लूक 9
1 १ मग त्याने त्या बारा शिष्यांस एकत्र बोलावून त्यांना सर्व भूतांवर आणि रोग बरे करायला, सामर्थ्य व अधिकार दिला,
Il convoqua les douze et leur donna le pouvoir de vaincre tous les démons et de guérir les maladies.
Il les envoya prêcher le Royaume de Dieu et guérir les malades.
3 ३ तो त्यांना म्हणाला, “वाटेसाठी काही घेऊ नका; काठी किंवा झोळी किंवा भाकर किंवा पैसा घेऊ नका आणि दोन दोन अंगरखेही घेवू नका.
Il leur dit: « Ne prenez rien pour votre voyage: ni bâton, ni portefeuille, ni pain, ni argent. N'ayez pas deux tuniques chacun.
Dans quelque maison que vous entriez, restez-y, et sortez de là.
5 ५ जितके तुम्हास अंगीकारीत नाहीत तितक्यांच्याविरुद्ध साक्ष व्हावी म्हणून तुम्ही त्या नगरातून निघते वेळी आपल्या पायांची धूळ झाडून टाका.”
Tous ceux qui ne vous recevront pas, en sortant de cette ville, secouez même la poussière de vos pieds, en témoignage contre eux. »
Ils partirent et parcoururent les villages, prêchant la Bonne Nouvelle et guérissant partout.
7 ७ घडत असलेल्या सर्व गोष्टी ऐकून हेरोद राजा फार घोटाळ्यात पडला, कारण “योहान मरण पावलेल्यांमधून उठला आहे.” असे कित्येक म्हणत होते;
Hérode, le tétrarque, apprit tout ce qu'il avait fait, et il fut très troublé, parce que les uns disaient que Jean était ressuscité des morts,
8 ८ आणि कित्येक म्हणत होते की “एलीया प्रकट झाला आहे” आणि दुसरे म्हणत होते की “पुरातन संदेष्ट्यातील कोणीएक उठला आहे.”
les autres qu'Élie était apparu, et d'autres encore qu'un des anciens prophètes était ressuscité.
9 ९ तेव्हा हेरोद म्हणाला, “योहानाचे शीर मी तोडले, पण ज्याच्याविषयी अशा गोष्टी मी ऐकतो तो हा कोण आहे?” आणि तो त्यास भेटायला पाहत होता.
Hérode dit: « J'ai décapité Jean, mais qui est celui-ci, dont j'entends dire tant de choses? » Il chercha à le voir.
10 १० मग प्रेषितांनी परत येऊन आपण जे काही केले होते ते त्यास सविस्तर सांगितले. मग तो त्यांना बरोबर घेऊन बेथसैदा नावाच्या नगराकडे एकीकडे गेला.
Les apôtres, à leur retour, lui racontèrent ce qu'ils avaient fait. Il les prit et se retira à l'écart, dans un endroit désert, dans une ville appelée Bethsaïda.
11 ११ परंतु याविषयी लोकांनी ऐकल्यावर ते त्याच्यामागे गेले. तेव्हा तो त्यांचे स्वागत करून त्यांच्याशी देवाच्या राज्याविषयी बोलू लागला आणि ज्यांना बरे होण्याची गरज होती त्यांना त्याने बरे केले.
Mais la foule, s'en apercevant, le suivit. Il les accueillit, leur parla du Royaume de Dieu, et il guérit ceux qui avaient besoin d'être guéris.
12 १२ दिवस संपत आला, तेव्हा बारा जण जवळ येऊन त्यास म्हणाले, “समुदायाला निरोप दे, म्हणजे ते आसपासच्या गावांत व खेड्यांत जाऊन उतरतील व खाण्याची सोय करतील; कारण आपण येथे रानातल्या ठिकाणी आहो.”
Le jour commençait à baisser; les douze vinrent lui dire: « Renvoie la foule, afin qu'elle aille dans les villages et les fermes d'alentour, qu'elle se loge et se procure de la nourriture, car nous sommes ici dans un lieu désert. »
13 १३ पण तो त्यांना म्हणाला, “तुम्हीच त्यांना खायला द्या.” ते म्हणाले, “आम्ही जाऊन या लोकांसाठी अन्न विकत आणले नाही, तर पाच भाकरी व दोन मासे एवढ्याशिवाय आम्हाजवळ काही नाही.”
Mais il leur dit: « Vous leur donnez à manger. » Ils dirent: « Nous n'avons pas plus de cinq pains et deux poissons, à moins que nous n'allions acheter de la nourriture pour tous ces gens. »
14 १४ कारण ते सुमारे पाच हजार पुरूष होते. तेव्हा त्याने आपल्या शिष्यांना सांगितले, “पन्नास पन्नास जणांच्या पंक्ती करून त्यास बसवा,”
Car ils étaient environ cinq mille hommes. Il dit à ses disciples: « Faites-les s'asseoir par groupes d'environ cinquante chacun. »
Ils firent ainsi, et les firent tous s'asseoir.
16 १६ त्याने त्या पांच भाकरी व ते दोन मासे घेतले आणि वर स्वर्गाकडे पाहून त्यास आशीर्वाद दिला आणि त्यांचे तुकडे करून ते लोकसमुदायाला वाढण्याकरता शिष्यांजवळ दिले.
Il prit les cinq pains et les deux poissons, et, levant les yeux au ciel, il les bénit, les rompit et les donna aux disciples pour qu'ils les présentent à la foule.
17 १७ तेव्हा ते सर्व जेवून तृप्त झाले; आणि त्यांनी मोडलेल्या तुकड्यांतले उरले ते बारा टोपल्या भरून त्यांनी उचलून घेतले.
Ils mangèrent et furent tous rassasiés. Ils ramassèrent les douze paniers de morceaux qui restaient.
18 १८ आणि असे झाले की तो एकांतात प्रार्थना करत असता शिष्य त्याच्याबरोबर होते, तेव्हा त्याने त्यांना विचारून म्हटले, “लोकसमुदाय मला कोण म्हणून म्हणतात?”
Comme il priait seul, les disciples étaient près de lui, et il leur demanda: « Qui les foules disent-elles que je suis? »
19 १९ मग त्यांनी उत्तर देऊन म्हटले, “बाप्तिस्मा करणारा योहान, पण कित्येक म्हणतात ‘एलीया,’ व कित्येक म्हणतात की, पुरातन संदेष्ट्यातील कोणीएक पुन्हा उठला आहे.”
Ils répondirent: « Jean le Baptiseur, mais d'autres disent: Élie, et d'autres encore, qu'un des anciens prophètes est ressuscité. »
20 २० त्याने त्यांना म्हटले, “पण तुम्ही मला कोण म्हणून म्हणता?” तेव्हा पेत्राने उत्तर देऊन म्हटले, “देवाचा ख्रिस्त.”
Il leur dit: « Mais qui dites-vous que je suis? » Pierre répondit: « Le Christ de Dieu. »
Mais il les avertit et leur ordonna de ne le dire à personne,
22 २२ आणि म्हटले, “मनुष्याच्या पुत्राने पुष्कळ दुःखे सोसावी आणि वडील व मुख्य याजक लोक व नियमशास्त्र शिक्षक यांच्याकडून नाकारले जावे व जीवे मारले जावे व तिसऱ्या दिवशी पुन्हा उठवले जावे, याचे अगत्य आहे.”
en disant: « Il faut que le Fils de l'homme souffre beaucoup, qu'il soit rejeté par les anciens, les principaux sacrificateurs et les scribes, qu'il soit tué, et qu'il ressuscite le troisième jour. »
23 २३ आणि तो सर्वांना म्हणाला, “जर कोणी माझ्यामागे येऊ इच्छितो तर त्याने स्वतःला नाकारावे व दररोज आपला वधस्तंभ उचलून घ्यावा व माझ्यामागे चालावे.
Il dit à tous: « Si quelqu'un veut venir après moi, qu'il renonce à lui-même, qu'il se charge de sa croix, et qu'il me suive.
24 २४ कारण जो कोणी आपला जीव वाचवू इच्छितो तो त्यास गमावील, परंतु जो कोणी माझ्याकरिता आपला जीव गमावील तो त्यास वाचवील.
Car quiconque veut sauver sa vie la perdra, mais quiconque perdra sa vie à cause de moi la sauvera.
25 २५ कारण मनुष्याने सगळे जग मिळवून स्वतःला गमावले किंवा स्वतःचा नाश करून घेतला तर त्यास काय लाभ होईल?
En effet, que sert à un homme de gagner le monde entier, s'il se perd ou se renie lui-même?
26 २६ जो कोणी माझ्याविषयीची व माझ्या वचनाविषयी लाज धरील त्यांच्याविषयीची लाज मनुष्याचा पुत्र जेव्हा आपल्या स्वतःच्या, पित्याच्या व पवित्र दूतांच्या गौरवाने येईल तेव्हा धरील.
Car quiconque aura honte de moi et de mes paroles, le Fils de l'homme aura honte de lui, quand il viendra dans sa gloire, et dans la gloire du Père et des saints anges.
27 २७ आणि मी तुम्हास खरे सांगतो की, येथे उभे राहणाऱ्यांतले काही असे आहेत की, ते देवाचे राज्य पाहतील तोपर्यंत त्यांना मरणाचा अनुभव येणारच नाही.”
Mais je vous dis la vérité: parmi ceux qui se tiennent ici, il en est qui ne goûteront nullement à la mort avant d'avoir vu le Royaume de Dieu. »
28 २८ आणि या गोष्टी सांगितल्यानंतर सुमारे आठ दिवसानी असे झाले की, पेत्र व योहान व याकोब यांना बरोबर घेऊन तो प्रार्थना करायला डोंगरावर गेला.
Environ huit jours après ces paroles, il prit avec lui Pierre, Jean et Jacques, et monta sur la montagne pour prier.
29 २९ तेव्हा तो प्रार्थना करीत असता त्याच्या मुखाचे रूप पालटले व त्याचे वस्त्र पांढरे शुभ्र लखलखीत झाले.
Pendant qu'il priait, l'aspect de son visage se modifia, et ses vêtements devinrent blancs et éblouissants.
Et voici que deux hommes s'entretenaient avec lui, qui étaient Moïse et Élie,
31 ३१ ते तेजस्वी दिसत होते आणि जे त्याचे प्रयाण तो यरूशलेम शहरात पूर्ण करणार होता, त्याविषयी ते बोलत होते.
lesquels apparurent dans la gloire et parlèrent de son départ, qu'il allait accomplir à Jérusalem.
32 ३२ तेव्हा पेत्र व त्याच्याबरोबर जे होते ते झोपेने भारावले होते, परंतु ते पूर्णपणे जागे झाले तेव्हा त्यांचे तेज आणि जे दोन पुरूष त्याच्याजवळ उभे राहिले होते त्यांनाही पहिले.
Or Pierre et ceux qui étaient avec lui étaient accablés de sommeil; mais, lorsqu'ils furent pleinement réveillés, ils virent sa gloire et les deux hommes qui se tenaient avec lui.
33 ३३ मग असे झाले की ते त्याच्यापासून दूर होत असता पेत्राने येशूला म्हटले, “हे गुरु, येथे असणे आम्हास बरे आहे; तर आम्ही तीन मंडप करू, तुझ्यासाठी एक व मोशेसाठी एक व एलीयासाठी एक.” आपण काय बोलत आहोत याचे त्यास भान नव्हते.
Comme ils se séparaient de lui, Pierre dit à Jésus: « Maître, il est bon pour nous d'être ici. Faisons trois tentes: une pour toi, une pour Moïse et une pour Élie », sans savoir ce qu'il disait.
34 ३४ तो या गोष्टी बोलत असता एक ढग येऊन त्यांच्यावर सावली करू लागला आणि ते ढगांत शिरले तेव्हा ते भ्याले.
Comme il disait cela, une nuée vint les couvrir, et ils eurent peur en entrant dans la nuée.
Une voix sortit de la nuée, disant: « Celui-ci est mon Fils bien-aimé. Écoutez-le! »
36 ३६ ही वाणी झाल्यावर येशू एकटाच दिसला आणि ते उगेच राहिले व ज्या गोष्टी त्यांनी पहिल्या होत्या त्यांतले काहीच त्यांनी त्या दिवसांमध्ये कोणाला सांगितले नाही.
Lorsque la voix se fit entendre, Jésus fut trouvé seul. Ils gardèrent le silence, et ne racontèrent à personne, en ce temps-là, ce qu'ils avaient vu.
Le lendemain, lorsqu'ils descendirent de la montagne, une grande foule vint à sa rencontre.
38 ३८ तेव्हा पाहा, समुदायातील एक मनुष्य मोठ्याने ओरडून म्हणाला, हे गुरु, मी तुला विनंती करतो, माझ्या मुलाकडे पाहा, कारण तो माझे एकुलते मूल आहे.
Et voici qu'un homme de la foule s'écrie: « Maître, je te prie de regarder mon fils, car c'est mon unique enfant.
39 ३९ आणि पाहा, कोणी आत्मा त्यास धरतो आणि हा एकाएकी ओरडतो, मग तो याला असा पिळतो की त्याच्या तोंडाला फेस येतो, तो याला पुष्कळ त्रास देतो व याला मोठ्या प्रयासाने सोडून जातो.
Voici qu'un esprit le saisit, qu'il crie soudain, qu'il le convulse au point de le faire écumer, et qu'à peine sorti de lui, il le meurtrit gravement.
J'ai supplié tes disciples de le chasser, et ils n'ont pas pu. »
41 ४१ तेव्हा येशूने उत्तर देऊन म्हटले, “हे अविश्वासी व विपरीत पिढी, मी कोठेपर्यंत तुमच्याबरोबर राहू व तुमचे सोसू? तू आपल्या मुलाला इकडे आण.”
Jésus répondit: « Génération incrédule et perverse, jusqu'à quand serai-je avec vous et vous supporterai-je? Amène ton fils ici. »
42 ४२ मग तो जवळ येत आहे इतक्यात भूताने त्यास खाली आपटले व भारी पिळून टाकले, पण येशूने त्या अशुद्ध आत्म्याला धमकावले व मुलाला बरे करून त्याच्या पित्याजवळ परत दिले.
Comme il s'approchait encore, le démon le jeta à terre et le convulsa violemment. Mais Jésus menaça l'esprit impur, guérit le garçon et le rendit à son père.
43 ४३ मग देवाचे हे महान सामर्थ्य पाहून सर्व लोक थक्क झाले आणि तो जी कामे करीत होता त्या सर्वांवरून सर्वजण आश्चर्य करीत असता तो आपल्या शिष्यांना म्हणाला,
Ils étaient tous étonnés de la majesté de Dieu. Comme tous s'émerveillaient de toutes les choses que Jésus faisait, il dit à ses disciples:
« Laissez pénétrer ces paroles dans vos oreilles, car le Fils de l'homme sera livré aux mains des hommes. »
45 ४५ परंतु हे बोलणे त्यांना समजले नाही व त्यांना ते समजू नये म्हणून ते त्यांच्यापासून गुप्त राखलेले होते; आणि ते या बोलण्याविषयी त्यास विचारायला भीत होते.
Mais ils ne comprirent pas cette parole. Elle leur était cachée, afin qu'ils ne la perçoivent pas, et ils avaient peur de l'interroger sur cette parole.
Une dispute s'éleva parmi eux pour savoir lequel d'entre eux était le plus grand.
47 ४७ तेव्हा येशूने त्यांच्या अंतःकरणाचे विचार जाणून एका बालकाला जवळ घेऊन त्यास आपल्यापाशी उभे केले,
Jésus, connaissant le raisonnement de leurs cœurs, prit un petit enfant, le plaça à ses côtés,
48 ४८ आणि त्यांना म्हटले, “जो कोणी माझ्या नावाने या बालकाला स्वीकारतो तो मला स्वीकारतो आणि जो कोणी माझा स्वीकार करतो तो ज्याने मला पाठवले त्याचा स्वीकार करतो; कारण तुम्हा सर्वांमध्ये जो सर्वांहून लहान आहे तोच मोठा आहे.”
et leur dit: « Quiconque reçoit ce petit enfant en mon nom me reçoit. Et celui qui me reçoit reçoit celui qui m'a envoyé. Car celui qui est le plus petit parmi vous tous, celui-là sera grand. »
49 ४९ तेव्हा योहानाने उत्तर देऊन म्हटले, “हे गुरु, आम्ही कोण एकाला तुझ्या नावाने भूते काढतांना पाहिले आणि आम्ही त्यास मना केले, कारण तो आमच्याबरोबर तुझ्यामागे चालत नाही.”
Jean répondit: « Maître, nous avons vu quelqu'un qui chasse les démons en ton nom, et nous le lui avons interdit, parce qu'il ne nous suit pas. »
50 ५० तेव्हा येशूने त्यास म्हटले, “मना करू नका, कारण जो तुम्हास प्रतिकूल नाही तो तुम्हास अनुकूल आहे.”
Jésus lui dit: « Ne l'empêche pas, car celui qui n'est pas contre nous est pour nous. »
51 ५१ आणि असे झाले की त्यास वर घेतले जाण्याचा समय जवळ आला तेव्हा यरूशलेम शहरास जाण्याच्या दृढनिश्चयाने त्याने आपले तोंड वळवले.
Comme les jours où il devait être enlevé étaient proches, il se disposa à aller à Jérusalem
52 ५२ मग त्याने आपल्यापुढे निरोपे पाठवले, तेव्हा ते निघून त्याच्यासाठी तयारी करण्यास शोमरोन्यांच्या एका गावात गेले,
et envoya des messagers devant lui. Ils allèrent et entrèrent dans un village des Samaritains, afin de se préparer à le recevoir.
Ils ne le reçurent pas, parce qu'il voyageait le visage tourné vers Jérusalem.
54 ५४ तेव्हा त्याचे शिष्य याकोब व योहान हे पाहून म्हणाले, “हे प्रभू, एलीयाने केले होते तसेच आकाशांतून अग्नीने पडून त्याचा नाश करावा म्हणून आम्ही आज्ञा करावी, अशी तुझी इच्छा आहे काय?”
Voyant cela, ses disciples, Jacques et Jean, dirent: « Seigneur, veux-tu que nous ordonnions au feu de descendre du ciel et de les détruire, comme l'a fait Élie? »
55 ५५ परंतु त्याने वळून त्यांना धमकावले आणि म्हटले, “तुम्ही कोणत्या आत्म्याचे आहात हे तुम्हास ठाऊक नाही;
Mais il se retourna et les réprimanda: « Vous ne savez pas de quel esprit vous êtes.
56 ५६ कारण मनुष्याचा पुत्र मनुष्यांच्या जीवाचा नाश करायला नाही, तर त्यांना तारायला आला आहे.” मग ते दुसऱ्या गावाला गेले.
Car le Fils de l'homme n'est pas venu pour détruire la vie des hommes, mais pour les sauver. » Ils se rendirent dans un autre village.
Comme ils continuaient leur chemin, un homme lui dit: « Je veux te suivre partout où tu iras, Seigneur. »
58 ५८ तेव्हा येशू त्यास म्हणाला, “खोकडांस बिळे व आकाशांतल्या पाखरांस घरटी आहेत, परंतु मनुष्याच्या पुत्राला आपले डोके टेकायला ठिकाण नाही.”
Jésus lui dit: « Les renards ont des trous et les oiseaux du ciel des nids, mais le Fils de l'homme n'a pas où reposer sa tête. »
59 ५९ मग त्याने दुसऱ्या एकाला म्हटले, “माझ्यामागे ये,” परंतु तो म्हणाला, “हे प्रभू, पहिल्याने मला जाऊ दे आणि माझ्या पित्याला पुरू दे,”
Il dit à un autre: « Suis-moi! » Mais il a dit: « Seigneur, permets-moi d'aller d'abord enterrer mon père. »
60 ६० तेव्हा येशूने त्यास म्हटले, “मरण पावलेल्यांना आपल्या मरण पावलेल्यांस पुरू दे, परंतु तू जाऊन देवाच्या राज्याची घोषणा कर.”
Mais Jésus lui dit: « Laisse les morts enterrer leurs propres morts, mais toi, va annoncer le Royaume de Dieu. »
61 ६१ तेव्हा आणखी एकजण म्हणाला, हे प्रभू, मी तुझ्यामागे येईन, परंतु पहिल्याने मला माझ्या घरात जे आहे त्यांचा निरोप घेऊ दे.
Un autre dit aussi: « Je veux te suivre, Seigneur, mais permets-moi d'abord de dire au revoir à ceux qui sont chez moi. »
62 ६२ पण येशूने त्यास म्हटले, “जो कोणी नांगराला आपला हात घातल्यावर मागील गोष्टींकडे पाहत राहतो असा कोणीही देवाच्या राज्याला उपयोगी नाही.”
Mais Jésus lui dit: « Personne, ayant mis la main à la charrue et regardant en arrière, n'est apte au Royaume de Dieu. »
