< Waiata 130 >

1 He waiata; he pikitanga. I karanga ahau ki a koe, e Ihowa, i roto i nga hohonu.
Un cántico para los peregrinos que van a Jerusalén. Señor, clamo a ti desde lo más profundo de mi dolor.
2 E te Ariki, whakarongo mai ki toku reo: kia anga mai ou taringa ki toku reo inoi.
Por favor escucha mi llanto, presta atención a lo que pido.
3 Me i maharatia e koe nga kino, e Ihowa, ko wai, e te Ariki, e tu?
Señor, si guardaras una lista de nuestros pecados, ¿Quién podría escapar de ser condenado?
4 Otira he muru hara tau, e wehingia ai koe.
Pero tú eres un Dios perdonador y por eso debes ser respetado.
5 E tatari ana ahau ki a Ihowa; e tatari ana toku wairua: e tumanako ana hoki ahau ki tana kupu.
Yo espero en el Señor, espero ansiosamente, porque confío en su palabra.
6 Ko te taringa o toku wairua i te Ariki nui atu i to te hunga e whanga ana ki te ata; ae, i to te hunga e whanga ana ki te ata.
Anhelo que el Señor vuelva, más que los vigilantes añorando el amanecer.
7 E Iharaira, kia tumanako ki a Ihowa, kei a Ihowa hoki te mahi tohu, a kei a ia te hokonga nui.
Israel, deposita tus esperanzas en el Señor, porque el Señor nos ama con su inmenso amor, y su salvación no conoce límites.
8 A mana a Iharaira e hoko i roto i ona he katoa.
Él redimirá a Israel de todos sus pecados.

< Waiata 130 >