< Waiata 147 >

1 Whakamoemititia a Ihowa; he pai hoki te himene ki to tatou Atua: ahuareka rawa, ataahua tonu te whakamoemiti.
¡Hallelú Yah! Alabad a Yahvé porque es bueno; salmodiad al Dios nuestro porque es amable; bien le está a Él la alabanza.
2 Ko Ihowa hei hanga i Hiruharama: mana hoki nga whati o Iharaira e kohikohi.
Es Yahvé quien reconstruye a Jerusalén, y congrega a los dispersos de Israel;
3 Ko ia hei rongoa i te hunga ngakau maru: mana e takai o ratou wahi mamae.
Él quien sana a los de corazón llagado, y venda sus heridas;
4 E taua ana e ia nga whetu, te maha: e huaina ana hoki e ia o ratou ingoa katoa.
Él quien fija el número de las estrellas, y a cada una llama por su nombre.
5 He nui to tatou Ariki, he nui hoki tona kaha: e kore e taea tona matauranga te whakaaro.
Grande es nuestro Señor, poderoso en fuerza; y su sabiduría no tiene medida.
6 Ko Ihowa te kaitautoko mo te hunga mahaki: ka turakina e ia te hunga kino ki te whenua.
Yahvé levanta a los humildes, y abaja hasta la tierra a los impíos.
7 Waiata, whakawhetai ki a Ihowa: himene i runga i te hapa ki to tatou Atua:
Ensalzad a Yahvé con acciones de gracias, cantad al son de la cítara salmos a nuestro Dios,
8 Ko ia nei te kaiuwhi i te rangi ki nga kapua, te kaihanga i te ua mo te whenua: e whakatupu ana ia i te tarutaru ki runga ki nga maunga.
que cubre el cielo de nubes, y prepara la lluvia para la tierra; que en los montes hace brotar hierba, y plantas para servir al hombre;
9 E homai ana e ia he kai ma te kirehe: ma nga pi raweni hoki ina tangi.
que da su alimento a los ganados, y a las crías de los cuervos que pían.
10 E kore ia e ahuareka ki te kaha o te hoiho: e kore ia e manako ki nga waewae o te tangata.
Él no se deleita en el vigor del caballo, ni le agradan los músculos del hombre.
11 E manako ana a Ihowa ki te hunga e wehi ana i a ia, ki te hunga e tumanako ana ki tona aroha.
La complacencia de Yahvé está en los que le temen, los que se fían en su bondad.
12 Whakamoemititia a Ihowa, e Hiruharama: whakamoemititia tou Atua, e Hiona.
Da gloria a Yahvé, oh Jerusalén; alaba, oh Sión, a tu Dios.
13 Nana nei hoki i whakakaha nga tutaki o ou tatau: manaakitia ana e ia au tamariki i roto i a koe.
Porque Él ha asegurado los cerrojos de tus puertas; ha bendecido tus hijos dentro de ti.
14 Nana ano i mau ai te rongo i roto i ou rohe: nana koe i makona ai i te witi pai rawa.
Él ha puesto paz en tus fronteras, y te alimenta de la flor del trigo.
15 E tukua ana e ia tana kupu ki te whenua: tere rawa te rere o tana kupu.
Él manda sus órdenes a la tierra; su palabra corre veloz.
16 E homai ana e ia te hukarere ano he huruhuru hipi: e whakatitaritaria ana te haupapa ano he pungarehu.
Él derrama la nieve como copos de lana; esparce como ceniza la escarcha.
17 Maka mai ana e ia tana hauhunga ano he maramara: ko wai e tu i mua i tana matao?
Él echa su hielo como bocados de pan; ¿quién resistiría su frío?
18 E tukua ana e ia tana kupu, a whakarewaina ana aua mea: ka meinga tana hau kia pupuhi, rere ana nga wai.
Él envía su palabra y los derrite; hace soplar el viento, y las aguas corren.
19 E whakakitea ana e ia tana kupu ki a Hakopa; ana tikanga, me ana whakaritenga ki a Iharaira.
Él dio a conocer su palabra a Jacob; sus estatutos y sus mandatos a Israel.
20 Kahore i pera tana hanga ki tetahi iwi; kihai ano ana whakaritenga i mohiotia e ratou. whakamoemititia a Ihowa.
No hizo tal con ninguno de los otros pueblos; a ellos no les manifestó sus disposiciones. ¡Hallelú Yah!

< Waiata 147 >