mężczyzny.
11 ११ जे परमेश्वराचा आदर करतात, जे त्याच्या दयेची आशा धरतात त्यांच्याबरोबर तो आनंदित होतो.
PAN ma upodobanie w tych, którzy się go boją, którzy ufają jego miłosierdziu.
12 १२ हे यरूशलेमे, परमेश्वराची स्तुती कर; हे सियोने तू आपल्या देवाची स्तुती कर.
Chwal PANA, Jeruzalem; chwal swego Boga, Syjonie.
13 १३ कारण त्याने तुझ्या वेशींचे अडसर बळकट केले आहेत; त्याने तुझ्यामध्ये तुझी लेकरे आशीर्वादित केली आहेत.
On bowiem umacnia zasuwy twoich bram i błogosławi synów twoich pośród ciebie.
14 १४ तो तुझ्या सीमांच्या आत भरभराट आणतो; तो तुला उत्कृष्ट गव्हाने तृप्त करतो.
Zapewnia pokój w twoich granicach i syci cię najwyborniejszą pszenicą.
15 १५ तो आपली आज्ञा पृथ्वीवर पाठवतो; त्याचा शब्द फार वेगाने धावतो.
On wysyła swój rozkaz na ziemię; szybko biegnie jego słowo.
16 १६ तो लोकरीसारखे बर्फ पसरतो; तो राखेसारखे दवाचे कण विखरतो.
On daje śnieg jak wełnę, rozsypuje szron jak popiół.
17 १७ तो आपल्या गारांचा बर्फाच्या चुऱ्याप्रमाणे वर्षाव करतो; त्याने पाठवलेल्या गारठ्यापुढे कोण टिकेल?
Rzuca swój lód jak okruchy; któż ostoi się przed jego zimnem?
18 १८ तो आपली आज्ञा पाठवून त्यांना वितळवितो; तो आपला वारा वाहवितो व पाणी वाहू लागते.
Posyła swoje słowo i [lody] topnieją; wionie swym wiatrem i wody spływają.
19 १९ त्याने याकोबाला आपले वचन, इस्राएलाला आपले नियम व निर्णय सांगितले.
Oznajmia swe słowo Jakubowi, swe prawa i sądy Izraelowi.
20 २० त्याने हे दुसऱ्या कोणत्याही राष्ट्रासाठी केले नाही; आणि त्यांनी त्याचे निर्णय जाणले नाहीत. परमेश्वराची स्तुती करा.
Nie uczynił tak żadnemu narodowi, nie poznali jego sądów. Alleluja.

< स्तोत्रसंहिता 147 >