< लूक 20 >

1 एके दिवशी येशू परमेश्वराच्या भवनात लोकांस शिक्षण देत असता व सुवार्ता सांगत असता, मुख्य याजक लोक, नियमशास्त्राचे शिक्षक आणि वडीलजन एकत्र वर त्याच्याकडे आले.
అథైకదా యీశు ర్మనిదరే సుసంవాదం ప్రచారయన్ లోకానుపదిశతి, ఏతర్హి ప్రధానయాజకా అధ్యాపకాః ప్రాఞ్చశ్చ తన్నికటమాగత్య పప్రచ్ఛుః
2 ते त्यास म्हणाले, “कोणत्या अधिकाराने तू या गोष्टी करत आहेस हे आम्हास सांग, तुला हा अधिकार कोणी दिला?”
కయాజ్ఞయా త్వం కర్మ్మాణ్యేతాని కరోషి? కో వా త్వామాజ్ఞాపయత్? తదస్మాన్ వద|
3 तेव्हा त्याने त्यांना उत्तर दिले, “मीसुद्धा तुम्हास एक प्रश्न विचारतो, तुम्ही मला सांगा.
స ప్రత్యువాచ, తర్హి యుష్మానపి కథామేకాం పృచ్ఛామి తస్యోత్తరం వదత|
4 योहानाचा बाप्तिस्मा स्वर्गापासून होता की मनुष्यापासून होता?”
యోహనో మజ్జనమ్ ఈశ్వరస్య మానుషాణాం వాజ్ఞాతో జాతం?
5 त्यांनी आपसात चर्चा केली आणि एकमेकांना म्हणाले, “जर आपण स्वर्गापासून म्हणावे, तर तो म्हणेल, ‘तर मग तुम्ही त्याच्यावर विश्वास का ठेवला नाही?’
తతస్తే మిథో వివిచ్య జగదుః, యదీశ్వరస్య వదామస్తర్హి తం కుతో న ప్రత్యైత స ఇతి వక్ష్యతి|
6 पण जर आपण मनुष्यांकडून म्हणावे, तर सर्व लोक आपणास दगडमार करतील कारण त्यांची खात्री आहे की, योहान हा एक संदेष्टा होता.”
యది మనుష్యస్యేతి వదామస్తర్హి సర్వ్వే లోకా అస్మాన్ పాషాణై ర్హనిష్యన్తి యతో యోహన్ భవిష్యద్వాదీతి సర్వ్వే దృఢం జానన్తి|
7 म्हणून, “तो कोणापासून होता हे आम्हास माहीत नाही.” असे त्यांनी त्यास उत्तर दिले.
అతఏవ తే ప్రత్యూచుః కస్యాజ్ఞయా జాతమ్ ఇతి వక్తుం న శక్నుమః|
8 मग येशू त्यास म्हणाला, “मग मीही या गोष्टी कोणत्या अधिकाराने करतो हे मीसुद्धा तुम्हास सांगणार नाही.”
తదా యీశురవదత్ తర్హి కయాజ్ఞయా కర్మ్మాణ్యేతాతి కరోమీతి చ యుష్మాన్ న వక్ష్యామి|
9 मग तो लोकांस हा दाखला सांगू लागला, “एका मनुष्याने द्राक्षमळा लावला व तो काही शेतकऱ्यांना मोलाने देऊन बऱ्याच दिवसांसाठी दूरदेशी गेला.
అథ లోకానాం సాక్షాత్ స ఇమాం దృష్టాన్తకథాం వక్తుమారేభే, కశ్చిద్ ద్రాక్షాక్షేత్రం కృత్వా తత్ క్షేత్రం కృషీవలానాం హస్తేషు సమర్ప్య బహుకాలార్థం దూరదేశం జగామ|
10 १० हंगामाच्या वेळी त्याने नोकराला शेतकऱ्यांकडे पाठवले. यासाठी की, त्यांनी द्राक्षमळ्यातील काही फळे द्यावित. पण शेतकऱ्यांनी त्या नोकराला मारले व रिकाम्या हाताने परत पाठवले.
అథ ఫలకాలే ఫలాని గ్రహీతు కృషీవలానాం సమీపే దాసం ప్రాహిణోత్ కిన్తు కృషీవలాస్తం ప్రహృత్య రిక్తహస్తం విససర్జుః|
11 ११ नंतर त्याने दुसऱ्या नोकराला पाठवले, पण त्यालासुद्धा त्यांनी मारले. त्या नोकराला त्यांनी लज्जास्पद वागणूक दिली आणि रिकाम्या हाताने परत पाठवले.
తతః సోధిపతిః పునరన్యం దాసం ప్రేషయామాస, తే తమపి ప్రహృత్య కువ్యవహృత్య రిక్తహస్తం విససృజుః|
12 १२ तेव्हा त्याने तिसऱ्या नोकराला पाठवले. पण त्यालाही त्यांनी जखमी करून बाहेर फेकून दिले.
తతః స తృతీయవారమ్ అన్యం ప్రాహిణోత్ తే తమపి క్షతాఙ్గం కృత్వా బహి ర్నిచిక్షిపుః|
13 १३ द्राक्षमळ्याचा मालक म्हणाला, ‘मी काय करू? मी माझा स्वतःचा प्रिय पुत्र पाठवतो. कदाचित ते त्यास मान देतील.’
తదా క్షేత్రపతి ర్విచారయామాస, మమేదానీం కిం కర్త్తవ్యం? మమ ప్రియే పుత్రే ప్రహితే తే తమవశ్యం దృష్ట్వా సమాదరిష్యన్తే|
14 १४ पण जेव्हा शेतकऱ्यांनी मुलाला पाहिले, तेव्हा त्यांनी आपसात चर्चा केली आणि म्हणाले, ‘हा तर वारस आहे, आपण त्यास ठार मारू, म्हणजे वतन आपले होईल.’
కిన్తు కృషీవలాస్తం నిరీక్ష్య పరస్పరం వివిచ్య ప్రోచుః, అయముత్తరాధికారీ ఆగచ్ఛతైనం హన్మస్తతోధికారోస్మాకం భవిష్యతి|
15 १५ त्यांनी त्यास द्राक्षमळ्याच्या बाहेर फेकले व ठार मारले. तर मग द्राक्षमळ्याचा मालक काय करील?
తతస్తే తం క్షేత్రాద్ బహి ర్నిపాత్య జఘ్నుస్తస్మాత్ స క్షేత్రపతిస్తాన్ ప్రతి కిం కరిష్యతి?
16 १६ तो येईल आणि त्या शेतकऱ्यांना ठार मारील व तो द्राक्षमळा दुसऱ्यांना सोपवून देईल.” त्यांनी हे ऐकले तेव्हा ते म्हणाले, “असे कधीही न होवो.”
స ఆగత్య తాన్ కృషీవలాన్ హత్వా పరేషాం హస్తేషు తత్క్షేత్రం సమర్పయిష్యతి; ఇతి కథాం శ్రుత్వా తే ఽవదన్ ఏతాదృశీ ఘటనా న భవతు|
17 १७ येशूने त्यांच्याकडे पाहिले व म्हटले, “तर मग जो दगड बांधणाऱ्यांनी नाकारला तोच कोनशिला झाला.
కిన్తు యీశుస్తానవలోక్య జగాద, తర్హి, స్థపతయః కరిష్యన్తి గ్రావాణం యన్తు తుచ్ఛకం| ప్రధానప్రస్తరః కోణే స ఏవ హి భవిష్యతి| ఏతస్య శాస్త్రీయవచనస్య కిం తాత్పర్య్యం?
18 १८ जो कोणी त्याच्यावर पडेल त्याचे तुकडे होतील परंतु ज्या कोणावर तो पडेल त्याचा चुराडा होईल.”
అపరం తత్పాషాణోపరి యః పతిష్యతి స భంక్ష్యతే కిన్తు యస్యోపరి స పాషాణః పతిష్యతి స తేన ధూలివచ్ చూర్ణీభవిష్యతి|
19 १९ नियमशास्त्राचे शिक्षक आणि मुख्य याजक लोक यांनी त्याचवेळी त्यास अटक करण्याचा प्रयत्न केला, पण त्यांना लोकांची भीती वाटत होती. त्यांना त्यास अटक करायचे होते, कारण त्यांना माहीत होते की, हा दाखला त्याने त्यांनाच उद्देशून सांगितला होता.
సోస్మాకం విరుద్ధం దృష్టాన్తమిమం కథితవాన్ ఇతి జ్ఞాత్వా ప్రధానయాజకా అధ్యాపకాశ్చ తదైవ తం ధర్తుం వవాఞ్ఛుః కిన్తు లోకేభ్యో బిభ్యుః|
20 २० तेव्हा त्यांनी त्याच्यावर पाळत ठेवली आणि त्यास बोलण्यांत धरून राज्यपालाच्या आणि अधिकाराच्या अधीन करावे म्हणून आपण प्रामाणिक धार्मिक आहोत असे भासविणारे हेर पाठवले.
అతఏవ తం ప్రతి సతర్కాః సన్తః కథం తద్వాక్యదోషం ధృత్వా తం దేశాధిపస్య సాధువేశధారిణశ్చరాన్ తస్య సమీపే ప్రేషయామాసుః|
21 २१ म्हणून त्या हेरांनी त्यास प्रश्न विचारला. ते म्हणाले, “गुरुजी, आम्हास माहीत आहे की, जे योग्य ते तुम्ही बोलता व शिकविता आणि तुम्ही पक्षपात करीत नाही. तर सत्याने देवाचा मार्ग शिकविता.
తదా తే తం పప్రచ్ఛుః, హే ఉపదేశక భవాన్ యథార్థం కథయన్ ఉపదిశతి, కమప్యనపేక్ష్య సత్యత్వేనైశ్వరం మార్గముపదిశతి, వయమేతజ్జానీమః|
22 २२ आम्ही कैसराला कर द्यावा हे योग्य आहे किंवा नाही?”
కైసరరాజాయ కరోస్మాభి ర్దేయో న వా?
23 २३ ते धूर्तपणे आपल्याला फसवू पाहत आहेत याची येशूला कल्पना होती. म्हणून तो त्यांना म्हणाला, “मला एक नाणे दाखवा.
స తేషాం వఞ్చనం జ్ఞాత్వావదత్ కుతో మాం పరీక్షధ్వే? మాం ముద్రామేకం దర్శయత|
24 २४ यावर कोणाची प्रतिमा व लेख आहे?” ते म्हणाले, “कैसराचा.”
ఇహ లిఖితా మూర్తిరియం నామ చ కస్య? తేఽవదన్ కైసరస్య|
25 २५ तेव्हा तो त्यांना म्हणाला, “कैसराचे ते कैसराला आणि देवाचे ते देवाला द्या.”
తదా స ఉవాచ, తర్హి కైసరస్య ద్రవ్యం కైసరాయ దత్త; ఈశ్వరస్య తు ద్రవ్యమీశ్వరాయ దత్త|
26 २६ तेव्हा लोकांसमोर तो जे काही बोलला त्यामध्ये त्यास धरणे त्यांना शक्य झाले नाही. त्याच्या उत्तराने ते आश्चर्यचकित झाले आणि निरुत्तर झाले.
తస్మాల్లోకానాం సాక్షాత్ తత్కథాయాః కమపి దోషం ధర్తుమప్రాప్య తే తస్యోత్తరాద్ ఆశ్చర్య్యం మన్యమానా మౌనినస్తస్థుః|
27 २७ मग पुनरुत्थान नाही असे म्हणणारे काही सदूकी त्याच्याकडे आले. त्यांनी त्यास प्रश्न विचारला. ते म्हणाले,
అపరఞ్చ శ్మశానాదుత్థానానఙ్గీకారిణాం సిదూకినాం కియన్తో జనా ఆగత్య తం పప్రచ్ఛుః,
28 २८ “गुरुजी मोशेने आमच्यासाठी लिहून ठेवले आहे की जर एखाद्याचा भाऊ मरण पावला व त्या भावाला पत्नी आहे पण मूल नाही, तर त्याच्या भावाने त्या विधवेशी लग्न करावे आणि भावासाठी त्यास मुले व्हावीत.
హే ఉపదేశక శాస్త్రే మూసా అస్మాన్ ప్రతీతి లిలేఖ యస్య భ్రాతా భార్య్యాయాం సత్యాం నిఃసన్తానో మ్రియతే స తజ్జాయాం వివహ్య తద్వంశమ్ ఉత్పాదయిష్యతి|
29 २९ सात भाऊ होते. पहिल्या भावाने लग्न केले व तो मूल न होता मरण पावला.
తథాచ కేచిత్ సప్త భ్రాతర ఆసన్ తేషాం జ్యేష్ఠో భ్రాతా వివహ్య నిరపత్యః ప్రాణాన్ జహౌ|
30 ३० नंतर दुसऱ्या भावाने तिच्याशी लग्न केले.
అథ ద్వితీయస్తస్య జాయాం వివహ్య నిరపత్యః సన్ మమార| తృతీయశ్చ తామేవ వ్యువాహ;
31 ३१ नंतर तिसऱ्याने तिच्याशी लग्न केले. सातही भावांबरोबर तीच गोष्ट घडली. कोणालाही मुले न होता ते मरण पावले.
ఇత్థం సప్త భ్రాతరస్తామేవ వివహ్య నిరపత్యాః సన్తో మమ్రుః|
32 ३२ नंतर ती स्त्रीही मरण पावली.
శేషే సా స్త్రీ చ మమార|
33 ३३ तर मग पुनरुत्थानाच्या वेळी ती कोणाची पत्नी होईल? कारण त्या सातांनीही तिच्याबरोबर लग्न केले होते.”
అతఏవ శ్మశానాదుత్థానకాలే తేషాం సప్తజనానాం కస్య సా భార్య్యా భవిష్యతి? యతః సా తేషాం సప్తానామేవ భార్య్యాసీత్|
34 ३४ तेव्हा येशू त्यांना म्हणाला, “या युगातले लोक लग्न करून घेतात व लग्न करून देतात. (aiōn g165)
తదా యీశుః ప్రత్యువాచ, ఏతస్య జగతో లోకా వివహన్తి వాగ్దత్తాశ్చ భవన్తి (aiōn g165)
35 ३५ परंतु जे लोक त्या येणाऱ्या युगामध्ये व मृतांच्या पुनरुत्थानामध्ये भाग घेण्यासाठी पात्र ठरतील, ते लग्न करून घेणार नाहीत आणि लग्न करून देणार नाहीत (aiōn g165)
కిన్తు యే తజ్జగత్ప్రాప్తియోగ్యత్వేన గణితాం భవిష్యన్తి శ్మశానాచ్చోత్థాస్యన్తి తే న వివహన్తి వాగ్దత్తాశ్చ న భవన్తి, (aiōn g165)
36 ३६ आणि ते मरणार नाहीत, कारण ते देवदूतासारखे आहेत. ते पुनरुत्थानाचे पुत्र असल्यामुळे ते देवाचे पुत्रही आहेत.
తే పున ర్న మ్రియన్తే కిన్తు శ్మశానాదుత్థాపితాః సన్త ఈశ్వరస్య సన్తానాః స్వర్గీయదూతానాం సదృశాశ్చ భవన్తి|
37 ३७ जळत्या झुडुपाविषयी मोशेने लिहिले, तेव्हा त्याने परमेश्वरास ‘अब्राहामाचा देव, इसहाकाचा देव आणि याकोबाचा देव’ असे म्हणले व मरण पावलेलेसुद्धा उठवले जातात हे दाखवून दिले.
అధికన్తు మూసాః స్తమ్బోపాఖ్యానే పరమేశ్వర ఈబ్రాహీమ ఈశ్వర ఇస్హాక ఈశ్వరో యాకూబశ్చేశ్వర ఇత్యుక్త్వా మృతానాం శ్మశానాద్ ఉత్థానస్య ప్రమాణం లిలేఖ|
38 ३८ देव मरण पावलेल्यांचा नाही तर जिवंतांचा देव आहे. सर्व लोक जे त्याचे आहेत ते जिवंत आहेत.”
అతఏవ య ఈశ్వరః స మృతానాం ప్రభు ర్న కిన్తు జీవతామేవ ప్రభుః, తన్నికటే సర్వ్వే జీవన్తః సన్తి|
39 ३९ तेव्हा काही नियमशास्त्राचे शिक्षक म्हणाले, “गुरुजी, उत्तम बोललात.”
ఇతి శ్రుత్వా కియన్తోధ్యాపకా ఊచుః, హే ఉపదేశక భవాన్ భద్రం ప్రత్యుక్తవాన్|
40 ४० मग त्यास आणखी प्रश्न विचारण्याचे धाडस कोणी केले नाही.
ఇతః పరం తం కిమపి ప్రష్టం తేషాం ప్రగల్భతా నాభూత్|
41 ४१ परंतु तो त्यांना म्हणाला, “ख्रिस्त दावीदाचा पुत्र आहे असे ते कसे म्हणतात?
పశ్చాత్ స తాన్ ఉవాచ, యః ఖ్రీష్టః స దాయూదః సన్తాన ఏతాం కథాం లోకాః కథం కథయన్తి?
42 ४२ कारण दावीद स्वतः स्तोत्राच्या पुस्तकात म्हणतो, ‘परमेश्वराने माझ्या प्रभूला सांगितले,
యతః మమ ప్రభుమిదం వాక్యమవదత్ పరమేశ్వరః| తవ శత్రూనహం యావత్ పాదపీఠం కరోమి న| తావత్ కాలం మదీయే త్వం దక్షపార్శ్వ ఉపావిశ|
43 ४३ मी तुझ्या शत्रूला तुझ्या पादासन करीत नाही तोपर्यंत तू माझ्या उजवीकडे बस,’
ఇతి కథాం దాయూద్ స్వయం గీతగ్రన్థేఽవదత్|
44 ४४ अशा रीतिने दावीद त्यास प्रभू म्हणतो, तर मग ख्रिस्त दावीदाचा पुत्र कसा?”
అతఏవ యది దాయూద్ తం ప్రభుం వదతి, తర్హి స కథం తస్య సన్తానో భవతి?
45 ४५ सर्व लोक हे ऐकत असतांना तो शिष्यांना म्हणाला,
పశ్చాద్ యీశుః సర్వ్వజనానాం కర్ణగోచరే శిష్యానువాచ,
46 ४६ “नियमशास्त्राच्या शिक्षकांविषयी सावध असा, त्यांना लांब झगे घालून फिरणे आवडते, त्यांना बाजारात नमस्कार घेण्यास, सभास्थानात महत्त्वाच्या आसनावर व मेजवानीच्या वेळी मानाच्या जागी बसणे आवडते.
యేఽధ్యాపకా దీర్ఘపరిచ్ఛదం పరిధాయ భ్రమన్తి, హట్టాపణయో ర్నమస్కారే భజనగేహస్య ప్రోచ్చాసనే భోజనగృహస్య ప్రధానస్థానే చ ప్రీయన్తే
47 ४७ ते विधवांची घरे खाऊन फस्त करतात आणि देखाव्यासाठी लांब लांब प्रार्थना करतात. या मनुष्यांना अत्यंत वाईट शिक्षा होईल.”
విధవానాం సర్వ్వస్వం గ్రసిత్వా ఛలేన దీర్ఘకాలం ప్రార్థయన్తే చ తేషు సావధానా భవత, తేషాముగ్రదణ్డో భవిష్యతి|

< लूक 20 >