< लूक 9 >
1 १ मग त्याने त्या बारा शिष्यांस एकत्र बोलावून त्यांना सर्व भूतांवर आणि रोग बरे करायला, सामर्थ्य व अधिकार दिला,
ଇବେତାଂ ହେୱାନ୍ ବାରଜାଣ୍ ଚେଲାରିଂ କୁକ୍ଚି ରବେ କିଜ଼ି ହେୱାରିଂ ସବୁ ପୁଦାଂ ପିହିକିଦେଂ, ଆରେ ରଗ୍ ଉଜ୍ କିଦେଙ୍ଗ୍ କାଜିଂ ସାକ୍ତି ଆରି ଆଦିକାର୍ ହିତାନ୍ ।
2 २ आणि त्याने त्यांना देवाच्या राज्याविषयीचा संदेश जाहीर करायला व रोग्यांना बरे करायला पाठवले.
ଆରେ, ହେୱାନ୍ ହେୱାରିଂ ଇସ୍ୱର୍ତି ରାଜିନି ନେକ୍ରିକାବୁର୍ ସୁଣାୟ୍ କିଦେଙ୍ଗ୍ ଆରି ରଗ୍ୟାରିଂ ଉଜ୍ କିନି କାଜିଂ ପକ୍ତାନ୍,
3 ३ तो त्यांना म्हणाला, “वाटेसाठी काही घेऊ नका; काठी किंवा झोळी किंवा भाकर किंवा पैसा घेऊ नका आणि दोन दोन अंगरखेही घेवू नका.
ଆରି, ହେୱାରିଂ ଇଚାନ୍, “ମି ହାନି କାଜିଂ ବାଡ୍ଗା କି ମଣା କି ରୁଟି କି ଡାବୁଙ୍ଗ୍ ପା ଅମାଟ୍, ନଲେ ରିଣ୍ଡାଂ ଆଙ୍ଗିଙ୍ଗ୍ ରଚେ ଇଟ୍ମାଟ୍ ।
4 ४ आणि ज्या कोणत्याही घरात तुम्ही जाल, तेथेच राहा व तेथूनच निघून जा.
ଆରେ, ଏପେଙ୍ଗ୍ ଇମ୍ଣି ଇଞ୍ଜ ମାନିକିଦ୍ନାର୍, ହେ ବାହାତାଂ ହାଲ୍ୱି ପାତେକ୍ ହେବେ ମାନାଟ୍ ।
5 ५ जितके तुम्हास अंगीकारीत नाहीत तितक्यांच्याविरुद्ध साक्ष व्हावी म्हणून तुम्ही त्या नगरातून निघते वेळी आपल्या पायांची धूळ झाडून टाका.”
ଆରେ, ଏଚେକ୍ ଜାଣ୍ ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ମାନିକିଦୁର୍, ହେ ନାସ୍ତାଂ ୱାନିହିଂ ହେୱାର୍ ବିରୁଦ୍ତ ସାକି ହିନି କାଜିଂ ମି ପାନାନି ଦୁଡ଼ି ଡ଼ାତ୍ତି ତୁହିୟାଟ୍ ।
6 ६ तेव्हा ते निघाले आणि सर्व ठिकाणी सुवार्ता सांगत व रोग बरे करीत गांवोगांवी फिरत गेले.
ହେବେଣ୍ଡାଂ ହେୱାର୍ ହାଲ୍ଜି ୱିଜ଼ୁ ବାହାତ ନେକ୍ରିକାବୁର୍ ସୁଣାୟ୍ କିତାର୍ ଆରି ଉଜ୍ କିଜ଼ି କିଜ଼ି ନାସ୍କୁ ନାସ୍କୁକାଂ ବୁଲାଆଦେଂ ଲାଗାତାର୍ ।”
7 ७ घडत असलेल्या सर्व गोष्टी ऐकून हेरोद राजा फार घोटाळ्यात पडला, कारण “योहान मरण पावलेल्यांमधून उठला आहे.” असे कित्येक म्हणत होते;
ଇବେଣ୍ଡାଂ ଗାଲିଲିନି ସାମନ୍ତ ରାଜା ହେରଦ୍ ଇ ୱିଜ଼ୁ ଗଟ୍ଣା ବିସ୍ରେ ୱେନ୍ଞ୍ଜି ବୁଦିଆନ୍ଦାର୍ ଆତାନ୍, ଇନାକିଦେଂକି ବାପ୍ତିସିମ୍ହିନି ଜହନ୍ ହାତି ତାକେଣ୍ଡାଂ ନିଂତାନ୍ନା ଇଞ୍ଜି ଇନେ ଇନେର୍ ଇଞ୍ଜି ମାଚାର୍ ।
8 ८ आणि कित्येक म्हणत होते की “एलीया प्रकट झाला आहे” आणि दुसरे म्हणत होते की “पुरातन संदेष्ट्यातील कोणीएक उठला आहे.”
ଆରେ, ଇନେ ଇନେର୍ ଏଲିୟ ଚଞ୍ଜ୍ୟା ଆତାନ୍ନା ଇଞ୍ଜି ଇଞ୍ଜି ମାଚାର୍ ଆରି ବିନ୍ନିକାର୍ ଆଗେଦିନ୍ତି ବେଣ୍ବାକ୍ଣାୟ୍କିନାକାନ୍ତି ବିତ୍ରେ ରୱାନ୍ ଆରେ ନିଂତାନ୍ନା ଇଞ୍ଜି ଇଞ୍ଜି ମାଚାର୍ ।
9 ९ तेव्हा हेरोद म्हणाला, “योहानाचे शीर मी तोडले, पण ज्याच्याविषयी अशा गोष्टी मी ऐकतो तो हा कोण आहे?” आणि तो त्यास भेटायला पाहत होता.
ମାତର୍ ହେରଦ୍ ଇଚାନ୍, “ଜହନ୍ତି କାପ୍ଡ଼ାତ ଆନ୍ ଟୁଟାଙ୍ଗ୍ନା, ମାତର୍ ଇନେର୍ ବିସ୍ରେ ଏଲେଙ୍ଗ୍ ବାନି କାତା ୱେନାପା, ଇୱାନ୍ ଇନେନ୍? ଆରେ, ହେୱାନ୍ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ହୁଡ଼୍ଦେଂ ଇଞ୍ଜି ସେସ୍ଟା କିଜ଼ି ମାଚାନ୍ ।”
10 १० मग प्रेषितांनी परत येऊन आपण जे काही केले होते ते त्यास सविस्तर सांगितले. मग तो त्यांना बरोबर घेऊन बेथसैदा नावाच्या नगराकडे एकीकडे गेला.
ପାଚେ ପକ୍ୟାତାକାର୍ ମାସ୍ଦି ୱାଜ଼ି, ଇନା ଇନାକା କିଜ଼ି ମାଚାର୍, ହେ ୱିଜ଼ୁ ତା ତାକେ ୱେଚ୍ପାତାର୍ । ଆରେ ହେୱାନ୍ ହେୱାରିଂ ରଚେ ଅଜ଼ି ହାଲ୍ଜି ବିନେ ଆଜ଼ି ବେତ୍ସାଇଦା ଇନି ଗାଡ଼୍ଦ ହାଚାର୍ ।
11 ११ परंतु याविषयी लोकांनी ऐकल्यावर ते त्याच्यामागे गेले. तेव्हा तो त्यांचे स्वागत करून त्यांच्याशी देवाच्या राज्याविषयी बोलू लागला आणि ज्यांना बरे होण्याची गरज होती त्यांना त्याने बरे केले.
ମାତର୍ ମାନାୟାର୍ ହେଦାଂ ପୁଞ୍ଜି ହେୱାନ୍ ପାଚେ ହାଚାର୍; ଆରେ, ହେୱାନ୍ କାର୍ମା ଆଜ଼ି ହେୱାରିଂ ଅଜ଼ି ହାଲ୍ଜି ଇସ୍ୱର୍ତି ରାଜି ବିସ୍ରେ ହେୱାରିଂ ୱେଚ୍ଚେଙ୍ଗ୍ ଲାଗାତାନ୍, ଆରେ ଇନେର୍ତି ଉଜ୍ ଆଦେଂ ଇଚା ମାଚାତ୍, ହେୱାରିଂ ଉଜ୍ କିତାନ୍ ।
12 १२ दिवस संपत आला, तेव्हा बारा जण जवळ येऊन त्यास म्हणाले, “समुदायाला निरोप दे, म्हणजे ते आसपासच्या गावांत व खेड्यांत जाऊन उतरतील व खाण्याची सोय करतील; कारण आपण येथे रानातल्या ठिकाणी आहो.”
ଇଦାଂ ପାଚେ ୱେଡ଼ା ହାନିହିଂ; ହେବେ ବାରଜାଣ୍ ହେୱାନ୍ କଚଣ୍ତ ୱାଜ଼ି ଇଚାର୍, “ମାନାୟାର୍ ଇନେସ୍ ଚାରିବେଣ୍ତି ନାସ୍କୁ ଆରି ଗୁଡ଼ାନିକାର୍ ହାଲ୍ଜି ମାଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍ ଆରି କାଦି ପାୟା ଆନାର୍, ହେଦାଂ କାଜିଂ ହେୱାରିଂ ପକାମ୍ଦେ, ଇନାକିଦେଂକି ଆସେଙ୍ଗ୍ ଇବେ ଚିମ୍ରା ବାହାତ ମାନାସ୍ ।”
13 १३ पण तो त्यांना म्हणाला, “तुम्हीच त्यांना खायला द्या.” ते म्हणाले, “आम्ही जाऊन या लोकांसाठी अन्न विकत आणले नाही, तर पाच भाकरी व दोन मासे एवढ्याशिवाय आम्हाजवळ काही नाही.”
ମାତର୍ ହେୱାନ୍ ହେୱାରିଂ ଇଚାନ୍, “ଏପେଙ୍ଗ୍ ହେୱାରିଂ ଚିଚ୍ପାଟ୍ ।” ହେୱାର୍ ଇଚାର୍, “ମା ତାକେ ପାଞ୍ଚ୍ଗଟା ରୁଟିଂ ଆରେ ରିଣ୍ଡାଂ ମିନ୍କୁ ତାଙ୍ଗ୍ ଆଗ୍ଡ଼ା ହିଲୁକ୍; ତାଆତିସ୍ ଆସେଙ୍ଗ୍ ଇନାକା ହାଲ୍ଜି ଇ ୱିଜ଼ାକାର୍ ମାନାୟ୍ କାଜିଂ କାଦି କଡ଼୍ନାସ୍?”
14 १४ कारण ते सुमारे पाच हजार पुरूष होते. तेव्हा त्याने आपल्या शिष्यांना सांगितले, “पन्नास पन्नास जणांच्या पंक्ती करून त्यास बसवा,”
ଇନାକିଦେଂକି ହେୱାର୍ ଆନ୍ମାନ୍ ପାଞ୍ଚ୍ ହାଜାର୍ ଆଣ୍ଡ୍ରାହିମ୍ଣାଂ ମାଚାର୍ । “ଆରି, ଜିସୁ ଜାର୍ ଚେଲାହିରିଂ ଇଚାନ୍, ଇସାବ୍ କିଜ଼ି ରିକଡିଦସ୍ ରିକଡ଼ି ଦସ୍ଜାଣ୍ କିଜ଼ି ହେୱାରିଂ ମାନ୍ଦା ମାନ୍ଦା କିଜ଼ି କୁଚିକିୟାଟ୍ ।”
15 १५ मग त्यांनी सांगितल्याप्रमाणे करून सर्वांस बसवले.
ହେବେଣ୍ଡାଂ ହେୱାର୍ ହେ ଲାକେ କିଜ଼ି ୱିଜ଼ାରିଂ କୁଚିକିତାର୍ ।
16 १६ त्याने त्या पांच भाकरी व ते दोन मासे घेतले आणि वर स्वर्गाकडे पाहून त्यास आशीर्वाद दिला आणि त्यांचे तुकडे करून ते लोकसमुदायाला वाढण्याकरता शिष्यांजवळ दिले.
ଆରେ, ଜିସୁ ହେ ପାଞ୍ଚ୍ଗଟା ରୁଟିଂ ଆରେ ରିଣ୍ଡାଂ ମିନ୍କୁ ଅଜ଼ି ବାଦାଡ଼୍ତିଂ ହୁଡ଼୍ଜି ହେ ୱିଜ଼ୁକାଙ୍ଗ୍ ଆସିର୍ବାଦ୍ କିତାନ୍, ଆରେ ଡ୍ରିପ୍କିସ୍ ୱିଜ଼ୁ ଲଗାଂ ଚିଚ୍ପି କିଦେଙ୍ଗ୍ କାଜିଂ ଚେଲାରିଂ ହିଦେଂ ଲାଗାତାନ୍ ।
17 १७ तेव्हा ते सर्व जेवून तृप्त झाले; आणि त्यांनी मोडलेल्या तुकड्यांतले उरले ते बारा टोपल्या भरून त्यांनी उचलून घेतले.
ହେବେ ୱିଜ଼ାକାର୍ ତିନ୍ଞ୍ଜି ପଟ ପାଞ୍ଚାର୍, ଆରେ ହେୱେର୍ ହେୱାର୍ କଚଣ୍ ହାର୍ତିକିଙ୍ଗ୍ ବାର ଟପା ଡ୍ରିଙ୍ଗ୍ତି କୁଦ୍ରି ପେସ୍ଜି ଅତାର୍ ।
18 १८ आणि असे झाले की तो एकांतात प्रार्थना करत असता शिष्य त्याच्याबरोबर होते, तेव्हा त्याने त्यांना विचारून म्हटले, “लोकसमुदाय मला कोण म्हणून म्हणतात?”
ରଗ ଜିସୁ ଚିମ୍ରାତାଂ ପାର୍ତାନା କିଜ଼ି ମାନିହିଂ ଚେଲାହିର୍ ତା ଲାହାଙ୍ଗ୍ ମାଚାର୍, ଆରେ ଜିସୁ ହେୱାରିଂ ୱେନ୍ବାତାନ୍, “ଆନ୍ ଇନେନ୍ ଇଞ୍ଜି ମାନାୟାର୍ ଇନାକା ଇଞ୍ଜ୍ନାରା?”
19 १९ मग त्यांनी उत्तर देऊन म्हटले, “बाप्तिस्मा करणारा योहान, पण कित्येक म्हणतात ‘एलीया,’ व कित्येक म्हणतात की, पुरातन संदेष्ट्यातील कोणीएक पुन्हा उठला आहे.”
“ଇବେ ହେୱାର୍ ଉତର୍ ହିତାର୍, ବାପ୍ତିସିମ୍ ହିନି ଜହନ୍,” ମାତର୍ ଇନେର୍ ଇନେର୍ ଇନାର୍, “ଏଲିୟ, ଆରେ ଇନେର୍ ଇନେର୍ ଇନାରା, ଆଗେନି ଦିନ୍ତି ବେଣ୍ବାକ୍ଣାୟ୍ କିନାକାନ୍ ବିତ୍ରେ ରୱାନ୍ ଆରେ ନିଂତାକାନ୍ ଆତାନ୍ନା ।”
20 २० त्याने त्यांना म्हटले, “पण तुम्ही मला कोण म्हणून म्हणता?” तेव्हा पेत्राने उत्तर देऊन म्हटले, “देवाचा ख्रिस्त.”
ଜିସୁ ହେୱାରିଂ ୱେନ୍ବାତାନ୍, “ମାତର୍ ଆନ୍ ଇନେନ୍ ଇଞ୍ଜି ଏପେଙ୍ଗ୍ ଇନାକା ଇଞ୍ଜ୍ନାଦେରା?” ପିତର୍ ଉତର୍ ହିତାନ୍, “ଇସ୍ୱର୍ତି କ୍ରିସ୍ଟ ।”
21 २१ पण हे कोणाला सांगू नये अशी त्याने त्यांना निक्षून आज्ञा केली.
ଆରେ ଜିସୁ ହେୱେରିଂ ଇଚାନ୍ ଇଦାଂ ଇନେରିଂ ୱେଚ୍ମାଟ୍ ଇଞ୍ଜି ହେୱାରିଂ ଡାଟ୍ କିଜ଼ି ବଲ୍ ହିଜ଼ି ଇଚାନ୍,
22 २२ आणि म्हटले, “मनुष्याच्या पुत्राने पुष्कळ दुःखे सोसावी आणि वडील व मुख्य याजक लोक व नियमशास्त्र शिक्षक यांच्याकडून नाकारले जावे व जीवे मारले जावे व तिसऱ्या दिवशी पुन्हा उठवले जावे, याचे अगत्य आहे.”
ଆରେ ହେୱାନ୍ ହେୱାରିଂ ଇଚାନ୍, “ମାନାୟ୍ ମାଜ଼ିଂ ଆଦିକ୍ ଦୁକ୍ପାୟା ଆନାକା ମାନାତ୍ ଆରେ ବୁଡ଼ାଲୁର୍, ମୁଡ଼୍ ମାପ୍ରୁହେବାକିନାକାନ୍ ଆରି ସାସ୍ତିର୍ ହୁକେ ମୁନା କିୟା ଆଜ଼ି ହାନାକା ଆନାତ୍, ଆରେ ତିନ୍ଦିନ୍ତାଂ ନିଙ୍ଗ୍ନାକା ମାନାତ୍ ।”
23 २३ आणि तो सर्वांना म्हणाला, “जर कोणी माझ्यामागे येऊ इच्छितो तर त्याने स्वतःला नाकारावे व दररोज आपला वधस्तंभ उचलून घ्यावा व माझ्यामागे चालावे.
ହେ ପାଦ୍ନା ଜିସୁ ୱିଜ଼ାରିଂ ୱେଚ୍ଚାନ୍, “ଇନେନ୍ ଏଚେକାଡ଼୍ଦ ନା ଲାହାଙ୍ଗ୍ ୱାଦେଙ୍ଗ୍ ଇଚା କିନାନ୍, ୱିଜ଼ୁ ପିସ୍ତି ସବୁଦିନା ହେୱାନ୍ କ୍ରୁସ୍ ଆସ୍ତି ନା ଲାହାଙ୍ଗ୍ ୱାୟେନ୍ ।
24 २४ कारण जो कोणी आपला जीव वाचवू इच्छितो तो त्यास गमावील, परंतु जो कोणी माझ्याकरिता आपला जीव गमावील तो त्यास वाचवील.
ଇନାକିଦେଂକି ଇନେନ୍ ଜାର୍ ଜିବୁନ୍ ରାକ୍ୟା କିଦେଙ୍ଗ୍ ଇଚା କିନାନ୍, ହେୱାନ୍ ତା ଜିବୁନ୍ ଆରାୟ୍ କିନାନ୍; ମାତର୍ ଇନେର୍ ଜଦି ନା କାଜିଂ ହେୱାନ୍ ଜିବୁନ୍ ଆରାୟ୍ କିନାନ୍, ହେୱାନ୍ ହେଦାଂ ରାକ୍ୟା କିନାନ୍ ।
25 २५ कारण मनुष्याने सगळे जग मिळवून स्वतःला गमावले किंवा स्वतःचा नाश करून घेतला तर त्यास काय लाभ होईल?
ଆରି, ମାନାୟ୍ ଏଚେକାଡ଼୍ଦ ୱିଜ଼ୁ ପୁର୍ତିତିଂ ଲାବ୍ କିଜ଼ି ଜାର୍ ଜିବୁନ୍ ଆରାୟ୍ କିନାନ୍, ତେବେ ତାଦାଙ୍ଗ୍ ଇନା ଲାବ୍?
26 २६ जो कोणी माझ्याविषयीची व माझ्या वचनाविषयी लाज धरील त्यांच्याविषयीची लाज मनुष्याचा पुत्र जेव्हा आपल्या स्वतःच्या, पित्याच्या व पवित्र दूतांच्या गौरवाने येईल तेव्हा धरील.
ଲାଗିଂ ଇନେର୍କି ଜଦି ନା ଆରେ ନାଦାଂ ବେରଣ୍ ବିସ୍ରେ ଲାଜ୍କୁଡ଼ା ଆନାନ୍, ମାନାୟ୍ ମାଜ଼ି ଏଚେକାଡ଼୍ଦ ଜାର୍ତି ଆରି ଆବାତି, ମତର୍ ପୁଇପୁୟା ଦୁତ୍ର୍ ଜାଜ୍ମାଲ୍ ୱାନାନ୍, ହେୱେଡ଼ାଂ ହେୱାନ୍ ହେଦାଂ ବିସ୍ରେ ଲାଜା ଆନାନ୍ ।
27 २७ आणि मी तुम्हास खरे सांगतो की, येथे उभे राहणाऱ्यांतले काही असे आहेत की, ते देवाचे राज्य पाहतील तोपर्यंत त्यांना मरणाचा अनुभव येणारच नाही.”
ମାତର୍ ଆନ୍ ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ହାତ୍ପା ଇଞ୍ଜ୍ନାଙ୍ଗା, ଇସ୍ୱର୍ତି ରାଜି ହୁଡ଼୍ୱି ପାତେକ୍ ଇବେ ନିଲ୍ଚିମାନି ଲକୁ ବିତ୍ରେ ଏଚେକ୍ଜାଣ୍ ଇନେସ୍ କିଜ଼ିପା ହାକି ହୁଡ଼ୁର୍ ।”
28 २८ आणि या गोष्टी सांगितल्यानंतर सुमारे आठ दिवसानी असे झाले की, पेत्र व योहान व याकोब यांना बरोबर घेऊन तो प्रार्थना करायला डोंगरावर गेला.
ଇ ୱିଜ଼ୁ ଗଟ୍ଣାନି ଆଟ୍ ଦିନ୍ ପାଚେ ହେୱାନ୍ ପିତର୍, ଜହନ୍ ଆରି ଜାକୁବ୍ତିଂ ରଚେ ଅଜ଼ି ହାଲ୍ଜି ପାର୍ତାନା କିନି କାଜିଂ ମାଡ଼ି ଜପି ହାଚାର୍ ।
29 २९ तेव्हा तो प्रार्थना करीत असता त्याच्या मुखाचे रूप पालटले व त्याचे वस्त्र पांढरे शुभ्र लखलखीत झाले.
ଆରେ, ଜିସୁ ପାର୍ତାନା କିନି ୱେଡ଼ାଲିଂ ତା ମୁମ୍ ବାଦ୍ଲି ଆତାତ୍ ଆରି ତା ହେନ୍ଦ୍ରା ଡ଼ିନ୍ଞ୍ଚାତ୍ ଆରି ଜବର୍ ଅଜଡ଼୍ ଆତାତ୍ ।
30 ३० आणि पाहा, दोन पुरूष त्याच्याशी संभाषण करीत होते; हे मोशे व एलीया होते,
ଆରେ ହୁଡ଼ାଟ୍ ତ୍ରିପ୍କୁ, ମସା ଆରି ଏଲିୟ, ଇ ରିୟାର୍ ହେୱାନ୍ ଲାହାଙ୍ଗ୍ ବେରଣ୍ କିଦେଙ୍ଗ୍ ଲାଗାତାର୍;
31 ३१ ते तेजस्वी दिसत होते आणि जे त्याचे प्रयाण तो यरूशलेम शहरात पूर्ण करणार होता, त्याविषयी ते बोलत होते.
ହେୱାର୍ ସାର୍ଗେ ପାଣ୍ତାଂ ଚଞ୍ଜ୍ୟା ଆଜ଼ି ମାଚାର୍, ହେୱାନ୍ ଜିରୁସାଲମ୍ତ ଇନାୱାଡ଼ାଙ୍ଗ୍ ହାଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍ ଜାଲ୍ଦି ଆଜ଼ି ମାନାର୍, ହେ ବିସ୍ରେ ଇଞ୍ଜି ମାଚାର୍ ।
32 ३२ तेव्हा पेत्र व त्याच्याबरोबर जे होते ते झोपेने भारावले होते, परंतु ते पूर्णपणे जागे झाले तेव्हा त्यांचे तेज आणि जे दोन पुरूष त्याच्याजवळ उभे राहिले होते त्यांनाही पहिले.
ହେ ୱାଡ଼ାଙ୍ଗ୍ ପିତର୍ ଆରି ତା ହାଙ୍ଗ୍ଦାକାର୍ ହୁଚ୍କାଣ୍କୁ ହତିଲେ ହୁନ୍ଞ୍ଜି ମାଚାର୍; ମାତର୍ ହେୱାର୍ ହୁନ୍ଜି ନିଙ୍ଗ୍ନିହିଂ ହେୱାନ୍ତି ଜାଜ୍ମାଲ୍ ଆରି ତା ଲାହାଂ ନିଲ୍ଚି ମାନି ହେ ରିୟାରିଂ ହୁଡ଼୍ତାର୍ ।
33 ३३ मग असे झाले की ते त्याच्यापासून दूर होत असता पेत्राने येशूला म्हटले, “हे गुरु, येथे असणे आम्हास बरे आहे; तर आम्ही तीन मंडप करू, तुझ्यासाठी एक व मोशेसाठी एक व एलीयासाठी एक.” आपण काय बोलत आहोत याचे त्यास भान नव्हते.
ପାଚେ ହେୱାର୍ ତା ତାକେଣ୍ଡାଂ ହାନିହିଂ ପିତର୍ ଜିସୁଙ୍ଗ୍ ଇଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍ ଲାଗାତାନ୍, “ଏ ଗୁରୁ, ଆପେଂ ଜେ ଇ ବାହାତ ମାନାପ୍, ଇଦାଂ ହାର୍ଦାକା; ଆସେଙ୍ଗ୍ ତିନ୍ଗଟା ପୁଟ୍କୁ ରଚ୍ନାସ୍, ନି କାଜିଂ ରଞ୍ଜାଙ୍ଗ୍, ମସା କାଜିଂ ରଞ୍ଜାଙ୍ଗ୍ ଆରେ ଏଲିୟ କାଜିଂ ରଞ୍ଜାଙ୍ଗ୍ ।” ମାତର୍ ହେୱାନ୍ ଇନାକା ଇନାନ୍ନା, ହେଦାଂ ପୁନ୍ୱାଦାଂ ମାଚାର୍ ।
34 ३४ तो या गोष्टी बोलत असता एक ढग येऊन त्यांच्यावर सावली करू लागला आणि ते ढगांत शिरले तेव्हा ते भ्याले.
ପିତର୍ ଇଦାଂ ଇନୁ ଇନୁ ବାଦାଡ଼୍ ୱାଜ଼ି ହେୱାରିଂ ଡାବାୟ୍ କିତାତ୍, ଆରେ ହେୱାର୍ ବାଦାଡ଼୍ତାକେ ହଣ୍ଗିନିହିଙ୍ଗ୍ ପାଣ୍ଡ୍ରା ଆତାର୍ ।
35 ३५ आणि ढगांतून वाणी आली, ती म्हणाली, “हा माझा निवडलेला पुत्र आहे, याचे तुम्ही ऐका.”
ପାଚେ ହେ ବାଦାଡ଼୍ତାଂ ଇ କାତା ଆତାତ୍, “ଇୱାନ୍ ନା ମାଜ଼ି, ମା ବାଚି କିତି ଇୱାନ୍ତି ବଚନ୍ ୱେନାଟ୍ ।”
36 ३६ ही वाणी झाल्यावर येशू एकटाच दिसला आणि ते उगेच राहिले व ज्या गोष्टी त्यांनी पहिल्या होत्या त्यांतले काहीच त्यांनी त्या दिवसांमध्ये कोणाला सांगितले नाही.
ଆରେ, ହେ କାତା ଆତି ପାଚେ ଜିସୁ ରୱାନ୍ନେ ଚନ୍ଞ୍ଜାତାନ୍ । ପାଚେ, ହେୱାର୍ ଚିମ୍ରା ଆଜ଼ି ମାଚାର୍, ଆରେ ଇନା ଇନାକା ହୁଡ଼୍ଜି ମାଚାର୍, ହେବେଣ୍ଡାଂ ଇନା ବେରଣ୍ ହେୱାଡ଼ାଂ ଇନେରିଂ ୱେଚ୍ୱାତାର୍ ।
37 ३७ आणि असे झाले की दुसऱ्या दिवशी ते डोंगरावरून खाली आल्यावर मोठा लोकसमुदाय त्यास भेटला.
ମାହିଙ୍ଗ୍ନି ଦିନ୍ ଜିସୁ ଆରେ ତିନ୍ଜାଣ୍ ଚେଲାର୍ ମାଡ଼ିତାଂ ଜୁଜ଼ି ୱାତିଲେ, ବେସିହେନି ମାନାୟ୍ ତା ଲାହାଙ୍ଗ୍ ବେଟା ଆତାର୍ ।
38 ३८ तेव्हा पाहा, समुदायातील एक मनुष्य मोठ्याने ओरडून म्हणाला, हे गुरु, मी तुला विनंती करतो, माझ्या मुलाकडे पाहा, कारण तो माझे एकुलते मूल आहे.
ଆରେ ହୁଡ଼ାଟ୍, ମାନାୟ୍ ଗହଲି ବିତ୍ରେତାଂ ରୱାନ୍ ଗାଜା ୱେଇ କିଜ଼ି ଇଚାନ୍, “ଏ ଗୁରୁ, ଆନ୍ ନିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଗୱାରି କିଦ୍ନାଙ୍ଗା, ନା ମାଜ଼ି କାଜିଂ କାର୍ମା ହୁଡ଼ା, ଇନାକିଦେଂକି ହେୱାନ୍ ନା ରୱାନ୍ ଇଞ୍ଜି ମାଜ଼ି;
39 ३९ आणि पाहा, कोणी आत्मा त्यास धरतो आणि हा एकाएकी ओरडतो, मग तो याला असा पिळतो की त्याच्या तोंडाला फेस येतो, तो याला पुष्कळ त्रास देतो व याला मोठ्या प्रयासाने सोडून जातो.
ହୁଡ଼ାଟ୍, ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ର ପୁଦା ଆହ୍ନାତ୍, ଆରେ ହେୱାନ୍ ତ୍ରିପ୍କୁ କିର୍ଡ଼ି କିଜ଼ି ନିଙ୍ଗ୍ନାନ୍, ପାଚେ ହେୱାନିଂ ଏଲେଙ୍ଗ୍ ମଡ଼ିକିନାତ୍ ଜେ, ତା ୱେଇଦିଂ ପେପ୍ଲା ହତ୍ନାତ୍, ପାଚେ ହେଦାଂ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଚିର୍ବିର୍ କିଜ଼ି ତା ତାକେଣ୍ଡାଂ କେତେ କସ୍ଟତାଂ ହସି ହାନାତ୍ ।
40 ४० आणि तो काढावा म्हणून मी तुझ्या शिष्यांना विनंती केली, परंतु त्यांच्याने तो निघेना.
ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ପିହିକିଦେଂ ଇଞ୍ଜି ଆନ୍ ନି ଚେଲାରିଂ କୁକ୍ଚି ମାଚାଙ୍ଗ୍, ମାତର୍ ହେୱାର୍ ଆଡ୍ୱାତାର୍ ।”
41 ४१ तेव्हा येशूने उत्तर देऊन म्हटले, “हे अविश्वासी व विपरीत पिढी, मी कोठेपर्यंत तुमच्याबरोबर राहू व तुमचे सोसू? तू आपल्या मुलाला इकडे आण.”
ଜିସୁ ଉତର୍ ହିତାନ୍, “ଆଡ଼େ ପାର୍ତିକିୱାକାଦେର୍ ଆରି ବାନ୍ୟା ଲାତ୍ରାର୍, ଏଚେକ୍ ଦିନ୍ ଆନ୍ ମି ଲାହାଙ୍ଗ୍ ରଚେ ମାନ୍ଞ୍ଜି ମି ଚିନ୍ତା ଏଚେକ୍ ହୁଞ୍ଜ୍ନାଙ୍ଗ୍? ମି ମାଜ଼ିଙ୍ଗ୍ ନା ତାକେ ତାଇୱାଡୁ ।”
42 ४२ मग तो जवळ येत आहे इतक्यात भूताने त्यास खाली आपटले व भारी पिळून टाकले, पण येशूने त्या अशुद्ध आत्म्याला धमकावले व मुलाला बरे करून त्याच्या पित्याजवळ परत दिले.
କାଡ଼୍ଦେ ୱାଉ ୱାଉ ପୁଦା ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ତାରେନ୍ ଗ୍ରୁତ୍ତି ବେସି ରାଗ୍ଦାଂ ମଡ଼ିକିତାତ୍, ମାତର୍ ଜିସୁ ବାନ୍ୟା ଜିବୁନ୍ତିଂ ଦାକା କିତାନ୍ ଆରି କାଡ଼୍ଦେଂ ଉଜ୍ କିଜ଼ି ତାଞ୍ଜିଆବା କେଇଦ ହିତାନ୍ ।
43 ४३ मग देवाचे हे महान सामर्थ्य पाहून सर्व लोक थक्क झाले आणि तो जी कामे करीत होता त्या सर्वांवरून सर्वजण आश्चर्य करीत असता तो आपल्या शिष्यांना म्हणाला,
ହେବେ ୱିଜ଼ାକାର୍ ଇସ୍ୱର୍ତି ଗାଜା ସାକ୍ତି କାଜିଂ କାବା ଆଜ଼ି ହାଚାର୍ । ମାତର୍ ହେୱାନ୍ କିତି ୱିଜ଼ୁ କାମାୟ୍ କାଜିଂ ୱିଜ଼ାକାର୍ ଚାନ୍ୟା ଆଜ଼ି ମାନି ୱେଡାଙ୍ଗ୍ ଜିସୁ ତା ଚେଲାରିଂ ଇଚାନ୍ ।
44 ४४ “या गोष्टी तुम्ही लक्षात ठेवा कारण मनुष्याचा पुत्र मनुष्यांच्या हाती दिला जाणार आहे.”
“ଇ ୱିଜ଼ୁ ବେରଣ୍ ମି କିତୁଲିକାଂ ନେଚ୍ଚାଟ୍; ଇନାକିଦେଂକି ମାନାୟ୍ ମାଜ଼ି ମାନାୟ୍ କେଇଦ ହେଲାୟ୍ କିୟା ଆଦେଂ ହାନାନା ।”
45 ४५ परंतु हे बोलणे त्यांना समजले नाही व त्यांना ते समजू नये म्हणून ते त्यांच्यापासून गुप्त राखलेले होते; आणि ते या बोलण्याविषयी त्यास विचारायला भीत होते.
ମାତର୍ ଚେଲାହିର୍ ହେ ଇ ବେରଣ୍ ବୁଜା ଆୱାତାର୍, ଆରେ ହେଦାଂ ହେୱାର୍ତାକେଣ୍ଡାଂ ଡ଼ୁଗ୍ଜି ମାଚାତ୍, ଇନେସ୍ ହେଦାଂ ହେୱାର୍ତି ଅବୁଜା ଆଉତ୍, ଆରେ ହେୱାର୍ ହେ କାତା ବିସ୍ରେ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ୱେନ୍ବେଦେଂ ପାଣ୍ଡ୍ରା ଆଜ଼ି ମାଚାର୍ ।
46 ४६ त्यानंतर आपणांमध्ये कोण मोठा आहे याविषयी त्यांच्यामध्ये वादविवाद उठला.
ହେୱାର୍ ବିତ୍ରେ ଇନେନ୍ ଗାଜାକାନ୍, ହେ ବିସ୍ରେ ହେୱାର୍ ବିତ୍ରେ ଇନ୍ବା ଆତାର୍ ।
47 ४७ तेव्हा येशूने त्यांच्या अंतःकरणाचे विचार जाणून एका बालकाला जवळ घेऊन त्यास आपल्यापाशी उभे केले,
ମାତର୍ ଜିସୁ ହେୱାର୍ତି ମାନ୍ତ ବେଣ୍ବାଟ୍ କିନାକା ପୁନ୍ଞ୍ଜି ର ହିରୁକାନ୍ କାଡ଼୍ଦେଂ ଅଜ଼ି ଜାର୍ କଚଣ୍ତ ନିଲି କିଜ଼ି ହେୱାରିଂ ଇଚାନ୍,
48 ४८ आणि त्यांना म्हटले, “जो कोणी माझ्या नावाने या बालकाला स्वीकारतो तो मला स्वीकारतो आणि जो कोणी माझा स्वीकार करतो तो ज्याने मला पाठवले त्याचा स्वीकार करतो; कारण तुम्हा सर्वांमध्ये जो सर्वांहून लहान आहे तोच मोठा आहे.”
ଇନେର୍ ନା ତର୍ଦାଂ ଇ ହିରୁ ହିମ୍ଣାତିଂ ମାନିକିନାର୍, “ହେୱାର୍ ନାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ମାନିକିଦ୍ନାର୍, ଆରେ ଇନେର୍ ନାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇଟ୍ଦାନାର୍, ହେୱାର୍ ନା ପକ୍ତାତାକିନିଂ ମାନ୍କିନାର୍; ଇନାକିଦେଂକି ମି ୱିଜ଼ାଦେର୍ ବିତ୍ରେ ଇନେନ୍ ହିରୁକାନ୍; ହେୱାନ୍ ଗାଜାକାନ୍ ।”
49 ४९ तेव्हा योहानाने उत्तर देऊन म्हटले, “हे गुरु, आम्ही कोण एकाला तुझ्या नावाने भूते काढतांना पाहिले आणि आम्ही त्यास मना केले, कारण तो आमच्याबरोबर तुझ्यामागे चालत नाही.”
ହେବେ ଜହନ୍ ଉତର୍ ହିତାନ୍, “ଏ ଗୁରୁ, ଆପେଂ ରୱାନିଂ ନି ତର୍ଦାଂ ପୁଦା ପିହି କିନାକା ହୁଡ଼୍ତାପ୍, ଆରେ ହେୱାନ୍ ମା ଦଲ୍ଦ ୱାୱିକାଜିଂ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ମୁନା କିତାପ୍ ।”
50 ५० तेव्हा येशूने त्यास म्हटले, “मना करू नका, कारण जो तुम्हास प्रतिकूल नाही तो तुम्हास अनुकूल आहे.”
ମାତର୍ ଜିସୁ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇଚାନ୍, “ମୁନା କିମାଟ୍,” ଇନାକିଦେଂକି ମିଦାଙ୍ଗ୍ ଆଣ୍ଟିପାକ୍ୟା ଆକାୟ୍, “ହେୱାନ୍ ମି ପାକ୍ୟା ।”
51 ५१ आणि असे झाले की त्यास वर घेतले जाण्याचा समय जवळ आला तेव्हा यरूशलेम शहरास जाण्याच्या दृढनिश्चयाने त्याने आपले तोंड वळवले.
ପାଚେ ଏଚେକାଡ଼୍ଦ ଜିସୁ ପୁର୍ତି ପିସ୍ତି ସାର୍ଗେ ହାନି ଦିନ୍ ଲାଗେ ୱାଜ଼ି ମାଚାତ୍, ହେୱାଡ଼ାଂ ହେୱାନ୍ ଜିରୁସାଲମ୍ତ ହାଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍ ତିୟାର୍ ଆତାନ୍,
52 ५२ मग त्याने आपल्यापुढे निरोपे पाठवले, तेव्हा ते निघून त्याच्यासाठी तयारी करण्यास शोमरोन्यांच्या एका गावात गेले,
ହେୱାନ୍ ଆଗେ ଦୁତ୍ତିଂ ପକ୍ତାନ୍ । ହେୱାର୍ ହାଲ୍ଜି ଜିସୁ କାଜିଂ ଜାଲ୍ଦି କିଦେଙ୍ଗ୍ ସମିରଣିୟନି ତର୍ଦି ର ନାସ୍ତ ହଣ୍ଙ୍ଗାତାର୍;
53 ५३ पण त्यांनी त्यास अंगीकारले नाही, कारण यरूशलेम शहराकडे जाण्याचा त्याचा रोख होता.
ମାତର୍ ହେୱାନ୍ ଜିରୁସାଲମ୍ତ ହାଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍ ମାନ୍ କିତାନ୍ନ୍ନା ଇଞ୍ଜି ପୁଞ୍ଜି ହେୱାର୍ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇଟ୍ୱାତାର୍ ।
54 ५४ तेव्हा त्याचे शिष्य याकोब व योहान हे पाहून म्हणाले, “हे प्रभू, एलीयाने केले होते तसेच आकाशांतून अग्नीने पडून त्याचा नाश करावा म्हणून आम्ही आज्ञा करावी, अशी तुझी इच्छा आहे काय?”
ଇଦାଂ ହୁଡ଼୍ଜି ଜାକୁବ୍ ଆରେ ଜହନ୍, ଇ ରିୟାର୍ ଚେଲାହିର୍ ଜିସୁଙ୍ଗ୍ ଇଚାର୍, ମାପ୍ରୁ “ଏଲିୟ ପା ଇନେସ୍ କିଜ଼ି କିଜ଼ି ମାଚାନ୍, ହେ ଲାକେ ସାର୍ଗେତାଂ ନାଣି ଆର୍ଜି ହେୱାରିଂ ବୁଡାଇ କିନାତ୍, ଇଦାଂ ଆପେଂ ଇଞ୍ଜ୍ନାପ୍ ଇଞ୍ଜି ଇନାକା ନି ଇଚା?”
55 ५५ परंतु त्याने वळून त्यांना धमकावले आणि म्हटले, “तुम्ही कोणत्या आत्म्याचे आहात हे तुम्हास ठाऊक नाही;
ମାତର୍ ହେୱାନ୍ ମାସ୍ଦି ହେୱାରିଂ ଗଡ଼୍ କିତାନ୍ ଆରି ଇଚାନ୍, ଏପେଙ୍ଗ୍ ଇନେସ୍ ବାର୍ତି ଜିବୁନ୍ନି ମାନାୟ୍, ଇଦାଂ ପୁନୁଦେରା । ମାନାୟ୍ ମାସ୍ଦି ମାନାୟ୍ତିଂ ଜିବୁନ୍ ନସ୍ଟ କିଦେଙ୍ଗ୍ ୱାୱାଦାଙ୍ଗ୍ ରାକ୍ୟା କିଦେଙ୍ଗ୍ ୱାତାଂନା ।
56 ५६ कारण मनुष्याचा पुत्र मनुष्यांच्या जीवाचा नाश करायला नाही, तर त्यांना तारायला आला आहे.” मग ते दुसऱ्या गावाला गेले.
ତା ପାଚେ ହେୱାର୍ ଆରେ ର ନାସ୍ତ ତାଙ୍ଗ୍ଜି ହାଚାର୍ ।
57 ५७ आणि ते वाटेने चालत असता कोणीएक त्यास म्हणाला, “जेथे कोठे तू जाशील तेथे मी तुझ्यामागे येईन.”
ହେୱାର୍ ହାସ୍ଦିଙ୍ଗ୍ ହାନିହିଂ ରୱାନ୍ ମାନାୟ୍ ଜିସୁଙ୍ଗ୍ ଇଚାନ୍, ଏନ୍ ଇମ୍ଣି ବାହାତ ହାନାୟ୍, “ଆନ୍ ନି ପାଚେ ପାଚେ ୱାନାଙ୍ଗ୍ ।”
58 ५८ तेव्हा येशू त्यास म्हणाला, “खोकडांस बिळे व आकाशांतल्या पाखरांस घरटी आहेत, परंतु मनुष्याच्या पुत्राला आपले डोके टेकायला ठिकाण नाही.”
ଜିସୁ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇଚାନ୍, କଲ୍ୟାତିଂ ପାରା ମାନାତ୍, ଆକାସ୍ନି ଉମ୍ନି ପଟିତିଂ ଗୁଡା ମାନାତ୍, ମାତର୍ ମାନାୟ୍ ମାଜ଼ି କାପ୍ଡ଼ା ଇଡ୍ଦେଂ ବାହା ହିଲୁତ୍ ।
59 ५९ मग त्याने दुसऱ्या एकाला म्हटले, “माझ्यामागे ये,” परंतु तो म्हणाला, “हे प्रभू, पहिल्याने मला जाऊ दे आणि माझ्या पित्याला पुरू दे,”
ଆରି, ହେୱାନ୍ ଆରେ ରୱାନିଂ ଇଚାନ୍, “ନା ପାଚେପାଚେ ୱା ।” ମାତର୍ ମାପ୍ରୁ ଇଚାନ୍, “ପର୍ତୁମ୍ ହାଲ୍ଜି ମାଞ୍ଜି ଆବାଂ ମୁଚେଙ୍ଗ୍ ଇଞ୍ଜି ନାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ବଲ୍ ହିଦା ।”
60 ६० तेव्हा येशूने त्यास म्हटले, “मरण पावलेल्यांना आपल्या मरण पावलेल्यांस पुरू दे, परंतु तू जाऊन देवाच्या राज्याची घोषणा कर.”
ମାତର୍ ଜିସୁ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇଚାନ୍, “ହାତାକାରିଂ ଜାର୍ ଜାର୍ ହାତି ଲଗାଂ ମୁଚେଙ୍ଗ୍ ପିସ୍ତି ହିୟାଟ୍, ମାତର୍ ଏପେଙ୍ଗ୍ ହାଲ୍ଜି ଇସ୍ୱର୍ ରାଜିତ ସୁଣାୟ୍ କିୟାଟ୍ ।”
61 ६१ तेव्हा आणखी एकजण म्हणाला, हे प्रभू, मी तुझ्यामागे येईन, परंतु पहिल्याने मला माझ्या घरात जे आहे त्यांचा निरोप घेऊ दे.
ଆରେ ରୱାନ୍ ପା ଇଚାନ୍, ମାପ୍ରୁ, “ଆନ୍ ନି ପାଚେ ପାଚେ ୱାନାଙ୍ଗ୍, ମାତର୍ ପର୍ତୁମ୍ ମା ଇଞ୍ଜ ମାନି ମାନାୟାର୍ତାଂ ଜୱାର୍ ଇଞ୍ଜି ନାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ବଲ୍ ହିଦା ।”
62 ६२ पण येशूने त्यास म्हटले, “जो कोणी नांगराला आपला हात घातल्यावर मागील गोष्टींकडे पाहत राहतो असा कोणीही देवाच्या राज्याला उपयोगी नाही.”
ମାତର୍ ଜିସୁ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇଚାନ୍, “ଇନେନ୍ ନାଙ୍ଗେଲ୍ତ କେଇଆଜ଼ି ଜେନ୍ପାଡ଼୍କା ହୁଡ଼୍ନାନ୍, ହେୱାନ୍ ଇସ୍ୱର୍ ରାଜିତ ହାଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍ ଆଡୁନ୍ ।”