< Waiata 87 >

1 He himene, he waiata ma nga tama a Koraha. Kei nga maunga tapu tona turanga:
Koorahilaisten virsi, laulu. Pyhille vuorille perustamaansa kaupunkia,
2 E arohaina rawatia ana e Ihowa nga kuwaha o Hiona i nga nohoanga katoa o Hakopa.
Siionin portteja, Herra rakastaa enemmän kuin Jaakobin kaikkia muita asuinsijoja.
3 He mea kororia nga mea e korerotia ana mou, e te pa o te Atua. (Hera)
On kunniakasta, mitä sinusta sanotaan, sinä Jumalan kaupunki: (Sela)
4 Ka korerotia e ahau a Rahapa raua ko Papurona ki roto i te hunga e matau ana ki ahau: tirohia atu a Pirihitia, a Taira, a Etiopia; i whanau tenei ki reira.
"Minä mainitsen tunnustajikseni Rahabin ja Baabelin; katso, Filisteasta, Tyyrosta ja Etiopiasta minä mainitsen: Sekin on syntynyt siellä."
5 Ae ra ko te kupu tenei mo Hiona, I whanau tenei me tera ki reira: ma te Runga Rawa pu ano ia e whakapumau.
Mutta Siionista sanotaan: "Joka-ainoa on syntynyt siellä". Sitä Korkein itse vahvana pitää.
6 Ka korerotia e Ihowa, ina tuhituhia nga iwi, I whanau tenei ki reira. (Hera)
Herra luettelee, kirjoittaessaan kirjaan kansat: "Tämäkin on syntynyt siellä". (Sela)
7 Na ka mea te hunga waiata, me te hunga kanikani, Kei a koe oku puna katoa.
Veisaten, karkeloiden sanotaan: "Kaikki minun lähteeni ovat sinussa".

< Waiata 87 >