Waiata 66
1 Ki te tino kaiwhakatangi. He himene, he waiata. Hamama, e te whenua katoa, ki te Atua:
In finem, Canticum Psalmi resurrectionis. Iubilate Deo omnis terra,
2 Himenetia te kororia o tona ingoa, kia whai kororia te whakamoemiti ki a ia.
psalmum dicite nomini eius: date gloriam laudi eius.
3 Mea atu ki te Atua, Ano te wehi o au mahi! Ma te nui o tou kaha e ngohengohe ai ou hoariri ki a koe.
Dicite Deo quam terribilia sunt opera tua Domine! in multitudine virtutis tuæ mentientur tibi inimici tui.
4 E koropiko katoa te whenua ki a koe; ka himene ki a koe; ka himene ratou ki tou ingoa. (Hera)
Omnis terra adoret te, et psallat tibi: psalmum dicat nomini tuo.
5 Haere mai kia kite i nga mahi a te Atua: mataku rawa tana mahi ki nga tama a te tangata.
Venite, et videte opera Dei: terribilis in consiliis super filios hominum.
6 Nana i mea te moana hei tuawhenua: haere a waewae ana ratou ra roto i te awa; hari ana matou ki a ia i reira.
Qui convertit mare in aridam, in flumine pertransibunt pede: ibi lætabimur in ipso.
7 Ko tona kawanatanga tuturu tonu i runga i tona kaha; e titiro ana ona kanohi ki nga tauiwi; kei whakakake te hunga tutu. (Hera)
Qui dominatur in virtute sua in æternum, oculi eius super gentes respiciunt: qui exasperant non exaltentur in semetipsis.
8 Whakapaingia to tatou Atua, e nga iwi; kia rangona te reo whakamoemiti ki a ia.
Benedicite Gentes Deum nostrum: et auditam facite vocem laudis eius,
9 Nana nei hoki i mau ai to tatou wairua ki te ora, kahore hoki e tukua e ia o tatou waewae kia nekehia.
Qui posuit animam meam ad vitam: et non dedit in commotionem pedes meos.
10 Kua whakamatauria hoki matou e koe, e te Atua: whakarewaia ana matou e koe, ano he hiriwa e whakarewaia ana.
Quoniam probasti nos Deus: igne nos examinasti, sicut examinatur argentum.
11 Kua kawea nei matou e koe ki roto ki te kupenga: whakapikaua ana e koe te mea whakamamae ki o matou hope.
Induxisti nos in laqueum, posuisti tribulationes in dorso nostro:
12 I meinga ano e koe o matou upoko kia ekengia hoihotia e te tangata; i ra roto matou i te kapura, i te wai: heoi whakaputaina mai ana matou e koe ki te wahi momona.
imposuisti homines super capita nostra. Transivimus per ignem et aquam: et eduxisti nos in refrigerium.
13 Ka tomo ahau me nga tahunga tinana ki tou whare; ka whakamana ahau i aku kupu taurangi ki a koe,
Introibo in domum tuam in holocaustis: reddam tibi vota mea,
14 Era i puaki i oku ngutu, i korerotia e toku mangai i ahau e pouri ana.
quæ distinxerunt labia mea. Et locutum est os meum, in tribulatione mea.
15 Ka whakaekea e ahau mau nga mea momona hei tahunga tinana, ngatahi ano me te mea kakara o nga hipi toa; ka tukua e ahau he puru, he koati. (Hera)
Holocausta medullata offeram tibi cum incenso arietum: offeram tibi boves cum hircis.
16 Haere mai, whakarongo, e koutou katoa e wehi ana ki te Atua, a maku e whakapuaki tana i mea ai ki toku wairua.
Venite, audite, et narrabo, omnes qui timetis Deum, quanta fecit animæ meæ.
17 I tangi toku mangai ki a ia: i whakanuia ano ia e toku arero.
Ad ipsum ore meo clamavi, et exaltavi sub lingua mea.
18 Ki te whakaaroa e toku ngakau te he, e kore te Ariki e whakarongo mai.
Iniquitatem si aspexi in corde meo, non exaudiet Dominus.
19 Nei ra he pono kua whakarongo te Atua, kua tahuri ia ki toku reo inoi.
Propterea exaudivit Deus, et attendit voci deprecationis meæ.
20 Kia whakapaingia te Atua, kihai nei i whakapeau ke i taku inoi, i tana atawhai hoki ki ahau.
Benedictus Deus, qui non amovit orationem meam, et misericordiam suam a me.
