लूक 24
1 १ आठवड्याच्या पहिल्या दिवशी त्या स्त्रिया अगदी पहाटेस कबरेकडे आल्या आणि त्यांनी स्वतः तयार केलेले सुगंधी मसाले आणले.
पर हब्ते दे पेहले रोजे सै बड़ी ब्यागा ही उना सुगंधित चिजां जो जड़ियां उना तैयार कितियां थियां, लेईकरी कबरां पर आईयां।
कने उना दिखया की कबरा दे दरबाजे ला पथर पेहले ला ही हटया होया है,
कने सै अंदर गियां कने दिखया पर यीशुऐ दी लाश ओथु नी थी।
4 ४ यामुळे त्या अवाक झाल्या असतानाच, अचानक लखलखीत कपडे घातलेले दोन पुरूष त्यांच्या बाजूला उभे राहिले.
जालू सै इसा गल्ला ने हेरान थियां तां दिखा, दो माणु चिट्टे चमकीले कपड़े पायो उना बखे खड़ोतयो थे।
5 ५ तेव्हा अतिशय भयभीत होऊन त्यांनी आपले चेहरे जमिनीकडे केली असता ते त्यांना म्हणाले, जो जिवंत आहे त्याचा शोध तुम्ही मरण पावलेल्यांमध्ये का करता?
जालू सै डरी गियां, कने उना मु धरतिया पासे हेठ करी दिते; तां उना स्वर्गदूतां जनानिया ने बोलया, “तुसां जिन्दया जो मरयां चे कजो तोपदे न?”
“सै ऐथू नी है, पर जिन्दा होई गिया है। याद कर उनी गलील प्रदेशे च रेंदे बेले तुसां ने बोलया था,
7 ७ ते असे की, “मनुष्याच्या पुत्राला धरुन पापी लोकांच्या हाती द्यावे, त्यास वधस्तंभावर खिळावे आणि तिसऱ्या दिवशी त्याने उठावे.”
की जरूरी हे, की मैं, माणुऐ दा पुत्र पापियां दे हथे पकड़या जा, कने सूली पर चड़ाया जाऐ, कने तिजे दिने मरयां चे जिन्दा होई जाऐ।”
तालू यीशुऐ दियां गल्लां उना जो याद आईयां।
9 ९ त्या कबरेपासून परतल्या आणि त्यांनी या सर्व गोष्टींचे वर्तमान अकरा प्रेषितांना व इतर सर्वांना सांगितले.
कने कबरा ला बापस आई करी उना गयारां चेलयां जो, कने बाकियां सबना जो, ऐ सारियां गल्लां सुणाई दीतियां।
10 १० त्या स्त्रिया मग्दालीया नगराची मरीया, योहान्ना आणि याकोबाची आई मरीया या होत्या. त्या आणि इतर स्त्रियांसुद्धा ज्या त्यांच्याबरोबर होत्या, प्रेषितांना या गोष्टी सांगत होत्या.
जिना प्रेरितां ऐ गल्लां बोलियां, सै मरियम मगदलीनी कने योअन्ना कने याकूबे दी मां मरियम कने उना सोगी दियां सारियां जनानिया भी थियां।
पर उना दियां गल्लां उना जो कहाणियां सांई लगियां, कने चेलयां उना दा भरोसा नी किता।
12 १२ पण पेत्र उठला आणि कबरेकडे पळाला. त्याने खाली वाकून पाहिले पण त्यास तागाच्या गुंडाळण्याच्या वस्त्राशिवाय काही आढळले नाही. जे घडले त्याविषयी तो स्वतःशीच आश्चर्य करीत दूर गेला.
तालू पतरस उठी करी दोड़ी करी यीशुऐ दिया कबरा पर गिया, कने निठे होईकरी अंदर दिखया ओथु उनी सिर्फ बस कपड़े पियो दिखे, कने जड़ा होया उसला हेरान होईकरी बापस घरे चली गिया।
13 १३ त्याच दिवशी त्याच्यातील दोघे शिष्य यरूशलेम शहरापासून सुमारे अकरा किलोमीटर अंतरावर असलेल्या अम्माऊस नावाच्या गावाला चालले होते.
उसी रोजे यीशु दे दो चेले इम्माऊस नाऐ दे इक ग्रांऐ जो चलयो थे, जड़ा यरूशलेम शेहरे ला कोई गयारा किलो मीटर दूर था।
कने सै इना सारियां गल्लां पर अपु चे गल्ल बात करा दे थे, जड़ियां होईयां थियां।
15 १५ ते बोलत असताना आणि या गोष्टींची चर्चा करीत असताना येशू स्वतः आला आणि त्यांच्याबरोबर चालू लागला.
कने सै जालू अपु चे गल्ल बात कने पूछताछ करा दे थे, तां यीशु अपु आई करी उना सोगी चलणा लग्गा।
पर परमेश्वरे उना जो यीशुऐ जो पछेणने ला रोकी रखया था, ताकि सै उसयो पछेणी नी सकन।
17 १७ येशू त्यांना म्हणाला, “चालत असताना तुम्ही एकमेकांबरोबर बोलत आहात त्या गोष्टी कोणत्या आहेत?” चालता चालता ते थांबले. ते अतिशय दुःखी दिसले.
तालू यीशुऐ उना ने पुछया, “ऐ क्या गल्लां न, जड़ियां तुसां चलदे-चलदे अपु चे करा दे न?” सै रुकी गे कने उना दे मु बड़े उदास लग्गा दे थे।
18 १८ त्यांच्यातील एकजण ज्याचे नाव क्लयपा होते, तो त्यास म्हणाला, “या दिवसांमध्ये घडलेल्या गोष्टी माहीत नसलेले असे यरूशलेम शहरात राहणारे तुम्ही एकटेच आहात काय?”
ऐ सुणीकरी, उना चे क्लियुपास नाऐ दे इकी माणुऐ बोलया, “शायद तू यरूशलेम च किल्ला ही परदेसी है; की जिसयो पता नी है की, पिछले इना रोजां च ऐथू क्या-क्या होया है?”
19 १९ येशू त्यांना म्हणाला, “तुमच्या मते कोणत्या गोष्टी?” ते त्यास म्हणाले, “नासरेथकर येशूविषयीच्या सर्व गोष्टी. हाच तो मनुष्य जो आपल्या कृत्यांनी आणि शब्दांनी देवासमोर आणि मनुष्यांसमोर एक महान संदेष्टा झाला.
यीशु उना ला पुछया, “क्या-क्या होया है?” उना उसला बोलया, नासरत ग्रां दे यीशु दे बारे च जड़ा असल च परमेश्वरे कने सारे लोंका दे बखे कम्म कने बचन च सामर्थी परमेश्वरे दा संदेश देणेबाला था।
20 २० आणि आम्ही चर्चा करीत होतो की, कसे आमच्या मुख्य याजकांनी आणि अधिकाऱ्यांनी त्यास मरणदंड भोगण्यासाठी स्वाधीन केले आणि त्यांनी त्यास वधस्तंभी खिळले.
बड्डे याजकां कने साड़े सरदारां उसयो पकड़ाई दिता, की उसयो मारणे दा हुकम दिता; कने उसयो सूली पर चढ़ाई दिता।
21 २१ आम्ही अशी आशा केली होती की, तोच एक आहे जो इस्राएलाची मुक्तता करील आणि या सगळ्याशिवाय हे सर्व घडून गेलेल्या गोष्टीला आज तीन दिवस झालेत.
पर सांझो आस थी, की इनी ही इस्राएले देश दे लोकां जो रोम देश ला छुटकारा देणा, कने इना सारियां गल्लां दे सिवा इसा गल्लां जो अज तिजा दिन होई गिया।
22 २२ आणि आमच्या परिवारातील काही स्त्रियांनी आम्हास आश्चर्यचकित केले आहे. आज अगदी पहाटे त्या कबरेकडे गेल्या,
कने हुण केई जनानिया सांझो हेरानिया च पाई दिता है, जड़ियां अज ब्यागा कबरा पर गियां थियां।
23 २३ परंतु त्यांना त्याचे शरीर सापडले नाही. त्यांनी येऊन आम्हास सांगितले की, त्यांना देवदूतांचे दर्शन झाले आणि देवदूतांनी सांगितले की, तो जिवंत आहे.
कने जालू उना जो उदी लाश नी मिल्ली, तां ऐ बोलदियां आईयां, की असां जो स्वर्गदूतां दे दर्शण होऐ, उना बोलया की यीशु जिन्दा है।
24 २४ तेव्हा आमच्यातील काही कबरेकडे गेले आणि स्त्रियांनी जसे सांगितले होते, तसेच त्यांना आढळले, पण त्यांनी त्यास पाहिले नाही.”
“तालू साड़े साथियां चे केई कबरा पर गे कने जियां उना जनानिया बोलया था, तियां ही ओथु था; पर यीशुऐ जो उना नी दिखया।”
25 २५ मग येशू त्यांना म्हणाला, “संदेष्ट्यांनी सांगितलेल्या सर्व गोष्टींवर विश्वास ठेवण्यास तुम्ही अति मूर्ख आणि मंद आहात.
तालू यीशुऐ उना दोनो चेलयां ने बोलया, “हे मूर्खों, जड़ा कुछ परमेश्वरे दा संदेश देणेबालयां दिया कताबां च लिखया है तुसां लोकां जो इना सारियां गल्लां पर भरोसा करणा बड़ा कठिन लगदा है।”
“ऐ जरूरी था, की मसीह ऐ सारे दुख झेले कने फिरी करी अपणिया महिमा च प्रवेश करे।”
27 २७ आणि म्हणून त्याने मोशेपासून सुरुवात करून आणि सर्व संदेष्टयापर्यंत सांगून, शास्त्रलेखात त्याच्याविषयी काय लिहिले आहे ते सर्व त्याने त्यांना स्पष्ट करून सांगितले.
तालू यीशुऐ उना जो पुरे पबित्र शास्त्रां चे, उनी मूसा ला शुरू करिके सारे परमेश्वरे दा संदेश देणेबालयां जितणियां गल्लां उदे बारे च बोलियां दियां, सै उना जो समजाइयां।
28 २८ ज्या खेड्याकडे ते जात होते, त्याच्याजवळ ते आले आणि येशूने असा बहाणा केला की, जणू काय तो पुढे जाणार आहे.
इतणे चे सै उस ग्रांऐ बखे पुज्जे, जिथू सै चलयो थे, कने यीशुऐ दे व्यवहारे जो दिखीकरी ऐसा लग्गा था, की सै चेलयां ला अग्गे बदणा चांदा है।
29 २९ परंतु जास्त आग्रह करून ते म्हणाले, “आमच्याबरोबर राहा कारण संध्याकाळ झालीच आहे आणि दिवसही मावळला आहे.” मग तो त्यांच्याबरोबर रहावयास आत गेला.
पर उना ऐ बोली करी उसयो रोकया, “साड़े सोगी रे; क्योंकि संज होई चलियो है, कने दिन बड़ा डली गिया है।” तालू सै उना सोगी रेहणे तांई अंदर गिया।
30 ३० जेव्हा तो त्यांच्याबरोबर जेवायला मेजासभोवती बसला, त्याने भाकर घेतली आणि उपकार मानले. नंतर त्याने ती मोडली व ती त्यांना तो देऊ लागला.
जालू यीशु उना सोगी रोटी खाणां बैठा, तां उनी रोटी लेईकरी धन्यबाद किता, उसा जो तोड़ी करी उना जो देणा लग्गा।
तालू उना दियां हखी खुली गियां; कने उना उसयो पछेणी लिया, कने सै उना दी हखी अग्गे ला गायब होई गिया।
32 ३२ मग ते एकमेकांना म्हणू लागले, “तो वाटेवर आपणाशी बोलत असताना व शास्त्रलेखाचा उलगडा करीत होता तेव्हा आपल्या अंतःकरणाला आतल्या आत उकळी येत नव्हती काय?”
उना अपु चे बोलया, “जालू सै रस्ते च सांझो ने गल्लां करा दा था, कने सांझो पबित्र शास्त्रां दा मतलब समझा दा था, तां क्या साड़े मना च उतेजना नी जागी?”
33 ३३ मग ते लगेच उठले व यरूशलेम शहरास परत गेले. तेव्हा त्यांना अकरा प्रेषित व त्यांच्याबरोबर असलेले इतर एकत्र जमलेले आढळले.
सै उसी बेले उठी करी यरूशलेम शेहरे जो बापस चली गे, कने उना गयारां चेलयां कने उदे साथियां जो गिठे दिखया।
जड़े गिठे होयो थे सै ऐ बोला दे थे, “प्रभु सची जिन्दा होई गिया है, कने शमौने जो मिलया है।”
35 ३५ नंतर त्या दोन शिष्यांनी वाटेत काय घडले ते त्यांना सांगितले आणि तो भाकर मोडत असताना त्यांनी त्यास कसे ओळखले ते सांगितले.
तालू उना रस्ते दियां गल्लां उना जो दसियां कने ऐ भी बोलया की जालू सै रोटी तोड़ा दा था तां उना उसयो पछेणी लिया की सै यीशु है।
36 ३६ ते या गोष्टी त्यांना सांगत असतानाच येशू त्यांच्यामध्ये उभा राहिला आणि त्यास म्हणाला, “तुम्हास शांती असो.”
सै ऐ गल्लां करा दे ही थे, की यीशु अपु ही उना बिच प्रकट हुआ; कने उना ने बोलया, “तुहांजो शांति मिल्ले।”
पर सै घबराई गे, कने डरी गे, कने सोचणा लग्गे की असां भूते जो दिखा दे न।
यीशुऐ उना ने बोलया, कजो घबरा दे न? कने तुहाड़े मने च कजो शक होंदा है?
39 ३९ माझे हात व पाय पाहा तुम्हास मी दिसतो तोच मी आहे. मला स्पर्श करा आणि पाहा की, मला आहे तसे हाडमांस भूताला नसते.”
“मेरे हथ कने पैरां जो दिखा, की मैं सै ही है, मिंजो छुई करी दिखा; क्योंकि भुत दी हड्डी कने मास नी होंदा है जियां मिंजो च दिखदे न।”
ऐ बोली करी उनी उना जो अपणे हथ पैर दस्से।
41 ४१ तरी आनंदामुळे विश्वास न धरता आश्चर्यचकित झाले तेव्हा येशू त्यांना म्हणाला, “येथे तुमच्याजवळ खाण्यासाठी काय आहे?”
जालू खुशिया दे मारे उना जो भरोसा नी होया की यीशु जिन्दा है, कने हेरान होआ दे थे, तां यीशुऐ उना ला पुछया, “क्या ऐथू तुहाड़े बाल कुछ खाणे जो है?”
उना उसयो भुनियो मछिया दा टुकड़ा दिता।
यीशुऐ सै मछिया दा टुकड़ा लेईकरी उना दे सामणे खादा।
44 ४४ तो त्यांना म्हणाला, “याच त्या गोष्टी ज्या मी तुम्हाबरोबर असताना सांगितल्या होत्या की, मोशेचे नियमशास्त्र, संदेष्टे आणि स्तोत्रे यामध्ये माझ्याविषयी जे सांगितले आहे ते सर्व पूर्ण झालेच पाहिजे.”
फिरी यीशुऐ उना ने बोलया, “ऐ मेरियां सै गल्लां न, जड़ियां मैं तुहाड़े सोगी रेईकरी तुहांजो ने बोलियां थियां, की जरूरी हे, की जितणियां गल्लां मूसा दिया व्यवस्था कने परमेश्वरे दा संदेश देणेबालयां कने भजना दियां कताबां च मेरे बारे च लिखिंयां न, सै सारियां सच्च साबित होन।”
तालू यीशुऐ उना जो पबित्र शास्त्र समझणे तांई मदद किती।
46 ४६ मग तो त्यांना म्हणाला, “पवित्र शास्त्रात असे लिहिले आहे की, ख्रिस्ताने दुःख भोगावे आणि मरण पावलेल्यातून तिसऱ्या दिवशी उठावे,
कने उना ने बोलया, की पबित्र शास्त्रां च ऐसा लिखया है की मसीह जो दुख झेलणे न, कने तिजे दिने मरयां चे जिन्दा होई जाणा है,
47 ४७ आणि यरूशलेम शहरापासून आरंभ करून सर्व राष्ट्रास त्याच्या नावाने पश्चात्ताप व पापांची क्षमा घोषित करण्यात यावी.
कने यरूशलेम शेहरे ला लेईकरी सारियां जातियां दे पापां दी माफी तांई शुभसमाचार दा प्रचार उदे नाऐ ने होणा है।
“तुसां इना सारियां गल्लां दे गबाह न।
49 ४९ पाहा, माझ्या पित्याने देऊ केलेली देणगी मी तुमच्याकडे पाठवतो; तुम्ही स्वर्गीय सामर्थ्याने युक्त व्हाल तोपर्यंत या शहरात राहा.”
कने मैं अपु तुहांजो पर पबित्र आत्मा जो भेजणा है, जिसदा बायदा मेरे पिता कितया है। तालू दीकर शेहरे च इतंजार करणा होणा जालू दीकर तुहांजो स्वर्गे ला सामर्थ्य नी मिलदी।”
तालू सै उना जो बैतनिय्याह ग्रांऐ दीकर शेहर ला बाहर लेई गिया, कने उना जो हथ चुकी करी आशीष दिती;
कने उना आशीष दिन्दे ही उना ला लग होई गिया कने स्वर्गे जो चली गिया।
कने सै उसयो दण्डवत करिके बड़िया खुशिया ने यरूशलेम शेहरे जो बापस चली गे।
कने सै लगातार मंदरे च जाई करी परमेश्वरे दी स्तुति करदे थे।
