< Waiata 129 >

1 He waiata; he pikitanga. He ki tenei ma Iharaira, Ka maha a ratou tukinotanga i ahau o toku tamarikitanga ake;
Viel haben sie bedrängt mich von meiner Jugend auf! So spreche nun Israel;
2 Ka maha a ratou tukinotanga i ahau o toku tamarikitanga ake; heoi kihai ahau i taea e ratou.
Viel haben sie bedrängt mich von meiner Jugend auf, doch haben sie mich nicht überwältigt.
3 I parautia toku tuara e nga kaiparau; he roa a ratou parautanga.
Auf meinem Rücken haben die Pflüger gepflügt und ihre Furchen langgezogen.
4 He tika ta Ihowa: motu pu i a ia nga aho a te hunga kino.
Jehovah ist gerecht, der Ungerechten Seile schnitt Er ab.
5 Kia whakama, kia whakahokia ki muri, te hunga katoa e kino nei ki Hiona.
Beschämt müssen werden und hinter sich zurückweichen alle, die Zion hassen.
6 Kia rite ratou ki te tarutaru i nga tuanui, e memenge nei i te mea kiano i tupu ake.
Sie werden wie das Gras der Dächer, das, ehe man es herausrauft, verdorrt.
7 E kore nei e ki te ringa o te kaikoti, te uma hoki o te kaipaihere.
Mit dem nicht füllt seine Hand der Schnitter, noch seinen Schoß der Garbenbinder;
8 E kore ano te hunga e haere ana i te taha e mea, Kia tau ki a koutou te manaaki a Ihowa: ko ta matou manaaki tenei ki a koutou i runga i te ingoa o Ihowa.
Und die vorübergehen sprechen nicht: Jehovahs Segen sei über euch! Wir segnen euch in dem Namen Jehovahs.

< Waiata 129 >