लूक 9
1 १ मग त्याने त्या बारा शिष्यांस एकत्र बोलावून त्यांना सर्व भूतांवर आणि रोग बरे करायला, सामर्थ्य व अधिकार दिला,
ⲁ̅ⲁϥⲙⲟⲩⲧⲉ ⲇⲉ ⲉⲡⲙⲛⲧⲥⲛⲟⲟⲩⲥ ⲁϥϯ ⲛⲁⲩ ⲛⲟⲩϭⲟⲙ ⲛⲙⲟⲩⲉⲝⲟⲩⲥⲓⲁ ⲉϫⲛ ⲛⲇⲁⲓⲙⲱⲛⲓⲟⲛ ⲧⲏⲣⲟⲩ ⲁⲩⲱ ⲉⲧⲣⲉⲩⲣⲡⲁϩⲣⲉ ⲉⲛϣⲱⲛⲉ
ⲃ̅ⲁϥϫⲟⲟⲩⲥⲉ ⲉⲧⲁϣⲉⲟⲉⲓϣ ⲛⲧⲙⲛⲧⲣⲣⲟ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲁⲩⲱ ⲉⲧⲁⲗϭⲉ ⲛⲉⲧϣⲱⲛⲉ
3 ३ तो त्यांना म्हणाला, “वाटेसाठी काही घेऊ नका; काठी किंवा झोळी किंवा भाकर किंवा पैसा घेऊ नका आणि दोन दोन अंगरखेही घेवू नका.
ⲅ̅ⲡⲉϫⲁϥ ⲇⲉ ⲛⲁⲩ ϫⲉ ⲙⲡⲣϥⲓⲗⲁⲁⲩ ⲉⲧⲉϩⲓⲏ ⲟⲩⲇⲉ ϭⲉⲣⲱⲃ ⲟⲩⲇⲉ ⲡⲏⲣⲁ ⲟⲩⲇⲉ ⲟⲉⲓⲕ ⲟⲩⲇⲉ ϩⲟⲙⲛⲧ ⲟⲩⲇⲉ ⲉⲣⲉϣⲧⲏⲛ ⲥⲛⲧⲉ ϩⲓⲱⲧⲧⲏⲩⲧⲛ
ⲇ̅ⲡⲏⲓ ⲇⲉ ⲉⲧⲉⲧⲛⲁⲃⲱⲕ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲣⲟϥ ϭⲱ ⲛϩⲏⲧϥ ⲁⲩⲱ ⲁⲙⲏⲓⲧⲛ ⲉⲃⲟⲗ ⲛϩⲏⲧϥ
5 ५ जितके तुम्हास अंगीकारीत नाहीत तितक्यांच्याविरुद्ध साक्ष व्हावी म्हणून तुम्ही त्या नगरातून निघते वेळी आपल्या पायांची धूळ झाडून टाका.”
ⲉ̅ⲛⲉⲧⲉⲛⲥⲉⲛⲁϣⲉⲡ ⲧⲏⲟⲩⲧⲛ ⲉⲣⲟⲟⲩ ⲁⲛ ⲉⲧⲉⲧⲛⲛⲏⲟⲩ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲧⲡⲟⲗⲓⲥ ⲉⲧⲙⲙⲁⲩ ⲛⲉϩⲡϣⲟⲓϣ ⲛⲛⲉⲧⲛⲟⲩⲉⲣⲏⲧⲉ ⲉϫⲱⲟⲩ ⲉⲩⲙⲛⲧⲙⲛⲧⲣⲉ ⲛⲁⲩ
ⲋ̅ⲉⲩⲛⲏⲩ ⲇⲉ ⲉⲃⲟⲗ ⲛⲉⲩⲙⲟⲟϣⲉ ⲡⲉ ⲕⲁⲧⲁϯⲙⲉ ⲉⲩⲉⲩⲁⲅⲅⲉⲗⲓⲍⲉ ⲁⲩⲱ ⲉⲩⲣⲡⲁϩⲣⲉ ϩⲙ ⲙⲁ ⲛⲓⲙ
7 ७ घडत असलेल्या सर्व गोष्टी ऐकून हेरोद राजा फार घोटाळ्यात पडला, कारण “योहान मरण पावलेल्यांमधून उठला आहे.” असे कित्येक म्हणत होते;
ⲍ̅ⲁϩⲏⲣⲱⲇⲏⲥ ⲇⲉ ⲡⲧⲉⲧⲣⲁⲣⲭⲏⲥ ⲥⲱⲧⲙ ⲉⲛⲉⲧϣⲱⲡⲉ ⲧⲏⲣⲟⲩ ⲁϥⲁⲡⲟⲣⲓ ⲉⲃⲟⲗ ϫⲉ ⲛⲉⲩⲛϩⲟⲓⲛⲉ ϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲓⲱϩⲁⲛⲛⲏⲥ ⲡⲉⲛⲧⲁϥⲧⲱⲟⲩⲛ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲛⲉⲧⲙⲟⲟⲩⲧ
8 ८ आणि कित्येक म्हणत होते की “एलीया प्रकट झाला आहे” आणि दुसरे म्हणत होते की “पुरातन संदेष्ट्यातील कोणीएक उठला आहे.”
ⲏ̅ⲉⲃⲟⲗ ⲇⲉ ϩⲓⲧⲛ ϩⲉⲛⲕⲟⲟⲩⲉ ϫⲉ ϩⲏⲗⲉⲓⲁⲥ ⲡⲉⲛⲧⲁϥⲟⲩⲱⲛϩ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲓⲧⲛ ϩⲉⲛⲕⲟⲟⲩⲉ ⲇⲉ ϫⲉ ⲟⲩⲁ ⲛⲛⲉⲡⲣⲟⲫⲏⲧⲏⲥ ⲛⲛⲁⲣⲭⲁⲓⲟⲛ ⲡⲉⲛⲧⲁϥⲧⲱⲟⲩⲛ
9 ९ तेव्हा हेरोद म्हणाला, “योहानाचे शीर मी तोडले, पण ज्याच्याविषयी अशा गोष्टी मी ऐकतो तो हा कोण आहे?” आणि तो त्यास भेटायला पाहत होता.
ⲑ̅ⲡⲉϫⲁϥ ⲇⲉ ⲛϭⲓ ϩⲏⲣⲱⲇⲏⲥ ϫⲉ ⲁⲛⲟⲕ ⲡⲉ ⲛⲧⲁⲓϥⲓ ⲛⲧⲁⲡⲉ ⲛⲓⲱϩⲁⲛⲛⲏⲥ ⲛⲓⲙ ⲇⲉ ⲡⲉ ⲡⲁⲓ ⲉϯⲥⲱⲧⲙ ⲛⲛⲁⲓ ⲉⲧⲃⲏⲧϥ ⲁⲩⲱ ⲛⲉϥϣⲓⲛⲉ ⲛⲥⲁⲛⲁⲩ ⲉⲣⲟϥ ⲡⲉ
10 १० मग प्रेषितांनी परत येऊन आपण जे काही केले होते ते त्यास सविस्तर सांगितले. मग तो त्यांना बरोबर घेऊन बेथसैदा नावाच्या नगराकडे एकीकडे गेला.
ⲓ̅ⲁⲛⲁⲡⲟⲥⲧⲟⲗⲟⲥ ⲇⲉ ⲕⲟⲧⲟⲩ ⲁⲩϫⲱ ⲛⲁϥ ⲛⲛⲉⲛⲧⲁⲩⲁⲁⲩ ⲁϥϫⲓⲧⲟⲩ ⲇⲉ ⲁϥⲥⲉϩⲧϥ ⲛⲥⲁⲟⲩⲥⲁ ⲉⲩⲡⲟⲗⲉⲓⲥ ⲉϣⲁⲩⲙⲟⲩⲧⲉ ⲉⲣⲟⲥ ϫⲉ ⲃⲏⲇⲥⲁⲓⲇⲁ
11 ११ परंतु याविषयी लोकांनी ऐकल्यावर ते त्याच्यामागे गेले. तेव्हा तो त्यांचे स्वागत करून त्यांच्याशी देवाच्या राज्याविषयी बोलू लागला आणि ज्यांना बरे होण्याची गरज होती त्यांना त्याने बरे केले.
ⲓ̅ⲁ̅ⲙⲙⲏⲏϣⲉ ⲇⲉ ⲁⲩⲓⲙⲉ ⲁⲩⲟⲩⲁϩⲟⲩ ⲛⲥⲱϥ ⲁϥϣⲟⲡⲟⲩ ⲇⲉ ⲉⲣⲟϥ ⲁϥϣⲁϫⲉ ⲛⲙⲙⲁⲩ ⲉⲧⲃⲉ ⲧⲙⲛⲧⲣⲣⲟ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲁⲩⲱ ⲛⲉⲧⲣⲭⲣⲓⲁ ⲛϫⲓⲡⲁϩⲣⲉ ⲁϥⲧⲁⲗϭⲟⲟⲩ
12 १२ दिवस संपत आला, तेव्हा बारा जण जवळ येऊन त्यास म्हणाले, “समुदायाला निरोप दे, म्हणजे ते आसपासच्या गावांत व खेड्यांत जाऊन उतरतील व खाण्याची सोय करतील; कारण आपण येथे रानातल्या ठिकाणी आहो.”
ⲓ̅ⲃ̅ⲛⲉⲁⲡⲉϩⲟⲟⲩ ⲇⲉ ⲁⲣⲭⲓ ⲛⲟⲩⲉⲓⲛⲉ ⲁⲩϯⲡⲉⲩⲟⲩⲟⲓ ⲉⲣⲟϥ ⲛϭⲓ ⲡⲙⲛⲧⲥⲛⲟⲟⲩⲥ ⲡⲉϫⲁⲩ ⲛⲁϥ ϫⲉ ⲕⲁⲙⲙⲏⲏϣⲉ ⲉⲃⲟⲗ ϫⲉ ⲉⲩⲉⲃⲱⲕ ⲉⲛϯⲙⲉ ⲉⲧⲙⲡⲉⲩⲕⲱⲧⲉ ⲛⲙⲛⲥⲱϣⲉ ⲛⲥⲉⲙⲧⲟⲛ ⲙⲙⲟⲟⲩ ⲁⲩⲱ ⲛⲥⲉϩⲉ ⲉϩⲣⲉ ϫⲉ ⲥⲉϩⲛⲟⲩⲙⲁ ⲛϫⲁⲓⲉ
13 १३ पण तो त्यांना म्हणाला, “तुम्हीच त्यांना खायला द्या.” ते म्हणाले, “आम्ही जाऊन या लोकांसाठी अन्न विकत आणले नाही, तर पाच भाकरी व दोन मासे एवढ्याशिवाय आम्हाजवळ काही नाही.”
ⲓ̅ⲅ̅ⲛⲧⲟϥ ⲇⲉ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁⲩ ϫⲉ ⲙⲁ ⲛⲁⲩ ⲛⲧⲱⲧⲛ ⲛⲥⲉⲟⲩⲱⲙ ⲛⲧⲟⲟⲩ ⲇⲉ ⲡⲉϫⲁⲩ ⲛⲁϥ ϫⲉ ⲙⲙⲛⲧⲛϩⲟⲩⲟ ⲉϯⲟⲩ ⲛⲛⲟⲓⲕ ⲙⲡⲉⲓⲙⲁ ⲛⲙ ⲧⲃⲧ ⲥⲛⲁⲩ ⲉⲓⲙⲏⲧⲓ ⲛⲧⲛⲃⲱⲕ ⲁⲛⲟⲛ ⲛⲧⲛϣⲱⲡ ⲙⲡⲓⲗⲁⲧⲟⲥ ⲧⲏⲣϥ ⲙⲡⲉⲧⲟⲩⲛⲁⲟⲩⲟⲙϥ
14 १४ कारण ते सुमारे पाच हजार पुरूष होते. तेव्हा त्याने आपल्या शिष्यांना सांगितले, “पन्नास पन्नास जणांच्या पंक्ती करून त्यास बसवा,”
ⲓ̅ⲇ̅ⲛⲉⲩⲛⲁⲣⲁϯⲟⲩ ⲅⲁⲣ ⲛϣⲟ ⲣⲣⲱⲙⲉ ⲡⲉ ⲡⲉϫⲁϥ ⲇⲉ ⲛⲛⲉϥⲙⲁⲑⲏⲧⲏⲥ ϫⲉ ⲙⲁⲣⲟⲩⲛⲟϫⲟⲩ ⲥⲏⲛⲉ ⲥⲏⲛⲉ ⲛⲁⲛⲧⲁⲓⲟⲩ
ⲓ̅ⲉ̅ⲁⲩⲁⲁⲥ ⲇⲉ ϩⲓⲛⲁⲉⲓ ⲁⲩⲧⲣⲉⲩⲛⲟϫⲟⲩ ⲧⲏⲣⲟⲩ
16 १६ त्याने त्या पांच भाकरी व ते दोन मासे घेतले आणि वर स्वर्गाकडे पाहून त्यास आशीर्वाद दिला आणि त्यांचे तुकडे करून ते लोकसमुदायाला वाढण्याकरता शिष्यांजवळ दिले.
ⲓ̅ⲋ̅ⲁϥϫⲓ ⲙⲡϯⲟⲩ ⲇⲉ ⲛⲛⲟⲓⲕ ⲛⲙⲡⲧⲃⲧ ⲥⲛⲁⲩ ⲁϥϥⲓⲁⲧϥ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉⲧⲡⲉ ⲁϥⲥⲙⲟⲩ ⲉⲣⲟⲟⲩ ⲁϥⲡⲟϣⲟⲩ ⲁϥⲧⲁⲁⲩ ⲛⲙⲙⲁⲑⲏⲧⲏⲥ ⲁⲩⲕⲱ ϩⲁⲣⲱⲟⲩ ⲙⲡⲙⲏⲏϣⲉ
17 १७ तेव्हा ते सर्व जेवून तृप्त झाले; आणि त्यांनी मोडलेल्या तुकड्यांतले उरले ते बारा टोपल्या भरून त्यांनी उचलून घेतले.
ⲓ̅ⲍ̅ⲁⲩⲟⲩⲱⲙ ⲁⲩⲥⲓ ⲧⲏⲣⲟⲩ ⲁⲩⲱ ⲁⲩϥⲓ ⲙⲡⲙⲛⲧⲥⲛⲟⲟⲩⲥ ⲛⲟⲟⲩⲥ ⲛⲕⲟⲧ ⲗⲗⲁⲕⲙ ⲉⲁⲩⲣϩⲟⲩⲟ ⲉⲣⲟⲟⲩ
18 १८ आणि असे झाले की तो एकांतात प्रार्थना करत असता शिष्य त्याच्याबरोबर होते, तेव्हा त्याने त्यांना विचारून म्हटले, “लोकसमुदाय मला कोण म्हणून म्हणतात?”
ⲓ̅ⲏ̅ⲁⲥϣⲱⲡⲉ ⲇⲉ ⲉϥϩⲛ ⲟⲩⲙⲁ ⲙⲁⲩⲁⲁϥ ⲉϥϣⲗⲏⲗ ⲉⲣⲉⲛⲉϥⲙⲁⲑⲏⲧⲏⲥ ⲛⲙⲙⲁϥ ⲁϥϫⲛⲟⲩ ⲉϥϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲉⲣⲉⲙⲙⲏⲏϣⲉ ϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲁⲛⲅ ⲛⲓⲙ
19 १९ मग त्यांनी उत्तर देऊन म्हटले, “बाप्तिस्मा करणारा योहान, पण कित्येक म्हणतात ‘एलीया,’ व कित्येक म्हणतात की, पुरातन संदेष्ट्यातील कोणीएक पुन्हा उठला आहे.”
ⲓ̅ⲑ̅ⲛⲧⲟⲟⲩ ⲇⲉ ⲁⲩⲟⲩⲱϣⲃ ⲉⲩϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲉⲣⲉϩⲟⲓⲛⲉ ⲙⲉⲛ ϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲓⲱϩⲁⲛⲛⲏⲥ ⲡⲃⲁⲡⲧⲓⲥⲧⲏⲥ ⲡⲉ ϩⲉⲛⲕⲟⲟⲩⲉ ⲇⲉ ϫⲉ ϩⲏⲗⲉⲓⲁⲥ ⲡⲉ ϩⲉⲛⲕⲟⲟⲩⲉ ⲇⲉ ϫⲉ ⲓⲉⲣⲏⲙⲓⲁⲥ ⲡⲉ ϩⲉⲛⲕⲟⲟⲩⲉ ⲇⲉ ϫⲉ ⲟⲩⲁ ⲛⲛⲉⲡⲣⲟⲫⲏⲧⲏⲥ ⲛⲛⲁⲣⲭⲁⲓⲟⲥ ⲡⲉⲛⲧⲁϥⲧⲱⲟⲩⲛ
20 २० त्याने त्यांना म्हटले, “पण तुम्ही मला कोण म्हणून म्हणता?” तेव्हा पेत्राने उत्तर देऊन म्हटले, “देवाचा ख्रिस्त.”
ⲕ̅ⲡⲉϫⲁϥ ⲇⲉ ⲛⲁⲩ ϫⲉ ⲛⲧⲱⲧⲛ ⲉⲧⲉⲧⲛϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲁⲛⲅ ⲛⲓⲙ ⲁⲡⲉⲧⲣⲟⲥ ⲟⲩⲱϣⲃ ⲡⲉϫⲁϥ ϫⲉ ⲛⲧⲟⲕ ⲡⲉ ⲡⲉⲭⲥ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ
ⲕ̅ⲁ̅ⲛⲧⲟϥ ⲇⲉ ⲁϥⲉⲡⲓⲧⲓⲙⲁ ⲛⲁϥ ⲁϥⲡⲁⲣⲁⲅⲅⲓⲗⲉ ϫⲉ ⲙⲡⲣϫⲉ ⲡⲁⲓ ⲉⲗⲁⲁⲩ
22 २२ आणि म्हटले, “मनुष्याच्या पुत्राने पुष्कळ दुःखे सोसावी आणि वडील व मुख्य याजक लोक व नियमशास्त्र शिक्षक यांच्याकडून नाकारले जावे व जीवे मारले जावे व तिसऱ्या दिवशी पुन्हा उठवले जावे, याचे अगत्य आहे.”
ⲕ̅ⲃ̅ⲉϥϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ϩⲁⲡⲥ ⲉⲧⲣⲉⲡϣⲏⲣⲉ ⲙⲡⲣⲱⲙⲉ ϣⲡϩⲁϩ ⲛϩⲓⲥⲉ ⲛⲥⲉⲧⲥⲧⲟϥ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲓⲧⲛ ⲛⲉⲡⲣⲉⲥⲃⲩⲧⲉⲣⲟⲥ ⲙⲛ ⲛⲁⲣⲭⲓⲉⲣⲉⲩⲥ ⲙⲛ ⲛⲉⲅⲣⲁⲙⲙⲁⲧⲉⲩⲥ ⲛⲥⲉⲙⲟⲟⲩⲧϥ ⲛϥⲧⲱⲟⲩⲛ ϩⲙ ⲡⲙⲉϩϣⲟⲙⲛⲧ ⲛϩⲟⲟⲩ
23 २३ आणि तो सर्वांना म्हणाला, “जर कोणी माझ्यामागे येऊ इच्छितो तर त्याने स्वतःला नाकारावे व दररोज आपला वधस्तंभ उचलून घ्यावा व माझ्यामागे चालावे.
ⲕ̅ⲅ̅ⲛⲉϥϫⲱ ⲇⲉ ⲙⲙⲟⲥ ⲟⲩⲟⲛ ⲛⲓⲙ ϫⲉ ⲡⲉⲧⲟⲩⲱϣ ⲉⲟⲩⲁϩϥ ⲛⲥⲱⲓ ⲙⲁⲣⲉϥⲁⲣⲛⲁ ⲙⲙⲟϥ ⲛϥϥⲓ ⲙⲡⲉϥⲥⲧⲁⲩⲣⲟⲥ ⲙⲙⲏⲛⲉ ⲛϥⲟⲩⲁϩϥ ⲛⲥⲱⲓ
24 २४ कारण जो कोणी आपला जीव वाचवू इच्छितो तो त्यास गमावील, परंतु जो कोणी माझ्याकरिता आपला जीव गमावील तो त्यास वाचवील.
ⲕ̅ⲇ̅ⲡⲉⲧⲛⲁⲟⲩⲉϣ ⲧⲉϥⲯⲩⲭⲏ ⲅⲁⲣ ⲉⲧⲁⲛϩⲟⲥ ϥⲛⲁⲥⲟⲣⲙⲉⲥ ⲁⲩⲱ ⲡⲉⲧⲛⲁⲥⲱⲣⲙ ⲛⲧⲉϥⲯⲩⲭⲏ ⲉⲧⲃⲏⲧ ϥⲛⲁⲧⲁⲛϩⲟⲥ
25 २५ कारण मनुष्याने सगळे जग मिळवून स्वतःला गमावले किंवा स्वतःचा नाश करून घेतला तर त्यास काय लाभ होईल?
ⲕ̅ⲉ̅ⲉⲣⲉⲡⲣⲱⲙⲉ ⲅⲁⲣ ⲛⲁϯϩⲏⲟⲩ ⲛⲟⲩ ⲉϥϣⲁⲛϯϩⲏⲟⲩ ⲙⲡⲕⲟⲥⲙⲟⲥ ⲧⲏⲣϥ ⲛϥⲥⲟⲣⲙⲉϥ ⲇⲉ ϩⲱⲱϥ ⲏ ⲛϥϯⲟⲥⲉ ⲙⲙⲟϥ
26 २६ जो कोणी माझ्याविषयीची व माझ्या वचनाविषयी लाज धरील त्यांच्याविषयीची लाज मनुष्याचा पुत्र जेव्हा आपल्या स्वतःच्या, पित्याच्या व पवित्र दूतांच्या गौरवाने येईल तेव्हा धरील.
ⲕ̅ⲋ̅ⲡⲉⲧⲛⲁϯϣⲓⲡⲉ ⲅⲁⲣ ⲛⲁⲓ ⲛⲙⲛⲁϣⲁϫⲉ ⲡϣⲏⲣⲉ ⲙⲡⲣⲱⲙⲉ ⲛⲁϯϣⲓⲡⲉ ⲙⲡⲁⲓ ⲉϥϣⲁⲛⲉⲓ ϩⲙ ⲡⲉϥⲉⲟⲟⲩ ⲛⲙⲡⲁ ⲡⲉϥⲓⲱⲧ ⲛⲙⲡⲁ ⲛⲉϥⲁⲅⲅⲉⲗⲟⲥ ⲉⲧⲟⲩⲁⲁⲃ
27 २७ आणि मी तुम्हास खरे सांगतो की, येथे उभे राहणाऱ्यांतले काही असे आहेत की, ते देवाचे राज्य पाहतील तोपर्यंत त्यांना मरणाचा अनुभव येणारच नाही.”
ⲕ̅ⲍ̅ϯϫⲱ ⲇⲉ ⲙⲙⲟⲥ ⲛⲏⲧⲛ ϩⲛ ⲟⲩⲙⲉ ϫⲉ ⲟⲩⲛϩⲟⲓⲛⲉ ⲛⲛⲉⲧⲁϩⲉⲣⲁⲧⲟⲩ ⲙⲡⲉⲓⲙⲁ ⲉⲛⲛⲉⲩϫⲓϯ ⲡⲉ ⲙⲡⲙⲟⲩ ϣⲁⲛⲧⲟⲩⲛⲁⲩ ⲉⲧⲙⲛⲧⲣⲣⲟ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ
28 २८ आणि या गोष्टी सांगितल्यानंतर सुमारे आठ दिवसानी असे झाले की, पेत्र व योहान व याकोब यांना बरोबर घेऊन तो प्रार्थना करायला डोंगरावर गेला.
ⲕ̅ⲏ̅ⲁⲥϣⲱⲡⲉ ⲇⲉ ⲙⲛⲛⲥⲁ ⲛⲉⲓϣⲁϫⲉ ⲛⲛⲁϣⲙⲟⲩⲛ ⲛϩⲟⲟⲩ ⲁϥϫⲓ ⲙⲡⲉⲧⲣⲟⲥ ⲛⲙⲓⲱϩⲁⲛⲛⲏⲥ ⲛⲙⲓⲁⲕⲱⲃⲟⲥ ⲁϥⲃⲱⲕ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉⲡⲧⲟⲟⲩ ⲉϣⲗⲏⲗ
29 २९ तेव्हा तो प्रार्थना करीत असता त्याच्या मुखाचे रूप पालटले व त्याचे वस्त्र पांढरे शुभ्र लखलखीत झाले.
ⲕ̅ⲑ̅ⲁⲥϣⲱⲡⲉ ⲇⲉ ϩⲙ ⲡⲧⲣⲉϥϣⲗⲏⲗ ⲁⲡⲓⲛⲉ ⲙⲡⲉϥϩⲟ ⲣⲕⲉⲩⲁ ⲁⲩⲱ ⲁⲧⲉϥϩⲃⲥⲱ ⲟⲩⲃⲁϣ ⲉⲥⲧⲟⲩⲟ
ⲗ̅ⲉⲓⲥ ϩⲏⲏⲧⲉ ⲇⲉ ⲛⲉⲣⲉⲣⲱⲙⲉ ⲥⲛⲁⲩ ϣⲁϫⲉ ⲛⲙⲙⲁϥ ⲉⲧⲉⲛⲁⲓ ⲛⲉ ⲙⲱⲩⲥⲏⲥ ⲛⲙϩⲏⲗⲉⲓⲁⲥ
31 ३१ ते तेजस्वी दिसत होते आणि जे त्याचे प्रयाण तो यरूशलेम शहरात पूर्ण करणार होता, त्याविषयी ते बोलत होते.
ⲗ̅ⲁ̅ⲛⲁⲓ ⲉⲛⲧⲁⲩⲟⲩⲱⲛϩ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲙ ⲡⲉⲟⲟⲩ ⲛⲁⲓ ⲉⲛⲧⲁⲩϫⲱ ⲛⲧⲉϥϩⲓⲏ ⲧⲁⲓ ⲉⲧϥⲛⲁϫⲟⲕⲥ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲑⲓⲉⲣⲟⲥⲟⲗⲩⲙⲁ
32 ३२ तेव्हा पेत्र व त्याच्याबरोबर जे होते ते झोपेने भारावले होते, परंतु ते पूर्णपणे जागे झाले तेव्हा त्यांचे तेज आणि जे दोन पुरूष त्याच्याजवळ उभे राहिले होते त्यांनाही पहिले.
ⲗ̅ⲃ̅ⲡⲉⲧⲣⲟⲥ ⲇⲉ ⲙⲛ ⲛⲉⲧⲛⲙⲙⲁϥ ⲛⲉⲩϩⲟⲣϣ ⲡⲉ ϩⲁⲫⲓⲛⲏⲃ ⲁⲩⲣⲟⲉⲓⲥ ⲇⲉ ⲁⲩⲛⲁⲩ ⲉⲡⲉϥⲉⲟⲟⲩ ⲁⲩⲱ ⲡⲣⲱⲙⲉ ⲥⲛⲁⲩ ⲉⲧⲁϩⲉⲣⲁⲧⲟⲩ ⲛⲙⲙⲁϥ
33 ३३ मग असे झाले की ते त्याच्यापासून दूर होत असता पेत्राने येशूला म्हटले, “हे गुरु, येथे असणे आम्हास बरे आहे; तर आम्ही तीन मंडप करू, तुझ्यासाठी एक व मोशेसाठी एक व एलीयासाठी एक.” आपण काय बोलत आहोत याचे त्यास भान नव्हते.
ⲗ̅ⲅ̅ⲁⲥϣⲱⲡⲉ ⲇⲉ ϩⲙ ⲡⲧⲣⲉⲩⲡⲱⲣϫ ⲉⲃⲟⲗ ⲙⲙⲟϥ ⲡⲉϫⲉⲡⲉⲧⲣⲟⲥ ⲛⲛⲁϩⲣⲛ ⲓⲏⲥ ϫⲉ ⲡⲥⲁϩ ⲛⲁⲛⲟⲩⲥ ⲛⲁⲛ ⲉⲧⲣⲉⲛϣⲱⲡⲉ ⲙⲡⲉⲓⲙⲁ ⲧⲁⲣⲛⲧⲁⲙⲓⲟⲛϣⲟⲙⲧⲉ ⲛⲥⲕⲏⲛⲏ ⲟⲩⲉⲓ ⲛⲁⲕ ⲟⲩⲉⲓ ⲙⲙⲱⲩⲥⲏⲥ ⲟⲩⲉⲓ ⲛϩⲏⲗⲉⲓⲁⲥ ⲉⲛϥⲥⲟⲟⲩⲛ ⲁⲛ ⲙⲡⲉⲧϥϫⲱ ⲙⲙⲟϥ
34 ३४ तो या गोष्टी बोलत असता एक ढग येऊन त्यांच्यावर सावली करू लागला आणि ते ढगांत शिरले तेव्हा ते भ्याले.
ⲗ̅ⲇ̅ⲛⲁⲓ ⲇⲉ ⲉϥϫⲱ ⲙⲙⲟⲟⲩ ⲁⲩⲕⲗⲟⲟⲗⲉ ϣⲱⲡⲉ ⲁⲥⲣϩⲁⲓⲃⲉⲥ ⲉⲣⲟⲟⲩ ⲁⲩⲣ ϩⲟⲧⲉ ⲇⲉ ϩⲙ ⲡⲧⲣⲉⲛ ⲉⲧⲙⲙⲁⲩ ⲃⲱⲕ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲧⲉⲕⲗⲟⲟⲗⲉ
ⲗ̅ⲉ̅ⲁⲩⲥⲙⲏ ⲇⲉ ϣⲱⲡⲉ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲧⲉⲕⲗⲟⲟⲗⲉ ⲉⲥϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲡⲁⲓ ⲡⲉ ⲡⲁϣⲏⲣⲉ ⲉⲧⲥⲟⲧⲡ ⲥⲱⲧⲙ ⲛⲥⲱϥ ϩⲙ ⲡⲧⲣⲉ
36 ३६ ही वाणी झाल्यावर येशू एकटाच दिसला आणि ते उगेच राहिले व ज्या गोष्टी त्यांनी पहिल्या होत्या त्यांतले काहीच त्यांनी त्या दिवसांमध्ये कोणाला सांगितले नाही.
ⲗ̅ⲋ̅ⲧⲉⲥⲙⲏ ⲇⲉ ϣⲱⲡⲉ ⲁⲩϩⲉ ⲉⲓⲏⲥ ⲙⲁⲩⲁⲁϥ ⲛⲧⲟⲟⲩ ⲇⲉ ⲁⲩⲕⲁⲣⲱⲟⲩ ⲁⲩⲱ ⲙⲡⲟⲩⲧⲁⲙⲉⲗⲁⲁⲩ ϩⲛ ⲛⲉϩⲟⲟⲩ ⲉⲧⲙⲙⲁⲩ ⲉⲗⲁⲁⲩ ⲛⲛⲉⲛⲧⲁⲩⲛⲁⲩ ⲉⲣⲟⲟⲩ
ⲗ̅ⲍ̅ⲁⲥϣⲱⲡⲉ ⲇⲉ ⲙⲡⲉϥⲣⲁⲥⲧⲉ ⲉⲩⲛⲏⲟⲩ ⲉⲡⲉⲥⲏⲧ ϩⲓⲡⲧⲟⲟⲩ ⲁⲩⲙⲏⲏϣⲉ ⲉⲛⲁϣⲱϥ ⲧⲱⲙⲛⲧ ⲉⲣⲟϥ
38 ३८ तेव्हा पाहा, समुदायातील एक मनुष्य मोठ्याने ओरडून म्हणाला, हे गुरु, मी तुला विनंती करतो, माझ्या मुलाकडे पाहा, कारण तो माझे एकुलते मूल आहे.
ⲗ̅ⲏ̅ⲉⲓⲥ ϩⲏⲏⲧⲉ ⲇⲉ ⲁⲩⲣⲱⲙⲉ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲙ ⲡⲙⲏⲏϣⲉ ⲁϣⲕⲁⲕ ⲉⲃⲟⲗ ⲉϥϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲡⲥⲁϩ ϯⲥⲟⲡⲥ ⲙⲙⲟⲕ ϭⲱϣⲧ ⲉϫⲛ ⲡⲁϣⲏⲣⲉ ϫⲉ ⲟⲩϣⲣⲟⲩⲱⲧ ⲛⲁⲓ ⲡⲉ
39 ३९ आणि पाहा, कोणी आत्मा त्यास धरतो आणि हा एकाएकी ओरडतो, मग तो याला असा पिळतो की त्याच्या तोंडाला फेस येतो, तो याला पुष्कळ त्रास देतो व याला मोठ्या प्रयासाने सोडून जातो.
ⲗ̅ⲑ̅ⲁⲩⲱ ⲉⲓⲥ ϩⲏⲏⲧⲉ ϣⲁⲣⲉⲟⲩⲡⲛⲁ ⲧⲁϩⲟϥ ⲛϥⲁϣⲕⲁⲕ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲟⲩϣⲥⲛⲉ ⲉϥϩⲓⲧⲉ ⲙⲙⲟϥ ⲛϥⲧⲁⲩⲉ ⲥϩⲃⲁⲓⲧⲉ ⲙⲟⲅⲓⲥ ⲉϥϣⲁⲛⲥⲁϩⲱϥ ⲉⲃⲟⲗ ⲙⲙⲟϥ ⲉϥϣⲁⲛⲧⲛⲛⲟϥ
ⲙ̅ⲁⲓⲥⲉⲡⲥ ⲛⲉⲕⲙⲁⲑⲏⲧⲏⲥ ϫⲉ ⲉⲩⲉⲛⲟϫϥ ⲉⲃⲟⲗ ⲙⲡⲟⲩⲉϣϭⲙϭⲟⲙ
41 ४१ तेव्हा येशूने उत्तर देऊन म्हटले, “हे अविश्वासी व विपरीत पिढी, मी कोठेपर्यंत तुमच्याबरोबर राहू व तुमचे सोसू? तू आपल्या मुलाला इकडे आण.”
ⲙ̅ⲁ̅ⲁϥⲟⲩⲱϣⲃ ⲇⲉ ⲛϭⲓ ⲓⲏⲥ ⲡⲉϫⲁϥ ϫⲉ ⲱ ⲧⲅⲉⲛⲉⲁ ⲛⲁⲡⲓⲥⲧⲟⲥ ⲉⲧϭⲟⲟⲙⲉ ϣⲁⲧⲛⲁⲩ ϯⲛⲁϣⲱⲡⲉ ⲛⲙⲙⲏⲧⲛ ϣⲁⲧⲛⲁⲩ ϯⲛⲁⲁⲛⲉⲭ ⲉⲙⲙⲱⲧⲛ ⲁⲩⲡⲉⲕϣⲏⲣⲉ ⲛⲁⲓ ⲉⲡⲉⲓⲙⲁ
42 ४२ मग तो जवळ येत आहे इतक्यात भूताने त्यास खाली आपटले व भारी पिळून टाकले, पण येशूने त्या अशुद्ध आत्म्याला धमकावले व मुलाला बरे करून त्याच्या पित्याजवळ परत दिले.
ⲙ̅ⲃ̅ⲉⲧⲓ ⲇⲉ ⲉϥϯ ⲙⲡⲉϥⲟⲩⲟⲓ ⲉⲣⲟϥ ⲁϥⲣⲁϩⲧϥ ⲛϭⲓ ⲡⲇⲁⲓⲙⲱⲛⲓⲟⲛ ⲁϥϩⲓⲧⲉ ⲙⲙⲟϥ ⲓⲏⲥ ⲇⲉ ⲁϥⲉⲡⲓⲧⲓⲙⲁ ⲙⲡⲉⲡⲛⲁ ⲛⲁⲕⲁⲑⲁⲣⲧⲟⲛ ⲁϥⲧⲁⲗϭⲉⲡϣⲏⲣⲉ ϣⲏⲙ ⲁϥⲧⲁⲁϥ ⲙⲡⲉϥⲓⲱⲧ
43 ४३ मग देवाचे हे महान सामर्थ्य पाहून सर्व लोक थक्क झाले आणि तो जी कामे करीत होता त्या सर्वांवरून सर्वजण आश्चर्य करीत असता तो आपल्या शिष्यांना म्हणाला,
ⲙ̅ⲅ̅ⲁⲩⲣϣⲡⲏⲣⲉ ⲇⲉ ⲧⲏⲣⲟⲩ ⲉϫⲛ ⲧⲙⲛⲧⲛⲟϭ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲛⲧⲟⲟⲩ ⲇⲉ ⲧⲏⲣⲟⲩ ⲉⲩⲣϣⲡⲏⲣⲉ ⲉϫⲛ ⲛⲉⲧϥⲓⲣⲉ ⲙⲙⲟⲟⲩ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲛⲉϥⲙⲁⲑⲏⲧⲏⲥ
ⲙ̅ⲇ̅ϫⲉ ⲕⲁⲛⲉⲓϣⲁϫⲉ ⲧⲏⲣⲟⲩ ϩⲛ ⲛⲉⲧⲛⲙⲁⲁϫⲉ ⲥⲉⲛⲁⲡⲁⲣⲁⲇⲓⲇⲟⲩ ⲅⲁⲣ ⲙⲡϣⲏⲣⲉ ⲙⲡⲣⲱⲙⲉ ⲉⲧⲟⲟⲧⲟⲩ ⲛⲣⲣⲱⲙⲉ
45 ४५ परंतु हे बोलणे त्यांना समजले नाही व त्यांना ते समजू नये म्हणून ते त्यांच्यापासून गुप्त राखलेले होते; आणि ते या बोलण्याविषयी त्यास विचारायला भीत होते.
ⲙ̅ⲉ̅ⲛⲧⲟⲟⲩ ⲇⲉ ⲁⲩⲣⲁⲧⲥⲟⲟⲩⲛ ⲉⲡⲉⲓϣⲁϫⲉ ⲁⲩⲱ ⲛⲉϥϩⲟⲃⲥ ⲉⲣⲟⲟⲩ ϫⲉ ⲛⲛⲉⲩⲓⲙⲉ ⲉⲣⲟϥ ⲁⲩⲣ ϩⲟⲧⲉ ⲉϫⲛⲟⲩϥ ⲉⲧⲃⲉ ⲡⲉⲓϣⲁϫⲉ
ⲙ̅ⲋ̅ⲁⲩⲙⲟⲕⲙⲉⲕ ⲇⲉ ⲃⲱⲕ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲣⲟⲟⲩ ϫⲉ ⲛⲓⲙ ⲡⲉ ⲡⲛⲟϭ ⲉⲧⲛϩⲏⲧⲟⲩ
47 ४७ तेव्हा येशूने त्यांच्या अंतःकरणाचे विचार जाणून एका बालकाला जवळ घेऊन त्यास आपल्यापाशी उभे केले,
ⲙ̅ⲍ̅ⲓⲏⲥ ⲇⲉ ⲉϥⲥⲟⲟⲩⲛ ⲙⲡⲙⲟⲕⲙⲉⲕ ⲙⲡⲉⲩϩⲏⲧ ⲁϥⲁⲙⲁϩⲧⲉ ⲛⲟⲩϣⲏⲣⲉ ϣⲏⲙ ⲁϥⲧⲁϩⲟϥ ⲉⲣⲁⲧϥ ϩⲁϩⲧⲏϥ
48 ४८ आणि त्यांना म्हटले, “जो कोणी माझ्या नावाने या बालकाला स्वीकारतो तो मला स्वीकारतो आणि जो कोणी माझा स्वीकार करतो तो ज्याने मला पाठवले त्याचा स्वीकार करतो; कारण तुम्हा सर्वांमध्ये जो सर्वांहून लहान आहे तोच मोठा आहे.”
ⲙ̅ⲏ̅ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁⲩ ϫⲉ ⲡⲉⲧⲛⲁϣⲉⲡ ⲡⲉⲓϣⲏⲣⲉ ϣⲏⲙ ⲉⲣⲟϥ ⲉϫⲙ ⲡⲁⲣⲁⲛ ⲉϥϣⲱⲡ ⲙⲙⲟⲓ ⲉⲣⲟϥ ⲁⲩⲱ ⲡⲉⲧⲛⲁϣⲟⲡⲧ ⲉⲣⲟϥ ⲉϥϣⲱⲡ ⲉⲣⲟϥ ⲙⲡⲉⲛⲧⲁϥⲧⲛⲛⲟⲟⲩⲧ ⲡⲕⲟⲩⲓ ⲛϩⲏⲧⲧⲏⲩⲧⲛ ⲧⲏⲣⲧⲛ ⲡⲁⲓ ⲡⲉ ⲡⲛⲟϭ
49 ४९ तेव्हा योहानाने उत्तर देऊन म्हटले, “हे गुरु, आम्ही कोण एकाला तुझ्या नावाने भूते काढतांना पाहिले आणि आम्ही त्यास मना केले, कारण तो आमच्याबरोबर तुझ्यामागे चालत नाही.”
ⲙ̅ⲑ̅ⲁⲓⲱϩⲁⲛⲛⲏⲥ ⲇⲉ ⲟⲩⲱϣⲃ ⲡⲉϫⲁϥ ϫⲉ ⲡⲥⲁϩ ⲁⲛⲛⲁⲩ ⲉⲩⲁ ⲉϥⲛⲉϫⲇⲁⲓⲙⲱⲛⲓⲟⲛ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲙ ⲡⲉⲕⲣⲁⲛ ⲁⲛⲕⲱⲗⲩ ⲙⲙⲟϥ ϫⲉ ⲛϥⲟⲩⲏϩ ⲁⲛ ⲛⲥⲱⲕ ⲛⲙⲙⲁⲛ
50 ५० तेव्हा येशूने त्यास म्हटले, “मना करू नका, कारण जो तुम्हास प्रतिकूल नाही तो तुम्हास अनुकूल आहे.”
ⲛ̅ⲡⲉϫⲉ ⲓⲏⲥ ⲛⲁϥ ϫⲉ ⲙⲡⲣⲕⲱⲗⲩ ⲡⲉⲧⲉⲛϥϯ ⲅⲁⲣ ⲁⲛ ⲛⲙⲙⲏⲧⲛ ⲉϥϯ ⲉϫⲱⲧⲛ
51 ५१ आणि असे झाले की त्यास वर घेतले जाण्याचा समय जवळ आला तेव्हा यरूशलेम शहरास जाण्याच्या दृढनिश्चयाने त्याने आपले तोंड वळवले.
ⲛ̅ⲁ̅ⲁⲥϣⲱⲡⲉ ⲇⲉ ϩⲙ ⲡⲧⲣⲉⲛⲉϩⲟⲟⲩ ⲛⲧⲉϥⲁⲛⲁⲗⲩⲙⲯⲓⲥ ϫⲱⲕ ⲉⲃⲟⲗ ⲛⲧⲟϥ ⲇⲉ ⲁϥⲧⲁϫⲣⲉⲡⲉϥϩⲟ ⲉⲃⲱⲕ ⲉⲑⲓⲉⲣⲟⲥⲟⲗⲩⲙⲁ
52 ५२ मग त्याने आपल्यापुढे निरोपे पाठवले, तेव्हा ते निघून त्याच्यासाठी तयारी करण्यास शोमरोन्यांच्या एका गावात गेले,
ⲛ̅ⲃ̅ⲁϥϫⲟⲟⲩ ⲇⲉ ⲛϩⲉⲛϥⲁⲓϣⲓⲛⲉ ϩⲁⲧⲉϥϩⲏ ⲉⲩⲙⲟⲟϣⲉ ⲇⲉ ⲁⲩⲃⲱⲕ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲩϯⲙⲉ ⲛⲧⲉⲛⲥⲁⲙⲁⲣⲓⲧⲏⲥ ⲉⲥⲟⲃⲧⲉ ⲛⲁϥ
ⲛ̅ⲅ̅ⲁⲩⲱ ⲙⲡⲟⲩϣⲟⲡϥ ⲉⲣⲟⲟⲩ ϫⲉ ⲛⲉⲣⲉⲧⲉϥⲣⲁⲕⲧⲥ ⲃⲏⲕ ⲉⲑⲓⲉⲣⲟⲥⲟⲗⲩⲙⲁ
54 ५४ तेव्हा त्याचे शिष्य याकोब व योहान हे पाहून म्हणाले, “हे प्रभू, एलीयाने केले होते तसेच आकाशांतून अग्नीने पडून त्याचा नाश करावा म्हणून आम्ही आज्ञा करावी, अशी तुझी इच्छा आहे काय?”
ⲛ̅ⲇ̅ⲁⲙⲙⲁⲑⲏⲧⲏⲥ ⲇⲉ ⲛⲁⲩ ⲓⲁⲕⲱⲃⲟⲥ ⲛⲙⲓⲱϩⲁⲛⲛⲏⲥ ⲡⲉϫⲁⲩ ⲛⲁϥ ϫⲉ ⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲕⲟⲩⲱϣ ⲉⲧⲣⲉⲛϫⲟⲟⲥ ⲛⲧⲉⲟⲩⲕⲱϩⲧ ⲉⲓ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲧⲡⲉ ⲛϥϥⲟⲧⲟⲩ ⲉⲃⲟⲗ
55 ५५ परंतु त्याने वळून त्यांना धमकावले आणि म्हटले, “तुम्ही कोणत्या आत्म्याचे आहात हे तुम्हास ठाऊक नाही;
ⲛ̅ⲉ̅ⲁϥⲕⲟⲧϥ ⲇⲉ ⲁϥⲉⲡⲓⲧⲓⲙⲁ ⲛⲁⲩ
56 ५६ कारण मनुष्याचा पुत्र मनुष्यांच्या जीवाचा नाश करायला नाही, तर त्यांना तारायला आला आहे.” मग ते दुसऱ्या गावाला गेले.
ⲛ̅ⲋ̅ⲁϥⲃⲱⲕ ⲉⲕⲉϯⲙⲉ
ⲛ̅ⲍ̅ⲉⲩⲙⲟⲟϣⲉ ⲇⲉ ϩⲓⲧⲉϩⲓⲏ ⲡⲉϫⲉⲟⲩⲁ ⲛⲁϥ ϫⲉ ϯⲛⲁⲟⲩⲁϩⲧ ⲛⲥⲱⲕ ⲉⲡⲙⲁ ⲉⲧⲕⲛⲁⲃⲱⲕ ⲉⲣⲟϥ ⲡⲉϫⲉ ⲓⲏⲥ ⲛⲁϥ
58 ५८ तेव्हा येशू त्यास म्हणाला, “खोकडांस बिळे व आकाशांतल्या पाखरांस घरटी आहेत, परंतु मनुष्याच्या पुत्राला आपले डोके टेकायला ठिकाण नाही.”
ⲛ̅ⲏ̅ϫⲉ ⲟⲩⲛⲧⲉ ⲃⲃⲁϣⲟⲟⲣ ⲛⲉⲩⲃⲏⲃ ⲁⲩⲱ ⲟⲩⲛⲧⲉⲛϩⲁⲗⲁⲧⲉ ⲛⲧⲡⲉ ⲛⲉⲩⲙⲁϩ ⲡϣⲏⲣⲉ ⲇⲉ ⲙⲡⲣⲱⲙⲉ ⲙⲙⲛⲧϥⲙⲁ ⲣⲣⲉⲕⲧⲧⲉϥⲁⲡⲉ
59 ५९ मग त्याने दुसऱ्या एकाला म्हटले, “माझ्यामागे ये,” परंतु तो म्हणाला, “हे प्रभू, पहिल्याने मला जाऊ दे आणि माझ्या पित्याला पुरू दे,”
ⲛ̅ⲑ̅ⲡⲉϫⲁϥ ⲇⲉ ⲛⲕⲉⲟⲩⲁ ϫⲉ ⲟⲩⲁϩⲕ ⲛⲥⲱⲓ ⲛⲧⲟϥ ⲇⲉ ⲡⲉϫⲁϥ ϫⲉ ⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲕⲁⲁⲧ ⲛϣⲟⲣⲡ ⲧⲁⲃⲱⲕ ⲧⲁⲧⲱⲙⲥ ⲙⲡⲁⲓⲱⲧ
60 ६० तेव्हा येशूने त्यास म्हटले, “मरण पावलेल्यांना आपल्या मरण पावलेल्यांस पुरू दे, परंतु तू जाऊन देवाच्या राज्याची घोषणा कर.”
ⲝ̅ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁϥ ϫⲉ ⲁⲗⲟⲕ ϩⲁⲛⲉⲧⲙⲟⲟⲩⲧ ⲉⲧⲱⲙⲥ ⲛⲛⲉⲩⲣⲉϥⲙⲟⲟⲩⲧ ⲛⲧⲟⲕ ⲇⲉ ⲃⲱⲕ ⲧⲁϣⲉⲟⲓϣ ⲛⲧⲙⲛⲧⲣⲣⲟ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ
61 ६१ तेव्हा आणखी एकजण म्हणाला, हे प्रभू, मी तुझ्यामागे येईन, परंतु पहिल्याने मला माझ्या घरात जे आहे त्यांचा निरोप घेऊ दे.
ⲝ̅ⲁ̅ⲡⲉϫⲉⲕⲉⲩⲁ ⲇⲉ ϫⲉ ⲧⲁⲟⲩⲁϩⲧ ⲛⲥⲱⲕ ⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲕⲁⲁⲧ ⲛϣⲟⲣⲡ ⲧⲁⲃⲱⲕ ⲧⲁⲁⲡⲟⲧⲁⲥⲥⲉ ⲛⲛⲁⲡⲁⲏⲉⲓ
62 ६२ पण येशूने त्यास म्हटले, “जो कोणी नांगराला आपला हात घातल्यावर मागील गोष्टींकडे पाहत राहतो असा कोणीही देवाच्या राज्याला उपयोगी नाही.”
ⲝ̅ⲃ̅ⲡⲉϫⲁϥ ⲇⲉ ⲛϭⲓ ⲓⲏⲥ ϫⲉ ⲙⲉⲣⲉⲗⲁⲁⲩ ⲧⲁⲗⲉⲧⲟⲟⲧϥ ⲉϫⲛ ⲟⲩϩⲃⲃⲉ ⲛϥϭⲱϣⲧ ⲉⲡⲁϩⲟⲩ ⲛϥⲥⲟⲟⲩⲧⲛ ⲉⲧⲙⲛⲧⲣⲣⲟ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ
