Waiata 128

1 He waiata; he pikitanga. Ka hari nga tangata katoa e wehi ana i a Ihowa: e haere ana i ana ara.

Koi hileh Pakai ginggeh’a uma Ama lunglhaina lampia kalsongho chu anunnom ahiuve.

2 E kai hoki koe i te mahinga a ou ringa: e hari koe, a ka tau te pai ki a koe.

Nangin nakhutsoh natohga naneh ding ahin, iti nakipading hitam na hinkho kiledoh ding ahitai.

3 E rite tau wahine ki te waina hua, i roto rawa i tou whare: au tamariki ki nga mahuri oriwa, i nga taha o tau tepu.

Nainsunga najinu jong lengpigui ga phatah banga phatthei punna hiding, ankong phunga an naneh khompi nachate melhoitah tah Olive thingbah lhoutah bangdiu ahi.

4 Na he pera te manaaki mo te tangata e wehi ana i a Ihowa.

Veuvin, Pakai gingte phatthei achandingu chu hitobang hi hiding ahi.

5 Ka Manaakitia koe e Ihowa i Hiona; a e kite koe i te pai o Hiruharama i nga ra katoa e ora ai koe.

Pakai in Zion a kon in phatthei nabohjing jinghen, nahinkho lhumkei in Jerusalem machalna mujing jingin.

6 Ae, e kite koe i nga tamariki a au tamariki. Kia mau te rongo ki a Iharaira.

Natuson gei in jong hin munlang, Israel chungah chamleng hen!