< Waiata 75 >

1 Ki te tino kaiwhakatangi. Aratakiti. He himene, he waiata na Ahapa. Ka whakawhetai tonu matou ki a koe, e te Atua; ka whakawhetai tonu matou, kei te tata mai hoki tou ingoa: e korerotia ana e te tangata au mahi whakamiharo.
Ein Psalm und Lied Assaphs, daß er nicht umkäme, vorzusingen. Wir danken dir, Gott, wir danken dir und verkündigen deine Wunder, daß dein Name so nahe ist.
2 Ka kitea e ahau te wa e rite ana, ka tika taku whakawa.
Denn zu seiner Zeit so werde ich recht richten.
3 Kuteretere noa iho te whenua me ona tangata katoa; naku i whakatu ona pou. (Hera)
Das Land zittert und alle, die drinnen wohnen; aber ich halte seine Säulen fest. (Sela)
4 I mea ahau ki te hunga whakakake, Kati ra te whakakake; ki te hunga hara ano, Kaua e whakaarahia te haona.
Ich sprach zu den Ruhmredigen: Rühmet nicht so! und zu den Gottlosen: Pochet nicht auf Gewalt!
5 Kaua to koutou haona e whakaarahia ki runga: kati te whakamaro i te kaki ina korero.
Pochet nicht so hoch auf eure Gewalt, redet nicht halsstarrig,
6 No te mea kahore he aranga i te rawhiti, kahore i te hauauru, kahore hoki i te tonga.
es habe keine Not, weder von Aufgang noch von Niedergang, noch von dem Gebirge in der Wüste.
7 Ko te Atua ia te kaiwhakawa; ko tenei e whakaititia iho ana e ia, ko tera e whakaarahia ake ana.
Denn Gott ist Richter, der diesen niedriget und jenen erhöhet.
8 Kei te ringa hoki o Ihowa he kapu, pahuka tonu te waina; ki tonu, whakananu rawa, hei ringihanga mana: ko nga nganga ia, ma te hunga kino katoa o te whenua e tatau, e inu.
Denn der HERR hat einen Becher in der Hand und mit starkem Wein voll eingeschenkt und schenkt aus demselben; aber die Gottlosen müssen alle trinken und die Hefen aussaufen.
9 Ko ahau ia, ka kauwhau tonu: ka himene ki te Atua o Hakopa.
Ich aber will verkündigen ewiglich und lobsingen dem Gott Jakobs.
10 A ka kotia e ahau nga haona katoa o te hunga kino: ka whakaarahia ake ia nga haona o te tangata tika.

< Waiata 75 >