< Waiata 147 >

1 Whakamoemititia a Ihowa; he pai hoki te himene ki to tatou Atua: ahuareka rawa, ataahua tonu te whakamoemiti.
Rühmet Jah, denn er ist gütig; lobsingt unserem Gott, denn er ist lieblich; es ziemt sich Lobgesang.
2 Ko Ihowa hei hanga i Hiruharama: mana hoki nga whati o Iharaira e kohikohi.
Jahwe baut Jerusalem wieder auf, er sammelt die Versprengten Israels.
3 Ko ia hei rongoa i te hunga ngakau maru: mana e takai o ratou wahi mamae.
Er heilt, die zerbrochenes Herzens sind, und verbindet ihre Wunden.
4 E taua ana e ia nga whetu, te maha: e huaina ana hoki e ia o ratou ingoa katoa.
Er bestimmt den Sternen eine Zahl, er ruft sie alle mit Namen.
5 He nui to tatou Ariki, he nui hoki tona kaha: e kore e taea tona matauranga te whakaaro.
Groß ist unser Herr und reich an Macht; seine Einsicht ist ohne Maß.
6 Ko Ihowa te kaitautoko mo te hunga mahaki: ka turakina e ia te hunga kino ki te whenua.
Jahwe hält die Gebeugten aufrecht, erniedrigt die Gottlosen bis auf den Boden.
7 Waiata, whakawhetai ki a Ihowa: himene i runga i te hapa ki to tatou Atua:
Singt Jahwe mit Danksagung, lobsingt unserem Gott auf der Zither!
8 Ko ia nei te kaiuwhi i te rangi ki nga kapua, te kaihanga i te ua mo te whenua: e whakatupu ana ia i te tarutaru ki runga ki nga maunga.
Der den Himmel mit Wolken bedeckt, der Erde Regen bereitet, die Berge Gras sprossen läßt,
9 E homai ana e ia he kai ma te kirehe: ma nga pi raweni hoki ina tangi.
der dem Vieh sein Futter giebt, den jungen Raben, die zu ihm schreien.
10 E kore ia e ahuareka ki te kaha o te hoiho: e kore ia e manako ki nga waewae o te tangata.
Er hat nicht Lust an der Stärke des Rosses, noch an den Schenkeln des Mannes Gefallen.
11 E manako ana a Ihowa ki te hunga e wehi ana i a ia, ki te hunga e tumanako ana ki tona aroha.
Jahwe hat Gefallen an denen, die ihn fürchten, die auf seine Gnade harren.
12 Whakamoemititia a Ihowa, e Hiruharama: whakamoemititia tou Atua, e Hiona.
Preise Jahwe, Jerusalem; rühme deinen Gott, o Zion!
13 Nana nei hoki i whakakaha nga tutaki o ou tatau: manaakitia ana e ia au tamariki i roto i a koe.
Denn er hat die Riegel deiner Thore fest gemacht, deine Kinder in dir gesegnet.
14 Nana ano i mau ai te rongo i roto i ou rohe: nana koe i makona ai i te witi pai rawa.
Er schafft deinen Grenzen Frieden, sättigt dich mit dem besten Weizen.
15 E tukua ana e ia tana kupu ki te whenua: tere rawa te rere o tana kupu.
Er sendet sein Gebot auf Erden; gar schnell läuft sein Wort.
16 E homai ana e ia te hukarere ano he huruhuru hipi: e whakatitaritaria ana te haupapa ano he pungarehu.
Er spendet Schnee wie Wolle, streut Reif wie Asche.
17 Maka mai ana e ia tana hauhunga ano he maramara: ko wai e tu i mua i tana matao?
Er wirft sein Eis wie Bissen hin; wer kann vor seinem Froste bestehen?
18 E tukua ana e ia tana kupu, a whakarewaina ana aua mea: ka meinga tana hau kia pupuhi, rere ana nga wai.
Er entsendet sein Wort und läßt sie schmelzen, läßt seinen Wind wehen, da rinnen Wasser.
19 E whakakitea ana e ia tana kupu ki a Hakopa; ana tikanga, me ana whakaritenga ki a Iharaira.
Er that Jakob sein Wort kund, Israel seine Satzungen und Rechte.
20 Kahore i pera tana hanga ki tetahi iwi; kihai ano ana whakaritenga i mohiotia e ratou. whakamoemititia a Ihowa.
Keinem Volk hat er also gethan und seine Rechte lehrte er sie nicht. Rühmet Jah!

< Waiata 147 >